حساب و کتاب میراث احمدینژاد در آمریکای لاتین
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۷۱۰۷۸۶
تلاش کردم از او درباره وضعیت سرمایهگذاری در این کشور و امنیت سرمایههای موجود ایران در این کشور که درگیر بحران است، بپرسم. با انجام رفراندوم قانون اساسی در این کشور که با تظاهراتهای متعدد خیابانی مخالفان همراه بود، مجلس مؤسسان در این کشور تأسیس شد و زمام امور را در دست گرفت. ونزوئلا انتخابات فرمانداریها و شهرداریها را در پیش دارد و پس از آن انتخابات ریاستجمهوری فرا میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگرچه رابطه تهران - کاراکاس از دوره سیدمحمد خاتمی و دولت اصلاحات گسترش پیدا کرد اما در دوره محمود احمدینژاد و هوگو چاوز اوج گرفت. قراردادهای همکاری متعدد و توسعه مشارکت و صدور خدمات فنی و مهندسی، تأسیس بانک و ... از جمله همکاریهای دو کشور بود. نزدیکی فکری دو رئیسجمهور بیش از آنچه تصور میشد، بود و نتیجهاش همکاریهایی بود که برخی از آنها مثل آب در هاون کوبیدن بود. سفیر فعلی که از اوایل دولت حسن روحانی به کاراکاس رفته، معتقد است هنوز امکان همکاری و مشارکت دو کشور وجود دارد.
در سالهای دولت محمود احمدینژاد سرمایهگذاری ایرانیها در ونزوئلا سیر صعودی پیدا کرد. در سفارت جمهوری اسلامی ایران در ونزوئلا آماری وجود دارد از اینکه در آن سالها، ایران چه عددی در ونزوئلا سرمایهگذاری کرد؟
در ابتدا این را بگویم که ما در هیچ دورهای در ونزوئلا سرمایهگذاری به معنی انتقال پول هنگفت به این کشور و کسب سود از این محل نداشتیم، بلکه مشارکت در طرحهای فنی و مهندسی بوده است. در پاسخ به سؤال شما، نمیتوان رقمی از این مشارکتها درآورد. این اعداد را خود شرکتها میتوانند اعلام کنند. هر شرکت به اندازه توان خود و در چارچوب وظیفه و مسیری که در پروژه برایش تعیین کردند، در ونزوئلا هزینه کرده است. بسیاری از شرکتها در دوران خود به سرمایه و سود خود دست پیدا کردند. هرکدام از پروژهها نیز در حد و توانشان، کار خود را انجام دادهاند. نکتهای که ضروری است و من همیشه به مقامات ونزوئلایی میگویم، این است که رابطه اقتصادی ما با کشوری مثل ونزوئلا در حوزه اقتصادی - از طرف ما - خیلی حالت کاسبکارانه ندارد. ما بر مبنای همکاریهای بینالمللی و مخصوصا همکاریهای جنوب-جنوب و در چارچوب عدم تعهد یکسری اهداف مشترک و مشخص را دنبال و در همین راستا با ونزوئلا و کشورهای آمریکای لاتین همکاری میکنیم. اشاره کردم به بحث اهداف مشترک؛ ما در «عدم تعهد» با تمام کشورهای عضو اهداف مشترکی داریم؛ یکی از این اهداف همکاری جنوب-جنوب در چارچوب مساعدت به یکدیگر بهمنظور توسعه پایدار کشورهای عضو با اتکا به توانمندیهای هر کدام از کشورهاست. کشورهای عضو جنبش عدم تعهد این قرار را بهصورت رسمی و در چارچوب اعلامیهها با هم گذاشتهاند که با استفاده از تواناییهای یکدیگر برای ارتقای توسعه پایدار که بهنفع ملتهایشان باشد، با یکدیگر همکاری کنند.
همکاری ما با ونزوئلا با همکاری آمریکا، ایتالیا و اتحادیه اروپا با ونزوئلا فرق میکند. رابطه شرکتهای آنها با شرکتهای ونزوئلایی با رابطه شرکتهای ما با شرکتهای ونزوئلایی فرق میکند. شرکتهای آنها کاسبکارانه عمل میکنند. بیزینسمن هستند و هر کجا پول باشد عمل میکنند. برای همین میبینید الان که وضع اقتصادی ونزوئلا بهخاطر کاهش قیمت نفت خراب شده است، شرکتهای اروپایی یکی پس از دیگری کار خودشان را تعطیل کرده و رفتهاند. در ونزوئلا چند شرکت هواپیمایی مثل لوفتهانزا و آلیتالیا تعطیل شد. چون دولت ونزوئلا نتوانست مطالبات آنها را تأمین کند. کارخانه فورد در ونزوئلا تعطیل شده چون نتوانستهاند مطالبات خود را بگیرند. آنها کاری به توسعه ونزوئلا یا مردم ونزوئلا ندارند. اما جنس فعالیتهای ما در ونزوئلا با جنس فعالیتهای آنها -که در حوزه سرمایهداری تعریف میشود- فرق دارد. ما سعی میکنیم از توانمندیهای هم استفاده کنیم. ما سعی کردیم از طریق مشارکت در صدور خدمات فنی و مهندسی در آنجا، در حوزه صدور خدمات فنی و مهندسی فعالیت داشته باشیم. ما در ونزوئلا خیلی در صدور کالا فعال نیستیم؛ بیشتر در حوزه خدمات فنی و مهندسی فعالیت داریم و مشارکت کردهایم؛ برای اینکه بتوانیم در شکلدهی به زیرساخت توسعه آنجا به دولت ونزوئلا کمک کنیم. در مجموع این پروژهها توانست کار خود را انجام دهد اما بهخاطر کاهش قیمت نفت ونزوئلا نتوانست «بعضی» از تعهداتش را به «بعضی» از شرکتها عملی کند.
شما در مقالهای که نوشته بودید اشاره کرده بودید شرکت «کیسون» پروژه خود را بهموقع تمام کرد و بهموقع هم مطالباتش را گرفت و از آن بهعنوان بهترین شرکت تقدیر شد. من در جلسهای که از کیسون بهعنوان بهترین شرکت تقدیر شد حاضر بودم؛ جلسه دولتیای هم نبود، جلسه اتاق بازرگانی بود و مجموعهای از شرکتها و بازیگران اقتصادی قَدَر فعال در ونزوئلا جایزه گرفتند و از آنها قدردانی شد. اما شرکتهای دیگری هم در آنجا داریم که بهدلیل وضعیتی که ونزوئلا پیدا کرده، محدود شدهاند و دیگر آنطوری که قرار بود تولیدات داشته باشند، نمیتوانند تولید داشته باشند.
فرمودید فعالیت ما در ونزوئلا در راستای اهداف جنبش عدم تعهد است. کشورهای زیادی در این حوزه جای میگیرند. آیا درحالحاضر ما چنین رابطهای را با کشور دیگری مثل ونزوئلا داریم؟
بله، با بسیاری از کشورهایی که عضو «نم» هستند روابط دوستانه داریم.
منظورم رابطه اقتصادی است، فکر نمیکنید در بین همه اعضای جنبش عدم تعهد، «ونزوئلا» در این بین برای ما خاص بوده؟
بله. با ونزوئلا بیش از کشورهایی همچون اندونزی، مالزی و هند رابطه اقتصادی داریم. اینها کشورهای قدر عدم تعهد هستند و ما با آنها، ارتباط اقتصادی داریم، اما ونزوئلا به علت شرایطی که در آن قرار گرفت و گرایشهای ضدسلطهای که بیش از مابقی کشورها در آمریکای لاتین داشت، با سیاست خارجی ما همجهت بود. مسیر سیاست خارجی ما که ضدسلطه بود، بیش از همه کشورها، در ارتباط با ونزوئلا قرار داشت. ما اصراری نداشتیم در ونزوئلا بهطور گسترده عمل کنیم، مرحوم چاوز تشخیص داد اگر بخواهد با سلطهای که بر کشور اوست، مبارزه کند، باید به کشورهایی اتکا کند که آنها بتوانند به توسعه زیرساخت اقتصادی کشورش کمک کنند. چاوز ایران را تشخیص داد. بارها چاوز و همین حالا مادورو ـ ایران را بهعنوان کشور نوظهور اقتصادی معرفی کردهاند؛ کشوری که میتوان بر آن اتکا کرد. با وجود همه مشکلاتی که خود ایران دارد و همه تحریمهایی که ایران متحمل شد، اما این تشخیص کماکان وجود دارد که ونزوئلا میتواند به کشوری مثل ایران متکی باشد تا بتواند به توسعه خود کمک کند و در مقابل فشار خارجی مقاومت کند. ما با ونزوئلا روابط نزدیکی داریم به این دلیل که همسویی خوبی در سیاست خارجی ما وجود دارد.
تعهدات مشترک اعضای «نم» قابل فهم است. اما شما از همسویی در سیاست خارجی ایران و ونزوئلا سخن میگویید. خب، اکنون شرایط ایران و رابطهاش با جهان تغییرات زیادی کرده است؛ بهویژه بعد از برجام. اکنون اروپا بیش از دیگر کشورها، شریک اقتصادی ایران است. در این شرایط همچنان ونزوئلا میتواند شریک خوبی برای ما باشد؟
این موضوعات هیچ مغایرتی با هم ندارد. ما در چارچوب جنبش عدم تعهد به سیاستهایمان ادامه میدهیم و ادامه تحقق این سیاستها مغایرتی با گسترش روابط اقتصادی با دنیا و شرکتهای اروپایی ندارد. حتی میتواند مکمل همدیگر باشد.
شما فرمودید شرکتهای اروپایی، ونزوئلا را ترک کردهاند.
بله، بسیاری از آنها.
ما درحالحاضر شرکت فعال ایرانی داریم که در ونزوئلا کار کند؟
بله داریم منتها به دلیل نوع قراردادها و فرمولهای همکاری که در دوران ریاستجمهوری چاوز تنظیم شده بود محدود شدهاند.
میتوانید شرکتهای فعال موجود را نام ببرید؟
شرکت «ونایرانتراکتور» را داریم که قبلا تولیداتی در ونزوئلا داشت ولی الان تولید خیلی خیلی مختصری دارد. اگر الان به این شرکت کمک شود و دولت ونزوئلا بتواند منابع مالی آن را تأمین کند [این شرکت] دوباره به دوران اوج خود بازمیگردد. اتفاقا مردم و بهویژه کشاورزان ونزوئلا از محصولات تراکتور ایران بسیار راضی هستند و میگویند هم کیفیت آن و هم قمیت آن کاملا رقابتی است. ما از کشورهای دیگر هم که خواهان تراکتور ایران هستند هم درخواست داریم.
این شرکت، همان است که کارش را در دولت آقای خاتمی شروع کرد؟
فکر میکنم خود آقای خاتمی هم برای افتتاح آن به ونزوئلا سفر کردند.
غیر از این شرکت، شرکت دیگری نیست؟
چرا ما ونایراناتو را داریم؛ «ون» یعنی ونزوئلا، «ایران» که ایران است و «اتو» هم یعنی اتومبیل که تولید سمند و پراید را انجام میدهد. شما ونزوئلا که تشریف ببرید در خیابانها نمونههای خیلی خوبی از سمند و پرایدهایی را میبینید که در حرکتند.
مثل همین نسخههای داخلی؟
نسلهای قدیمتر همین تولید داخلی. مثلا تولید سورنا و دنای سمند را آنجا نداریم. پراید هم الان بهدلیل مشکلاتی که وجود دارد به مشکل خورده است.
اینکه میگویید این شرکتها هنوز فعال هستند یعنی اینکه یک دفتر وجود دارد و یکی، دو کارمند هم دارد ولی بهاصطلاح کرکرهشان را پایین نکشیدهاند؟
این شرکت ایرانی نیست، شرکت مشترک است که بیشتر سهم آن را هم ونزوئلا داده است. اکثریت سهمش برای ونزوئلا است. البته قبل از آن، بیشتر سهمش برای ایران بود اما آنها خواستند و بخشی از سهم ایران را خریدند و الان بیشتر سهم برای ونزوئلا است. درحالحاضر سهم ایران آوردن «پک» است. پک سمند از ایران میرود و آنجا در خطهایی که وجود دارد مونتاژ میشود.
این شرکت هم درحالحاضر تولید ندارد؟
تولید ندارد؛ ولی طرحهایی در راه است که صادرات مجدد داشته باشد. درحالحاضر اگر ما بخواهیم درباره سمند صحبت بکنیم، باید با مدیر ونزوئلایی صحبت بکنیم.
در سؤال اول پرسیدم که آیا میتوان عددی داد از میزان سرمایهگذاریای که ما در ونزوئلا انجام دادیم و شما گفتید نمیشود ... .
بهایندلیل نمیشود که کار خیلی دولتی نیست؛ یعنی وزارت خارجه یا وزارت اقتصاد یا وزارت صنعت ما آنجا سرمایهگذاری نکرده است که ما آماری داشته باشیم. اگر بخواهید آمار بگیرید، باید از خود شرکتها سؤال بکنید که چقدر آنجا سرمایهگذاری کردهاند. در مجموع میتوانم بگویم ما از مشارکت در ونزوئلا بههیچوجه ضرر نکردیم. ورود ما در حوزه فنی-مهندسی ونزوئلا هم به توسعه ونزوئلا کمک کرد؛ هم به توسعه و اشتغال شرکتهای خودمان کمک کردیم. در چارچوب همکاریهای جنوب-جنوب شرکتهای ایرانی، به تعهداتشان عمل کردند، سودآفرین بودند و زیرساختهای خوبی هم ایجاد کردند. در شرایط فعلی هم میتوان با ونزوئلا کار مشترک کرد؛ به شکلی که سرمایهها حفظ شود و سودده باشد.
آقای اعلایی، در زمان اوج سرمایهگذاری ایران در ونزوئلا، تعداد این شرکتها از ۱۰، ۱۵ شرکت بیشتر بوده است؟
همین حدود بوده.
میتوان گفت سرمایهگذاری کلان از طریق ایرانخودرو و سایپا و با عنوان شرکتی که به طور مشترک تأسیس کردند، آمده است؛ همچنین از شرکت پتروپارس و شرکت کیسون و شرکتهای خانهسازی که پروژههای سنگینتری داشتند. شرکت صدرا هم که هیچ کشتی تحویل نداده است؛ پس میتوان عددی از میزان آورده این شرکتها را محاسبه کرد؟
یک شرکت سوت ماشین هم هست که تقریبا کارش تمام شده و تحویل داده است. چندین کارخانه لبنیات و کارخانه انتقال تکنولوژی ساخته است. آنها به تعهدات خود عمل کردهاند و یک مقدار مختصری از مطالبات آنها مانده است. شرکت سوت ماشین هم تقریبا کارش تمام شده است.
بسیار خوب؛ آیا میتوان گفت که بین کشورهای دیگری که در ونزوئلا سرمایهگذاری کردهاند، سهم ایران چقدر است؟ مثلا بین ایتالیا، فرانسه و حتی ترکیه و کشورهای دیگری که سرمایهگذاری کردهاند.
ترکیه بهطور سنتی اصلا در آمریکای لاتین مشارکت نداشته؛ اما بهتازگی خوب فعال شده است. در واقع در شاکله اقتصاد آمریکای لاتین آن طور که آمریکا از صد سال پیش حضور دارد، روسیه، چین یا ژاپن حضور دارند، ترکیه حضور ندارد. ژاپن در ونزوئلا سرمایهگذاری زیادی کرده، کرهجنوبی هم همینطور. بهتازگی ترکیه در کوبا فعال شده و همچنین در ونزوئلا شرکت ترکیشایرلاین راه افتاده که به کلمبیا و کوبا پرواز دارد. ترکیه کمکم در حال سرمایهگذاری در ونزوئلا است.
خب در بین این کشورها، سهم ایران چقدر است؟
در پاسخ به این سؤال که ایران چند درصد سهم دارد، باید گفت ایران در حد توان خودش آنجا حضور دارد. در ونزوئلا کشورهای زیادی سرمایهگذاری کرده و مشارکت دارند. اینطور نیست که سهم ایران زیاد باشد. ببینید آنجا شرکتهای آمریکایی، اسپانیایی، فرانسوی، ایتالیایی و از خود منطقه آمریکای لاتین، شرکتهای برزیلی و کوبایی حضور دارند. در یک برهه به دلیل همسویی سیاست خارجی این فرصت به ایران داده شد. ایران هم این توانمندی را داشت که در چارچوب منافع خودش و توسعه ونزوئلا توانست آنجا حضور پیدا کند. البته نمیتوان بهطور مطلق گفت ولی در ونزوئلا شرکتهای ایرانی حضور موفقی داشتند. هم در صنعت خودرو، هم در صنایع لبنی، هم در صنعت آب و هم در مسکن حضور موفقی داشتند. در کشتیسازی، شرکت صدرا به خاطر مشکلاتی که بود، موفق نشد. اگر بخواهیم جمعبندی بکنیم، شرکتهای ایرانی در انجام مأموریتشان که صدور خدمات فنی و مهندسی ایرانی به ونزوئلا باشد؛ که هم به توسعه ایران کمک میکند و هم به توسعه ونزوئلا کمک میکند، موفق بودند.
