با دویدن داخل خانه کالری بیشتری می‌سوزانیم یا بیرون از خانه؟
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۶۷۷۳۹۵
از نظر فیزیولوژیکی، وقتی بیرون از خانه می‌دوید حدود ۳ تا ۷ درصد بیشتر از روی تردمیل کالری می‌سوزانید.
سرویس سبک زندگی فردا: بسیاری از مردم، دویدن را به عنوان ورزش هوازی شان انتخاب می‌کنند تا به کمک آن کالری بسوزانند و چربی آب کنند. از دیگر خوبی‌های دویدن این است که تنها یک جفت کفش مناسب می‌خواهید و می‌توانید آن را هر موقع و هرجایی که دوست داشتید انجام دهید.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با این حال اگر تمرکزتان روی کاهش وزن باشد ممکن است به این فکر بیفتید که آیا دویدن در موقعیت‌های مختلف (مثلا دویدن در یک روز گرم تابستانی) می‌تواند تاثیری روی کالری سوزی آن بگذارد؟ مسلما اینطور احساس می‌شود که دویدن در این حالت، از دویدن روی تردمیل کالری خیلی بیشتری می‌سوزاند. اما آیا واقعا چنین است؟
از نظر فیزیولوژیکی، وقتی بیرون از خانه می‌دوید حدود ۳ تا ۷ درصد بیشتر از روی تردمیل کالری می‌سوزانید. وقتی روی تردمیل می‌دوید، چرخش خودِ تردمیل کمکتان می‌کند راحت‌تر بدوید و همچنین با وزش باد نیز مقابله نمی‌کنید.
کالری سوزی در این حالت، به سرعتتان نیز بستگی دارد: اگر سرعتتان در اندازه دویدن آهسته باشد، در فضای بیرون ۳ درصد بیشتر کالری می‌سوزانید و در حالت دویدن با سرعت بالا نیز حدود ۷ درصد بیشتر از روی تردمیل کالری خواهید سوزاند. برای این کالری سوزی بیشتر می‌توانید قدردان تغییر در شیب، مقاومت باد و ناسازگاری سرعتتان باشید.
آخرین عاملی که باعث می‌شود بیشتر کالری بسوزانید، بازگشت به دمای طبیعی بدن است که در روزهای گرم، بدن برای این کار باید تلاش بیشتری انجام دهد. چون بدن خون بیشتری را به پوست پمپاژ می‌کند و گرمایی را که ساخته اید از بین می‌برد؛ بنابراین دویدن در روزهای گرم، نسبت به دویدن در روزهایی که هوا خنک است کالری بیشتری می‌سوزاند (تنها ۱ تا ۵ درصد بیشتر)؛ و حالا خبرهای بد: دویدن خارج از خانه در روزهای گرم نمی‌تواند جادوی کاهش وزنتان باشد. کالری بیشتری که می‌سوزانید در مقایسه با فشار آوردن به خود در زیر گرما و دچار مشکلاتی مانند کم آب شدن بدن و گرمازدگی بسیار ناچیز است.
دویدن در روزهای گرم باعث می‌شود زودتر از زمانی که روی تردمیل می‌دوید خسته شوید. شاید بعضی آن را نشانه این بدانند که بدن در حال سخت‌تر کار کردن است، اما باید این را هم در نظر بگیرید که وقتی نتوانید ورزشتان را کامل انجام دهید، تلاشتان برای کاهش وزن نیز بی ثمر می‌ماند.
آیا ایده بهتری برای کالری سوزی بیشتر وجود دارد؟
وقتی دمای هوا بالا است، به جای اینکه بیرون بدوید ۵ دقیقه به ورزش خود در روی تردمیل اضافه کنید و کمی هم به آن شیب دهیدئ این مقدار برابر است با همان مقدار اضافی که بیرون از خانه، کالری می‌سوزانید. اگر واقعا می‌خواهید کالری سوزی خود را تقویت کنید می‌توانید شیب و سرعت تردمیل را هر چند دقیقه یک بار، افزایش دهید. در این نوع ورزش برای دقایقی شدت را افزایش می‌دهید و دقایقی را نیز با پایین آوردن سرعت، ریکاوری می‌کنید. ورزش‌های ترکیبی از این دست، کمک می‌کند بدنتان به چالش کشیده شود و ذخایر چربی بیشتری بسوزاند.
کالری‌های اضافی که در دویدن بیرون از خانه سوزانده می‌شود، در دراز مدت نمی‌توانند تاثیر چشم گیری روی ترازو نشان دهند. اگر می‌بینید بعد از دویدن در هوای گرم، وزنتان حسابی پایین آمده آن را باید به حساب کاهش سطح مایعات و از دست دادن وزن آب بدن بگذارید. به همین دلیل است که هنگام ورزش در دمای بالا، جایگزین کردن الکترولیت‌ها و مینرال‌ها ضروری است.
