به نقل از «خبرگزاری آریا»

فاجعه ميانمار و شکستن اسطوره هاليوودي «مسلمان تروريست - بودايي صلح‌طلب» +تصاوير

تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۷۵۴۲۴۳

خبرگزاري آريا - فاجعه ميانمار، حاصل يک توافق خبيثانه پنهان ميان «آنگ سان سو کي» (رييس اجرايي ميانمار)، ارتش اين کشور و «جنبش راهبان بودايي ملي گرا»، براي «خالص سازي» جمعيت اين کشور و تبديل آن به کشور بودايي است.
سرويس سياست مشرق - "اين وضع مسلمانان مستضعف بيچاره‌ ميانماري است که ده‌ها هزار نفر از آنها امروز با بدترين وضع در بنگلادش زندگي مي‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نمايندگان ما به آن‌جا رفتند و آمدند و خبرهايي به ما دادند که واقعاً خواب از چشم انسان مي‌پرد! چه‌قدر امروز دنيا نسبت به حقوق بشر - به معناي واقعي - بي اعتناست! مگر در دنيا صدايي از کسي بلند شد!؟ يک مشت چکمه‌پوش ده‌ها هزار مسلمان ميانماري را با فجيع‌ترين وضع از خانه‌ خودشان بيرون کردند؛ بچه‌ها و زنان و مردانشان را کشتند؛ اموالشان را غارت کردند؛ هر کس توانسته جان خودش را بردارد، فرار کرده؛ در دنيا هم کسي به کسي نيست؛ نه سازمان ملل حرفي مي‌زند، نه کميته‌ حقوق بشر فريادي مي‌کشد، نه صليب سرخ جهاني احساس مسؤوليتي ميکند، نه اين کنفرانس‌ها و مؤسسه‌هاي دروغيِ دفاع از حقوق بشر و دفاع از صلح و غيره حرفي ميزنند؛ کأنه اينها انسان نيستند! اين، دشمني دنيا را با اسلام و مفاهيم و ارزشهاي اسلامي نشان ميدهد؛ اين نشان ميدهد که چه‌قدر نسبت به انسان بي اهتمام و بي اعتنايند و آن چه که درباره‌ي حقوق بشر و اين‌گونه تعبيرات مي‌گويند، حربه‌يي سياسي است؛ براي اين‌که کسي را در جايي بکوبند؛ کسي را بزرگ کنند؛ دولتي را تضعيف کنند و مردمي را از صحنه خارج نمايند."
کسي که با تاريخ بيان اين جملات و گوينده آن آشنايي نداشته باشد، احتمالا اين اظهارات را مرتبط با فجايع اخير در ميانمار و جنايت بزرگ عليه مسلمانان روهينگياي اين کشور خواهد پنداشت. اما شايد براي اين دسته از افراد شگفت انگيز باشد که تاريخ بيان اين جملات 14 اسفند سال 70 (26 سال پيش) است و گوينده ان کسي نيست جز: مقام معظم رهبري
همين واقعيت به خوبي نشان مي‌دهد که مسأله مسلمانان مظلوم ميانمار از قديم و سال‌هاي سال پيش از آن که «موج سواران» سياسي امروز بخواهند از آب آن براي اغراض ناپاک سياسي ماهي بگيرند، دغدغه مقامات عاليه جمهوري اسلامي ايران بوده است.
جناياتي که امروز در اين کشور جنوب شرق آسيا عليه اقليت مظلوم يک ميليون نفري روهينگيا در جريان است، يرآيند چند دهه ظلم و فشار و تضييق است که امروز، به تعبير خود رسانه هاي غربي، شکل «پاکسازي نژادي» به خود گرفته است.
واقعيت ماجرا اين است که فاجعه بزرگ امروز ميانمار، حاصل يک توافق کثيف و خبيثانه پنهان ميان «آنگ سان سو کي» (رييس اجرايي ميانمار)، ارتش اين کشور و «جنبش راهبان بودايي ملي گرا»، براي «خالص سازي» جمعيت اين کشور و تبديل آن به کشوري تمام بودايي است.
از دهه ها قبل، يعني از همان اوايل دهه 1990 ميلادي(که رهبر معظم انقلاب در سخنراني خود در سال 70 به ان اشاره دارند)، نظاميان ميانمار به دنبال سرکوب و حذف مسلمانان اين کشور بوده اند. اما صحنه‌ي امروز ميانمار به اين صورت است که ارتش اين کشور با اپوزيسيون اصلي ديروز خود(راهبان بودايي افراطي) به نوعي همراستايي و هماهنگي براي انجام ان پروژه وحشيانه رسيده‌اند و آنگ سان سو کي، به عنوان «کنسول کشور»(نفر دوم بعد از رييس جمور و رهبر درعمل ميانمار)، با سکوت خود راه را براي تحقق اين پروژه ضدانساني باز کرده است. در واقع مسلمانان روهينگيا در ميانمار، وجه المصالحه توافق پنهان سو کي و هواداران او(با محوريت راهبان بودايي ملي گرا) از يک سو و نظاميان حاکم بر اين کشور از سوي ديگر، هستند تا سو کي بتواند برنامه هاي سياسي خود را که چيزي جز اصلاحات مورد نظر غرب، به رهبري آمريکا، نيست، به پيش ببرد.

«نيکلاس کريستوف»، خبرنگار مشهور آمريکايي و برنده دو جايزه پوليتزر، در گزارش خود براي روزنامه «نيويورک تايمز»(9 ژانويه 2016) با عنوان «برنده‌ي ميانماري جايزه صلح نوبل و جنايت عليه بشريت» به صراحت به چشم بستن اوباما بر جنايت ضد مسلمانان در ميانمار اذعان مي کند:
" ديگر برنده صلح نوبل، اوباما، که نفوذ بالايي بر ميانمار دارد(او از زمان انتخاب مجدد خود در 2012، دو بار از ميانمار ديدن کرده) نيز علاقه زيادي به موضوع نشان نداده است. اوباما و هيلاري کلينتون به سوق يافتن ميانمار به سوي دموکراسي و مدار طرفداري غرب کمک کردند. همين مي تواند عامل از بين رفتن انگيزه آن ها براي سر و صدا کردن درباره 67 اردوگاه مرگي شود که بسياري از روهينگياها در ان ها زنداني هستند."

همين خبرنگار معروف در ادامه گزارش خود مي نويسد:
" خانم سو کي حتي از به کار بردن واژه «روهينگيا» اباء دارد. سفارت ايالات متحده در برمه هم اين کلمه را از مکاتبات رسمي خود حذف کرده است، يک تسليم خجالت‌آور (در برابر مقامات برمه)."
«جوناه فيشر»، خبرنگار ارشد بي بي سي در گزارش خود (27 ژانويه 2017) از ميانمار با عنوان «روهينگياي ميانمار: دروغ ها، حقايق و آنگ سان سو کي»، به همدستي اين برنده جايزه صلح نوبل(1991) با ارتش ميانمار مي‌پردازد:
" برخي معتقدند که آن چه در برمه مي گذرد، يک پاکسازي نژادي و حتي نسل کشي است، ولي ارتش برمه و خانم سو کي اين مساله را رد مي کنند و مي گويند اين يک عمليات ضد-تروريستي براي بيرون کشيدن شبه نظاميان روهينگياست که با حمله به پاسگاه پليس، اين بحران را آغاز کردند... خانم سو کي و سخنگويش، همه تلاش هاي ما را براي گرفتن مصاحبه از آن ها درباره اوضاع در استان راخين، از زمان بالا گرفتن تازه ترين دور مناقشه در اوايل اکتبر، رد کرده اند."

فيشر مي افزايد:
" تعيين رقم دقيق(تلفات) ساده نيست، چرا که اين مردم معمولا در حال فرار هستند و يک چشم انداز کلي ندارند، ولي ويديوهاي منتشر شده، عکس هاي فوري مهمي هستند که نشان مي دهند چيزي وحشتناک در حال وقوع است. پاسخ خانم سو کي و مقامات حکومتش به اين وقايع، گويي مستقيما از دفتر راهکارهاي ترامپ بيرون آمده است."

«داروين پنگ» در وبسايت «Harvard Political Review» در مقاله اي با عنوان «درک سکوت آنگ سان سو کي در قبال روهينگيا»، شرح مي دهد که سو کي براي حفظ محبوبيت خود در بين جنبش بوداييان ملي گرا و همچنين از دست ندادن حمايت ارتش، مهر سکوت در برابر فجايع استان راخين(آرکان) بر لب زده است:
" جنبش 969، يک جنبش ملي گراي بودايي که توسط راهبان هدايت مي شود و قدرت آن در ميانمار تحت حکومت سو کي رو به افزايش است، عامل اصلي تحريک احساسات روهينگيا-هراسي در اين کشور است.....از سوي ديگر، گرچه حدود 90 درصد نيروي نظامي برمه بودايي هستند، ولي مبناي سرکوب روهينگيا صرفا مذهب نيست، بلکه سياست هم هست. ارتش با زدن انگ «مهاجر غيرقانوني» به اقليت روهينگيا قصد دارد مخالفت مهم ترين نيروي اپوزيسيون خود-راهبان بودايي- را خنثي کند و پشتيباني آن را به دست بياورد. با ترويج فعالانه احساسات ضد-روهينگيا و «خالص سازي مذهبي» جامعه، ارتش مي تواند محبوبيت خود را در صومعه هاي بودايي و در بين راهبان بالا ببرد. درنگ و بي تفاوتي سو کي در برابر مساله روهينگيا يک اقدام حساب شده براي تحريک نکردن ارتش، که هنوز مواضع قدرت زيادي را در اختيار دارد، و راهبان بودايي است که نفوذ بالايي بر قوه مقننه دارند."