برایمان از وضعیت پروژه شرکت صدرا بگویید. این شرکت قرار بود چهار کشتی سنگین به ونزوئلا تحویل دهد؛ اما نتوانست حتی یکی از کشتیهایی را هم که قرار بود تحویل دهد. چه چیزی موجب شد؟
بله باید چهار کشتی سنگین تحویل میداد. الان کشتیسازی صدرا میگوید مشکلی ندارم و آماده تحویل هستم.
چه اتفاقاتی موجب شد که صدرا نتوانست بهموقع تعهدش را انجام دهد؟
یکسری مشکلات بین دو طرف بوده که نتوانستند آنها را حل کنند؛ اما تلاشهای زیادی شده که این مشکلات حل شود. کشتی مثل ماشین نیست، هزاران قطعه دارد و حرکتش روی آب قانونمندی و مقررات خاص خودش را دارد. مجموعه جزئیات پیچیده فنی، کار تحویل را با دشواری مواجه میکند. این خاص ایران هم نیست. همه کشورهایی که کشتیسازی میکنند برای تحویلدادن آن یکسری مقررات خاص دارند، در آبانداختن آن یکسری مقررات خاص دارد ... .
با توجه به همه این شرایط، بالاخره یک زمانی برای تحویل کشتی تعیین شده بود؟
بله. ببینید خود ایران تحت تحریم بوده است. مجموعه شرایطی که در ایران و ونزوئلا بود، باعث شده کشتیای به آب نیفتد. بههرحال کشتیسازی صدرا میگوید من آمادهام.
بسیار خب، نهادی که در کشور ونزوئلا با کشتیسازی صدرا در ارتباط بوده، هیچ ادعایی ندارند؟
ادعایی ندارند. ادعا از این جهت که بگویند ما اینقدر از شما طلبکار هستیم و اگر ندهید ما پیگیری میکنیم، نه؛ به این صورت نیست؛ اما این پروژه هنوز تمام نشده و به خاتمه خود نرسیده است.
پس دعوی حقوقیای مطرح نیست؟
نه هیچ دعوی حقوقیای نشده است. یک پروژه است که هنوز هم سر جای خود باقی است و هنوز هم در حال مذاکره است مبنی بر اینکه کشتی دوم چگونه تحویل داده شود، کشتی سوم چگونه ساخته شود. منتها عرض کردم، کشتیسازی یک صنعت بسیار پیچیده است و مثل صنعت هواپیما میماند. اینطور نیست که شما بگویید ما یک ماه مذاکره کردهایم و کار تمام است و از فردا شما میتوانید سوار ماشین سمندتان بشوید. پروژه روی میز است و در حال تلاش است تا مشکلات فنی موجود حل شود.
پروژه کیسون تحویل داده شده و مطالبهای ندارد؟
بله؛ تحویل داده شده و ادامه ندارد. البته کیسون هنوز آنجا دفتر دارد.
کیسون یک شرکت ایرانی است؟
کاملا ایرانی است؛ یعنی در ایران ثبت شده و آنجا دفتر دارد.
شرکت خانهسازی ایرانیان نتوانست تعهداتش را بهموقع تحویل دهد و بنا بر آنچه من شنیدهام، دعوی حقوقی نیز مطرح است. درباره خانهسازی ایرانیان، چه چیزی روی میز است؟
خانهسازی ایرانیان بهعنوان یک شرکت ایرانی که آنجا کار میکند، ادعا میکند به تعهدات خود عمل کرده است. من به پروژههای آنها سر زدهام و پیشرفتهای زیادی داشتهاند و واحدها تا اندازهای آماده است. منتها جزئیات فنیای که میگویم، همهجا هست. بهعنوان مثال، طرف ونزوئلایی با شرکت ایرانی قراردادی میبندد برای ۱۰ هزار واحد به ارزش ۲۰۰ میلیون دلار، بعد [طرف ایرانی] پیشپرداختی میگیرد و میگوید من در فلان سال، مثلا چهار سال دیگر، [خانهها را] به شما تحویل میدهم. بعد به علت تغییرات مقطعی، در وسط کار اجرای پروژه با محدودیت روبهرو میشود. همه اینها را بهعنوان مثال میگویم که ممکن است اتفاق بیفتد یا هر اتفاق دیگری که دقیقا منطبق با قرارداد اولیه روی کاغذ نباشد. این اتفاقها ممکن است در ایران هم پیش بیاید. مثلا اگر شرکت ونزوئلایی در ایران مشغول باشد، شرکت تعهدپذیر یعنی شرکت ونزوئلایی، دو سال دیگر، سه سال دیگر در شرایطی قرار میگیرد که میخواهد ترمهای قرارداد را تغییر دهد ... آنوقت شرکتی که قرارداد بسته است، میگوید نه، ما با همان تعهدات اولیه میخواهیم.
