به نقل از «پارسینه»

صید ماهیان رودخانه ارس با سم

تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۹۰۸۶۳

اسد بابایی:جنازه‌ ماهی‌ها بر آب افتاده است، مرده‌شان موج برمی‌دارد، مثل قایق‌هایی که مسافران‌شان را پیاده کرده‌اند. رود نه می‌جوشد، نه می‌خروشد غروب دلگیری است؛ غروبی که در آن هزاران ماهی به یک‌باره صید شدند.

چه‌کسی فکرش را می‌کرد ماهی‌هایی که تداعی‌گر آب و رود و جریان هستند، روزی به فجیع‌ترین شکل جان‌شان را از دست بدهند؟

خبر مرگ ۳هزار ماهی در رود ارس، زود پیچید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از روستاهای اطراف گرفته تا فضای مجازی اما چه آن‌ها که دور بودند و چه آن‌ها که نزدیک، در سیلی از اندوه و خشم غرق شدند. هرکسی چیزی گفت، چیزی نوشت، هرکسی چیزی شنید و همه حاکی از دغدغه‌ای بود که مردم نسبت به محیط زیست داشتند ولی کاری از دست کسی برنمی‌آمد.

اما حال بعد از یک ماه وقتی به واکاوی جعبه سیاه مرگ ۳ هزار ماهی و جانداران دیگر رودخانه ارس سر می زنیم می بینیم که باز نقش این موجود دو پا پررنگ است. این موجودی که برای رسیدن به نیت خود از هیچ چیز دریغ نمی کند حتی سم دادن به جانداران زبان بسته.

البته محمد خداپرست مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست استان اردبیل در ابتدای رسانه ای شدن این خبر و احتمال مرگ ماهیان براثر آلودگی آب رودخانه در گفتگو با خبرنگار مهر اردبیل تأکید کرده بود که آلودگی احتمالی رودخانه ارس پایش شده و نتایج نشان می‌دهد برخلاف برخی اظهارات این رودخانه آلودگی رادیواکتیو ندارد.

وی افزوده بود در رودخانه ارس سیستم آنلاین پایش وضعیت آب دایر شده که پارامترهای مختلف آلودگی سنجش می‌شود.

رودخانه ارس نیازمند مدیریت یکپارچه است

در عین حال مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست استان اردبیل تصریح کرده بود رودخانه ارس نیازمند مدیریت یکپارچه از سوی سه استان اردبیل، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی است.

خداپرست متذکر شده بود در صورتی که اعتبار مناسبی به منظور مدیریت این رودخانه اختصاص یابد، محیط‌زیست استان آماده اجرای طرح‌های مختلف است.

پایش مصرانه رودی که آلودگی ندارد

به هر حال هزاران ماهی در مدت کوتاهی بی‌جان به ساحل رودخانه آمدند و این رخداد تأسف‌انگیز فرصت انکار را از مسئولان ربود، تا جایی که اخیراً مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست استان اردبیل در گفتگو با یکی از رسانه‌ها هم به ضرورت پایش مکرر رودخانه ارس، ارتقا سیستم پایش و تلاش محیط‌زیست برای ممانعت از ورود آلودگی صنعتی و غیر صنعتی به رودخانه تأکید کرده بود.

هر چند مسئولان محلی همچنان مدعی‌اند ارس آلودگی پساب صنعتی ندارد اما مسئولان سازمان محیط‌زیست با قبول آلودگی از اجرای برنامه‌هایی جهت کاهش آلودگی‌ها می‌گویند.

در این بین اما مدیرکل دفتر رودخانه‌های مرزی و منابع آب مشترک وزارت نیرو در این زمینه می گوید بر اساس مطالعات صورت گرفته وجود فلزات سنگین در رودخانه مرزی ارس محرز شده است.

جبار وطن فدا در گفتگو با خبرنگار مهر تصریح می کند که در مرز ایران و ارمنستان و در خاک ارمنستان تعدادی معادن و کارخانه‌های مس وجود دارد. از ۱۵ سال قبل پیگیری جدی این موضوع با همکاری کشور ارمنستان آغاز شده و کمیته پایش مشترک نیز تشکیل شده است

وی افزوده است: هر چند در گذشته املاح سرریز شده و وارد رودخانه می شد اما به دلیل وجود کارخانه و معدن، بخشی از پساب نیز وارد رودخانه می‌شود.