در پایان به خاطر داشته باشید، برای داشتن یک کاهش وزن ماندگار، نباید بیش از آنچه سوزاندید غذا بخورید. ما همیشه به اشتباه، مقدار کالری‌ای که در طول ورزش سوزانده ایم را خیلی زیاد در نظر می‌گیریم.بعد از ورزش روی خوردن پروتئین و غلات کامل تمرکز کنید تا بدنتان مجددا سوخت رسانی شود و همچنین مقدار زیادی آب بنوشید تا بدنتان هیدراته شود.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۷۷۳۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار مرکز پژوهش‌های مجلس درباره سبد غذایی خانوار
به گزارش «تابناک» به نقل از دنیای اقتصاد، برخی از نکات این گزارش قابل تامل است. این گزارش می‌گوید که میزان مصرف کالری نیمی از جمعیت ایرانی‌ها در سال۱۴۰۱ کمتر از حد استاندارد (یعنی ۲۱۰۰کالری در روز) است. از سوی دیگر، همه دهک‌ها از میزان کالری خود نسبت به سال۱۴۰۰ کم کردهاند. این کاهش کالری در دهک‌های متوسط شدیدتر بوده است.
از نگاه گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، دو عامل در این روند، نقش اصلی را ایفا کردهاند؛ نخست اینکه خانوار‌ها به‌دلیل تورم بالای مواد غذایی و افزایش سایر هزینه‌ها نظیر مسکن، سعی کردهاند که مصرف غذایی خود را کاهش دهند. نکته دیگر اینکه خانوار‌ها به‌دلیل چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد، سعی کردهاند که از میزان کالای خوراکی خود بکاهند تا بتوانند کالا‌های بادوام بیشتری خریداری کنند. این گزارش برآورد کرده است که در سال۱۴۰۲، خط فقر خانوار سه‌نفره در تهران ۱۵.۳ میلیون تومان و برای کل کشور ۸.۲ میلیون تومان بوده است.
بررسی داده‌های مربوط به مصرف کالری ایرانیان در سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که بیش از نیمی از افراد کشور کمتر از کالری استاندارد، یعنی کمتر از ۲۱۰۰ کالری در روز استفاده می‌کنند. در سال‌های گذشته تورم مزمن موجب شده قیمت مواد خوراکی افزایش پیدا کند و قدرت اقتصادی مردم کاهش یابد.
با این‌حال دهک‌های مختلف درآمدی واکنش یکسانی در مواجهه با تورم مواد خوراکی نداشته و دهک‌های میانی بیشترین واکنش را به این تورم نشان داده‌اند. با توجه به کاهش حدود ۰.۴ واحد درصدی نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش میانگین کالری مصرفی می‌تواند به دو دلیل رخ داده باشد. اول آنکه خانوار‌ها به دلیل تورم بالا مصرف موادغذایی را کاهش داده‌اند. دوم آنکه به دلیل چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد کشور، ترجیح داده‌اند کالا‌های خوراکی کمتری مصرف کرده و به جای آن کالا‌های بادوام بیشتری خریداری کنند. در چنین شرایطی پیشنهاد می‌شود که بستر‌های مناسبی برای رشد اقتصادی پایدار و فراگیر ایجاد شود تا وضعیت فقر نیز به دنبال آن بهبود یابد. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش «وضعیت فقر در ۱۴۰۱» ابعاد مختلف این مساله را بررسی کرده است.
با توجه به شرایط تورمی حاکم بر اقتصاد ایران که در سال ۱۴۰۱ نیز ادامه پیدا کرده، خط فقر سرانه در کشور به ۲ میلیون و ۵۶۱ هزار تومان رسیده است. با احتساب بعد خانوار، خط فقر برای خانوار ۳ نفره در سال ۱۴۰۱ در حدود ۵ میلیون و ۶۳۴ هزار تومان است. این عدد برای مناطق شهری استان تهران ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان محاسبه شده است. همچنین خط فقر شدید در سال ۱۴۰۱ در حدود ۸۷۵ هزار تومان برای هر نفر برآورد شده که این عدد معادل حداقل نیاز‌های غذایی فرد است. برآورد می‌شود که خطر فقر خانوار سه نفره برای کل کشور در سال ۱۴۰۲ به ۸ میلیون و ۲۰۰ هزارتومان و در تهران به ۱۵ میلیون و ۳۰۰ هزارتومان برسد.
بر اساس خط فقر محاسبه‌شده، نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور بوده که نسبت به سال ۱۴۰۰ تغییر چندانی نکرده است. در نتیجه جمعیت فقرا در ایران در سال ۱۴۰۱ در حدود ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر برآورد می‌شود. علاوه بر این، شکاف فقر نیز نسبت به سال گذشته تغییر چشمگیری نداشته است. به بیان دیگر نه تنها نرخ فقر در کشور ثابت باقی مانده، بلکه میانگین فاصله از خط فقر نیز در سال گذشته تغییر نداشته است.
مقایسه داده‌ای حداقل دستمزد و خط فقر استانی نشان می‌دهد که حداقل دستمزد در استان‌های تهران، البرز و قم، نمی‌تواند هزینه‌های سبد مصرفی فقر برای یک خانواده ۳ نفره را تامین کند. به عبارت دیگر در این استان‌ها برخی از افراد حتی در صورت داشتن شغل رسمی باز هم فقیر محسوب می‌شوند که از آن با عنوان پدیده شاغلان فقیر یاد می‌شود؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود در سیاستگذاری عمومی، از جمله در تعیین حداقل دستمزد، تفاوت‌های منطقه‌ای در نظر گرفته شود.
