کره شمالی به دنبال ایجاد «توازن» در قدرت نظامی با آمریکاست
تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۷۵۷۹۶۴
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت:کره شمالی امروز-شنبه- اعلام کرد که به دنبال این است که در توان و قدرت نظامی با ایالات متحده آمریکا« توازن» ایجاد کند. این در حالی است که آمریکا پیش از این اعلام کرد که صبرش در زمینه دیپلماسی پس از شلیک یک موشک دیگر توسط کره شمالی که برای بار دوم طی یک ماه حریم هوایی ژاپن را نقض کرد، در حال پایان رسیدن است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خبرگزاری رسمی کره شمالی به نقل از «کیم جونگ اون» رهبر این کشور نوشت:«هدف نهایی ما رسیدن به توازن واقعی در قدرت با ایالات متحده آمریکاست تا کاری کنیم حاکمان ایالات متحده آمریکا جرأت حرف زدن دباره گزینه نظام علیه جمهوری دموکراتیک خلق کره را نداشته باشند».
کیم در حالی لبخند بر صورت اش نقش بسته در حال مشاهده موشکی ظاهر شد که از سکوی متحرک شلیک می شود. در تصاویری که خبرگزاری رسمی کره شمالی منتشر کرد شماری از مسئولان کره پیرامون کیم قرار داشتند.
این خبرگزاری به نقل از کیم همچنین نوشت:«به طور کامل از توانایی جنگی موشک هواسونگ-12 و امکان تکیه بر آن مطمئن شدیم».
وی افزود که هدف کره شمالی از تکمیل توانایی هسته ای« تقریبا به سرمنزل مقصود رسید».
کره شمالی ده ها موشک طی ریاست کیم شلیک کرد و برنامه تسلیحاتی خود را که هدفش رسیدن به توانایی هدف قرار دادن ایالات متحده آمریکابا موشکی مجهز به کلاهک هسته ای است را نیز سرعت بخشید.
پس از جدیدترین آزمایش موشکی کره شمالی در روز گذشته-جمعه- «اچ.آر مک ماستر» مشاور امنیت ملی آمریکا گفت که صبر ایالات متحده آمریکا درباره برنامه موشکی و هسته ای کره شمالی به سرعت در حال پایان است.
مک ماستر به خبرنگاران در کاخ سفید گفت:« به کسانی که درباره نبود گزینه نظامی می گویم چنین گزینه ای وجود دارد» لیکن وی تشریح کرد که این گزینه گزینه مد نظر دولت« دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا نیست.
شورای امنیت سازمان ملل نیز روز جمله شلیک موشک توسط کره شمالی را محکوم کرد و آن را «بسیار تحریک کننده» تلقی کرد.
شورای امنیت در واکنش به آزمایش موشکی کره شمالی در سوم سپتامبر نیز با تشدید تحریم ها واکنش نشان داده و صادرات منسوجات کره شمالی را تحریم کرد و تا حدود زیادی بر وارد نفت خام توسط این کشور نیز تحریم اعمال کرد.
«نیکی هایلی» نماینده آمریکا در سازمان ملل نیز با همان لحن مک ماستر واکنش نشان داد و گفت که واشنگتن برای این بحران راه حل دیپلماتیک و تحریم ها را ترجیح می دهد.
دونالد ترامپ نیز گفت که وی«اطمینان بیشتری نسبت به گذشته دارد که گزینه های آمریکا در رسیدگی به این تهدید کارآمدتر و درهم کوبنده تر است»
وی در پایگاه نظامی «اندروز» در نزدیکی واشنگتن گفت که کره شمالی« بار دیگر تحقیر کامل همسایگان و جامعه بین المللی را به طور کامل نشان داد».
موشک
این در حالی است که مسئولان ژاپنی اعلام کردند که جدیدترین موشک کره شمالی بر فراز «هوکایدو» در شمال ژاپن در روز جمعه به پرواز در آمد و پس از طی مسافتی در دو هزار کیلومتری شرق در اقیانوس آرام سقوط کرد.
ارتش کره جنوبی نیز اعلام کرد که این موشک مسافت 3700کیلومتری را طی کرد و این مسافت برای رسیدن به منطقه«گوام» آمریکا که کره شمالی پیش از این تهدیدش کرده بود، کافی است.
اتحادیه دانشمندان مربوطه نیز با صدور بیانیه ای اعلام کرد که «برد این آزمایش موشکی نشان داد که کره شمالی می تواند با این موشک به گوام برسد.»
لیکن همین اتحادیه افزود که دقت این موشک همچنان در محله اولیه از ساخت آن است و هنوز پایین است امری که باعث می شود نابودی پایگاه نظامی «اندرسن» وابسته به نیروی هوایی آمریکا در گوام مشکل شود.
«رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا نیز روز پنجشنبه از چین و روسیه به عنوان هم پیمانان کره شمالی خواست فشارهای بیشتری بر این کشور با تحرکات مستقیم توسط آنها وارد آورند.
پکن نیز به وی این گونه پاسخ داد که واشنگتن باید کارهای بیشتری در این زمنیه انجام دهد.
«تسوی تیانکای» سفیر چین در واشنگتن به خبرنگارات در یکی از مناسبت ها در سفارت این کشور گفت:من بر این باورم که ایالات متحده آمریکا باید کارهایی بیشتر از کارهای کنونی انجام دهد تا همکاری بین المللی واقعی درباره این مساله به وجود بیاید.
سفیر چین تأکید کرد:« آمریکا باید دست از تهدیدات بکشد.باید کارهای بیشتری برای ایجاد راه های کارساز برای از سرگیری گفت و گو مذاکرات انجام دهد».
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۷۵۷۹۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا ایران دارای سلاح هسته ای برای منطقه و جهان امنیتزا است؟
علیرضا سلطانی؛ اعتماد
در روزهای اخیر به دنبال تشدید چالشهای سیاسی و امنیتی میان ایران و اسراییل (حمله اسراییل به كنسولگری ایران در سوریه و متعاقب آن حمله موشكی و پهپادی ایران به اسراییل)، بار دیگر زمزمهها پیرامون دستیابی ایران به سلاح هستهای (زمان یا ضرورت آن) در محافل سیاسی و رسانهای داخلی و خارجی افزایش یافته است.
تامل در اظهارنظرها و دیدگاههای مطرح شده نشان میدهد كه مخالفتها و مقاومتها در برابر ضرورت دستیابی ایران به سلاح هستهای به نسبت گذشته در داخل و خارج ایران كمتر و كمرنگتر شده است.
بسیاری از افرادی كه تا پیش از این به لحاظ مسائل امنیتی و نظامی، دستیابی ایران به سلاح هستهای را برای صلح و امنیت منطقهای و جهانی خطرناك تلقی میكردند با اولین درگیری مستقیم ایران و اسراییل بر مبنای سلاحهای متعارف (موشك و پهپاد) و تسهیل شرایط برای مواجهه بزرگتر و مخربتر برای منطقه، به این درك و صرافت افتادهاند كه یكی از مهمترین عوامل جلوگیری از درگیر شدن ایران و اسراییل، ایجاد توازن قدرت میان این دو كشور در سطح منطقهای است.
این توازن با توجه به بهرهمندی یكی از طرفین یعنی اسراییل به سلاح هستهای، تنها بر محور سلاح هستهای شكل میگیرد و از این منظر ضروری است ایران مانند اسراییل هر چه سریعتر و فوریتر به سلاح هستهای دست یابد تا منطقه شاهد ثبات و امنیت پایدار باشد.
این دیدگاه شاید از منظر نظریه توازن قدرت و نظریههای امنیتی نسل سوم و چهارم، چندان بیراه نباشد. به هر حال با توجه به شكسته شدن تابوی درگیری نظامی ایران و اسراییل در پی تحولات و تحركات نظامی اخیر دو طرف نسبت به یكدیگر، امكان درگیری نظامی گسترده با گستره منطقهای و حتی بینالمللی بسیار افزایش یافته است.
این شرایط خطرناك چه بسا بسیاری از تحلیلگران و حتی سیاستمداران جز طرفداران اسراییل را نسبت به ضرورت دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هستهای مجاب كرده است .
با لحاظ شرایط اخیر منطقهای میتوان انتظار داشت روند تحولات سیاسی منطقهای و بینالمللی در قبال پرونده هستهای ایران دچار تغییرات جدی شود .
غرب به رهبری ایالات متحده امریكا در طول 20 سال گذشته نتوانسته روند توسعه تدریجی توانمندی هستهای ایران را با استفاده از روشهای غیرنظامی مانند تحریمهای اقتصادی متوقف سازد. فناوری و توانمندی هستهای ایران با وجود هزینههای سنگین اقتصادی و توسعهای آن به مرحلهای از ثبات علمی و فنی رسیده است به گونهای كه میتوان این توانمندی را بومی شده تلقی كرد.
از طرف دیگر با وجود نگرانی شدید غرب نسبت به روند رو به رشد توانمندی هستهای ایران و امكان دستیابی این كشور به سلاح هستهای و در عین حال متعهد شدن نسبت به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای، در حال حاضر امكان یا توانی برای عمل به این تعهد نداشته و ندارد.
تنها امید و ابزار برای این مهم، فشارهای اقتصادی بوده است كه با وجود ضربات سهمگین این تحریمها بر اقتصاد ایران و معیشت شهروندان و رویارویی نظام سیاسی این كشور با برخی چالشها، نتوانسته بر اراده حاكمیت ایران بر ادامه این راه تاثیری بگذارد.
بنابراین اقدام نظامی بهرغم اشارههای مستقیم و غیرمستقیم امریكا و غرب برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای، به دلیل عدم آمادگی لازم این كشورها از یك سو و احساس خطر نسبت به پیامدهای شدید اقدام نظامی و گسترش آن به سطوح منطقهای و بینالمللی برای یك دوره میانمدت دور از انتظار است.
در این شرایط اگر ایران به آستانه دستیابی به فناوری تولید سلاح هستهای رسیده باشد و این مهم برای امریكا و متحدین غربی آن مسجل باشد، تنها واكنش آنها میتواند پذیرش واقعیت موجود و به رسمیت شناختن عضویت ایران در باشگاه دارندگان فناوری و توانمندی تولید سلاح هستهای باشد . شرایطی كه دور از دسترس نیست.
این وضعیت برای كشورهای منطقه جز اسراییل به شكل دیگری قابل تحلیل است .
ایران هستهای بهطور عام و ایران دارای سلاح هستهای بهطور خاص همواره دغدغه و نگرانی بزرگی برای كشورهای منطقه به خصوص كشورهای حوزه خلیجفارس بوده و در این راستا كشورهای مزبور به ویژه در دو دهه گذشته تمام تلاش خود را هماهنگ با غرب برای جلوگیری از رشد قدرت هستهای ایران به كار گرفتهاند، اما نگرانی از درگیری ایران و اسراییل در جنگی متعارف كه ظرفیت منطقهای شدن بسیار بالایی دارد، میتواند ذهنیت این كشورها به رهبری عربستان سعودی را به سمت ضرورت ایجاد توازن قدرت منطقهای از نوع هستهای میان ایران و اسراییل تغییر دهد .
از سوی دیگر رهبران قدرتطلب در كشورهایی مانند عربستان، تركیه و مصر بالطبع دنبال بهانهای برای مسلح شدن به سلاح هستهای برای تضمین قدرت و بقای خود هستند.
در این میان شاید عربستان و شخص بن سلمان كه پرچم مخالفت با ایران هستهای را سالهاست برافراشته و روحیه ماجراجویی بالایی برای ورود به عرصههای جدید قدرت دارد، با بهرهگیری از بهانه ایران دارای سلاح هستهای و با استفاده از دلارهای نفتی و حمایتهای غرب و امریكا، گام در مسیر هستهای شدن و دراختیار داشتن سلاح هستهای گذاشته و با هزینهای پایین و زمانی كوتاه به نسبت ایران، به این مهم دست خواهد یافت .
