«طرح ملی بازسازی موزۀ سینما آماده اجراست»
تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۷۲۱۰۲۹
امیر اثباتی و عزیز ساعتی همزمان با روز سینما خبر دادند که «طرح ملی بازسازی موزه سینما سرانجام آماده اجراست». این دو همچنین مطرح کرده‌اند که «سینمای ایران خاطرات و داستان‌های بسیار جذابی برای گفتن، دیدن و شنیدن دارد. با توجه به جایگاهی که سینمای ایران در کشورمان و در مجامع بین‌المللی به دست آورده است، شایسته است تا موزه‌ای متناسب با شأن آن برپا شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، چندی پیش در نشستمؤسسه «هزار افسان» در ادامه‌سلسله نشست‌هایی که در "کافه تهرون" با موضوع تهران به روایت موزه‌ها برگزار می‌کند، میزبان امیر اثباتی و عزیز ساعتی، دوتن از اعضای شورای برپایی موزه سینمای ایران بود.
در ابتدای این نشست که ایسنا آن را همزمان با روز سینما برای نخستین‌بار منتشر می‌کند،تاریخچهمختصری از شکل‌گیری ایدهتأسیس موزه سینمای ایران- از ابتدای دهههفتاد- شرح داده شد و با تأکید بر نقش مؤثر سیدمحمد بهشتی و شرکت توسعه فضاهای فرهنگی گفته شد که با حمایت و پشتیبانی او عمارتی بازسازی شده در کوچة پیرنیا، واقع در خیابان لاله‌زار به این امر اختصاص یافتو با تلاش شورای برپایی موزه، متشکل از عزت‌الله انتظامی، جمال امید، بهزاد رحیمیان، عزیز ساعتی و امیر اثباتی در سال 1377، موزه سینما در آن مکان افتتاح شد و حسن حبیبی، معاون اول رئیس جمهور تحت عنوان "برداشت اول" کلاکت آن را زد!
افتتاح موزه سینما در کوچه پیرنیا، خیابان لاله‌زار شورای برپایی در سال 1376:عزت‌الله انتظامی، عزیز ساعتی، بهزاد رحیمیان، امیر اثباتی، جمال امیددر آن مرحله علاوه بر آماده‌سازی موزه -هرچند به شکل محدود و مختصر- جشنهای صدسالگی سینمای ایران نیز از سوی موزه سینما طراحی و در موزۀ هنرهای معاصر، پارک دانشجو و کاخ گلستان برگزار شد. همچنین تعدادی کتاب و محصولات فرهنگی انتشار یافت.
به دلیل کمبود فضا و مساحت کم ساختمان، به پیشنهاد سیف‌الله داد، معاون وقت امور سینمایی مقرر شد باغ فردوس، مرکز آموزش فیلمسازی در اختیار موزه قرار گیرد. پیشینهعمارت باغ فردوس به زمان قاجار و دوستعلی‌خان معیرالممالک می‌رسد. در دوران پهلوی اول مدرسه شاپور در آنجاتأسیس شد و در سال 1350 پس از مرمت و بازسازی به ستاد جشن هنر شیراز تبدیل گشت و به عنوان یک مرکز فرهنگی مورد بهره‌برداری قرار گرفت که تا انقلاب 1357 ادامه پیدا کرد.
سرانجام در سال 1381، پس از دو سال بررسی و مطالعهبنا با کمک سازمان میراث فرهنگی و طراحی مناسب و منطبق با مختصات فضاو با حداقل هزینه، انتقال موزه سینما به محل جدید تحقق یافت و طی مراسمی با حضور عزت‌الله انتظامی و ترانه علیدوستی، اولین و آخرین بازیگرانی که تا آن زمان موفق به کسب جوایز بین‌المللی شده بودند، کلاکت "برداشت دوم" موزه توسط سیدمحمد خاتمی زدهو موزه سینما رسماً افتتاح شد.
موزه شامل سه سالن در طبقة فوقانی بود. سالن اول به بخش‌های پیش سینما، نخستین تصاویر متحرک در ایران، پیشگامان تصویربرداری و نمایش فیلم، سه سینماگر دورهاول -اوهانیانس، سپنتا و مرادی- سالن‌های سینما در تهران و شهرستان‌ها، دکهیادگاری‌ها، غرفهمهندس بدیع، اهل فن، تجهیزات فیلمبرداری و صدابرداری و تدوین و... تقسیم شده بود.
علی حاتمی، سهراب شهیدثالث و ولی‌الله خاکدان در موزه سینما، سال 1378در سالن دوم علاوه بر تصاویری از پیشکسوتان حرفه‌های مختلف فیلمسازی، پلاکاردها و پوسترهای سینمایی، غرفه‌هایی به چهره‌پردازی، البسه و دکور، همچنین به چند سینماگر برگزیده شامل علی حاتمی، سهراب شهیدثالث، سامول خاچیکیان، ولی‌الله خاکدان و عزت‌الله انتظامی اختصاص پیدا کرده بود. علاوه بر این‌ها ویترین‌هایی نیز حاوی اسناد و مدارک و... در معرض دید بازدیدکنندگان قرار داشت. سالن سوم محل نمایش جوایز متعددی اعم از داخلی و خارجی و پوسترها و بروشورهای خارجی فیلمهای ایرانی بود.
تالار جوایز، 1378طی یکی دو سال بعد اتاق‌های دایرهاطفال (سینمای کودک و نوجوان) و سینمای دفاع مقدس به بهره‌برداری رسید و اتاقی نیز برای صدا و دوبله درنظر گرفته شد. مراجعان پس از بازدید از موزه، در تالار مقرنس به تماشای تصاویری از نخستین فیلم‌هایی می‌نشستند که توسط ایرانیان فیلمبرداری شده بود؛ از فیلمهای دوره قاجار تا فیلمهای داستانی دوره پهلوی اول.
سالن سینما فردوس در تالار مقرنسامیر اثباتی و عزیز ساعتی در ادامه به ذکر این نکته پرداختند که شورای برپایی با آگاهی و اعتقاد به کارکرد نوین موزه‌ها مبنی بر زنده و پویا نگاه داشتن موزه‌ها، برگزاری نمایشگاه‌های فصلی، برگزاری رویدادهایی به مناسبت‌های مختلف، تولید و انتشار کتاب و کاست و ...را در دستور کار قرار دادند که منجر به برپایی نمایشگاه‌هایی از جمله "نقش ارامنه در سینمای ایران"، و انتشار کتابی با همین عنوان، برگزاری جلسات نمایش فیلم، از جمله "شب‌های سینمای صامت" همراه با اجرای موسیقی زنده، و انتشار یازده فیلمنامهآثار شاخص دورهسینمای صامت، انتشار 25 جلد کتاب دربارهسینمای ایران به مناسبت 25 سالگی انقلاب، انتشار فیلمنامه‌های "ضربت"، "دختر لر" و .. و کاست‌های دوبله و موسیقی متن فیلم و ... و مواردی از این دست شد.
این فعالیت‌ها میسر نمی‌شدند مگر با حضور اعتمادبرانگیز و راه‌گشای عزت‌الله انتظامی در جذب همکاری مؤسسات و نهادهای مختلف وگردآوری اسناد و مدارک، اشراف عمیق جمال امید به تاریخ سینمای ایران و ارتباطات گسترده با فیلمسازان دوره‌های مختلف، پشتوانهپژوهشی و توانایی ایده‌پردازی و طبقه‌بندی محتوایی و سرپرستی تولیدات و انتشارات و ... خلاصه، عشق و انگیزه و تلاش و تخصص تمامی اعضای شورای برپایی و دوستان و همکاران دیگر، به ویژه میترا محاسنی، مسئول عکسخانهموزه و سحر آذین که مدیریت راهنماها و مسئولیت ادارهسالن‌ها را به عهده داشت.
اساسنامهموزه سینما در قالب مؤسسه‌ای غیرانتفاعی و متشکل از هیئت امناء، هیئت مدیره و مدیرعامل تنظیم شده بود. رویکرد مدیریت موزه، در همراهی "شورای طرح و برنامه" که با تغییراتی جایگزین "شورای برپایی" شده بود، ادارهامور براساس رعایت اصول استاندارد، توسعهمستمر و پویایی عملکرد بود؛ در ساختاری با حداقل بروکراسی و براساس جذب همکاری و همراهی دست‌اندرکاران سینمای ایران و علاقمندان حفظ میراث آن.