واکنش شدید دهک‌های میانی
یکی از معیار‌های مهمی که بر اساس آن وضعیت فقر در یک جامعه سنجیده می‌شود، میزان کالری مصرفی افراد در کشور است. حداقل استاندارد برای هر فرد مصرف ۲۱۰۰ کالری در روز است. بررسی آمار‌ها نشان می‌دهد که در یک دهه اخیر میانگین کالری مصرفی سرانه ایرانیان کاهش یافته و در سال ۱۴۰۱ به میزانی پایین‌تر از حداقل کالری مورد نیاز برای یک نفر رسیده است.
در واقع در ادامه روند نزولی مصرف کالری در سال ۱۴۰۱ میانگین مصرف کالری در کشور نیز به زیر حد مصرف کالری استاندارد سقوط کرده است. در این سال بیش از نیمی از افراد جامعه در کشور، کمتر از کالری استاندارد مصرف می‌کنند. این مساله یعنی کاهش میانگین کالری مصرفی ایرانیان با توجه به شرایط اقتصادی در سال‌های گذشته چندان دور از انتظار نیست.
در یک دهه اخیر تورم‌های بالا موجب شده قدرت اقتصادی ایرانیان کاهش یابد و این مساله روی سبد مصرفی آنان تاثیر زیادی گذاشته است. با‌این‌حال می‌توان گفت واکنش دهک‌های مختلف درآمدی نسبت به تورم مواد خوراکی متفاوت بوده است. این گزارش بیان می‌کند بیشترین واکنش به افزایش قیمت خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها متعلق به دهک‌های میانی درآمدی است. دهک‌های بالای درآمدی عمدتا دارای کالای بادوام و دارایی‌های مالی هستند.
به همین دلیل این افراد توان بیشتری برای پوشش ریسک ناشی از تورم را دارند. این درحالی است که دهک‌های پایین درآمدی به دلیل کم‌کشش بودن کالا‌های خوراکی برای این گروه و همچنین بیشتر بودن یارانه نقدی میزان اندکی از مصرف خود را نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش داده‌اند. اما دهک میانی درآمدی از هر دو مولفه محروم بوده است؛ این به معنای آن است که عموما این افراد دارای کالا‌های بادوام و دارایی مالی نیستند و یارانه نقدی هم سهم قابل‌توجهی از سبد هزینه‌های آنان را پوشش نمی‌دهد، به همین دلیل واکنش شدیدتری نسبت به سایر دهک‌ها در مقابل افزایش تورم خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها نشان می‌دهند.
چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد
این گزارش بیان می‌کند در سال ۱۴۰۱ مصرف برخی از اقلام خوراکی برای خانوار‌ها در همه دهک‌های درآمدی نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش داشته است. اما نحوه کاهش مصرف در دهک‌های مختلف از الگوی یکسانی پیروی نکرده است. با توجه به تورم‌های شدید خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها افراد مصرف خود را از کالای خوراکی و آشامیدنی کاهش داده و مصرف سایر کالا‌ها را جایگزین کردهاند.
این مساله برای دهک‌های میانی که به طور نسبی یارانه کمتری را دریافت کردهاند به‌وضوح روشن است؛ زیرا در تمامی اقلام، دهک‌های میانی مصرف خود را از این گروه کالا‌ها کم کردهاند. کاهش مصرف خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها درحالی اتفاق افتاده که نرخ فقر تقریبا ثابت مانده است. از کاهش مصرف کالای اساسی می‌توان استنباط کرد که با افزایش قیمت مواد خوراکی، خانوار‌ها مصرف خود از این گروه از کالا‌ها را به دو منظور کاهش داده‌اند.
اول اینکه به دلیل افزایش قیمت نسبی کالا‌های اساسی نسبت به سایر کالا‌ها و خدمات، خانوار‌ها مصرف خود از این کالا‌ها را کاهش داده‌اند؛ و دوم آنکه به دلیل چشم‌انداز نامطلوب اقتصاد، خانوار انتظار قیمت بیشتری در آینده دارد؛ در نتیجه با هدف هموار‌سازی، مصرف خود را از کالا‌های مصرفی بی‌دوام کاهش می‌دهد و برعکس مصرف خود را از کالا‌های باداوم افزایش می‌دهد.
هر چند ممکن است کاهش مصرف خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها دلایل دیگری نیز داشته باشد، از جمله اینکه فشار تورمی می‌تواند باعث شود خانوار از مصرف بخشی از خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها صرف‌نظر کند تا توان تامین سایر نیاز‌های اساسی را به دست آورد. این مساله به‌خصوص در مورد تامین مسکن بسیار محتمل است. سهم مسکن از کل هزینه خانوار مستاجر در سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در سطح ۳۴ درصد بوده که در سال ۱۴۰۱ به ۳۶ درصد افزایش داشته است.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند