من دانشجو نیستم/ در انتظار گودو

استادی که انتقال دانش و آموزگاری شغلش باشد اگر بخواهد دست از پا خطا کند بقای خود و خانواده‌اش را به خطر می‌اندازد. دانشجویی که آینده‌اش گره خورده با بازی در این نمایش (دانشگاه)، موجودی بی‌خطر و گوش‌به‌فرمان خواهد بود.

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-فردین آریش، من دیر بزرگ شدم. شبیه بیشتر بچه‌های دهه هفتادی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به خاطر اینکه ته‌تغاری بودم و مادر نمی‌گذاشت دست به سیاه و سفید بزنم. سرم به درس خواندنم گرم بود –که در محله ما جرم بزرگی بود- و گاهی فوتبال بازی کردن با بچه‌‌های کوچه که لباس فوتبالیست‌های مشهور را تن‌شان می‌کردند و فکر می‌کردند خود زیدان و رونالدو هستند و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی خیره به ساق‌های‌شان! من دیر بزرگ شدم. چون هر وقت چیزی را می‌خواستم بدست می‌آوردم. یادم هست برادر بزرگ کوله‌پشتی رنگ‌وروفته‌ای داشت که وقتی دبستانش را تمام کرد داد به برادرهای کوچک‌ترم. یک‌جور میراث خانوادگی! من اما هر سال برای خودم کیف تازه‌ای می‌گرفتم. و چه کِیفی می‌کردم.

در گیرودار همین عیش و سرخوشی‌ها، سال کنکور که رسید ترس برم داشت. سربازی چشمک می‌زد و اگر دانشگاه قبول نمی‌شدم چاره‌ای نبود. یکی از کابوس‌های روزانه‌ام شوخی بچه‌هایی بود که از قصد می‌گفتند: «چند ماه خدمتی!» من از ترس سربازی دانشگاه قبول شدم. آن هم تهران. پایتختی که دور بود از ما و آدم‌هایش را توی تلویزیون دیده بودیم فقط. فکر نمی‌کردم برای امثال ما هم جایی داشته باشد. این بود که از حول هلیم افتادم توی دیگ.

صبح روزی که برای اولین بار پایم را توی دانشگاه گذاشتم هوا سرد بود. سردِ پاییزی. تکه‌های ابر توی آسمان پراکنده بودند. من هیچکس را نمی‌شناختم. و تنها آمده بودم. فاصله شهر کوچک ما با تهران، این شهر دودگرفته و عبوس، آنقدر زیاد بود که نخواهم پدر و مادر را این همه راه بکشانم دنبال خودم. فکر می‌کردم به چشم همه آدم‌های این شهر و این دانشگاه غریبه‌ام؛ شبیه پسربچه مدرسه‌ای غمگینی که زنگ‌های تفریح گوشه حیاط کز می‌کند و با حسرت زل می‌زند به بازی کردن بچه‌ها.

قبول شدن در تهران و دانشگاهی که فرسنگ‌ها از خانه دور بود تحقق رویای همیشگی‌ام بود؛ مستقل بودن و روی پای خود ایستادن و تنهایی. همه سال‌هایی را که مادر با محبت بی‌دریغش و بدون اینکه بخواهد وابسته و متزلزل بارم می‌آورد، من رویای استقلال و انزوا را در سرم پرورش می‌دادم. منی که عادت داشتم همه چیز را توی خودم بریزم و بهترین تفریحم خیالاتی شدن بود و به چیزهای عجیب و غریب فکر کردن. عادت داشتم بیشتر نگاه کنم و بشنوم و کمتر حرف بزنم. شبیه این سریا‌ل‌های ایرانی که پلیس وقتی مجرم را می‌گیرد بهش می‌گوید هر حرفی بزنی در دادگاه علیه خودت استفاده می‌شود. دانشگاه برای من حکم دادگاه را داشت. به همه مظنون بودم. فکر می‌کردم شش دانگ حواسشان به من است و چقدر طول کشید تا هراس زندگی در کنار آدم‌های ناشناخته در من از بین برود.