راویان تاریخچهموزه سینمای ایران با اظهار تأسف از تغییراتی که طی اواسط دهههشتاد تا سال 1392 در مدیریت موزه رخ داد و منجر به اتخاذ رویکردی شد مبتنی بر درآمدزایی از طریق اجاره فضاهای مختلف در محوطه برای فروش کالاها و محصولاتی اغلب بی ارتباط با سینما، اعمال تغییراتی در داخل موزه با هدف جذب بازدیدکنندههرچه بیشتر، با نمایش تصاویر "چهره"های بازیگران ریز و درشت، همچنین بی‌توجهی به نظم منطقی بخش‌های مختلف موزه و... توضیح دادند که به دلیل اختلاف بر سر شیوه‌های مدیریتی، طی این سال‌ها ارتباط اکثریت اعضای شورای برپایی سابق با موزه سینما کاملاً قطع شد. البته در این دوران با احداث بنای اداری در ضلع شرقی باغ، بخش اداری به بیرون از عمارت اصلی انتقال پیدا کرد. سالن سینماتوگراف به بهره‌برداری رسید؛ هرچند با طرحی متفاوت از طرحی که قبلاً تهیه شده بود. هر دو سالن سینمای موزه به سیستم گروه‌های نمایش‌دهندهفیلم‌های روز سینمایی پیوستند و طبعاً برنامه‌های اختصاصی موزه و نمایش آثارمربوط به تاریخ سینما منتفی شد. در داخل عمارت حذف و اضافاتی اعمال شد و به طور کلی ساختار قبلی به میزان بسیار زیادی تغییر کرد.
امیر اثباتی طراح موزه سینمای ایران با اشاره به تماس محمد حیدری که با روی کار آمدن دولت یازدهم در سمت مدیرعاملی موزه قرار گرفته بود و از همان ابتدا در صدد پالایش و اصلاح آشفتگی‌های حاکم بر نمایشگاه دائمی موزه و محوطهباغ فردوس بود از توافقی یاد کرد که بر مبنای آن با توجه به گذشت حدود پانزده سال از طراحی اولیه و در اختیار داشتن فضایی بیشتر نسبت به آن زمان، همچنین امکان دستیابی به اطلاعات و اسناد و مدارک و تجهیزات بیشتر، تدوین تعریف تازه‌ای از رویکرد، ساختار، محتوا و فضاسازی در موزه سینما را ضروی می‌دانست.
به موازات تلاش محمد حیدری در ساماندهی محوطه، کاهش دکه‌ها و مغازه‌ها، نوسازی نرده‌ها و ورودی‌ها، فضای سبز و آب‌نماها، دیوارکشی ضلع جنوبی، اصلاحاتی در ساختمان اداری و همچنین تغییراتی در برخی از سالن‌ها و اتاق‌های بخش دائمی موزه و مرتب کردن آن‌ها که البته اقدامات اساسی به تکمیل طراحی و به سرانجام رسیدن طراحی نهایی موکول شد، پروژهبازسازی کلید خورد و به دنبال مطالعات آسیب‌شناسی وضع موجود طرح اولیه‌ای با مشاورهبهزاد رحیمیان آماده شد. این طرح مقدماتی حاوی چند نکتهاصلی و مهم بود:
موزه مورد نظر شامل بخش دائمی، نمایشگاه‌های فصلی، آرشیو استاندارد، واحد پژوهش، واحد توسعه، فروشگاه‌های عرضهتولیدات موزه و یادگاری‌های سینمایی، سایت، انتشارات، برگزاری رویدادهای مختلف، نمایش فیلم، تعاملات بین‌المللی و... خواهد بود. طراحی بخش دائمی براساس روایت جذاب، فضاسازی متناسب با جادوی سینما، تآکید بر پیشکسوتان و آثار شاخص، رعایت هویت معماری عمارت باغ فردوس، تجربهدیداری و شنیداری، بهره‌گیری از امکانات فن‌آوری نوینو مدیریت هوشمند شکل خواهد گرفت. بر این اساس طراحی محتوایی و توزیع آن در بخش‌های مختلف عمارت انجام شد و شمای کلی طرح به دست آمد. بنابر شرط قبلی، طرح برای تکمیل باید به تأیید هیئت امنای موزه می‌رسید که خوشبختانه این تأیید به دست آمد.
در طرح پیشنهادی دورهتاریخی "صدسال سینمای ایران" مبنای مرور تقویمی و سال به سال آن درنظر گرفته شد. ایدهبسیار تعیین‌کننده‌ای که می‌تواند وجه تمایز موزه سینمای ایران با بسیاری از موزه‌های سینمایی در کشورهای دیگر باشدو از سوی بهزاد رحیمیان ارائه و تبیین شد، خوانش تاریخ سینمای ایران بر بستر شرایط تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آن است.
در سالن اول که تا سال 1327 را شامل می‌شود بخش‌هایی به این ترتیب مورد بازدید قرار خواهند گرفت: دالان ورودیکه به ورود سینما به ایران با فقط پنج سال تأخیر اشاره دارد.
آغاز فیلمبرداری و فیلمسازی در ایرانپیشینهتصاویر متحرک از سفال شهرسوخته با نقش بز جهنده تا حجاری‌های بیستون و فانوس خیال و اتاق تاریک ابن هیثم و از پرده‌خوانی و نقالی تا نمایش‌های عروسکی و شهرفرنگی‌های دوره‌گرد.
آغاز فیلمبرداری و فیلمسازی؛که به ورود دوربین به ایران و نخستین تصاویر فیلمبرداری شده در ایران اختصاص دارد و اسناد و مدارک مربوطه، همچنین تندیسی از ابراهیم خان عکاسباشی.
کارت‌پستال‌های دوره قاجار، زمینه و زمانه همزمان با ورود سینما به ایرانزمینه و زمانه؛ ستونی بلند و پوشیده شده از کارت‌پستال‌های دوره قاجار و بیانگر حال و هوای روزگاری که جماعت ایرانی با پدیدهسینما آشنا شد.
بخش‌هایی از ویترین سپنتا، اوهانیانس و زنان پیشتاز در بازیگری از چشم فرنگی، اسناد و مدارک و فیلمهای ساخته شده از و درباره ایران توسط خارجیهارویاهای غریبه؛ آگهی‌ها و اعلانات و نمونه‌هایی از فیلم‌ها و سریال‌هایی که در دورۀ قاجار به نمایش عمومی درمی‌آمدند. پیشگامان؛ شامل تصاویر و اسناد و مدارک و... مربوط به عکاسباشی، روسی‌خان، آنتوان‌خان سوریوگین، مهدی‌خان مصورالملک، غلامرضاخان اکونومی، اردشیرخان، ژرژ اسماعیلوف، حاج نایب معیلی، خانباباخان معتضدی و ویترین اختصاصی میرزا ابراهیم‍‌خان صحافباشی، نخستین تماشاگر و نمایشگر ایرانی. گراندسینما؛ دیوار تجدد، سینما درتهران و شهرستان‌ها؛ مشغولیات نونهالان؛ از آپارات دست‌ساز تا آلبوم‌های فیلم‌جفتی و فیلم‌ها و سریال‌های محبوب. اکران خارجی؛ تبلیغات و اعلان‌ها و نمونه‌هایی از معروف‌ترین فیلمهای اکران شده در ایران، از متروپولیس تا بربادرفته. غرفه‌های اختصاصی عبدالحسین سپنتا و آوانس اوهانیانس و ابراهیم مرادی. پیشتازان؛ سه زن پیشتاز در بازیگری در سینمای ایران. ازچشم فرنگی؛ اسناد و مدارک و تصاویر مربوط به فیلمهای مستندکه در ایران یا با موضوع ایران ساخته شده بودند. و تماشاخانه؛ نمایش بخش‌هایی از فیلمهای داستانی ایرانی در دوره پهلوی اول.
