اتومبيل هاي خودران؛ جنايتکاران بزرگ قرن يا دوست‌دار انسان‌ها؟
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۹۰۶۷۶
خبرگزاري آريا - وب سايت گجت نيوز - معين کريمي: ما هميشه با ديد مثبت به اتومبيل هاي خودران نگاه کرده‌ايم. حال در اين مقاله با رويکردي متفاوت مي‌خواهيم به ابعاد منفي و خطراتي که براي بشريت به همراه دارند نگاه کنيم.
گوگل، تسلا، اوبر و بسياري از شرکت‌هاي خودروسازي در سراسر جهان همگي در حال توسعه اتومبيل هاي خودران خود هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اين مي‌تواند جذاب باشد، به خصوص براي مردمي که هيچگاه علاقه‌اي به رانندگي در خيابان‌هاي پر ترافيک و شلوغ شهر را ندارند و از اين کار کلافه مي‌شوند. اما در بعضي موارد پيامدهاي ناخواسته‌اي نيز در اينجا وجود دارد که ما بايد مراقبشان باشيم. اتومبيل هاي خودران نظير ماشين هاي پرنده که کمي قديمي‌تر هستند، مي‌توانند يک طرح مفهومي بسيار خطرناک باشند يا به سختي جايگزين روش‌هاي کنوني براي جابجايي افراد در سراسر جهان شوند.
برخي از ريسک‌هايي که اين دسته از اتومبيل‌ها به همراه دارند، مي‌توانند از خطرات فيزيکي براي انسان‌ها گرفته تا موارد اخلاقي قابل بحث را در بر بگيرند. ما در اينجا به بررسي 7 مورد از مهم‌ترين خطراتي خواهيم پرداخت که ممکن است در آينده اتومبيل هاي خودران باعث آن‌ها باشند.
1. سرقت خودران
کمي در مورد اين عبارت فکر کنيد. شما از محل کارتان در حال بازگشت به منزل هستيد و پشت چراغ قرمز مي‌ايستيد، يک خودرو ديگر نيز کنار شما مي‌ايستد. سپس شما يک اسلحه را درست در پشت گردن خود حس مي‌کنيد. شخصي در پشت اتومبيل شما پنهان شده بوده است. چطور آن وارد اتومبيل شما شده است؟ هيچ ايده‌اي نداريد! شما بايد به مسيري که آن فرد جاني دستور مي‌دهد برويد، در حالي که مطمئن نيستيد آيا تا آخر روز زنده خواهيد ماند يا خير!
حال تصور کنيد هيچ اسلحه‌اي وجود ندارد. هيچ شخصي داخل خودرو شما نيست. شما پشت چراغ قرمز مي‌ايستيد، اما پس از آنکه چراغ سبز شد، خودرو شما به مسيري متفاوت از منزل شما هدايت مي‌شود. شما تلاش مي‌کنيد اوضاع را درست کنيد، اما هيچ کاري تاثير ندارد. به نظر مي‌رسد که خودرو شما صاحب يک ذهن شده است. سپس سرعت خودرو شما افزايش پيدا مي‌کند و شما اينک در منطقه‌اي خارج از محل زندگيتان قرار داريد!
عزيزان شما در منزل پيغامي را از سوي برخي افراد جنايتکار دريافت مي‌کنند و…
آيا فکر مي‌کنيد چنين اتفاقي رخ نمي‌دهد؟ محققان در حال حاضر نشان داده‌اند که چگونه مي‌توان وسايل نقليه امروزي متصل به اينترنت را هک کرد. اتومبيل‌هاي مدرن، کامپيوترهايي قرار گرفته بر روي 4 چرخ هستند که بخش‌هاي مختلف آن‌ها با يک شبکه به يکديگر ارتباط دارند. حتي اين‌ها هنوز اتومبيل هاي خودران نيستند، پس در نظر بگيريد که در آينده هکرها چقدر بيشتر از حالا مي‌توانند بر روي جنبه‌هاي مختلف نرم افزار وسايل نقليه متمرکز شوند.