مدیرکل دفتر رودخانه‌های مرزی و منابع آب مشترک وزارت نیرو تأکید کرده است: از ۱۵ سال قبل پیگیری جدی این موضوع با همکاری کشور ارمنستان آغاز شده و کمیته پایش مشترک نیز تشکیل شده است.

به گفته وطن فدا کمیته پایش ۲۳ جلسه تشکیل داده و در چارچوب روابط با ارمنستان این کشور ملزم به بازچرخانی پساب و ممانعت از ورود آن به منابع آبی شده است.

وی با تأکید به اینکه سرمایه‌گذاری این مهم از سوی ارمنی‌ها صورت می‌گیرد، اضافه کرده است: در کمیته پایش به جد بررسی‌هایی صورت گرفته و این آلودگی مشکلی در آب شرب ایجاد نمی‌کند.

تعهد کتبی ارمنستان برای کاهش آلودگی

وی با بیان اینکه هیچ آلودگی رادیواکتیوی نداریم، ادامه داده است: آلودگی صرفاً فلزات سنگین است که در جلسات رسمی با مقامات ارمنستان از جمله وزرای نیرو، محیط‌زیست و انرژی طرح شده و ارمنستان تعهد کتبی برای کاهش آلودگی داده است.

وطن فدا با تأکید بر اینکه تصاویر منتشر شده از مرگ انبوهی از ماهیان در این رودخانه نیز در دست بررسی است، متذکر شده است: در صورتی که مرگ ماهیان در بالادست بود می شد این حدس را مطرح کرد که دلیل آن آلودگی آب است ولی این دلیل مردود است.

مدیرکل دفتر رودخانه‌های مرزی و منابع آب مشترک وزارت نیرو افزوده است: با این وجود مرگ ماهیان در پایین دست سد است و نمونه‌برداری و بررسی‌ها آغاز شده است.

اتلاف ماهی های ارس با مواد سمی بسیار خطرناک

​ اخیرا اما دبیر شورای اطلاع رسانی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی هم در این رابطه با اشاره به نتایج اولیه بررسی دلایل اتلاف ماهی ارس گفت: اتلاف ماهی ها با مواد سمی عمدا به قصد صید و یا تخریب محیط زیست بسیار محتمل به نظر می رسد.

داود قاسم زاده گفت: اتلاف ماهی ها بر اثر فعالیت های معدنی کشور ارمنستان به دلیل محل اتفاقی که در پایین دست سد خداآفرین ودر فاصله بالغ بر ۱۰۰ کیلومتری از محل فعالیت های معدنی می باشد منتفی است .

وی ادامه داد: محل اتفاق در حد فاصل سد خداآفرین و پل شکسته خداآفرین می باشد و بالادست سد خداآفرین هیچ گونه اتلاف ماهی مشاهده نشده است.

وی افزود: آب رودخانه ارس به لحاظ اهمیت آن به صورت فصلی و با دقت کافی مورد نمونه برداری و آنالیز توسط کارشناسان اداره کل حفاظت محیط زیست استان قرار می گیرد و در صورت مشاهده هر گونه آلودگی موضوع از طرق مقتضی پیگیری خواهد شد و همچنین اقدامات لازم جهت قطع آلودگی رودخانه از طریق وزارت امورخارجه به جد صورت می گیرد.

دبیر شورای اطلاع رسانی اداره کل حفاظت محیط زیست از برخورد قاطع با متخلفین زیست محیطی خبر داد و افزود: این اداره کل حسب وظیفه قانونی موضوع اتلاف ماهی های رودخانه ارس پیگیری کرده و قطعا با متخلفین از هر رده ای برخورد قضایی معمول خواهد داشت.

کشتار جانداران با سم صورت گرفته است

مدیرکل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی نیز در گفتگو با خبرنگار مهر مدعی شد: هیچ‌گونه آلودگی در رودخانه ارس وجود ندارد و کشتار ماهیان و دیگر جانداران در ماه گذشته مربوط به دوز سم بوده که صیادان سود جو بکار برده اند.

وی ادامه داد: اتفاقا همان روز حادثه کارشناسان دامپزشکی از رودخانه ارس طی ۲نوبت نمونه‌برداری انجام داده بودند یعنی قبل حادثه و بعد حادثه کشتار و هیچ‌گونه آلودگی در آب رودخانه مشاهده نشده است.

وی همچنین در پاسخ به سوال خبرنگار مهر مبنی بر کشتار ماهی‌های درگیر آبزیان این منطقه افزود: به احتمال خیلی زیاد عده‌ای سودجو برای ماهیگیری مقداری سم وارد آب نموده‌اند که باید با تدابیر ویژه جلوی این‌گونه سودجویی‌ها گرفته شود.

مدیرکل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی بیان کرد: به دلیل اینکه این نطقه از رودخانه در منطقه حفاظت‌شده واقع است، و خود ما هم برای بازدید از این منطقه همیشه مجوزهای لازم را دریافت کرده و بعدا وارد منطقه می شویم، نیازمند آن است که مسئولین امر با دقت و تدابیر ویژه مواظب این‌گونه حرکات سودجویان که به محیط زیست ضربه می‌زنند، باشند.

با همه اوصاف عده ای سود جو به جان طبیعت افتاده اند و معلوم نیست که چرا مسئولین امر قاطعیت لازم با این گونه حرکات را که دل همه دوستداران طبیعت و مردم را می آزارد را ندارند. آیا وارد کردن سم برای ماهیگیری برای افردای که از آنها تغذیه می کنند ضرر ندارد و آیا وقوع چنین حوادثی زنگ خطر برای تخریب کلی محیط زیست نیست؟

منبع: پارسینه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۹۰۸۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شرنگ شیرابه در کام خزر/ میلیون‌ها مسافر به شوق شنا از راه می‌رسند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: قضاوت درباره منشأ آلودگی دریای خزر اگر فقط سواحل شمالی ایران را بینیم یک جانبه و دور از واقعیت است چرا که حال و روز دریاچه در حاشیه شمالی و شرقی و غربی آن و دیگر کشورهای همسایه به دلیل ورود انواع آلاینده‌های صنعتی و نفتی بدتر از کرانه خزر در ایران است.

با این حال ورود ۷۰ درصد پساب فاضلاب‌های تصفیه نشده از یک سو و پایین بودن توان پالایش دریای خزر نسبت به دریاهای نیمه بسته مانند خلیج فارس و یا دریاهای باز مانند دریای عمان اوضاع آلودگی در این دریاچه را تشدید کرده است.

سرمنشا آلودگی دریای خزر در استان‌های شمالی به چندین کیلومتر بالا دست و از دامنه جنگل ریشه می‌گیرد. آنجایی که جنگل دفن گاه زباله شده و شیرابه‌های ناشی از آن از طریق رودها و کانال‌های انتقال آب مستقیم به دریا سرازیر می‌شود.

آمارها حکایت از تولید روزانه ۳۰۰۰ تن زباله در مازندران دارد شیرابه‌های این طلای کثیف دشت‌ها و جنگل در بالا دست، میان دست و دریای خزر را در پایین دست آلوده و رنگ آبی این دریاچه زیبا در حاشیه ساحل کدر و تار کرده است.

آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود و چرخه اکوسیستم را در این مناطق دچار اختلال کرده است.

به هر گوشه از مازندران سر بزنید شاهد آن هستید که پساب‌های خانگی و کشاورزی مستقیم به رودخانه می‌ریزد و از آنجا نیز روانه دریا می‌شود. این وضعیت سبب شده تا نه تنها رودخانه‌های مازندران حال خوشی نداشته باشد بلکه دریا نیز روز به روز آلوده می‌شود.

اوضاع آلودگی دریا را می‌توان از زبان صیادی شنید که به بیماری پوستی دچار شده و آن را محصول ورود آلاینده‌ها به دریا می‌داند. سرتاسر پاییز و زمستان فصل صیادی است و ورود ماهیگیران به آب عموماً به عنوان بخشی از شیوه صید گریز ناپذیر. اکبر حقیقی ماهیگیر مازندرانی با بیان اینکه بیشتر مواقع در فصل صیادی در تور ماهیگیران زباله‌های دیده می‌شود که از طریق رودخانه به دریا منتقل شده است، گفت: این زباله‌ها سلامت صیادان و همچنین آبزیان را به خطر انداخته است.

وی ادامه داد: روند آلودگی‌های خانگی و سموم کشاورزی به دریا سبب شده تا برخی از گونه‌های ماهی از سبد صیادی حذف شود و یا به اعماق دریا کوچ کنند و نسل برخی از ماهی‌ها نیز منقرض شده است.

مازندران بیش از ۴۷۰ کیلومتر ساحل دارد و این سواحل مقصد بسیاری از مسافرانی است که از گوشه و کنار کشور برای دریاگردی به استان سفر می‌کند و طبق آمارها ۹۰ درصد مسافران برای جاذبه‌های دریا مهمان استان‌های شمالی و از جمله مازندران می‌شوند.

به گفته حسین ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران این استان در بهار و تابستان پارسال (۱۴۰۲)، که بخش عمده آن فصل شنا است میزبان بیش از ۹۰ میلیون نفر شب مسافر بوده است.

ساحل فریدونکنار در محاصره زباله و پسماند

ساحل فریدون کنار از جمله مناطق مورد علاقه مسافران و گردشگران بویژه در بهار و تابستان به شمار می‌رود اما شاهد آن هستیم که از رودخانه اصلی شهر و زهکش ها حجم وسیعی از پساب‌ها و فاضلاب خانگی و کشاورزی روانه دریا می‌شود.

اسلامی یک شهروند فریدون کناری با بیان اینکه در طول رودخانه اصلی شهر شاهد آن هستیم که فاضلاب‌ها از طریق لوله‌ها به رودخانه منتقل می‌شود، ادامه داد: در نتیجه رودخانه نیز این پساب‌ها را به دریا منتقل می‌کند.

وی با اظهار اینکه در فصل شنا طرح‌های سالم‌سازی در ساحل فریدون کنار اجرا می‌شود، گفت: به دلیل ورود آالاینده‌ها در برخی قسمت‌ها شاهد تغییر رنگ آب دریا هستیم و این مسئله سلامت شهروندان و شناگران را به خطر می‌اندازد.

وی با بیان اینکه بارها مشکلات ناشی از فاضلاب‌ها و آلاینده‌ها را به دستگاه‌های مسؤول گزارش کرده ایم، افزود: با این حال همچنان روند ورود آلاینده‌ها به رودخانه و دریا ادامه دارد.

آلودگی رودخانه و دریا فقط مختص فریدونکنار نیست بلکه در تمامی مناطق ساحلی رودخانه‌ای استان می‌توان ردی از زباله دید که وضعیت ساحل را نازیبا و بد کرده است.

رودخانه‌های شیلاتی هم اسیر زباله

اوضاع نکارود در شرق مازندران، تجن و تالار و بابلرود در شهرهای مرکزی و رودخانه‌های خیرود و چالوس و چشمه کیله و صفارود در غرب مازندران نیز چندان خوش نیست و با اینکه همه این رودخانه‌ها شیلاتی محسوب می‌شود باز با معضل با معضل زباله و پساب دست و پنجه نرم می‌کنند.

ورود آلاینده‌های معدنی نیز به رودخانه‌های هراز در آمل و چالوس در غرب مازندران همواره حاشیه و دردسرساز است بیشتر اوقات رنگ آب در این مناطق قهوه‌ای و کدر است و این پساب‌های معدنی بدون تصفیه به دریا وارد می‌شود.

در نوشهر علاوه بر پساب‌های خانگی و کشاورزی شیرابه‌های تصفیه نشده کارخانه زباله سوز مشکلات زیست محیطی زیادی ایجاد کرده است و روزانه تا ۶۰ مترمکعب شیرابه از طریق رودخانه ماشلک به دریا می‌ریزد و سرطان انواع بیماری‌ها از جمله سرطان را ارمغان می‌آورد.

ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است

شبنم دلفان آذری محقق محیط زیست و استاد دانشگاه با بیان اینکه ‎دپوی غیربهداشتی پسماندهای شهری، عفونی و پزشکی و شیرابه ناشی از آنها و ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است، افزود: فاجعه بارتر این است که همچنان شیرابه‌های حاصله به رودخانه و دریا می‌رود.

‎سفیر سبز زیست محیطی خاورمیانه با اظهار اینکه بررسی‌های میدانی و علمی نشان می‌دهد که شیرابه ناشی از این پسماندها قادر به حل تایر کامیون به طور کامل است، افزود: این به این معناست که شیرابه حاصل از زباله‌ها بسیار سمی و خطرناک با قدرت انحلال بسیار بالایی است.

دلفان آذری ادامه داد: فاضلاب‌های شهرک‌های صنعتی اطراف هم یکی از منابع بزرگ و مهم آلودگی رودخانه‌ها و دریای خزر است، به طور کلی تمام استان مازندران در فاجعه مدیریت پسماندهای شهری، عفونی، پزشکی و صنعتی و کشاورزی غرق شده است، به عنوان مثال فاضلاب شهرک صنعتی‌های نوشهر در غرب مازندران، امام زاده عبدالله یا بابلکنار یکی از نمونه‌هایی است که فاضلاب آن پس از تصفیه در تصفیه‌خانه، وارد دریای خزر می‌شود، هر چند این فاضلاب باید در مکانی تخلیه شود اما نکته اینجا است زمانی باید این اتفاق صورت بگیرد که کار تصفیه به درستی انجام شده باشد.

آلایندگی واحدهای بلندمرتبه در فریدونکنار

صمد کیانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان فریدونکنار نیز با بیان آنکه نافی اینکه رودخانه‌های ما دچار آلودگی هستند، نیستیم، افزود: بخشی از آلاینده‌ها از طریق رودخانه شهری وارد می‌شود که پاکسازی آن باید در دستور کار شهرداری قرار گیرد.

وی در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان اینکه یکی از مشکلات اساسی که در فریدونکنار داریم، بلندمرتبه سازی است، ادامه داد: آلودگی این واحدها بارزتر از بقیه موارد است و فاضلاب‌های خانگی واحدهای بلندمرتبه سرریز می‌شود و زیر سطح آبی منطقه بالا است.

وی گفت: در فریدونکنار منفی ۲۰ تا ۲۴ متر پایین‌تر سطح از دریای آزاد هستیم و سطح ایستایی فاضلاب بالا است و از سوی دیگر واحدهای بلندمرتبه نیز فاقد سپتینک و تصفیه فاضلاب مناسب هستند و از سوی دیگر محیط زیست در زمینه احداث واحدهای مسکونی در محدوده شهری عملاً نقشی ندارد.

کیانی ادامه داد: پروانه ساخت واحدهای بلندمرتبه توسط شهرداری و نظارت آن برعهده نظام مهندسی است اما وقتی بحث آلودگی پیش می‌آید محیط زیست و شبکه بهداشت و درمان درگیر می‌شوند و در دستور کار قرار می‌گیرد.

وی با اظهار اینکه شمار پرونده‌های مرتبط با آلودگی در شهرستان فریدونکنار کم نیست، افزود: تشخیص آلودگی نیازمند ارزیابی آزمایشگاهی است و همچنین شاهد تخلیه پساب‌ها و تخلیه فاضلاب‌ها، کارواش‌ها و غیره هستیم.

کیانی مشکل اصلی آلودگی رودخانه‌ها و سواحل را ناشی از نبود سیستم اگو و تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی دانست و گفت: وقتی این تصفیه خانه وجود نداشته باشد شاهد آلودگی خواهیم بود و فاضلاب‌ها در ساعات پایانی شب در مناطق مختلف تخلیه می‌شود.

معضل آلودگی رودخانه‌ها و سواحل در گوشه و کنار مازندران به چشم دیده می‌شود و تلاش‌های متولیان امر برای پاکسازی چندان چشمگیر نیست. در استان مازندران ۴۷۰ کیلومتر ساحل و هفت هزار کیلومتر رودخانه وجود دارد و در حاشیه آن مراکز خدماتی، اراضی کشاورزی و باغی و واحدهای دامداری وجود دارد که به آلودگی دامن می‌زنند.

کد خبر 6089356