Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «مشرق»
2024-03-19@05:14:53 GMT

فیلم/عمه جان زینب بانوای کویتی‌پور

تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۰۴۹۳۶

‍‍‍‍‍‍

فیلمی قدیمی از مداحی حاج غلامرضا کویتی پور در مسجد امام صادق(ع) اهواز.

دریافت 14 MB ارسال به تلگرام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

منبع: مشرق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۰۴۹۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این زن ساقی آب آهوان جزیره قشم است

بازدید 3 بی‌بی زینب کمتر از ۴۵ سال دارد اما کمی مسن‌تر به نظر می‌رسد. مهمان نواز است و کمتر حرف می‌زند. وقتی قرار است راجع به پیرو بزرگ یا همان جد بزرگ حرف بزند ترجیح می‌دهد عمو جان تعریف کند. عموی خودش است تقریبا ۸۰ سال سن دارد. پیرمردی با همان چهره و لباس جنوبی ایران. فقط کافیست نام محمد محمود را جلوی عموجان بیاورید آنوقت نمی‌توانید به این سادگی‌ها هیجان او را کنترل کنید. با چنان شوقی از پیرو بزرگش حرف می‌زند که معلوم است همه این سال‌ها با افسانه‌اش زیسته، بی‌آن‌که نه خودش و نه پدرش، پیروی بزرگ را دیده باشند. دستم را می‌گیرد و می‌گوید «باید خودت از نزدیک چاه‌‌ها را ببینی. پیروی بزرگ من فقط با یک نیزه آن‌ها را کنده‌است». از همین حالا می‌دانم داستانی که می‌شنوم فقط یک افسانه است اما کندن چاه در کوه، کار عجیبی است که باید آن را از نزدیک ببینم. ولی فقط برای این نیامده‌ام. آمده‌ام تا بی‌بی زینب را بشناسم. زنی که در طول هفته به محل طلوع افسانه جد بزرگش می‌رود و مثل آن‌که می‌خواهد یک نذر باستانی را ادا کند، از چاه‌‌های سنگی، آب برمی‌دارد. چاه‌هایی که نه برای برداشتن آب‌های زیرزمینی که برای جمع‌آوری آب باران کنده شده‌اند. محمد محمود صخره‌ها را کنده بود تا آب باران هدر نشود و در شرایط بی‌آبی قشم، اهالی بتوانند آب بردارند و زندگی کنند. قشم چاه آب شیرین ندارد و اگر هم هست تعدادشان خیلی کم است. چاه‌های محمد محمود، یک منبع آب شیرین طبیعی از آب باران است. بی‌بی زینب شاخه‌ها را زمین گذاشت و سطل پلاستکی آب را که یک طناب هم به آن وصل بود برداشت و مشغول آب کشیدن شد. پرسیدم چی‌کار می‌کنی که جواد داد: «برای آهوها آب برمی‌دارم». کار یکی دو روز در هفته‌اش بود. این‌جا می‌آید و برای آهوها، روباه‌ها و همه حیواناتی که این‌ اطراف زندگی می‌کنند از چاه آب بر می‌دارد. تقریبا ۱۵ چاه این‌جا وجود دارد که با دقت سر هر چاه می‌رود و از آن آب بر می‌دارد. روایت زندگی بی بی زینب ساقی آب آهوهای جزیره قشم را که عصرایران گزارش کرده، در تابناک می‌بینید.

دیگر خبرها

  • این زن ساقی آب آهوان جزیره قشم است