2. تصادف‌هاي ترافيکي عمدي
شايد اين خودرو شما نباشد که به خطر مي‌افتد، اين مي‌تواند يکي ديگر از اتومبيل‌هاي در حال تردد باشد. يک دقيقه سرعت اتومبيل شما افزايش پيدا مي‌کند، سپس چراغ‌ها خاموش مي‌شوند و شما ديدتان را از دست مي‌دهيد. چيزي که شما حالا با آن مواجه هستيد، خودرو شما از به روي گارد ريل رفته و همينطور خيره به خيابان ماتتان برده است!
ديگر اينجا مهم نيست که چقدر مهارت رانندگي شما بالاست! خودروي شما به فرمان‌هايتان پاسخ درستي نمي‌دهند و اين خرابي‌ها را به تنهايي به بار آورده است. در اين بين ترافيک سنگيني در خيابان شکل مي‌گيرد، مردمي مي‌ميرند، هيچکس در حال حرکت نيست و تجارت نيز به حالت رکود درآمده است. در اينجا آمبولانس‌هايي وجود دارند که نمي‌توانند به بيمارستان منتقل شوند، تريلي‌هايي وجود دارند که نمي‌توانند مواد غذايي فاسد شدني‌شان را به فروشگاه‌ها تحويل دهند و کاميون‌هاي تحويل دهنده کالا نيز پشت ترافيک سنگين خيابان‌ها مانده‌اند.
مشخص نيست که چه کسي مسئول اين همه خرابي است. آيا کسي از روي عمد باعث به بار آمدن اين همه دردسر و خرابي شده است؟ آيا شخصي قصد قتل عام مردم را داشته است يا هدف وي تنها يک فرد خاص بوده است؟ هيچکس نمي‌داند!
3. کنترل توسط تروريست‌ها
به عنوان حملات تروريستي اخير، ما حملات برلين، نايس، لندن، شارلوتزويل و بارسلونا را به ياد مي‌آوريم که در آن‌ها يک وسيله نقليه به عنوان يک اسلحه کشتار جمعي استفاده شده بود. مردم مي‌توانند در جستجوي اسلحه‌اي براي متوقف کردن سرنشينان آن خودروي تروريستي باشند، اما خودرو خودرو چي؟
در حال حاضر محدوديت‌هايي براي اين دست از حملات تروريستي وجود دارد. آن‌ها نيازمند يک شخص هستند که وسيله نقليه را براند و خودش را در ريسک مردن قرار دهد. حال اگر چندين خودرو باشند، آن‌ها بايد از چند راننده استفاده کنند که همه آن‌ها نيز با اين ريسک روبرو خواهند بود. اتومبيل هاي خودران مي‌توانند اين محدوديت‌ها را از پيش روي بردارند. بله، هک يک خودرو به مراتب نيازمند دانش بيشتري از رانندگي يک فرد است اما وقتي شخصي اين مهارت را توسعه ببخشد، گزينه‌ها ترسناک مي‌شوند. آن‌ها مي‌توانند از طريق اينترنت خودرو را به اينطرف و آنطرف ببرند، انسان‌ها را زير بگيرند و يا به فروشگاه‌ها هجوم بياورند. حال فرض کنيد چندين خودرو در کنار هم در اين حادثه دست داشته باشند! اين حمله مي‌تواند در چندين شهر از سراسر جهان، به صورت همزمان انجام شود.
ما در حال حاضر مي‌بينيم که مجرمان سايبري پول بيشتري را به صورت آنلاين مي‌دزدند، زيرا آن‌ها هرگز نيازي ندارند تا به صورت فيزيکي در يک بانک حاضر شوند و دست به سرقت بزنند. آينده‌ي وسايل نقليه نيز مي‌تواند به همين شکل براي تروريست‌ها عمل کند تا آن‌ها خيلي راحت بر روي مبل راحتي منزل خود بنشينند و دست به کارهاي شوم ضد بشريت بزنند.
4. جمع آوري اطلاعات و سرقت
مطمئنا گوگل يک فرصت بزرگ را همراه با اتومبيل هاي خودران پيش خود متصور شده است. کمپاني‌هاي تبليغاتي اطلاعات عميقي را در مورد ما جمع آوري مي‌کنند تا بتوانند تبليغ‌هايشان را کاملا سازگار با خواسته‌هاي ما بسازند. اتومبيل هاي خودران نيز مي‌توانند اطلاعات مختلفي را از غول جستجوي جهان به دست آورند.