این در صورتی است که دو طرف بنشینند و قرارداد را دوباره بازنویسی کنند. اگر قانون کشوری تغییر کند، قرارداد به همان سیاق قبل اجرا نمیشود؟
چرا همان قرارداد قبلی است. در چارچوب همان قرارداد قبلی تغییر ایجاد میکنند.
بنا بر توافق دو طرف؟
بله بنا بر توافق.
الان شرکت خانهسازی ایرانیان توافقی کرده است؟
بله؛ توافق کرده است. ببینید وقتی شما میآیید کاری انجام دهید، امکانات خود را با توجه به شرایط و تعهدات طرف مقابلتان تنظیم میکنید؛ [مثلا] تعداد کارمندان، تعداد کارگران، تعداد تجهیزات. خانهسازی کار سادهای نیست؛ اینکه چقدر بلدوزر و تجهیزات باید با خود ببرد یا از آنجا کرایه کند و اینکه چقدر مصالح نیاز دارد، همه را بر اساس فرمول اولیه تنظیم میکند. فرمول اولیه که بههم میخورد، حسابوکتابهای شرکت هم بههم میخورد. ممکن است [شرکت با شرایط جدید] موافقت کند تا کار را تمام کند، ولی این دلیل نمیشود شرکت با مشکل مواجه نشود. این شرکت باید بار دیگر برنامهریزی کرده و مجدد برنامه را تنظیم کند.
الان شرکت خانهسازی ایرانیان زمان تحویل جدیدی پذیرفته است؟
شرکت خانهسازی ایرانیان شرکتی کاملا خصوصی است و با هیچ وزارتخانهای ارتباط ندارد. بهنظرم بر اساس یک چارت جدید، توافق کرده و کارشان را اصلاح کردهاند.
بانک توسعه صادرات و بانک ایران و ونزوئلا در چه وضعیتی هستند؟ بانک توسعه صادرات آنجا شعبه دارد؟
بانک توسعه صادرات آنجا شعبه دارد، ولی آنطوری نمیتوانید بگویید شعبه بانک صادرات است؛ چون بانکی است که شخصیت حقوقی مستقل دارد. اسم آن بانک بینالمللی توسعه شده و دیگر شعبه بانک توسعه صادرات نیست و هنوز هم در ونزوئلا حضور دارد. بانک دیگری هم وجود دارد به نام بانک ایران و ونزوئلا، که مشترک است و در ایران است. این بانک بهنظرم بانک سوددهی هم هست.
بانک ایران و ونزوئلا از زمانی که تأسیس شده تاکنون، حتی یک مراوده تجاری هم با ونزوئلا نداشته؟
خب به این خاطر است که [از ونزوئلا به آن] رجوع نکردهاند و [خود بانک هم] در جاهای دیگر از اعتباراتش استفاده کرده است.
به نظر من، بهعنوان یک روزنامهنگار، مجموعه سرمایهگذاریها و مشارکتهایی که در ونزوئلا انجام شده، کاملا هیجانی بوده است. مثل تأسیس بانک ایران و ونزوئلا که کاملا یک حرکت هیجانی به نظر میرسد و با یک سرمایه اندک (از نوع بانکی) تأسیس شد و خود ونزوئلا هم برای اینکه بتواند از آن استفاده بکند، برنامهای نداشته است.
