به نقل از «ایسنا»

زنانی که زیر باران خمپاره، اهواز را ترک نکردند

تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۹۱۶۶۳

مردان به تنهایی نمی‌توانند خیلی کارها را انجام دهند. به تنهایی نمی‌توانند زندگی کنند. به تنهایی نمی‌توانند جنگ کنند. حتی به تنهایی دفاع هم نمی‌توانند بکنند. همیشه باید زنانی باشند تا مردان را همراهی کنند چه در زندگی و چه در جنگ.

حتی اگر در صحنه‌ مستقیم نبرد با دشمن، زنان نباشند، باز هم همراهی و حضور آن‌ها پشت جبهه‌ها قلب رزمندگان را گرم نگه می‌دارد برای جنگیدن و پای مردان را محکم می‌کند برای دفاع.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..

با شروع جنگ تحمیلی، اهواز هم مانند دیگر شهرهای جنگزده خوزستان در تیررس بمباران‌های هوایی و خمپاره‌های عراق قرار گرفت. خیلی‌ها به ویژه کودکان، دختران و زنان شهر را ترک کردند و رفتند. زنان و دخترانی هم ماندند تا شهر تخلیه نشود. ماندند تا رزمندگان بدانند که آن‌ها هستند. تا قوت قلبی باشند برای آنان که می‌جنگیدند.

"بتول سراجان" یکی از همین زنان اصالتا اصفهانی اما متولد اهواز است که در سال 59 تنها 16 سال داشت و با نواختن طبل جنگ حاضر به ترک اهواز همراه با خانواده‌اش نشد. وی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، از روزهای شروع جنگ چنین می‌گوید:

در سال 58 جزو موسسین بسیج خواهران در اهواز بودم. شهریور 59 که عراق تهاجم را شروع کرد احساس مسئولیت می‌کردم. خانواده و مادرم که می‌ترسید و مشکل قلبی داشت، شهر را ترک کردند اما من گفتم شهر را ترک نمی‌کنم. بالاخره مادرم رفت و بچه‌های کوچک‌تر خانواده را گذاشت اصفهان و دوباره به اهواز برگشت. دوست داشت همه ما را با خود ببرد اما من گفتم نمی‌آیم و می‌خواهم بمانم.

قبل از جنگ در بسیج خواهران اهواز در حوزه‌های متفاوت مثل عقیدتی، فرهنگی، سیاسی فعالیت‌های مختلفی داشتیم. جنگ باعث شد شور و شوق بیشتری برای فعالیت در میان‌مان ایجاد شود و تمام این فعالیت‌ها در راستای جنگ قرار گرفت. رزمنده‌ها از خط مقدم به اهواز خیلی تردد داشتند، چه برای استراحت یا چه برای کارهای دیگر و خیلی مهم بود که شهر متروکه نباشد و ما حضور داشته باشیم تا دلگرم شوند.

خیلی مهم بود رزمندگان بدانند خانواده‌ها در شهر حضور دارند

سراجان از دلایل اهمیت حضور زنان و خانواده‌ها در اهواز در روزهای جنگ این‌گونه می‌گوید: مساله اول بحث روحیه دادن به رزمندگان دفاع مقدس بود همچنین در مجموعه کاری ما در بسیج خواهران، یک انسجام و هماهنگی در میان نیروهای خدماتی و تدارکاتی‌مان از کوچک و بزرگ، پیر و جوان، تحصیل‌کرده و تحصیل‌نکرده وجود داشت.

ما حتی در بسیج خواهران پزشک داشتیم که به عنوان نیروهای خدماتی و تدارکاتی‌ می‌رفتند برای تمیز کردن برنج. می‌نشستند برنج یا نخود و لوبیا تمیز می‌کردند. حتی اگر می خواستیم کیسه‌های برنج را جابجا کنیم منتظر آقایان نمی‌ماندیم بلکه خود خانم‌ها همکاری می‌کردند.

آن موقع درسم بسیار عالی بود و آدم تلاشگری در درس بودم. اما با شروع جنگ گفتم حتی برای درسم هم نمی‌خواهم شهر را ترک کنم. چون می‌دیدم بچه‌های ما چگونه دارند کشته می‌شوند. فروردین 60 رفتم اصفهان. از فروردین تا خرداد من کلاس دوم دبیرستان در رشته تجربی را خواندم و در امتحانات بدون هیچ تجدیدی و با نمرات خوب قبول شدم. تنها خدا کمکم کرد. پس از آن دوباره به اهواز برگشتم.