با استفاده از گوگل مپس، گوگل مي‌تواند جايي که شما زندگي مي‌کنيد و مي‌خواهيد به آن‌ها نقل مکان کنيد را بفهمد. اندرويد حتي رديابي بيشتري را در اختيار گوگل قرار مي‌دهد تا بتواند جزئيات نقشه‌اي از هر روزي که به بيرون مي‌رويد را بکشد. آيا دوچرخه سواري مي‌کنيد؟ آيا با دوستتان به سواري در خيابان‌ها مشغول هستيد؟ اطلاعات يک اتومبيل خودران مي‌تواند نشان دهد شما به چه مکان‌هايي رفته‌ايد. تمامي اين‌ها مي‌توانند اطلاعاتي باشند که بسياري از تبليغ کنندگان به آن‌ها علاقه‌مند هستند.
مفاهيم حفظ حريم خصوصي به تنهايي براي ترساندن بسياري از ما کافي هستند. هرچند گوشي‌هاي هوشمندي مي‌توانند در حال حاضر مي‌توانند مکان مردم را رديابي کنند، اما هنوز اين قضيه به يک نگراني عمومي در بين مردم جامعه تبديل نشده است. اما وقتي تمامي اين اطلاعات به ظاهر بي‌ارزش به دست افراد ناخواسته برسد، آنجاست که سو استفاده آغاز خواهد شد!
در حالي که گوگل ممکن است ميلياردها دلار براي حفظ امنيت اطلاعاتش هزينه کند، اين مقدار هزينه‌اي نيست که شرکت‌هاي خودروسازي نيز بتوانند براي اين امر پرداخت کنند. آيا مي‌توانيد تعهد دهيد که روزي نتوان به اتومبيل‌هاي نيسان، فورد و يا فولکس واگن نفوذ کرد؟
5. خطاي نرم افزاري
نرم افزار حاوي باگ‌هايي است. حتي برنامه‌هاي کاربردي حياتي نيز گريبانگير آن‌ها هستند. هيچ کدي در دنيا وجود ندارد که بتوان 100 درصد روي آن حساب کرد. در اينجا متغيرهاي زيادي (از جمله چگونگي تعامل کد با خرابي سخت افزاري) وجود دارد که مربوط به اتومبيل‌ها است و مي‌تواند خطراتش به مراتب براي شما حادثه‌آورتر از يک تکه باگ درون کامپيوتر شخصيتان باشد.
هنگامي که يک مشکل نرم افزاري رخ مي‌دهد اتومبيل هاي خودران چه مي‌کنند؟ در حال حاضر آن‌ها به حالت هدايت دستي باز مي‌گردند. فقط در اين صورت شما بايد حتما پشت فرمان خودرو قرار داشته باشيد تا حادثه ناگواري رخ ندهد. هرچند هم اکنون به نظر مي‌رسد امنيت نرم افزارهاي اين دسته از اتومبيل‌ها به جايگاه مستحکمي رسيده است، اما هنوز هم مرگ و مير در اثر خطاي نرم افزاري خودروهاي بدون راننده وجود دارد. به آينده فکر کنيد. آيا خودروها شبيه به چيزي هستند که الان از آن‌ها استفاده مي‌کنيم؟ ما مي‌توانيم مدل‌هايي از آن‌ها را متصور شويم که به جاي يک خودرو، بيشتر شبيه به يک اتاق کوچک هستند که شما مي‌توانيد در حالي که در راه رسيدن به منزل هستيد درون آن‌ها کار کرده و يا به استراحت بپردازيد.
حتي اگر هنوز هم زير اتومبيل مدرن زمان آينده شما چرخ داشته باشد، به نظر مي‌رسد که ديگر حافظه‌ي شما براي راندن آن ياري نمي‌کند؛ طبيعيست که اگر براي مدت طولاني دست به کاري نزنيد آن را فراموش خواهيد کرد. اين قضيه بيشتر براي جوانان آينده صدق مي‌کند؛ چرا که آن‌ها ديگر حتي همين تجربه‌ي قديمي ما براي رانندگي با اتومبيل‌هاي چرخ‌دار غير خودکار را نيز ندارند. بدين ترتيب شما مي‌مانيد و صفر درصد تجربه رانندگي و دنياي پر حادثه‌ي نرم افزار اتومبيل هاي خودران!
6. خطرات طبيعي
اين دسته از اتومبيل‌هاي با تکيه بر سنسورهايي که دارند مي‌توانند محيط اطراف را شناسايي کند. ليزرها و دوربين‌ها هر دو تکنولوژي‌هايي هستند که به يک اتومبيل بدون راننده اجازه ديدن مي‌دهند. زماني که سخت افزار خراب شود، قابليت رانندگي خودرو نيز به ميزان قابل توجهي کاهش پيدا مي‌کند. نيازي نيست اتفاق خيلي غير طبيعي رخ دهد تا سخت افزار اتومبيل شما خراب شود؛ به طور مثال وقتي در حال تردد در جاده هستيد، به يک باره سنگي به زير چرخ‌هاي اتومبيل شما مي‌رود و از آن سمت به سوي سنسورهاي تعبيه شده بر روي بدنه پرتاب مي‌شود. يا به طور مثال، يک طوفان يخ مي‌تواند تمامي تجهيزات خودرو شما را منجمد کند. بعدش چه مي‌شود؟
بنابراين در آن زمان ديگر اتومبيل شما نمي‌تواند همانند يک انسان حوادث طبيعي را پيش‌بيني کند. حتي علائم تقلبي راهنمايي رانندگي در خيابان نيز مي‌توانند يک وسيله نقليه خودمختار را به اشتباه انداخته و منجر به تصادف آن شوند. محققان دانشگاه واشنگتن اين قضيه را تحت مقاله‌اي با عنوان «Robust Physical-World Attacks on Machine Learning Models” مورد بررسي قرار داده است. آن‌ها در تحقيقشان با دستکاري يک تابلو ايست، باعث شده‌اند يک اتومبيل خودران به اشتباه افتاده و آن تابلو را «حداکثر سرعت مجاز 45 کيلومتر» بخواند. اين اتفاق خوبي نيست!
حال چه کسي پاسخگوي اين قضيه است؟ شايد مدل‌هاي آينده به اندازه کافي هوشمندانه عمل کنند که نتوان آن‌ها را با علائم تقلبي گول زد. اما بايد در نظر داشته باشيد که هيچگاه ماشين‌ها نمي‌توانند به خودي خود فکر کنند. آن‌ها بر اساس آنکه چگونه مهندسان نرم افزاري برايشان برنامه ريزي کرده‌اند درک مي‌کنند و اين سيستم درک نيز قابل دستکاري خواهد بود!
7. تصميمات بيشرمانه
شما در وضعيتي هستيد که بايد بين زير گرفتن يک عابر پياده و يا کشتن خودتان يکي را برگزينيد. شايد برخي از شما گزينه‌ي دوم را انتخاب کنيد، اما ما نمي خواهيم هيچ کسي در اينجا کشته شود؛ مي‌خواهيم در کنار تمامي انسان‌هاي کره خاکي زندگي کنيم.
اگر کشتن عابر پياده را نيز انتخاب کرده‌ايد که بايد بگوييم اين يک فاجعه است! شايد حتي اعضاي خانواده‌تان نيز عابر را سرزنش کنند، اما وجدان ناآرام شما هيچگاه دست از سرتان بر نخواهد برداشت.
اما در مورد اتومبيل هاي خودران قضيه متفاوت است. ديگر انتخاب با شما نيست. قطعا خودرو کشتن عابر را انتخاب خواهد کرد و شما نيز همان احساس گناه مشابه را مي‌کنيد و هميشه خودتان را از اين بابت سرزنش خواهيد کرد. شايد اگر توسعه نرم افزاري خودرو بهتر انجام مي‌گرفت هيچ کس در اينجا نمي‌مرد و يا هيچگاه براي اتفاقي که افتاده است سرزنش نمي‌شديد!
آيا بايد در يک اتومبيل خودران احساس امني داشته باشيم؟
تمامي اين سناريو‌ها به کنار، وقتي با يکي از دوستانمان مشغول سواري هستيم، در يک تاکسي نشسته‌ايم يا وارد يک اتوبوس عمومي مي‌شويم ما مي‌توانيم احساس امنيت بيشتري داشته باشيم. ما بايد به اين خودروها کمي اعتماد کنيم. ما بايد به نرم افزار قابل قابل اعتمادي تکيه کنيم. ما بر اين باوريم که سازندگان اين اتومبيل‌ها، مکان‌هايي که مي‌رويم را ذخيره نمي‌کنند و آن‌ها را به کمپاني‌ها نمي‌فروشند. ما به حفظ امنيت سايبري اين سازندگان اعتقاد داريم، آن‌ها همواره سعي مي‌کنند اطلاعات وسايل نقليه ما را از هکرها در امان نگه دارند.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۹۰۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت‌هایی از نخستین شرکت‌های مسافربری | وقتی گاریخانه‌ها به گاراژ تبدیل شدند
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:تا قبل از ورود نخستین اتومبیل ها به تهران، پایتخت‌نشین‌ها مسیرهای کوتاه را با وسایلی مثل گاری، درشکه، پالکی و تخت روان می پیمودند و مسیرهای نسبتا طولانی را با اسب و درشکه طی می کردند، اما پدیده ای به نام اتومبیل معادلات را به کلی تغییر داد و با همه مخاطراتی که داشت عبور و مرور اهالی تهران به نقاط دور و نزدیک را سهل و آسان کرد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
گاراژها درست در چنین دوره ای و برای استقرار اتوبوس های بین‌شهری در گوشه و کنار تهران متولد شدند و مردم برای سفر به شهرهای دور و نزدیک کافی بود خودشان را به نزدیک‌ترین گاراژ مسافربری برسانند.
داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، معتقد است گاراژها از اواخر دوره قاجار پدیدار شدند و تغییراتی بنیادی در سبک زندگی اهالی تهران پدید آوردند: «تهران حدود سال ۱۳۰۰ و همسو با سیر تحولات انقلاب صنعتی در کلانشهرهای دنیا پیشرفت می‌کرد و یکی از نشانه های پیشرفت ورود اتومبیل به خیابان های بود. بعد از این اتفاق مهم بود که کاروانسراها به گاری‌خانه و در گام‌های بعدی به گاراژ تبدیل شدند. این روند در دوره حکومت احمدشاه قاجار طی شد و با آزمون و خطاهای بسیاری همراه بود.»
وقتی عبور و مرو با اتومبیل در خیابان های تهران با اقبال عجیب مردم همراه شد، بسیاری از رجال بانفوذ و متمول دوره قاجار مثل وثوق‌الدوله و امین‌الضرب از اروپایی ها اتومبیل خریدند و به عنوان وسیله نقلیه شخصی به تهران آوردند. بعد هم با واردات اتوبوس هایی که مخصوص حمل بار و مسافر بود به تهران، گاراژهایی که محل تجمع درشکه و گاری بود به توقفگاه اتوبوس ها تبدیل شدند.
شهبازی درباره تولد نخستین گاراژ در پایتخت می گوید: «گاری‌خانه سید اسدالله در خیابان چراغ‌برق قدیم (امیرکبیر فعلی) نخستین جایی بود که پس از قانون سجل احوال و سجل گرفتن به گاراژ تبدیل شد و از "گاری‌خانه سید اسدالله" به "گاراژ حسینی" تغییر نام داد. مدتی بعد "گاراژ فولادی" در محدوده شمالی گود عرب‌ها و "گاراژ فردشیشه" در سه‌راه امین‌حضور برای توقف اتوبوس‌ها در نظر گرفته شد. آن‌موقع مسافرها به گاراژ حسینی می رفتند و گاراژ فولادی به اتوبوس‌هایی اختصاص داشت که کارشان حمل بسته های پستی از شهرهای مختلف و رساندنشان به دست مردم تهران بود و گاراژ فردشیشه مختص حمل و جابه‌جایی بار بود.»
در دوره پهلوی تعداد گاراژهای تهران به سرعت زیاد شد و گاراژهای بی ام تی، عدل، اتوفردوسی، میهن‌نورد و ... در محدوده میدان توپخانه قدیم تا خیابان های ناصرخسرو، باب‌همایون و فردوسی کنونی ایجاد شدند، اما در سال ۱۳۵۹ و با اجرای طرح ساماندهی اتوبوس‌های بین‌شهری به ترمینال جنوب که نیمه‌ساخته بود نقل مکان کردند و به خاطره ای در ذهن تهران‌نشین‌ها تبدیل شدند.
کد خبر 848264 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران
دستگیری ۴ متهم اصلی پرونده مفقودی یسنا کودک کلالهای