بخشی از سالن دوم، مربوط به دورة 1327 تا 1379سالن دوم اختصاص دارد به دوره دوم فیلمسازی، از 1327 تا 1379 و پایان صدسالگی سینما در ایران. در این بخش سال‌به سال تاریخ سینمای ایران را دنبال می‌کنیم و در هر سال اسناد و مدارک و تصاویر شاخص آن به نمایش گذاشته می‌شود؛ از پربیننده‌ترین فیلم تا فیلمهای مهم، چهره‌های شاخص، کتاب‌ها و نشریات سینمایی که برای اولین بار منتشر شدند، فیلمهای مستند و انیمیشن مهم، افتتاح دفاتر تولید و پخش و دوبله، آموزشگاه‌های سینمایی، نخستین جشنواره‌ها، جوایز و ...همچنین در پایین هر قسمت مروری خواهیم داشت بر رویدادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... در آن سال. در پایان هر دهه نمونه‌هایی از فیلمهای شاخص و تصاویری متحرک از حال و هوای آن دهه به نمایش مکرر گذاشته می‌شود.
بخشی از تالار جوایزسالن سوم همچنان تالار جوایز داخلی و افتخارات بین‌المللی است با تاکید بیشتری بر تاریخچۀ جشنواره‌ها که به دو بخش تقسیم می‌شود: بخش داخلی، حاوی نمونه‌هایی از جوایز و اسناد و مدارک و پوسترها و پلاکاردهای جشنواره‌های داخلی از آغاز تا امروز و بخش دوم دربرگیرندة جوایز خارجی است، برحسب درجه بندی جشنواره‌ها با تأکید بر جشنواره‌های کن، ونیز، برلین و اسکار. اسناد و مدارک مربوطه نیز در همین بخش مشاهده می‌شود. به این قسمت از موزه هر ساله جوایزی اضافه خواهد شد.
سینمای کودک و نوجوانبخش سینمای کودک و نوجوان به دو اتاق گسترش می‌یابد: سینمای زنده و سینمای انیمیشن.
سینمای دفاع مقدسدر سینمای دفاع مقدس نیز که در دو اتاق ساماندهی می‌شود ابتدا تاریخ دفاع هشت ساله در فضایی که حس و حال سنگرهای بتونی جبهه‌ها را دارد به روایت فیلمهای سینمایی از حال و هوای سال‌های جنگ تحمیلی و سپس در اتاق بعدی به شاخص‌ترین آثار، نهادها، فیلمسازان و شخصیت‌های برگزیدة آثار این گونة سینمایی پرداخته می‌شود.
در ایوان جنوبی طبقۀ میانی که مشرف به تالار مقرنس است، اسناد مربوط به تاریخچة بنای باغ فردوس و ارتباط آن با فعالیت‌های فرهنگی و سینمایی به تماشا گذاشته می‌شود و چشم‌اندازی هم از تهران در سال‌های ورود سینما به ایران از همین منظر و جایگاه بازسازی خواهد شد.
چهره پردازی لابراتوار و جلوه‌های ویژه موسیقی فیلم دوبله نمایش و تبلیغاتاز این جا به بعد در هشت اتاق طبقات میانی و پایینی در ضلع شرقی عمارت، با مروری بر سیر تولید فیلم با پیشکسوتان، آثار شاخص، اشیاء و لوازم وتجهیزات، اسناد و مدارک و تصاویر تاریخ سینمای ایران بیشتر آشنا می‌شویم که شامل طراحی صحنه و لباس، چهره‌پردازی، فیلمبرداری، لابراتوار و جلوه‌های ویژه، تدوین، موسیقی، صدا، دوبله، نمایش و تبلیغات؛ از آنونس تا عکس و پوستر و آپاراتخانه و... است و با ادبیات سینمایی و منتقدان و نویسندگان و کتاب‌ها و نشریات سینمایی به پایان می‌رسد. بازدیدکنندگان برای خروج از عمارت از فروشگاهی خواهند گذشت که می‌توانند تولیدات و یادگاری‌های سینمایی موزه و محصولات مرتبط را خریداری نمایند.
ادبیات سینماییدر طول مسیر از سالن اول تا انتهای بخش دائمی، در هر فضا مانیتورهایی تعبیه می‌شوند که جستجو و دسترسی به اطلاعات بیشتر را فراهم می‌سازند.
در چهار اتاق واقع در ضلع غربی طبقة پایین موزه، فضای اختصاصی نمایشگاه‌های فصلی با ورودی و خروجی مجزا از بخش دائمی پیش‌بینی شده و فروشگاه دیگری نیز برای آن درنظر گرفته شده است.