با شروع جنگ تقریبا یک پنجم زنان و دختران در شهر ماندند

اصلاً نمی‌توانستم دور از اهواز باشم، دوباره به شهر خودم برگشتم تا در بسیج کارم را ادامه بدهم. به آنها می‌گفتیم هر کاری که باشد انجام می‌دهیم. آن موقع تعداد زنان و دخترانی که در شهر مانده بودند خیلی کم بود، مثل خانواده خود من. تقریباً یک‌پنجم زنان و دختران شهر ماندند و بقیه رفته بودند.

راه رفتن در خیابان‌های زیر آتش عراقی‌ها

این بسیجی اهوازی روزهای فعالیتش در بسیج خواهران در دوران جنگ را این‌گونه روایت می‌کند: یادم است جارو به ما می‌دادند و می‌گفتند آشپزخانه کثیف است، بروید آشپزخانه را تمیز کنید چون قرار است یک سری کارتن‌های تغذیه رزمنده‌ها را بیاوردند. موش‌ توی آشپزخانه زیاد بود. با این‌که خانم‌ها که از موش و سوسک و این‌جور حیوانات می‌ترسند، ما دنبال این بودیم که این حشرات و حیوانات موذی را بگیریم تا کارتن‌های غذای رزمندگان را کثیف و آلوده نکنند.

ما همه کارها می‌کردیم و لذت هم می‌بردیم و همه مثل هم بودیم. یعنی این‌طور نبود که فرمانده بسیج ما برود زیر کولر بنشیند، در اتاقش را ببندد و پشت میز بنشیند و به بقیه دستور بدهد. همه مثل هم کار می‌کردیم.

عراق هم مداوم اهواز را با توپ و خمپاره می‌زد. وقتی در خیابان‌های شهر راه می‌رفتیم و صدایی شبیه سوت زدن می‌آمد، به بچه‌ها می گفتیم" الآن می‌یاد؟" بعد می‌ایستادیم و نگاه می‌کردیم که آن بمب‌ها و خمپاره‌ها به کجا می‌خورد. منفجر که می‌شدند شروع می‌کردیم به خندیدنو عراقی‌ها را مسخره می‌کردیم می‌گفتیم نگاه کن نادان‌ها نمی‌فهمد و حتی بلد نیستند درست به هدف بزنند.

در آن روزها اصلا از این‌که ممکن است اتفاقاتی برای ما رخ بدهد، نمی‌ترسیدیم. ما صدای خمپاره‌ها را می‌شنیدیم، ممکن بود هر لحظه به ما اصابت کنند، اما باز هم نمی‌ترسیدیم.

اگر زنان نبودند...

سراجان کلیدی‌ترین نقش را طی هشت سال دفاع مقدس مربوط به زنان می‌داند و می‌گوید: تلاش و فعالیت مردان در جنگ را نمی‌توان کمرنگ یا بیرنگ کرد اما اگر زنان آن‌طور پشتیبانی نمی‌کردند و حضور نداشتند سرنوشت جنگ به این شکل نمی‌شد.

ما در شهر ماندیم تا وقتی رزمندگان از جبهه می‌آمدند، ببینند هنوز خانواده‌هایی هستند که مانده‌اند. به همین خاطر ماندیم و وقتی که ما را می‌دیدند، ‌یک سلام و خدا قوت و خسته‌ نباشید به آنها می‌گفتیم. همین به رزمندگان دلگرمی می‌داد و فکر می‌کردند در جمع خانواده خودشان حضور دارند.

آن‌گونه که زنان و مردان جنگ بودند

سراجان آدم‌های جنگ را این‌چنین توصیف می‌کند: شخصیت بی‌نظیر و بزرگی انقلاب اسلامی را بنیانگذاری کرد و آدم‌های خاصی این انقلاب را پیروز کردند. همان آدم‌ها خاص در جنگ هم آمدند و همان‌ها جنگ را مدیریت کردند. به خاطر همین هم این جنگ با افتخار و با عزت تمام شد؛ جنگی که درست است هشت سال طول کشید ولی از لحاظ زمانی طولانی نبود. چون تمام ارکان جنگ را آدم‌هایی به عهده داشتند که کاملاً ایثار داشتند و تنها به فکر به ثمر رساندن پیام‌های انقلاب بودند، دنبال مسائل شخصی‌شان نبودند، دنبال مسائل مادی نبودند.

خدا می‌دانست آن‌ آدم‌ها چقدر خوب هستند و آن‌ها را برد. البته تعدادی از آن‌ها هم ماندند. همان‌ها که اکنون می‌روند برای دفاع از سوریه. "مدافعان حرم" و بچه‌هایی مثل محسن حججی‌ها برگرفته از آن آرمان‌ها و آن آدم‌های خاص و بزرگ هستند.

الان آدم‌ها مثل آن دوران فکر نمی‌کنند. الان همه دنبال مسائل مادی و منافع مالی هستند، کسی به این فکر نمی‌کند که مثلاً دین در خطر است و باید همه چیز را از زاویه‌ای ببیند که آن بچه‌های 15، 16 ساله و حتی 12، 13 ساله می دیدند، بچه هایی که با لباس‌هایی که برای‌شان بزرگ بود اما با عشق برای خدمت کردن به رزمندگان می‌آمدند.

این بسیجی اهوازی از لذت دفاع در جنگ این‌گونه می‌گوید: این لذت بستگی به دیدگاه و شخصیت‌ انسان دارد. اگر این دیدگاه حاکی از خونریزی، وحشی‌گری، حمله و غارت باشد، صد در صد از جنگ هم همین برداشت می‌شود. اما اگر این دیدگاه، دید دفاع از آرمان‌ها و اهداف باشد، فرق می‌کند.

ما در دوران جنگ عطش این را داشتیم که به هر شکلی که می‌توانیم، خدمت کنیم و کار کنیم. برای اینکه اسلام و انقلاب‌ را خیلی دوست داشتیم و به ویژه امام را. امام را خیلی دوست داشتیم، یعنی ایشان را می‌پرستیدیم و هر دستوری می‌دادند اطاعت می‌کردیم.

خلاصه جنگ در چند کلمه

سراجان می‌گوید: از دید آن دوران می‌گویم نه از دید الان. اکنون که معلوم است همه از جنگ می‌ترسند. جنگ بستگی دارد که چه موقع و کجا رخ دهد. جنگ سال 59 قشنگ‌ترین، زیباترین و کامل‌ترین پروسه‌ای بود که خداوند در آن موقع ایجاد کرد تا کمک کند به امثال ما که طالب آن‌ بودیم. طالب و تشنه خدمت‌کردن.‌ جنگ قشنگ‌ترین اتفاقی بود که می توانست برای ما آن موقع پیش بیاید و خواست خدا هم بود. برای من این هشت سال قشنگ‌ترین شرایط بود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۹۱۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اهواز هم ونیز شد + فیلم

دریافت 32 MB

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا معاون خدمات شهری شهرداری اهواز با اشاره به ورود آب باران به داخل حیاط تعدادی از منازل این شهر گفت: نیروهای شهرداری در تلاش برای فروکش کردن آبگرفتگی ها و تخلیه آب از منازل هستند.

علی شمس اظهار کرد: با توجه به بارش شدید باران در مدت هشت دقیقه که همراه با وزش باد و قطعی برق بود، برای دفع آن نیاز به زمان بیشتری است.

وی افزود: با توجه به اینکه دفع آب توسط پمپ‌های مکنده انجام می‌شود قطع برق در کارها خلل ایجاد می‌کند که متاسفانه با این مشکل مواجه شده‌ایم.

معاون خدمات شهری شهرداری اهواز گفت: بعد از بارندگی، کار دفع کامل آب‌های سطحی را شروع کرده و سعی می‌کنیم در کوتاهترین زمان (فردا صبح) شرایط تردد مردم را تسهیل کنیم.
شمس ادامه داد: بیش از یک هزار نیروی شهرداری در حال جمع آوری آب‌های سطحی هستند و این روند همچنان با قوت ادامه دارد.

وی افزود: تعدادی از منازل سطح پایین تری نسبت به سطح معابر دارند که سعی کردیم با استفاده از گونی خاک، راه نفوذ آب به این منازل را ببندیم.

شمس تاکید کرد: از شهروندان تقاضا داریم در صورت ورود آب به منازل هر چه سریعتر این موضوع را اطلاع رسانی کرده تا همکاران ما بتوانند خدمت رسانی لازم را انجام دهند.

بر اساس این گزارش بارش باران از امروز مجددا در نقاط مختلف استان خوزستان شروع شده و همچنان ادامه دارد.

کد خبر 849055 برچسب‌ها سيل اهواز _ خوزستان خبر مهم باران