دانشگاه ما تمِ بیابانی داشت. زمینِ خشکِ بی آب و علفی که تا چشم کار می‌‎کرد خاک بود فقط. درس خواندن در این جغرافیای کویری با آن فضای گلخانه‌ای تلخ بود و مسخ‌کننده. انگار که گرد مرگ پاشیده بودند توی دانشگاه. همه سرشان توی لاک خودشان بود و هیچ تشکل/ دانشجو/ استادی کاری نمی‌کرد و حرفی نمی‌زد. یادم هست برای یکی از معدود نشریات دانشگاه چیزکی نوشته بودم درباره همین وضعیت ملال‌آور که البته هیچ‌وقت منتشر نشد. نوشته بودم: «استادی که انتقال دانش و آموزگاری شغلش باشد اگر بخواهد دست از پا خطا کند بقای خود و خانواده‌اش را به خطر می‌اندازد. دانشجویی که آینده‌اش گره خورده با بازی در این نمایش (دانشگاه)، موجودی بی‌خطر و گوش‌به‌فرمان خواهد بود. مدیران هم که نور چشم «برادرِ بزرگ» هستند و اگر مواظب استادان و دانشجویان نباشند، تکه بزرگشان گوششان است. برای همین ما بازیگران این نمایش جفنگ خودمان را مبرا می‌دانیم از هر اشتباهی. و فریاد می‌زنیم: ما بی‌گناهیم و مجبور! کاری از دستمان برنمی‌آید. از دست هیچکس برنمی‌آید. ما در انتظار گودو هستیم. کسی که گفته می‌آید و ما را نجات می‌دهد.»

سنت روزهای آغازین دانشجویی من خواندن داستایوسکی بود و خاصه جنایت و مکافات. فکر می‌کردم من هم راسکولنیکف هستم. به کشتن پیرزنی فکر می‌کردم که با نزول گرفتن خون مردم را در شیشه کرده و چشم به راه سونیا بودم؛ فرشته نجاتم. من از شر واقعیت به ادبیات پناه بردم و اولین بار سر کلاس دکتر کاف بود که همکلاسی‌هایم را دیدم. پسرها با صورت‌های پرجوش و نگاه‌های خسته و بی‌انرژی. انگار آمده بودند زندان حبس‌شان را بکشند. دخترها هم دور از بقیه پسرها خودشان را در چادرهای‌شان قایم کرده بودند. و من که پنهانی و دور از چشم بچه‌ها و استاد، کنج کلاس، روی یکی از صندلی‌های ردیف آخر خودم را در داستایوسکی غرق می‌کردم: «به رفقای زندانی خود می‌نگریست و تعجب می‌کرد از اینکه همه آنان زندگی را دوست می‌داشتند و برای آن ارزش قائل بودند. مخصوصاً به نظر می‌آمد که در زندان آن را بیشتر دوست می‌دارند و قدر زندگی را بیشتر می دانند تا در آزادی!»

حالا که چند سال از روزهای آغازین دانشجو شدنم می‌گذرد، وقتی که به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم دانشگاه آن چیزی نبود که رویایش را همیشه در سر داشتم. با این حال، گاهی از خودم می‌پرسم اگر زمان به عقب برگردد دوباره حاضرم همین دانشگاه و همین مسیر را انتخاب می‌کنم؟ بعد مکثی طولانی می‌کنم و با لبخند کمرنگی آرام به خودم می‌گویم: «آره پسر، چراکه نه!» شاید برای اینکه همیشه فکر کرده‌ام آدم در سختی و رنج بزرگ‌تر می‌شود و مردتر. شاید دلیلش آن چند جمله‌ای است که سال‌ها پیش نوشته بودم و سال‌ها بعد دوباره خواندم. وقتی که دفترچه قرمز کوچکی را پیدا کردم که یادداشت‌های روزانه‌ام را در آن می‌نوشتم. در یکی از صفحاتش با خط کج و کوله‌ای نوشته بودم: 5 مهر 89. نیچه می‌گوید: «آنچه تو را نکشد و از پای درنیاورد، قوی‌ترت می‌کند.»

منبع: خبرگزاری دانشجو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۸۳۸۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پذیرش دانشجو در شعبه نجف اشرف دانشگاه تهران از سال تحصیلی آینده

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه تهران، دکتر سید محمد مقیمی رییس دانشگاه تهران در دیدار با معاون پژوهش و تحول علمی وزیر علوم عراق که در محل دفتر رییس دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: مشترکات فرهنگی، اجتماعی و عقیدتی بین مردم ایران و عراق موجب شده است که ما فارغ از مرزهای جغرافیایی ایران و عراق، این دو کشور را به عنوان یک امت مشترک و ملت واحد تلقی کنیم و پیشرفت‌های عراق را پیشرفت‌های خود می‌دانیم. سیاست جمهوری اسلامی ایران گسترش همکاری علمی با کشورهای همسایه بویژه کشور عراق است و کشور دوست و برادر عراق را اولویت اول دانشگاه تهران در توسعه تعاملات علمی و دانشگاهی می‌دانیم.

مقیمی از ترسیم نقشه راه تعاملات علمی بین‌المللی در دوره جاری مدیریتی دانشگاه تهران خبر داد و گفت: در این نقشه راه، اولویت اصلی ما به کشورهای منطقه اختصاص پیدا کرده است. همچنین ساختاری را برای ایجاد شعبه‌های دانشگاه تهران در خارج از مرزهای جغرافیایی ترسیم کرده و سه خوشه اصلی شعب شامل شعبه‌های مربوط به حوزه کشورهای خاورمیانه و آفریقا، خوشه کشورهای حوزه اوراسیا و خوشه شبه قاره هند را به تصویب هیأت امنای دانشگاه تهران رسانده‌ایم.

وی از افتتاح شعبه دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران در آفریقای جنوبی همزمان با سفر آتی رییس‌جمهور کشورمان به این کشور خبر داد و گفت: شعبه دانشگاه تهران در کشور گرجستان راه‌اندازی شده و پذیرش دانشجو در این شعبه آغاز شده است و شروع به کار این شعبه دانشگاه تهران را به زودی شاهد خواهیم بود. در دوبی نیز شعبه دانشگاه تهران در حال شکل‌گیری است و بر اساس مذاکرات با مقامات هندوستان، به زودی شعبه دانشگاه تهران در دهلی نو تأسیس خواهد شد.

رییس دانشگاه تهران با اعلام اینکه اولین اقدام دانشگاه تهران در ۲.۵ سال اخیر تلاش برای ایجاد شعبه دانشگاه در کشور دوست و برادر عراق بوده است، به همکاری‌ها و مراودات گسترده دانشگاه تهران با دانشگاه‌های عراق و امضا و مبادله تفاهم‌نامه‌هایی با این دانشگاه‌ها اشاره کرد و بیان داشت: با وجود همه این تعاملات، هدفگذاری اصلی دانشگاه تهران در عراق ناظر بر راه‌اندازی شعبه دانشگاه در شهر نجف اشرف و گسترش شعب در دیگر شهرهای عراق است. رویکردمان در خصوص شعبه عراق با شعب سایر کشورها کاملاً متفاوت است و هدفمان این است که رشته‌های مورد نیاز دولت و مردم عزیز عراق در این شعبه راه‌اندازی شوند.

رییس اجلاس رؤسای دانشگاه‌های برتر ایران، با اشاره به اینکه دانشگاه‌های برتر ایران منتظر هستند تا بر اساس نتیجه راه‌اندازی شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف نسبت به گسترش فعالیت‌های خود در عراق جدی‌تر عمل کنند، سرعت‌بخشی برای صدور مجوزهای لازم در خصوص راه‌اندازی این شعبه دانشگاهی را مورد تاکید قرار داد و گفت: راه‌اندازی شعبه دانشگاه تهران در عراق فصل جدیدی در روابط علمی و دانشگاهی دو کشور ایجاد می‌کند. تفاهم‌نامه‌ای حقوقی به منظور تأمین فضای فیزیکی و برخی دیگر از خدمات مورد نیاز برای شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف، با یک سرمایه‌گذار عراقی منعقد کرده‌ایم که بر این اساس ساختمان مناسبی نیز برای شعبه عراق اختصاص پیدا کرده و استانداردهای مدنظر وزارت علوم عراق در آن اعمال می‌شود.

مؤسس و رییس کرسی کارآفرینی یونسکو در آسیا و اقیانوسیه، از آمادگی این کرسی و دانشگاه تهران به منظور توسعه فعالیت‌ها در حوزه‌های کارآفرینی، مهارت‌ورزی دانشجویان، اجرایی‌سازی تفاهم‌نامه‌های دانشگاه تهران با دانشگاه‌های کشور عراق و استقرار شعبه شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران در عراق با محوریت شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف خبر داد و از معاون وزیر علوم عراق خواست تا تعدادی از اساتید برجسته و تراز اول دانشگاه‌های عراق را برای عضویت هیأت علمی وابسته دانشگاه تهران در شعبه نجف اشرف معرفی نماید تا پس از بررسی پرونده علمی آنها، در دستور کار هیأت اجرایی جذب هیأت علمی دانشگاه تهران قرار گیرد.

الهام امین‌زاده، معاون بین‌الملل دانشگاه تهران نیز در این دیدار گفت: در حال حاضر بیش از ۶۰۰ دانشجو از کشور عراق در حال تحصیل در دانشگاه تهران هستند که بیش از ۸۰ درصد آنها در مقطع دکتری تحصیل می‌کنند.

معاون بین‌الملل دانشگاه تهران، تمرکز دانشگاه تهران در توسعه روابط با عراق را ناظر بر راه‌اندازی شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف دانست و افزود: بر اساس رشته‌هایی که در شعبه عراق راه‌اندازی می‌شوند و با توجه به اینکه اساتید در این شعبه به دو زبان عربی و انگلیسی تدریس خواهند کرد، در حال شناسایی و انتخاب اساتید دانشگاه تهران برای تدریس در شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف هستیم.

یحیی بوذری‌نژاد، مسئول راه‌اندازی شعبه دانشگاه تهران در عراق نیز از رشته‌های گروه‌های مدیریت، حقوق نفت و گاز، زیست‌شناسی، بیوتکنولوژی، مهندسی کامپیوتر، علوم سیاسی و غیره به عنوان رشته‌های اولویت‌دار برای راه‌اندازی در شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف نام برد و با ابراز امیدواری نسبت به انجام اولین دوره پذیرش دانشجو در این شعبه برای سال تحصیلی آینده، بیان داشت: در این شعبه علاوه بر بهره‌گیری از ظرفیت استادان دانشگاه تهران، از همکاری استادان تراز اول دانشگاه‌های عراق نیز استفاده خواهیم کرد.

لبنا خمیس مهدی، معاون پژوهش و تحول علمی وزارت علوم عراق نیز با ابراز خرسندی از حضور در دانشگاه تهران، از معاونت پژوهش و تحول علمی وزارت علوم عراق به عنوان یک نهاد راهبردی و به مثابه ستون فقرات این وزارتخانه با ماموریت‌هایی نظیر مسئولیت تمام امور مربوط به دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه‌های عراق، رتبه‌بندی مجلات علمی عراقی، رصد وضعیت دانشگاه‌های عراق در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی، رصد مقالات و آثار علمی دانشگاه‌های عراق، بررسی توافق‌نامه‌های بین دانشگاه‌های عراق با دانشگاه‌های دیگر کشورها، بازنگری و بروز رسانی سرفصل‌های دروس دانشگاهی و غیره نام برد.

معاون وزیر علوم عراق همچنین با استقبال از تأسیس شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف، بیان داشت: پرونده ایجاد این شعبه را پس از مطالعه دقیق، به بخش مربوطه در وزارت علوم عراق ارجاع داده‌ایم. تأسیس شعبه دانشگاه تهران در نجف اشرف یک اولویت برای ما محسوب می‌شود و شخص وزیر علوم عراق کاملاً در جریان تأسیس این شعبه قرار دارد. بنابراین با تسریع در بررسی پرونده، امیدواریم به زودی شاهد نهایی شدن تأسیس این شعبه دانشگاهی در عراق باشیم.

دکتر سید محمد مقیمی رییس دانشگاه تهران در بخش دیگر این نشست، با اشاره به حضور دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان تنها دانشگاه‌های ایرانی حاضر در میان ۱۰ دانشگاه برتر خاورمیانه بر اساس آخرین رتبه‌بندی بین‌المللی سایمگو، خاطرنشان کرد: دو دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران تفاهمی دارند که فعالیت‌های بین‌المللی مشترکی را رقم زنند.

وی از برگزاری جشن یکهزار و هفتصد و پنجاه و هفتمین سال پایه‌گذاری سنت آموزش عالی در جهان در خرداد ماه از سوی دانشگاه تهران خبر داد و بیان داشت: هر چند ۹۰ سال از قدمت ساختمان‌ها و مکان فعلی دانشگاه تهران وجود دارد می‌گذرد، اما سیر تکامل دانشگاه تهران بیانگر این است که قدمت دانشگاه تهران بسیار فراتر از ۹۰ سال است. یونسکو در سال ۲۰۱۷ میلادی دانشگاه جندی شاپور را با قدمت ۱۷۵۰ سال به عنوان قدیمی‌ترین نهاد علم در ایران معرفی کرده است و شورای عالی انقلاب فرهنگی در فروردین ماه ۱۴۰۳ مصوب کرد که دانشگاه تهران میراث‌دار این قدمت آموزش عالی در ایران است.

رییس ستاد بزرگداشت ۱۷۵۷ سال سنت دانشگاهی ایران با دعوت از هیأت عراقی و رؤسای دانشگاه‌های برتر عراق برای حضور در آئین افتتاح این بزرگداشت که خرداد ماه در دانشگاه تهران برگزار می‌شود، افزود: شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست رییس‌جمهور کشورمان، مأموریت ویژه‌ای را برای فعالیت‌های ارتقای نقش دانشگاه در تمدن‌سازی برعهده دانشگاه تهران قرار داده است، افزود: دانشگاه تهران در طول سال‌های فعالیت خود ۷۰۰ تفاهم‌نامه با دانشگاه‌های معتبر دنیا منعقد کرده است و ۸ خرداد ماه ۱۴۰۳ مراسم باشکوهی با حضور رؤسای دانشگاه‌های مهم دنیا و شخصیت‌های بین‌المللی در دانشگاه تهران برگزار خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه دانشگاه تهران دارای نزدیک به ۵۰ هزار دانشجو، ۲۲۰۰ عضو هیأت علمی دائم و ۴ هزار عضو هیأت علمی پاره وقت است، گفت: اکثر اساتید دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل بهترین دانشگاه‌های دنیا هستند و بیش از ۱۰۰ عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در دانشگاه‌های کشورهای اروپایی در حال گذراندن فرصت مطالعاتی یا تدریس فصلی در دانشگاه‌های معتبرآمریکا و کانادا هستند. بنابراین دانشگاه تهران بخاطر قدمت و پایداری خود و با اتکا به اعضای هیأت علمی توانمند توانسته است در دنیا بدرخشد و دانشگاه‌های غربی نیازمند ظرفیت‌های علمی و توان اساتید ما هستند.

در پایان این دیدار، هدایایی به رسم یادبود از سوی رییس دانشگاه تهران به دکتر لبنا خمیس مهدی معاون پژوهش و تحول علمی عراق و هیأت همراه ایشان متشکل از مدیران کل و رؤسای ادارات این معاونت تقدیم شد.

کد خبر 6096971