به نقل از «تسنیم»

نامه سرگشاده بسیج دانشجویی به ۳ چهره سیاسی

تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۶۱۵۰۴

بسیج دانشجویی ۸ دانشگاه تهران در نامه‌ سرگشاده‌‌‌ای به برخی مسئولان، خواستار عذرخواهی آنها از ملت ایران به دلیل انتشار تصاویرشان در کنار یکی از سران فتنه شدند.

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، بسیج دانشجویی 8 دانشگاه تهران در نامه‌ای سرگشاده‌‌ به علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی، علی عسگری رئیس سازمان صدا و سیما و آیت الله امامی کاشانی عضو مجلس خبرگان رهبری نکاتی را درباره انتشار تصاویری از آنها در مجاورت یکی از سران فتنه متذکر شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این نامه آمده است:

حضرات، آقایان؛ لاریجانی، علی عسگری و امامی‌کاشانی رئیس محترم مجلس، رئیس محترم صداوسیما و عضو محترم مجلس خبرگان رهبری

سلام علیکم

اخیرا تصاویری از حضور جنابانعالی در مجلسی در مجاورت یکی از سران فتنه رسانه‌ای شده است.گویا فراموش کرده‌اید که چشم پوشی از ظلم ظالم، مساوی شراکت در ظلم اوست؛ در اینجا لازم است بار دیگر ظلم فتنه‌گران و خواص حامی آنها را به شما یادآوری کنیم؛ همین آقایان بودند که به نظام مقدس جمهوری اسلامی -که حفظ آن طبق کلام امام مستضعفین ره از حفظ جان حضرت ولیعصر عج هم واجب‌تر است- تهمت وقیحانه تقلب 11 میلیونی زدند.

دشمن جهانخوار خارجی یعنی آمریکا را تشجیع به اعمال فشار همه جانبه اقتصادی علیه هموطنان خود کردند، حامیان آنها پرچم باعبدالله الحسین(ع) را در روز عاشورا به آتش کشیدند و آن بسیجی مظلوم را در ملاعام برهنه و کتک زدند. در نهایت شیرینی مشارکت 85 درصدی ملت ایران در انتخابات ریاست جمهوری را با اغتشاش و آشوب و قتل شماری از هموطنان، در کام ملت ایران تلخ کردند.

حضرات، آقایان، صریحا خدمتتان عرض می‌کنیم:

از شما که در کسوت مسیولیت ارشد در کشور باید ضامن حقوق ملت ایران باشید، انتظار چنین تسامحی با ناقضان حقوق اساسی مردم نمی‌رفت و نیاز است ضمن عذرخواهی از ملت شریف ایران، از ظالمان در حق ملت ایران اعلام برائت نمایید. شایسته است در همین روزها به دیدار یکی از خانواده‌های شهدای فتنه بروید و از پدر و مادر و بازماندگان شهید دلجویی کنید.

والسلام علی من اتبع الهدی

امضاکنندگان نامه:

بسیج دانشجویی دانشگاه تهران
بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف.
بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر طوسی
بسیج دانشجویی دانشگاه ازاد علوم تحقیقات
بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق
بسیج دانشجویی دانشگاه شاهد
بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
بسیج دانشجویی دانشگاه صداوسیما

انتهای پیام/

R1011173/P1011116/S1,14/CT12 موضوعات مرتبط بسیج دانشجویی

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۶۱۵۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد شدیدالحن از حکم اعدام توماج | کسانی عمدا حیثیت نظام را بر باد می‌دهند؟

اینکه خواننده‌ای با خواندن اشعاری، هرچند مخالف نظام، به اعدام محکوم شود، با چه منطقی سازگار است؟ منطق حقوقی یا اجتماعی یا سیاسی یا امنیتی؟ شاید هیچ‌کدام.

گاه گفته می‌شود که «منطق حقوقی» مستقل است و استقلال قاضی از همین رو است؛ اما نقد «پوزیتیویسم حقوقی» جایی برای این ادعا باقی نگذاشته است. قاضی نیز مانند همگان درگیر زندگی اجتماعی و تجربه سیاسی است و فارغ از آن نمی‌تواند حکم دهد.

دکتر کیومرث اشتریان در روزنامه شرق نوشت: از همین رو است که مقولاتی مانند عوام‌زدگی، شهری‌زدگی، غرب‌زدگی یا شرق‌زدگی برای یک قاضی نیز صادق است. اینکه یک قاضی باید از کارشناس فنی استفاده کند تا حکمش روا باشد، از همین رو است؛ کارشناس فنی هم محدود به حوزه ساختمان یا امور امنیتی نیست. کارشناس هنری، سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی هم از آن جمله است که کمتر به آن توجه می‌شود.

حکم اعدام، خود مشمول همین حکم است. فراموش نکرده‌ایم که سال‌ها پیش حکم اعدام دکتر هاشم آغاجری صادر شد و فضای بین‌المللی را بر ضد ایران برآشفت. چهره‌ای خشن و بی‌تمدن از کشور آفریدند که قرار است یک استاد دانشگاه را به‌ دلیل سخنرانی اعدام کنند. در همان زمان تصور کسانی بر این بود که این صرفا یک تهدید است و او اعدام نخواهد شد؛ و چنین هم شد؛ اما تنها چیزی که برای ایران باقی ماند، چهره‌ای بسیار مخدوش بود.

برخی «دست‌اندرکاران بیرونی» قوه قضائیه بی‌توجه به ابعاد ملی و بین‌المللی چنین احکامی می‌خواهند؛ مثلا به تصور خود بازدارندگی ایجاد کنند یا چهره‌ای انقلابی از خود نشان دهند درحالی‌که آن‌گاه که در مرحله تجدیدنظر چنین احکامی نقض شود، دیگر اعتبار و اقتداری باقی نمی‌ماند و ما می‌مانیم و حیثیتی که بر باد رفته و تبلیغاتی جهانی که به خاطر هیچ و پوچ شکل گرفته است.

درباره پرونده مورد بحث این روزها، برخی از اشعار این «رَپِر» همان محتوایی را دارد که برخی از «خودی‌ها»، خون در دل و پا در گِل، بیان می‌کنند. انتظار دارید همه به یک زبان به نقد اجتماعی-سیاسی بپردازند؟ ظرفیت خود را بالا ببرید؛ بخشی از اصلاح و مبارزه با فساد را به نقدهای تند و تیز جوانان بسپارید؛ حتما ضرر نمی‌کنید و آنان نیز اگر برخورد درست ببینند، شاید زبان خود را اصلاح کنند. حتی اگر زبان خود را اصلاح نکنند، باز هم باید تحمل کنید.

همین‌جا بگویم که من هیچ‌گونه علاقه‌مندی به برخی از رویه‌ها و افکار این نسل معترض ندارم و فاش می‌گویم که آنان نیز به دلیل بی‌تدبیری‌های ما دقیقا مانند خود ما سطحی و خودمحور و دیکتاتور هستند. خجل از ننگ بضاعتیم؛ چون دقیقا «کپی» برابر با اصل خود ما هستند. هیچ تسامحی در بیان ندارند و فقط باید با آنان همدست و هم‌داستان باشیم تا مقبول درگاه‌شان باشیم. برای آنان بسیاری از شخصیت‌های سیاسی درد و رنج‌کشیده که قدم در راه عدالت‌طلبی و آزادی گذاشته‌اند و رنج زندان و تلخی حرمان کشیده‌اند، یکسان‌اند. از منظر آنان همه بر خطایند. تنها خود را بر حق می‌دانند.

درباره توماج صالحی اگر اکنون زیر تیغ نبود، نظرات خود را شفاف‌تر ابراز می‌کردم که حتما خوشایند او نبود؛ اما همه اینها به آن معنا نیست که موافق اعدام آنان باشیم. آزادی چنین هنرمندانی می‌تواند به بهبود درک ما از وضعیت جامعه کمک کند و زخم عمیق مردم را از فساد بازنماید؛ آتشی نهان است اندرین تیغ آبدار. آزادی یادگرفتنی و تمرین‌کردنی است. در درجه نخست این خودِ نظام است که باید درک و تعهد به آزادی را پیشه کند.

وقتی چنین نباشیم، اعتراض نسل جوان بر ما رنگ طغیان و جلوه عصیان به خود می‌گیرد. مسابقه‌ای که در میان برخی مسئولان کشور برای بی‌حیثیت‌کردن چهره ایران در جهان پدید آمده‌، حقیقتا شگفت‌آور است. گویی این افراد از محیط بسته خویش بیرون نیامده‌اند تا ببینند که یک حکم بدوی اعدام که به خیال خود برای «بازدارندگی» صادر می‌کنند و معمولا در تجدیدنظر نقض می‌شود، چه بلایی بر سر چهره ایران در داخل و خارج می‌آورد.

البته نه چنین است، بلکه محتمل است که برخی به عمد چنین کنند تا پیوندهای حیثیتی جمهوری اسلامی را با مردمان و با جهانیان بگسلند تا در محیطی کاملا گسسته از جهان به تحصیل منافع و تحکیم مواضع خویش بپردازند. نتیجه سخن با رئیس محترم قوه قضائیه است که جز او کسی مسئولیت رسمی در این زمینه ندارد تا به چنین وضعیتی رسیدگی کند. گویی همواره دستانی آلوده در برابر چشم همگان در پی آلوده‌کردن تعمدی چهره ایران در جهان بوده است. شاید از این‌رو مرکز رسانه قوه قضائیه اعلام کرده است که این حکم بدوی و قابل فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور است. از سوی دیگر، سخن با دستگاه‌های فرهنگی نیز هست که با هزینه‌های بسیار فعالیت‌های برون‌مرزی دارند و بازتابی از چهره ایران در جهان نشان نمی‌دهند و در برابر چنین فضای آلوده‌ای از طرف «خودی‌ها» سکوت مطلق کرده‌اند.