فروشگاه عرضه تولیدات موزه و یادگاری‌های سینماییواقعیت این است که موجودی کنونی موزه حدود بیست درصد آنچه را که در طرح جدید پیش بینی شده، تأمین می‌کرد. در یکی دو سال اخیر حدود هشتاد درصد آن با مدیریت بهزاد رحیمیان گردآوری، مرمت و آمادة نمایش شده و در آرشیو موزه نگهداری می‌شود.
حمایت و همراهی محمد حیدری طی سه سالی که تیم طراحی در موزه سینما مستقر شده بود به رغم محدودیت‌های مالی موزه سینما این امکان را فراهم کرد تا طرح، بدون شتابزدگی به سرانجام برسد. زیرساخت‌های ضروری هم مورد توجه قرار گرفت و مطالعات و طراحی سیستمهای تأسیسات الکتریکی و مکانیکی انجام و آمادة اجرا شد.
درهر حال تأمین بودجه برای اجرای طرح و بازسازی موزه سینمای ایرانکه در واقع باید به عنوان یک طرح ملی از آن یاد شود، بسیار حائز اهمیت و وظیفه و مسئولیت اصلی مدیریت این موزه است. امید است با برنامه‌ریزی و برقراری مدیریت تأمین منابع مالی مورد نیاز، با کمک نهادهای ذیربط از سازمان سینمایی تا شهرداری و میراث فرهنگی و... شرایط اجرا در آیندة نزدیک فراهم شود.
سینمای ایران خاطرات و داستان‌های بسیار جذابی برای گفتن و دیدن و شنیدن دارد. با توجه به جایگاهی که سینمای ایران در کشورمان و در مجامع بین‌المللی به دست آورده است، شایسته است تا موزه‌ای متناسب با شأن آن برپا شود. قطعاً در آن شرایط موزه سینما یکی از پربازدیدترین موزه‌های ایران خواهد بود.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۷۲۱۰۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ معلم از ۵ دهه؛ از پرویز فنی‌زاده تا رضا عطاران
آفتاب‌‌نیوز :
در دهه پنجاه مهم‌ترین شمایل معلم پرویز فنی‌زاده در «رگبار» بود و در اواخر این دهه فرامرز قریبیان در «جنگ اطهر» نقش معلم انقلابی را ایفا کرد. شاید بتوان گفت تنها در دهه شصت تعداد قابل توجهی کاراکتر معلم به فیلمهای ایرانی راه پیدا کردند؛ از خسرو شکیبایی در فیلم «رابطه» تا هما روستا در فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» و علی نصیریان در «جاده‌های سرد» و مجید مجیدی در فیلم «شنا در زمستان»، چند نمونه از پرداختن سینمای دهه شصت به شخصیت‌های معلمند. از دهه هفتاد از تعداد فیلم‌هایی که معلم‌ها در آنان نقش محوری ایفا می‌کردند، کاسته شد. آنچه پیش رو دارید مروری است بر ۵معلم به‌یادماندنی سینمای ایران در طول ۵دهه.
دهه پنجاه؛ آقای حکمتی (پرویز فنی‌زاده در فیلم «رگبار»)
به‌یادماندنی‌ترین تصویر معلم در سینمای قبل از انقلاب که معمولا عنایتی به حرفه معلمی نشان نمی‌داد. در فیلم «رگبار» آقای حکمتی معلمی است که به محله‌ای در جنوب شهر آمده است. مدرسه مهم‌ترین و محوری‌ترین لوکیشن فیلم «رگبار» است و فیلمساز تصویری دقیق و پرجزئیات از فضای آموزشی مدارس در ابتدای دهه پنجاه ارائه می‌دهد. اداره‌کردن کلاسی شلوغ با پسربچه‌هایی شیطان مهم‌ترین مشکل آقای حکمتی در نیمه اول فیلم است. فیلم با علاقه‌مندی آقای حکمتی به عاطفه، خواهر یکی از دانش‌آموزان، وارد فضایی عاطفی می‌شود و درنهایت هم با انتقال از مدرسه و ترک محله به پایان می‌رسد. معمولا به انبوه تمثیل‌ها و استعاره‌ها در فیلم «رگبار» اشاره می‌شود و آنچه کمتر به آن توجه شده، تصویر ملموس معلمی است که نمی‌خواهد تن به آنچه هست بدهد. آقای حکمتی یکی از ملموس‌ترین غریبه‌هایی است که نویسنده و کارگردان «رگبار» در طول دوران فعالیت هنری‌اش آفریده است.
دهه۶۰؛ بیژن امکانیان در «دبیرستان»
علی ناصری، معلم زیست‌شناسی در فیلم «دبیرستان» (۱۳۶۶) با ایفای نقش بیژن امکانیان، در دهه‌ای که تعداد زیادی از شخصیت‌های سینمای ایران معلم بودند، به چند دلیل شاخص و به‌یادماندنی است؛ معلمی که خود سابقه اعتیاد داشته و مثل بیشتر معلم‌های سینمای ایران در دهه شصت آرمانگراست و می‌کوشد شاگردانش را از دام اعتیاد بیرون بکشد. فیلم به‌عنوان ملودرامی تلخ، یکی از موفق‌ترین آثار سینمای ایران در دهه شصت است که سال۶۶ سینمارو‌های زیادی را در شهرستان‌ها جذب سینما کرد. شخصیت سمپاتیک معلم و نحوه برخورد و تعاملش با شاگردان و چهره بیژن امکانیان به‌عنوان یکی از بازیگران مهم دهه شصت، تصویری از «دبیرستان» برای سینمارو‌های دهه شصت ساخت که دوست‌داشتنی و تأثیرگذار بود.
رامین پرچمی در «ضیافت» (۱۳۷۴)
رامین پرچمی در فیلم «ضیافت» تنها کسی از رفقای دبیرستانی است که از محله‌اش نمی‌رود و نخستین نفری هم هست که به کافه ماطاووس می‌آید تا به عهدی که سال‌ها پیش با رفقا بسته‌اند وفادار باشد. بین شخصیت‌های فیلم «ضیافت»، رامین پرچمی معلم است؛ معلمی که سطح زندگی‌اش از همه رفقا پایین‌تر است و ازدواج نکرده و راز علاقه‌اش به منیر خواهر عبد (پارسا پیروزفر) را هم مکتوم نگاه داشته است. در فیلمی که فرصت کافی برای پرداختن به همه حاضران در کافه ماطاووس ندارد و از نیمه دوم بیشتر بر علی یزدانی (فریبرز عرب‌نیا) و رامین (بهزاد خداویسی) متمرکز است، شخصیت رامین پرچمی به‌عنوان معلمی شریف بیشتر در یاد‌ها می‌ماند؛ معلمی که پاسدار رفاقت است و گذشته را فراموش نکرده است.
رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» ۱۳۸۹
تصویری طنز آمیز از معلم در فیلمی کمدی که پرفروش و پرتماشاگر از کار درآمد. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» تصویری از معلم در سینمای ایران به نمایش می‌گذارد که مسبوق به سابقه نبود. مدیر یک مدرسه دخترانه خصوصی با ورود آقایان به مدرسه خود شدیداً مخالف است، اما وقتی دبیر شیمی دانش آموزان المپیادی به علت زایمان، شش ماه مرخصی می‌گیرد، مجبور می‌شود تا یک دبیر جایگزین به دبیرستان بیاورد؛ ولی تلاش وی برای یافتن دبیر المپیاد زن در میانه سال تحصیلی بی‌فایده است و وی مجبور است یک مرد را به عنوان تنها گزینه بپذیرد تا از رقابت المپیاد جا نماند، اما ورود این آقای معلم مجرد و بی‌دست‌وپا، و شیطنت دختران دانش‌آموز، و تجرد خانم مدیر جدی و بداخلاق که تا به حال خواستگاری نداشته، باعث ایجاد اتفاقات بسیار خنده داری می‌شود. دختران دانش‌آموز دست به یکی کرده و با کمک پدر یکی از دانش آموزان، اردویی را تدارک می‌بینند تا این دو مجرد میانسال را در روبه‌روی یکدیگر قرار دهند. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» یکی از بامزه‌ترین شخصیت‌های معلم سینمای ایران را ساخته است.
منبع: همشهری آنلاین
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان