به نقل از «خبرگزاری میزان»

مزایا و معایب پخت و پز در ظروف مسی

تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۱۰۱۵۵

خبرگزاری میزان- یک متخصص تغذیه گفت: نگهداری و پخت گوشت، گوجه‌فرنگی، آلو، چغندر و جوشانیدن سرکه، آبغوره و آب نارنج در ظروف مسی آسیب دیده توصیه نمی‌شود.

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، سید ضیاالدین مظهری متخصص تغذیه، در خصوص ظروف مناسب برای طبخ غذا گفت: مس یکی از فلزات بسیار مهم و موردنیاز بدن است و در سیستم زیستی و فعل و انفعالات حیات‌‌بخش درونی، وظایف بسیار مهمی را برعهده دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت: مس باعث کمک به خونسازی و سلامتی رگ‌های خونی و قلب خواهد شد و باید روزانه به مقدار 5/1 میلی‌گرم در روز از طریق غذا دریافت استفاده شود.

مظهری تصریح کرد: اگر مس دریافتی، بالاتر از مقادیر توصیه شده باشد و یا ترکیبات ثانویه‌ای تحت تاثیر حرارت در محیط‌های اسیدی و بازی در واکنش با مس به وجود آمده باشد، ممکن است باعث ایجاد مسمومیت حاد یا مزمن شود.

این متخصص تغذیه ادامه داد: از این رو، در گذشته که از ظروف مسی در سطح وسیع‌تری به صورت دیگ، قابلمه و قاشق، چنگال و بشقاب‌های مسی جهت سرو غذا استفاده می‌شد، برای جلوگیری از تماس مستقیم غذاهای اسیدی و بازی با آن و ایجاد مسمومیت و بروز بیماری‌های ناشی از ورود یون‌های مس و ترکیبات دیگر به محیط غذای در دست تهیه، ظروف مسی را با قلع و نیکل اندود می‌شد و اگر لایه محافظ اندوده ظروف مسی خراش برمی‌داشت و فلز مس مستقیما تحت تاثیر خاصیت اسیدی و یا بازی مواد غذایی در حال پخت یا سرو کردن قرار می‌گرفت، مس یا ترکیبات ثانویه آن به مقدار قابل توجهی وارد مواد غذایی شده و منجر به مسمومیت مصرف‌کنندگان می‌شد.

وی گفت: البته ظروف مسی اگر کاملا با لایه محافظی پوشانده شده باشند و هیچ‌گونه خراشیدگی و ساییدگی در این لایه ایجاد نشده باشد، به علت قابلیت هدایت و سهولت انتقال کامل حرارت و امکان کنترل میزان دما، کاربرد دارند، ولی با وجود همه محاسن، توصیه و تاکید می‌شود از نگهداری بعضی از مواد غذایی که خاصیت اسیدی یا بازی دارند در ظروف مسی خودداری گردد؛ مثلا نگهداری و پخت گوشت، گوجه‌فرنگی، آلو، چغندر و جوشانیدن سرکه، آبغوره و آب نارنج در ظروف مسی آسیب دیده توصیه نمی‌شود.

مظهری با بیان اینکه با وجود ورود ترکیبات جدید در صنایع تولید ظروف غذا و وسایل پخت و پز تنوع و تحول چشمگیری در وسایل مورد استفاده مشاهده می‌شود گفت: هنوز در موارد خاص برای پخت و پز و سرو غذا از دیگ‌های بزرگ یا سینی‌های مسی در اعیاد و مراسم مختلف استفاده می‌گردد و بر مبنای احتیاط، همه ساله نسبت به تجدید و بازسازی لایه محافظ از طریق اندود کردن آنها با قلع و نیکل اقدام می‌شود.

این متخصص تغذیه عنوان کرد: از آنجایی که فلزات مورد اشاره گران‌تر هستند و زمان کار بیشتری می‌طلبند، گاهی بعضی از سفیدگران به دلیل صرفه‌جویی و یا سرعت بخشیدن به پروسه سفیدگری، با مخلوط نمودن سرب با فلزات مورد اشاره، خطرات جدید و جدی‌تری را برای افراد فراهم می‌کنند.

عملکرد سرب در سیستم مغز و اعصاب

این متخصص تغذیه افزود: حتی مقدار جزئی از سرب، موجبات اختلال در یادگیری را فراهم می‌کند و عامل بیش‌فعالی و کاهش بهره هوشی می‌گردد، به خصوص در کودکان و نوجوانان، افزایش سرب یا سایر فلزات سنگین (مثل جیوه، آرسنیک و کادمیوم) در بدن، علاوه بر ایجاد عوارضی از قبیل افسردگی،‌ خستگی، سردرد، فراموشی و اختلال در تمرکز، در فعالیت املاح بسیار ارزشمند و مورد نیاز حتمی بدن (مثل آهن، روی و مس) نیز اختلال ایجاد می‌نماید.

نحوه تشخیص سریع کاربرد سرب در مراحل سفیدگری ظروف مسی

وی در پایان گفت: اگر دو قطره جوهر سرکه (اسید استیک) روی ظرف مسی سفید شده تمیز و بدون آلودگی به چربی دوده بچکانید و صبر کنید خشک شود، بعد از خشک شدن چند قطره پتاسیم یدید روی آن اضافه نمایید، در صورتی که سریعا رنگ زرد ایجاد شود، دلیل قاطعی بر به کارگیری سرب در قلع اندود نمودن این ظرف تلقی می‌شود.

منبع: فارس

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۱۰۱۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری هزار چهره‌ای که همه را گرفتار می‌کند

یک متخصص باکتری‌شناس از بروسلوز به عنوان بیماری نام برد که همه افراد را در هر سن و هر جنسی تحت تأثیر قرار می‌دهد.

به گزارش ایسنا، سجاد یعقوبی در گفتگو با خبرنگاران افزود: بروسلوز یک نوع بیماری باکتریایی است که توسط گونه‌های مختلف بروسلا ایجاد می‌شود و عمدتاً گاو، خوک، بز، گوسفند و سگ را مبتلا می‌کند.

وی اظهار کرد: انسان‌ها از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده، خوردن یا نوشیدن محصولات حیوانی آلوده یا استنشاق عوامل موجود در هوا به این بیماری مبتلا می‌شوند.

این متخصص باکتری‌شناس بیان کرد: بیماری بروسلوز معمولاً علائمی شبیه آنفلوآنزا از جمله تب، ضعف و کاهش وزن ایجاد می‌کند، اما ممکن است در اشکال غیر معمول و با علائم خفیف ظاهر شود که منجر به عدم تشخیص این بیماری شود.

وی با بیان اینکه بیشتر موارد ابتلا، ناشی از مصرف شیر یا پنیر غیر پاستوریزه از بز یا گوسفند آلوده است، در خصوص اینکه چه کسانی در معرض خطر هستند؟ گفت: تحقیقات نشان داده این بیماری افراد در هر سن و هر جنسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یعقوبی بیان کرد: بیماری بروسلوز یک خطر شغلی برای افرادی که در بخش دامداری کار می‌کنند یا افرادی که با خون، جفت، جنین و ترشحات رحمی حیوانات در تماس هستند، محسوب می‌شود.

وی خطر ابتلا به این بیماری را در این افراد افزایشی دانست و تصریح کرد: در جمعیت عمومی، بیشتر موارد ناشی از مصرف شیر خام یا مشتقات آن مانند پنیر تازه است. بیشتر این موارد از محصولات گوسفند و بز است.

این متخصص باکتری‌شناس با اشاره به اینکه این روش انتقال در درجه اول کشاورزان، قصابان، شکارچیان، دامپزشکان و پرسنل آزمایشگاهی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، در خصوص راه‌های پیشگیری و کنترل گفت: پیشگیری از بیماری بروسلوز بر اساس مراقبت و پیشگیری از عوامل خطر است.

وی با بیان اینکه مؤثرترین راهبرد پیشگیری از بین بردن عفونت در حیوانات است، به واکسیناسیون گاو، بز و گوسفند در مناطقی با میزان شیوع بالا توصیه کرد و گفت: در مناطقی که ریشه‌کنی در حیوانات از طریق واکسیناسیون یا حذف حیوانات آلوده امکان‌پذیر نباشد، پیشگیری از عفونت انسان، اساساً مبتنی بر افزایش آگاهی، اقدامات ایمنی غذایی، بهداشت شغلی و ایمنی آزمایشگاهی است.