«تاریخ سید الشهدا(ع)» به روایت آیت‌الله عباس صفایی‌حائری
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۸۵۶۷۰
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از روابط عمومی انتشارات جمکران، کتاب «تاریخ سیدالشهداء(ع)» تالیف آیت‌الله شیخ عباس صفایی حائری با نگاهی تاریخی به این بازه زمانی نگریسته و با قلمی روان و فصل‌بندی مناسب به خوبی، نمایی روشن از این حادثه ارائه کرده است. این نوشتار علاوه بر تحلیل خوب زمینه‌های عاشورا، از برخی حیله‌گری‌های خلفای وقت و دشمنان اهل‌بیت(ع) پرده برداشته و نگاهی نو به روش مطالعه تاریخ اهل بیت(ع) به ویژه تاریخ کربلا ارائه کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نویسنده با نکته‌سنجی و بر اساس گزاره‌ها و داده‌های تاریخی و با روش مقایسه‌ای میان نقل قول‌ها، سعی در ارائه تصویری روشن و درست از حادثه عاشورا دارد. به عقیده مؤلف، تاریخ امام حسین(ع) تاریخی مجهول و از تاریک‌ترین ادوار و ازمنه بوده طوری که آن زمان را، عصری سراسر حق‌ستیز دانسته که دشمنان به جعل اکاذیب و نشر احادیث باطل پرداخته‌اند، این عصر از منظر کتاب به دلیل هجمه سنگین تبلیغاتی بنی امیه و تقیه‌ی شدید پیروان امام(ع) ناگفته‌هایی دارد و سِرّ مخفی شدن فضائل امام حسین(ع) نیز در همین نکته بوده، از این رو این موضوع، نیازمند دقت و موشکافی فراوان است.
انتشارات کتاب جمکران، «تاریخ سیدالشهداء» را در قطع وزیری و 672 صفحه منتشر کرده است.
در بخشی از این کتاب آمده است؛ «اگر اهل کوفه، از این صفت دیرینه خویش دست بر مى‌داشتند و به امام حسن(ع) که همگى با میل و رغبت با او بیعت کرده بودند، وفادار مى‌شدند، هر آینه همین امام نیز چون پدرش بر معاویه مى‌تاخت و روز روشن را بر وى تاریک مى‌ساخت. ولى با کدام لشکر و…؟! رؤساى لشکر، از معاویه پول‌هایى گرفتند و با او زد و بندهایى کردند، و حتى حاضر شدند که امام حسن(ع) را به او تحویل دهند، و هر عشیره و قبیله‌اى هم از رئیس خود اطاعت مى‌کند نه از امام. بنابر این، امام (ع) چگونه مى‌توانست با معاویه بجنگد؟ اگر مى‌جنگید، منجر به نابودى او و اهل بیت و چند نفرى که از شیعیان واقعى بودند، مى‌شد و این، نهایت آرزوى معاویه بود. اهل کوفه، بى‌وفایى خود را مجدداً ثابت کردند و به همین خاطر امام(ع) با معاویه صلح کرد و شرایطى را به میان آورد. آنگاه از کوفه و اهلش دست شست و روى گرداند و همان گوشه حجاز(مدینه) را اختیار فرمود. پس امام حسن(ع) به سبب رفتار گذشته آنان با پدرش و خودش، از آنان چشم پوشید و رفت. اهل کوفه، با از دست دادن اهل بیت پیغمبر اکرم(ص) گرفتار سختی‌ها، شکنجه‌ها و ظلم‌هاى عمال معاویه شدند و به راستى که همه چیز را از دست دادند و این، نتیجه رفتار آنان با امیرالمؤمنین(ع) و ناله و نفرین‌هاى آن امام مظلوم است. باید به جاى آن سرور، «مغیره بن شعبه» و «زیاد بن ابیه» بالاى منبر روند، و آن‌ها را ارشاد و هدایت نمایند و با تازیانه و شمشیر خود ادب کنند.»
منبع: ایکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۸۵۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عروس امام خمینی درگذشت؛ معصومه حائری که بود؟
معصومه حائری فرزند مرحوم آیت‌الله شیخ مرتضی حائری و از خاندان آیت الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری بنیان گذار حوزه علمیه قم است. او با آیت الله شهید مصطفی خمینی ازدواج کرده و عروس ارشد حضرت امام خمینی (س) است.
به گزارش جماران، خانم معصومه حائری در تاریخ ۱۷ فروردین ماه سال ۱۳۳۳ با حاج آقا مصطفی خمینی ازدواج کردند، ایشان در ابتدا علاقه‌ای به ازدواج نداشتند، اما با توجه به شرایط آن دوران به توصیه پدرشان و بعد از ملاقات حاج آقا مصطفی به ازدواج با ایشان رضایت می‌دهند، و بعد از گذشت یک سال به عقد ایشان در می‌آیند.
حاصل ازدواجشان ۴ فرزند بود، دو تن از فرزندانشان در کودکی از دنیا رفته اند، و یک پسر به نام حسین و یک دختر به نام مریم دارند. ایشان در دوران تبعید حضرت امام (س) و حاج آقا مصطفی در عراق حضور داشتند، و همسر گرامیشان را همراهی می‌کردند.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت