Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «جماران»
2024-05-02@02:50:17 GMT

نرخ تورم عامل ابهام سازی

تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۵۱۶۸۳

نرخ تورم عامل ابهام سازی

به گزارش جماران؛ در‌حالی‌که در اقتصاد ایران محاسبه نرخ تورم به‌عنوان معیار اصلی، براساس تغییرات 24 ماهه صورت می‌گیرد، اما پژوهش‌های مستقل حاکی از آن است که این مبنای محاسباتی باعث خطای دید در سیاست‌گذاری خواهد شد. محاسبه نرخ تورم متوسط یا 24 ماهه به دلایلی نظیر هماهنگی جزء قیمتی و جزء وزنی شاخص بهای مصرف‌کننده و نوسان بالای نرخ تورم در اقتصاد ایران صورت می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که به‌نظر کارشناسان حافظه طولانی مدت و نامانایی برآوردگر باعث بروز انحراف در محاسبه نرخ تورم خواهد شد.

بهره‌گیری از نرخ تورم متوسط به‌عنوان نرخ هدف باعث ابهاماتی نزد کارشناسان شده است. بر این اساس، تورم سالانه در ایران با استفاده از «برآوردگر» نرخ رشد «میانگین شاخص قیمت در دوازده ماه سال‌جاری» نسبت به «میانگین شاخص قیمت در دوازده ماه سال قبل» گزارش می‌شود. برآوردگری که در یک سخنرانی ازسوی پویا ناظران که اخیرا در دانشگاه صنعتی شریف صورت گرفته مورد انتقاد قرار گرفته است. مهم‌ترین دلیل منتقدان درباره استفاده از چنین برآوردگری دقت پایین آن در ارائه تورم سالانه است. این دقت پایین از دو علت «حافظه طولانی‌مدت» و «نامانایی برآوردگر» نشات می‌گیرد. این در حالی است که سیاست‌گذاران حوزه پولی برای حمایت از چنین برآوردگری سه دلیل «روند پر‌نوسان تورم در ایران»، «تکیه بر تعریف تورم» و «شکل‌گیری بخش زیادی از انتظارات براساس تورم ماهانه» را مطرح می‌کنند.

ماهیت برآوردگر

مهم‌ترین هدفی که علوم انسانی به‌طور کل و علم اقتصاد به‌طور خاص دنبال می‌کند یافتن رابطه واقعی بین پدیده‌هایی است که به نحوی زندگی بشر را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. به‌عنوان مثال، تورم یکی از متغیر‌هایی است که به میزان گسترده در بطن زندگی مردم ایفای نقش می‌کند؛ به همین دلیل اقتصاددانان به‌دنبال آن هستند تا عوامل موثر بر تورم را شناسایی و اثر آنها را تخمین بزنند. با وجود این، برخلاف علوم طبیعی مانند علم فیزیک که پدیده‌ها در محیط آزمایشگاه و با کنترل کامل واکاوی می‌شوند، در حیطه علم اقتصاد یافتن روابط دقیق بین پدیده‌ها امکان‌پذیر نیست. به همین دلیل، محققان این حوزه از علم، با استفاده از شواهد موجود مانند داده‌های در دسترس، به‌دنبال آن هستند تا تخمینی از مقدار واقعی پدیده‌ها به دست بیاورند. تورم سالانه یکی از مهم‌ترین متغیر‌هایی است که محققان علم اقتصاد به‌دنبال تخمین مقدار واقعی آن هستند. با این حال برای رسیدن به مقدار واقعی تورم سالانه در جامعه، ابزار در دسترس اقتصاددانان، شاخص قیمت سبدی از کالا‌ها از گروهی از افراد جامعه و در سطح ماهانه است. به‌عبارت دیگر، یک اقتصاددان در پی آن است تا با بیشترین دقت، یک «کل نامشهود» را با استفاده از یک «جزء در دسترس» تخمین بزند. به همین دلیل گزارش‌هایی که از تورم در سطح جامعه منتشر می‌شود نه تورم واقعی بلکه یک «برآوردگر» از تورم است.

برآوردگر قابل‌اعتماد

از آنجا که محاسبات یک برآوردگر از پارامتر واقعی جامعه، ماهیتا با خطا همراه است، به‌علاوه، به این دلیل که هدف اصلی یک اقتصاددان یافتن مقدار واقعی یک متغیر با استفاده از برآوردگر است؛ بنابراین استفاده از هر برآوردگری در علم اقتصاد مرسوم نیست. به معنی دیگر، هر برآوردگر برای اینکه نماینده خوبی برای پارامتر واقعی مورد هدف باشد، باید ویژگی‌های پذیرفته شده‌ای داشته باشد. اولین ویژگی هر برآوردگر این است که «نااریب» باشد. به این معنی که میانگین برآوردگر مورد نظر باید با مقدار واقعی پارامتر مورد هدف برابر باشد. واضح است که اگر میانگین برآوردگر از مقدار واقعی پارامتر مورد هدف اختلاف زیادی داشته باشد، تخمین دقیقی از پارامتر زده نخواهد شد. دومین ویژگی «سازگاری» برآوردگر است؛ به این معنی که توزیع‌های برآوردگر با افزایش نمونه، در نزدیکی مقدار واقعی متمرکز شوند. پرواضح است که اگر توزیع برآوردگر اختلاف قابل‌توجهی از مقدار واقعی پارامتر مورد هدف داشته باشد، تخمین‌های صورت‌گرفته با خطای قابل توجهی همراه است. سومین ویژگی مهم یک برآوردگر که حاکی از پایداری آن است کم بودن واریانس برآوردگر است. در علم اقتصادسنجی هر برآوردگری که ویژگی‌های یادشده را نداشته باشد، نمی‌تواند تخمین خوبی از پارامتر مورد هدف محقق بدهد. درباره متغیر‌های سری زمانی متغیرهایی که محقق با استفاده از اطلاعات زمان‌های قبل به‌دنبال پیش‌بینی مقدار متغیر در دوره آینده است، ویژگی‌های یاد شده در «مانایی» برآوردگر خلاصه می‌شوند. به‌عبارت دیگر برای اینکه یک برآوردگر سری زمانی تخمین‌های دقیقی از پارامتر مورد هدف بدهد لازم است توزیع آن با گذشت زمان دچار تغییر قابل‌توجه نشود؛ یعنی «مانا» باشد.

برآورد تورم سالانه

یکی از پارامتر‌هایی که در تحلیل‌های اقتصادی به‌صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد و مستلزم استفاده از یک برآوردگر مناسب است، تورم سالانه است. در این راستا، اقتصاددانان به‌دنبال یافتن عددی هستند که به بهترین نحو مقدار واقعی افزایش سطح عمومی قیمت‌ها در بازه سالانه را نمایندگی کند و ابزار در دسترس آنها نیز شاخص ماهانه قیمت‌های سبدی مرسوم از کالا‌ها است؛ بنابراین برآوردگر‌های بی شماری می‌توان برای نمایندگی تورم سالانه ارائه داد. برآوردگر مورد استفاده در مراکز گزارش داده ایران، نرخ رشد «میانگین شاخص قیمت در دوازده ماه سال‌جاری» نسبت به «میانگین شاخص قیمت در دوازده ماه سال قبل» است. به‌عبارت دیگر در این برآوردگر میانگین شاخص قیمت در دوازده ماه سال‌جاری و دوازده ماه سال قبل محاسبه شده و رشد این دو عدد به‌عنوان تورم سال‌جاری گزارش می‌شود. با این حال این برآوردگر در هیچ یک از کشور‌های دنیا به‌منظور ارائه تورم سالانه مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. به‌منظور ارائه تورم سالانه، کشور‌های دیگر رشد شاخص قیمت در آخرین ماه هر سال نسبت به آخرین ماه سال قبل از آن را محاسبه می‌کنند. البته بعضی کشور‌ها به‌منظور نوسان‌زدایی از روند تورم، پر‌نوسان‌ترین سبد را از سبد مورد محاسبه در شاخص قیمت حذف می‌کنند.

خطای برآوردگر موجود

پویا ناظران و سایر منتقدان استفاده از مکانیزم مورد استفاده در ایران، دو دلیل عمده مبنی‌بر ناکارآیی این مکانیزم ارائه می‌دهند. در وهله اول آنها مساله را از زاویه علم اقتصادسنجی مبنی‌بر اینکه برآوردگر مورد استفاده، دقت کافی را در برآورد تورم سالانه ندارد مورد بررسی قرار می‌دهند. پشتوانه انتقاد آنها ویژگی «مانایی» برآوردگر؛ به‌عنوان مهم‌ترین ابزار سنجش دقت برآوردگر در علم اقتصادسنجی است. به‌عبارت دیگر یکی از لازمه‌های اصلی یک برآوردگر با دقت بالا، مانایی آن است که منتقدان نامانایی برآوردگر مورد استفاده در مراکز اصلی ارائه آمار در ایران را مورد هدف قرار داده و خطای محاسبه‌ای این برآوردگر را خلاف مکانیزم‌های مرسوم در دنیا ارائه کرده‌اند. دومین دلیل منتقدان، حافظه بلند مدت برآوردگر مورد استفاده در ایران است. به این معنی که مقدار شاخص قیمت در دوازده ماه سال قبل میزان تورم در سال جدید را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. برای تشریح این مساله یک اقتصاد فرضی در نظر گرفته می‌شود که در آن در پنج ماه ابتدایی سال اول، شاخص قیمت‌ها ثابت بوده و بلافاصله در ماه ششم شاخص قیمت‌ها یک پرش قابل توجه داشته و از این ماه تا آخرین ماه سال دوم شاخص قیمت دوباره ثابت مانده است. از آنجا که بخشی از انتظارات آحاد اقتصادی و سیاست‌های سیاست‌گذار از تورم سالانه متاثر می‌شود، انتظار می‌رود در اقتصاد فرضی اشاره شده تورم در سال دوم صفر گزارش شود. این در حالی است که تاثیر افزایش شاخص قیمت در پنجمین ماه سال اول تورم در سال دوم را عددی غیر از صفر گزارش خواهد داد. به‌عبارت دیگر تورم غیر صفر در سال دوم در حالی گزارش خواهد شد که نه‌تنها در سال دوم افزایش قیمتی رخ نداده، بلکه در 6 ماه پایانی سال اول نیز شاخص قیمت ثابت بوده است. به‌عبارت دیگر، یک پرش قیمت در یک ماه از سال قبل، تورم در سال جدید را تحت‌الشعاع قرار داده است. این انحراف تورمی از این حیث مهم است که منتقدان معتقدند بخش قابل‌توجهی از انتظارات آحاد اقتصادی و به‌علاوه بخشی از سیاست‌گذاری سیاست‌گذاران براساس تورم سالانه صورت می‌گیرد. بنابراین هر انحرافی در گزارش تورم انتظارات و سیاست‌گذاری را از مسیر اصلی خود منحرف خواهد کرد.

نوسان‌زدایی

با این حال حامیان برآوردگر فعلی، سه دلیل عمده «روند پر‌نوسان تورم در ایران»، «تکیه به تعریف تورم» و «شکل‌گیری انتظارات براساس تورم ماهانه» را به‌منظور حمایت از برآوردگر موجود ارائه داده‌اند. به‌عبارت دیگر، در وهله اول، آنها شرایط خاص اقتصاد کلان ایران را که طی آن تورم به مراتب پرنوسان‌تر از سایر کشور‌ها است مورد هدف قرار داده و دلیلی مبنی بر استفاده از این برآوردگر ارائه داده‌اند. طرفداران معتقدند که استفاده از یک حافظه بلند مدت باعث می‌شود تا نوسانات تورم سالانه کاهش یابد. در پاسخ، منتقدان برآوردگر فعلی معتقدند که اگر چه نوسان‌زدایی از روند تورم سالانه در سایر کشور‌ها نیز مرسوم است با این حال آنها از ابزار مناسب‌تری استفاده می‌کنند. در برخی کشور‌ها به‌منظور نوسان‌زدایی از روند تورم، سبدهای کالایی را که نوسان زیاد داشته‌اند از سبد کالای مورد محاسبه در شاخص قیمت سالانه حذف می‌کنند. به‌عنوان مثال در آمریکا معمولا سبد غذا و انرژی از سبد کل حذف می‌شوند. حامیان مکانیزم موجود دلیل دوم خود را به تعریف تورم نسبت می‌دهند. به بیانی دیگر، از آنجا که تورم به‌صورت «افزایش مستمر قیمت کالاها و خدمات» تعریف می‌شود، حامیان برآوردگر موجود اعتقاد دارند که به‌منظور لحاظ استمرار افزایش قیمت لازم است حافظه تورم سالانه تغییرات قیمتی سال قبل را نیز در بر داشته باشد. درباره دلیل سوم، طرفداران مکانیزم موجود معتقدند که بخش عمده سیاست‌های سیاست‌گذار و انتظارات آحاد اقتصادی از تورم ماهانه متاثر می‌شود. به‌عنوان مثال، بسته تحریکی تقاضا که در سال 1394 از سوی سیاست‌گذار ارائه شد بر مبنای تورم ماهانه آن زمان تحلیل شده بود. به همین دلیل، طرفداران معتقدند نه‌تنها چنین برآوردگری در فرآیند سیاست‌گذاری انحراف ایجاد نمی‌کند، بلکه به‌خاطر نوسان‌زدایی آن بهترین برآوردگر در دسترس است.

انحراف تورمی در دو سال گذشته

بررسی‌ها نشان می‌دهد که برآوردگر مورد استفاده در ایران به‌خاطر خطاهای نامتعارف، در هیچ کشوری به‌منظور ارائه تورم سالانه استفاده نمی‌شود. در عوض، کشور‌های مختلف از جمله آمریکا، از برآوردگر رشد «شاخص قیمت در آخرین ماه سال‌جاری» نسبت به «شاخص قیمت در آخرین ماه سال گذشته» استفاده می‌کنند. در این برآوردگر به‌خاطر بی‌تاثیری شاخص قیمت سال‌های قبل، مشکل یادشده در محاسبه تورم سالانه از بین می‌رود. بر مبنای اطلاعات منتشرشده از سوی بانک مرکزی، در 12 ماه سال 1394 شاخص قیمت از 4/ 87 به 7/ 94 افزایش یافته است؛ بنابراین براساس برآوردگر مرسوم در دنیا، تورم سال مذکور 4/ 8 درصد محاسبه می‌شود. این در حالی است که بانک مرکزی تورم را در سال یادشد معادل 9/ 11 درصد گزارش داده بود. این عدد از رشد متوسط شاخص قیمت در سال‌های 1393 و 1394 که به ترتیب معادل 9/ 81 و 7/ 91 بوده‌اند، محاسبه شده است. دلیل عمده بالا بودن تورم با استفاده از برآوردگر ایرانی این است که رشد شاخص قیمت در سال 1394 تا حدی متوقف شده؛ ولی رشد بالاتر شاخص در سال 1393 باعث شده است که میانگین شاخص قیمت در سال 1394 اختلاف قابل توجهی از شاخص قیمت در سال 1393 داشته باشد. به‌طور طبیعی در شاخص مورد استفاده در ایران، هر سالی که شاخص قیمت متوقف شده ولی در سال قبل از آن رشد نسبتا بالایی داشته، تورم در سال مورد نظر بیش از مقدار واقعی آن برآورد می‌شود. محاسبه برآوردگر متعارف حاکی از تجربه تورم 8/ 11 درصدی در سال 1395 است. این در حالی است که در سال یادشده بانک مرکزی تورم را 9درصد گزارش کرده بود. به‌عبارت دیگر در سال 1395 برآوردگر ایرانی نرخ تورم را کمتر از مقدار واقعی آن برآورد کرده است. دلیل اصلی این برآورد کمتر از حد این است که در حالی که در سال 1394 آهنگ رشد شاخص قیمت کم شده بود و این توقف تا آبان‌ماه ادامه داشت، با این حال افزایش سرعت رشد شاخص قیمت در چهار ماه پایانی سال 1395 باعث شده است که این افزایش در سطوح میانگین دیده نشود. این در حالی است که افزایش شاخص قیمت در سال 1395 رخ داده و انتظار می‌رود در تورم سال 1395 به‌خوبی لحاظ شود.

منبع: جماران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۵۱۶۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش انتخابات آینده آمریکا بر قیمت مسکن چیست؟

به گزارش گروه بازار خبرگزاری علم و فناوری آنا، باز هم بازار مسکن وارد سال انتخاباتی آمریکا شده است! این جمله برای بسیاری از فعالان حوزه املاک و مستغلات دلهره‌آور است چون صاحبان خانه، سرمایه‌گذارها و اقتصاددانان مشتاق پیش‌بینی این موضوع هستند که انتخابات آینده آمریکا در نوامبر سال 2024 چه تاثیری روی قیمت مسکن خواهد داشت. 

نظرسنجی اخیر Investopedia نشان داد که بیش از نیمی (61%) از سرمایه‌گذاران، نگران تاثیر انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا در سال 2024 بر پرتفوی یا سبد سرمایه‌گذاری هستند. اما آیا در ایران هم باید نگران قیمت مسکن در سال جاری و سال‌های بعد از آن باشیم؟ آیا قیمت اقلامی مانند قیمت میلگرد و سیمان به‌عنوان مصالح اصلی قیمت مسکن را بالاتر می‌برد؟

قیمت ارز و درصد تورم چطور روی قیمت مسکن تاثیر می‌گذارند؟

قیمت دلار عامل اصلی افزایش قیمت محصولات و کالاها در بازار ایران است. بارها شاهد این موضوع بوده‌ایم که با افزایش ناگهانی و جهشی قیمت ارز، حتی بسیاری از عرضه‌کنندگان کالاهای مختلف از فروش خودداری کرده‌اند تا مطمئن شوند دلار پایین نمی‌آید. 

نکته اصلی اینجاست که افزایش قیمت دلار به‌سرعت روی بازار ایران تاثیر می‌گذارد و همه محصولات و کالا و خدمات چندبرابر شده و بواسطه آن نیز قیمت مسکن فورا بالا می‌رود. اما در مقابل، مواقعی که دلار کاهش پیدا می‌کند، تا این موضوع روی بازار مسکن و قیمت خانه تاثیر بگذارد مدتی زمان خواهد برد چون همواره بازار در مقابل تغییرات منفی قیمت مقاومت کرده و بسیاری از فروشندگان تصور می‌کنند این کاهش قیمت گذرا بوده و دوباره بالا می‌رود، در نتیجه برای فروش اقدامی نمی‌کنند. همین به‌عبارتی دست‌نگه‌داشتن مالکان برای معامله خانه، باعث رکود می‌شود که خود به‌صورت مستقیم روی بازار حساسی مانند مسکن تاثیر می‌گذارد. 

با فرض عدم شدت یافتن تحریم‌ها و فروش همین میزان نفت فعلی در آینده، اگر دولت همچنان برای تامین بودجه مانند سال‌های گذشته برای چاپ پول بدون پشتوانه اقدام کند، با وجود کسری پیش‌بینی شده در برنامه بودجه سال 1403، ممکن است سناریوهای رشد اقتصادی برای امسال با مشکل مواجه شده و حتی شاهد تورمی بالاتر از 45% باشیم. از طرفی چاپ پول بدون پشتوانه خود باعث کاهش استمرار سیاست‌های اقتصادی انقباضی دولت خواهد شد. در چنین شرایطی است که رکود بازار مسکن می‌تواند ادامه داشته باشد. 

این میزان تورمی است که سیاست‌های اقتصادی در مرزهای ایران ممکن است رقم بزند، اما باید دید که انتخابات آینده آمریکا چقدر روی وضعیت اقتصادی، میزان تورم و حتی نرخ دلار تاثیر می‌گذارد. این‌ها مواردی هستند که در کنار یکدیگر میزان رشد قیمتی بازار مسکن را رقم خواهند زد. بنابراین شاید انتخابات آمریکا میلیون‌ها کیلومتر آن‌طرف‌تر از مرزهای ایران انجام شود، اما تاثیرش به ثانیه‌ای نخواهد کشید. 

چه چیزی بر قیمت مسکن در سال انتخابات آمریکا تاثیر می‌‌گذارد؟

درحالی‌که اغلب افراد در مورد بازار مسکن و مستغلات نظرات کارشناسی متفاوت و گاهی بدون پشتوانه علمی دارند، باید گفت که مهم‌ترین عامل در قیمت مسکن، خصوصا در ایران، میزان عرضه و تقاضا خواهد بود. البته عوامل دیگری نیز وجود دارند که نباید آن‌ها را نادیده گرفت، عواملی مانند تورم و قیمت ارز که به‌صورت مستقیم و در لحظه باعث تغییراتی غیرقابل پیش‌بینی روی قیمت میلگرد، قیمت سیمان و در نهایت هزینه ساخت‌وساز و قیمت مسکن می‌شوند. 

سلامت اقتصاد مانند ثبات اقتصادی، درصد تورم واقعی و هزینه‌های زندگی در کنار نرخ بهره می‌تواند روی قدرت خرید افراد تاثیر بگذارد. همین عوامل در کنار یکدیگر رکودی را رقم زده‌اند که در چند سال گذشته شاهد آن بودیم. بنابراین عوامل اصلی در بازار املاک و مستغلات را می‌توان به موارد زیر تقسیم کرد. 

نرخ بهره ثبات اقتصادی تورم قیمت ارز هزینه ساخت میزان عرضه مسکن سیاست‌های دولت (مشوق‌های مالیاتی و یارانه‌ها) قدرت خرید مردم میزان نقدینگی

نقش انتخابات آینده آمریکا بر قیمت مسکن چیست؟

زمانی‌که عدم قطعیت روی هر یک از عوامل بررسی شده در بخش قبلی، سایه اندازد، بازار مسکن به رکود متمایل خواهد شد. در چنین شرایطی، اگر مردم اعتماد کمتری نسبت به خرید و فروش ملک داشته باشند، عرضه و تقاضا هر دو کاهش پیدا می‌کنند. بنابراین ممکن است بازار مسکن وحشت‌زده شود چون در سال منتهی به انتخابات آمریکا، اغلب مردم می‌خواهند در صورت تغییر نرخ بهره یا تغییر در سیاست‌های مالیاتی و مسکن، تکلیف خود را بدانند. 

اما عوامل اقتصادی کلان مانند تورم و برخی از اتفاقات غیرقابل‌پیش‌بینی مانند جنگ و حتی بلایای طبیعی، همگی می‌توانند روی اعتماد خریدار و فروشنده در بازار مسکن تاثیر بگذارند. همه این موارد می‌تواند رکود بازار مسکن را در وضعیت فعلی نگه داشته یا حتی آن را به مسیری سوق دهد که سال 1403 برای ایرانیان سال ابر بحران مسکن نامیده شود.

قیمت مسکن در بازار ایران و نقش انتخابات ریاست جمهوری آمریکا

قیمت مسکن در بازار ایران با رشد تورم و جهش یک‌شبه قیمت ارز، رشد خواهد داشت. بنابراین پیروزی «بایدن» و «ترامپ»  و سیاست‌هایی که در مقابل ایران دارند می‌تواند به‌صورت‌مستقیم روی این دو شاخص و در نهایت روی قیمت مسکن تاثیر بگذارد. 

با تجربه‌ای که ایران در زمان پیروزی و ریاست جمهوری ترامپ و حتی با پایان دوره ریاست جمهوری او در سال 1399 داشت، حتی با وجود کاهش ریسک‌های غیراقتصادی مانند کاهش احتمال وقوع جنگ و همین‌طور افزایش امید به کاهش میزان تحریم‌های ناعادلانه، بهبود اندکی در بازار مسکن را شاهد بودیم. بنابراین باتوجه‌به سطح ریسک غیراقتصادی و اقتصادی قابل پیش‌بینی در سال 1403 و تا قبل از مشخص شدن برنده انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در نوامبر 2024، قاعدتا شاهد کاهش فعالیت‌های ساخت‌وساز در مسکن و رکود این حوزه خواهیم بود. حتی ممکن است بسیاری از واحدهای در حال ساخت که قبل از انتخابات تکمیل می‌شوند وارد چرخه خرید و فروش نشوند چون سازندگان در این شرایط حفظ ملک را ترجیح می‌دهند تا تکلیفشان مشخص شود. 

قیمت مسکن با پیروزی ترامپ بیشتر می‌شود؟

همان‌طور که می‌دانید برای ساخت یک خانه به مصالح و تجهیزات زیادی نیاز خواهد بود که اصلی‌ترین آن‌ها میلگرد و سیمان و آجر و تیرآهن هستند. باتوجه‌به اینکه قیمت روز میلگرد 12 و انواع دیگر مصالح با قیمت دلار و رشد تورم هر روز بیشتر می‌شود، بنابراین دور از انتظار نیست که اعمال تحریم‌های اقتصادی بیشتر روی ایران با پیروزی بایدن یا ترامپ، باعث تورم بیشتر شود.

به‌صورت‌کلی می‌توان گفت که قیمت مصالحی مانند قیمت میلگرد و سیمان و غیره، حدود 35% روی قیمت مسکن تاثیر می‌گذارند. بنابراین از آنجایی‌که قیمت این مصالح وابسته به نوسانات بازار ارز و قیمت دلار است، هر روز شاهد افزایش قیمت آن‌ها هستیم. 

حتی رئیس اتحادیه مشاوران املاک نیز به تاثیر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 1403 روی قیمت مسکن در ایران و ورود آن به یک ابر بحران اشاره کرده است. اما برخی از کارشناسان و متخصصان حوزه اقتصاد معتقدند اثرگذاری پیروز میدان نبرد ریاست جمهوری آمریکا روی بازار مسکن ایران غیرمستقیم خواهد بود. 

پیش‌بینی تاثیر پیروزی بایدن در انتخابات آمریکا روی قیمت مسکن

به گفته بسیاری از کارشناسان، پیروزی بایدن تاثیری مستقیم و قابل‌توجه روی ریسک غیراقتصادی و بواسطه آن روی انتظارات تورمی خواهد داشت. تورم نیز که بازوی اصلی تاثیرگذار روی قیمت مسکن در ایران است. 
این کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که در صورت پیروزی بایدن در انتخابات نوامبر 2024، قیمت دلار کاهش پیدا کرده و اگر این اتفاق رخ دهد، قیمت ارز می‌تواند برای مدتی طولانی به ثبات برسد. در چنین شرایطی، بازار مسکن نیز از کاهش قیمت دلار تاثیر گرفته و قیمت مسکن می‌تواند کاهش قابل‌توجهی داشته باشد. البته کاهش قیمت مسکن به این موضوع نیز بستگی دارد که بنابه‌دلایل غیرقابل‌پیش‌بینی، ناگهان قیمت دلار دچار شوک نشده و افزایش لحظه‌ای نداشته باشد. 

پیش‌بینی تاثیر پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا روی قیمت مسکن

اما کارشناسان می‌گویند اگر ترامپ در این نبرد پیروز شود، احتمال افزایش نرخ دلار نیز وجود خواهد داشت چون سیاست‌های ترامپ در مقابل اقتصاد ایران می‌تواند وضعیت تورم را سخت‌تر کرده و در نهایت با افزایش قیمت دلار، قیمت مسکن نیز افزایش چشمگیری داشته باشد.

بایدن یا ترامپ، کدام‌یک بازار مسکن را نجات می‌دهند؟

انتخابات آینده آمریکا با تاثیرگذاری روی نرخ دلار، میزان تحریم‌های اقتصادی و میزان تورم، باعث تغییراتی روی قیمت مسکن خواهد شد. پیروزی بایدن یا ترامپ می‌تواند تاثیر متفاوتی روی وضعیت اقتصادی ایران داشته باشد اما نباید این موضوع را نادیده گرفت که پس از برگزاری انتخابات، تغییر در قیمت‌ها فورا اتفاق نخواهد افتاد. چون مالکان خانه‌ها منتظر تثبیت قیمت ارز می‌مانند و می‌خواهند میزان تاثیر آن روی تورم را ببینند. از طرفی باید تاثیر 35 درصدی قیمت مصالحی مانند قیمت میلگرد و سیمان و غیره در بازار مسکن را نیز در نظر داشت. بنابراین اگر در حوزه ساخت‌وساز فعالیت دارید بررسی قیمت روز میلگرد در سایت شرکت آیرومارت به نشانی iromart.com می‌تواند دیدی کلی نسبت به نوسانات قیمت ساخت مسکن به شما بدهد. به‌این‌ترتیب می‌توانید برای ساخت‌وساز بهتر بودجه‌بندی کنید تا قیمت‌ مصالح بیشتر از این میزان روی قیمت خانه تاثیر نگذارند. 

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • بانک مرکزی: تورم ۲۷ درصد کاهش یافت!
  • بانک مرکزی رکوردشکنی ۸۰ ساله تورم را تکذیب کرد
  • اولویت اصلی مجلس دوازدهم باید «مردمی‌سازی اقتصاد» باشد
  • محمد خاتمی: تورم به سطح فوق‌العاده نگران کننده رسید | چرا به شاخص‌های برنامه ۲۰ ساله نزدیک نشده‌ایم؟
  • نقش انتخابات آینده آمریکا بر قیمت مسکن چیست؟
  • روند نزولی قیمت دلار شروع شده است
  • تورم پیش‌نگر در سراشیبی
  • قیمت نفت یک‌درصد کاهش یافت
  • نرخ تورم سالانه در مرغداری‌های صنعتی به ۵۷.۸ رسید
  • پویش «مشهد مهربان»، عامل یکپارچه‌سازی اجتماعی مشهد مقدس