اینکه ونزوئلا برنامهای داشته یا نداشته را نمیدانم اما همانطور که گفتم هدف کلی این بود که دو کشور در چارچوب همسوییهایی که در سیاست خارجی دارند بتوانند بههم کمک کنند. یکی از برنامههایی که کشورهای همسو بلافاصله اجرا میکنند ایجاد یک صندوق توسعه است. خیلی از همگراییهای منطقهای چه در حوزه آمریکای لاتین، چه در حوزه خودمان اکو یا سارک در آسیای شرقی، صندوقی با هدف توسعه راهاندازی میکنند. حالا لفظ «هیجانی» که شما میگویید را نمیدانم ولی ایران و ونزوئلا براساس همان همسوییهایی که داشتند و احساس میکردند میتوانند از توانمندیهای همدیگر استفاده بکنند، تصمیم گرفتند مثل همه همگراییهای دیگر بانکی را تأسیس و از آن استفاده بکنند. البته این بانک قرار بود خیلی بزرگتر باشد ولی به همین صورتی که هست توافق شد و دارد کار میکند. چون این بانک در ایران است من خیلی اطلاعی ندارم ولی بهنظرم سودده است. استفاده از اعتبارات بانک شرایطی دارد که توجیه اقتصادی را محور اول خودش قرار میدهد، مگر اینکه دستور دولتی باشد که شما اینقدر به این کشور بدهید. وقتی یک پروژه تقاضای تأمین اعتبارات میکند، این تقاضا باید با شرایط بانک بخواند و بانک باید قبول بکند. حالا من خبر ندارم از ونزوئلا به بانک ایران و ونزوئلا رجوع کردهاند یا نه، بههرحال ما در ونزوئلا از سرمایههای آن بانک استفادهای نداریم.
با بانک توسعه صادرات چطور؟
گفتم آن شعبه بانک توسعه صادرات نیست و الان یک بانک ونزوئلایی است. اتفاقا بانک رَنک اول هم است. سیستم بانکی آنها درجات مختلفی دارد؛ این بانک هم زیر نظر بانک مرکزی ونزوئلا به کار خود ادامه میدهد.
یعنی از نظر حقوقی دیگر هیچ ارتباطی با بانک توسعه صادرات ندارد؟
چرا بالاخره با بانک مؤسس خود ارتباط دارد. سرمایه خود را از کجا میخواهد بیاورد؟ سرمایه آن را بانک توسعه صادرات داده اما بهمحضاینکه این سرمایه آنجا آمده، تحت نام بانک بینالمللی توسعه
منبع: ایلنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۷۱۰۷۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرح تعرفهگذاری پلکانی گاز خانگی باید اجرایی شود/ تخصیص بیحساب و کتاب یارانه انرژی را متوقف کنید
ناصر سودانی گفت: یکی از راههای بهینه کردن مصرف گاز در بین مردم این است که طرح تعرفه گذاری پلکانی گاز خانگی اجرایی شود. به این صورت که از افرادی که مصرف بالایی از گاز دارند هزینه بیشتری اخذ شود تا جلوی تخصیص بیحساب و کتاب یارانه انرژی به این افراد گرفته شود.
ناصر سودانی، کارشناس انرژی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو درخصوص میزان تاثیرگذاری طرح تعرفهگذاری پلکانی گاز خانگی برای کنترل مصرف گاز بخش خانگی گفت: شدت مصرف گاز در کشور ما خیلی بالاست. کشورهایی مثل چین و هند که جمعیت بیشتری نسبت به ما دارند، سطح مصرف انرژی در آنها بسیار پایینتر است. ما در فرهنگ سازی کوتاه آمدهایم و باید این مسئله را جدی بگیریم و شیوههایی را اجرایی کنیم تا مردم در مصرف خود جدیتر عمل کنند.
این کارشناس انرژی افزود: یکی از راههای بهینه کردن مصرف گاز در بین مردم این است که طرح تعرفه گذاری پلکانی گاز خانگی اجرایی شود. به این صورت که از افرادی که مصرف بالایی از گاز دارند هزینه بیشتری اخذ شود تا به این ترتیب جلوی تخصیص بیحساب و کتاب یارانه انرژی به این افراد گرفته شود.
سودانی در ادامه بیان کرد: در کشور ما گاز به قیمت بسیار نازلی به مردم تخصیص پیدا میکند، زیرا شامل یارانه پنهان انرژی میشود، ولی وقتی سطح مصرف گاز دسته بندی شود و افراد بر اساس میزان مصرف خود قبض گاز بپردازند، قطعا متوجه ارزش آن خواهند شد.
وی ادامه داد: در این شیوه هر چه سطح مصرف گاز خانوارها بالاتر برود به همان میزان دریافت یارانه انرژی آنها کمتر میشود.