مسالهای كه بارها رهبران عربستان سعودی در سالهای اخیر به آن اشاره كرده و چه بسا برای تحقق آن به لحاظ مشاهده پیشرفت هستهای ایران، گامهای عملی به صورت مخفیانه برداشتهاند. بنابراین میتوان گفت به لحاظ منطقهای هم تابوی دستیابی ایران به سلاح هستهای به نسبت گذشته تا حدود زیادی شكسته شده و این كشورها علاوه بر آمادگی برای پذیرش این واقعیت در آینده نزدیك و پی بردن به دستاوردهای سیاسی و امنیتی منطقهای آن (توازن قدرت منطقهای) درصدد كنار آمدن با آن و مهمتر بهرهگیری هوشمندانه از آن در جهت منافع سیاسی و نظامی خود برخواهند آمد .
این دیدگاه كه خاورمیانه به دلیل عقبماندگیهای سیاسی و اجتماعی و همچنین فعال بودن كانونهای رادیكالیسم و بنیادگرایی از نوع دولتی و فرقهای و بالا بدون شدت تنشهای ایدئولوژیك درون منطقهای و فرامنطقهای، فاقد ظرفیتهای فكری، سیاسی و امنیتی برای در اختیار داشتن فناوریهای مربوطه و خصوصا سلاح هستهای بوده و نباید وارد رقابت هستهای از نوع نظامی شود نیز قابل مناقشه است.
بر اساس این دیدگاه، خاورمیانه هستهای، موجبات ناامنی و نابودی جهانی را فراهم میسازد. تجربه تاریخی ثابت كرده از زمان دستیابی قدرتهای بزرگ به سلاح هستهای، رویارویی نظامی مستقیم میان این كشورها از بین رفته و این كشورها خصوصا امریكا و شوروی در دوران جنگ سرد با استفاده از دیپلماسی سعی در عدم مواجهه نظامی داشتند .
این مهم در مورد جنوب آسیا و دستیابی هند و پاكستان به فناوری تولید سلاحهای هستهای در دهه 1990 مصداق دارد. از زمان دستیابی این دو كشور به سلاح هستهای، مناقشات دو كشور بسیار محدود شده و جنوب آسیا امنیت بیشتر را تجربه میكند.
در اختیار داشتن فناوری سلاح هستهای، منطق، قاعده بازی و سازوكارهای مدیریتی و امنیتی خاص خود را دارد.
از زمان دستیابی بشر به سلاح هستهای، جهان امنتر نسبت به گذشته بوده است، چراكه دولتها به این صرافت و عقلانیت رسیدهاند كه با وجود در اختیار داشتن سلاح هستهای، اما امكان استفاده از آن برای تامین امنیت، نزدیك به صفر است، چراكه سلاح هستهای صرفا برای داشتن و نه برای استفاده است.
این شرایط در مورد خاورمیانه نیز مصداق دارد. سلاح هستهای، تندروترین و رادیكالترین دولتها را نیز رام میكند. برخلاف تصور رایج، بهرهمندی قدرتهای منطقهای خاورمیانه از سلاح هستهای، امنیت منطقه و جهان را بیشتر تامین میكند.
این مهم، زمینه ارتقای سطح امنیت و ثبات در منطقه، افزایش حساسیتهای امنیتی منطقهای، فروكش كردن سطح چالشهای سیاسی و ایدئولوژیك بین كشورها، تضعیف كانونهای اجتماعی و فرقهای بنیادگرایی و رادیكالیسم در سطح منطقه و در مقابل ایجاد زمینههای ثبات، امنیت و توسعه خواهد شد. خاورمیانه هستهای، نه تنها تهدیدی برای امنیت جهانی نخواهد بود، بلكه به تقویت امنیت و ثبات منطقه و جهان كمك كرده، عقبماندگی سیاسی، اقتصادی و امنیتی خاورمیانه از روندهای جهانی را جبران كرده و زمینه و گذار آن به دوران جدیدی از ثبات و امنیت را فراهم میسازد.
انتظار برای خاورمیانه هستهای با توانمندی نظامی چندان طولانی نیست و دیری نخواهد پاییدکه جهان به این درك خواهد رسید خاورمیانه هستهای برای امنیت پایدار جهانی ضروری و فوری است و ایران در این زمینه پیشرو خواهد بود.
کانال عصر ایران در تلگرام