حقيقت اين است که اکثريت جامعه بودايي ميانمار، اقليت يک ميليوني مسلمان روهينگيا را نه شهروند اين کشور، که «بنگالي»هايي مي داند که در اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم، در دوره سلطه استعماري بريتانيا بر برمه به صورت غيرقانوني وارد اين کشور شده اند. راهي که حکومت ميانمار، در سکوت کرکننده نهادهاي بين المللي و قدرت هاي جهاني در پيش گرفته اند، تحت فشار قرار دادن اين اقليت مظلوم از طريق کشتار، سوزاندن خانه و کاشانه و مساجد، تجاوز به نواميس و جنايات ديگر است تا آن ها راه فرار از ميانمار را در پيش بگيرند و يا در صورت ماندن، از روي زمين محو شوند، تا به اين طريق، «مساله» مسلمانان ميانمار يک بار و براي هميشه توسط بوداييان حاکم حل شود.

به لحاظ تاريخي، از اواسط دهه 1990، با اوج گيري قدرت جمهوري خلق چين، آمريکايي ها تلاش کردند با برجسته کردن بوداييان ساکن تبت در فيلم ها و تبليغات رسانه اي، يک نوع ايدئولوژي رقيب در بيخ گوش رقيب خود ايجاد کند. فيلم هايي چون «کاندان»، «هفت سال در تبت» و «بوداي کوچک» ساخته کارگردانان مطرحي چون اسکورسيزي و برتولوچي محصول اين دوره هستند. علاوه بر اين، آيين بودايي به عنوان يک آيين فاقد «خدا» و بسيار دروني و شخصي، يک نوع «معنويت» بي خطر و غيرسياسي ايده آل براي نظام سرمايه داري بود تا آن را به عنوان يک نسخه بديل براي اديان ابراهيمي، به ويژه اسلام، به جويندگان معنويت مدرن و شيک و مثلا امروزي عرضه کنند. در همه اين سال ها، در تصويرسازي ماشين عظيم تبليغاتي آمريکا که توسط کارگزاران صهيونيست اداره مي شود، معمولا در برابر تصوير «مسلمان خشن و تروريست»، تصوير «بودايي صلح جو و انساندوست» به عنوان نمونه مطلوب تبليغ شده است.
حال، رويدادي در حال وقوع است که اين دوگانه تبليغ شده در غرب را واژگون مي کند و راهبان بودايي که تا ديروز در فيلم ها و سريال ها و برنامه هاي تلويزيوني، مظهر و نماد «احترام به همنوع» و «عشق به انسانيت» تصوير مي شدند، دست به کار امحاء نسل يک اقليت به فجيع ترين شيوه ها شده اند. طبيعي است که در برابر ترک برداشتن آن تصوير، رسانه هاي آمريکايي مقاومت کنند و نخواهند چندان وارد عمق ماجرا شوند. خدشه دار شدن تصوير بزک شده «دالايي لاما»ي شيفته غرب و راهبان زعفراني پوش، در پروژه صهيونيسم جهاني براي دين زدايي به طور عام و اسلام زدايي به صورت خاص، اخلال ايجاد مي کند.

البته رژيم صهيونيستي خود به طور غيرمستقيم هم در پاکسازي نژادي مسلمانان در ميانمار نقش دارد. مشرق به اين واقعيت که رژيم جنايتکار صهيونيستي در تجهيز و آموزش نيروهاي نظامي ميانمار که دست اندرکار اين پاکسازي نژادي هستند، چه نقشي ايفاء مي کند در اين گزارش پرداخته است. علي رغم بازتاب موضوع در رسانه هاي غربي، موضع دولت ايالات متحده، چه در دولت اوباما و چه در دولت ترامپ، نيز تا به اين لحظه سکوت در برابر اين فجايع بوده است.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۷۵۴۲۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نطق تماشایی نماینده بلژیک در پارلمان اروپا درباره حمله ایران

تعداد بازدید : 0 کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کیفیت 480 بازدید 7 پس از کلر دالی نماینده ایرلند در پارلمان اروپا، حالا مارک بوتنگا نماینده بلژیکی پارلمان اروپا در نطق تماشایی در پارلمان اروپا به دفاع از حمله ایران به اسرائیل پرداخت. او در پارلمان اورپا گفت: «شما که ایران را به دلیل تلافی حمله به کنسولگری خود تروریست می‌خوانید، آیا حاضرید ارتش اسرائیل را به دلیل قتل 15 هزار کودک، تحریم کرده و آن را تروریست بخوانید؟ با اندک آبروی باقیمانده اروپا بازی نکنید...» این نطق فوق العاده را با زیرنویس فارسی می‌بینید و می‌شنوید.