به نقل از «افکارنيوز»

مضرات مراقبه و مدیتیشن برای مغز

تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۰۹۵۵۲

در طول یک برنامه 9 ماهه مدیتیشن موسوم به ReSource با حضور 300 شرکت کننده، 3 نوع مختلف تمرینات مدیتیشن انجام شد. هر کدام از این تمرینات بر روی موضوعات خاصی مانند افزایش تمرکز، مهربانی یا مهارت های شناختی متمرکز بودند.

شرکت کنندگان تحت آزمایشات مختلفی از جمله MRI قرار گرفتند تا محققان بتوانند تغییرات مغزی در طول این دوره 3 ماهه را شناسایی کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ورونیکا انگرت (Veronika Engert) متخصص علوم عصب شناسی در موسسه ماکس پلانک و یکی از نویسندگان مطالعه گفت: از تغییرات ایجاد شده در مغز طی این دوره 3 ماهه مدیتیشن بسیار شگفت زده شدیم، چراکه این زمان چندان طولانی نیست.

مدیتیشن مبتنی بر ذهنیت (mindfulness-based meditation) بخشی از این مطالعه بود. از شرکت کنندگان خواسته شد این تمرینات را به مدت روزانه 30 دقیقه و 6 روز در هفته انجام دهند. تمرینات شامل تمرکز بر تنفس در زمان بسته بودن چشم ها بود.

پس از 3 ماه، ضخیم شدن قشر پیش پیشانی (prefrontal cortex) مغز گزارش شد. این منطقه مسئول تفکر پیچیده، توجه و شخصیت است.

بخش دیگر این مطالعه مبتنی بر صلاحیت اجتماعی موثر (socio-effective competency) شامل مدیتیشن با گرایش به سمت مهربانی، قدردانی و برخورد با احساسات دشوار بود. این تمرینات نیز باعث ایجاد تغییرات مغزی منحصربفردی شد.

بخش سوم مطالعه، مدیتیشن مبتنی بر مهربانی (compassion-based meditation) بود که به افراد در درک بهتر دیدگاه های دیگران کمک می کرد. پاسخ شرکت کنندگان به موقعیت های استرس زا مانند مصاحبه های شغلی یا امتحانات مدرسه مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج بدست آمده نشان داد، افرادی که این تمرینات مدیتیشن با سطوح پایین تر کورتیزول - هورمون استرس - مواجه شده و درنتیجه، کمتر از سایرین در شرایط استرس زا با مشکل مواجه شدند.

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۰۹۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۰ دقیقه‌ای دوش بگیرید؛ مضرات حمام طولانی چیست؟

اگر از خشکی پوست رنج می‌برید و به دنبال راهی برای جلوگیری از التهاب و تحریک پوست هستید، مدت زمان استحمام خود را به حداقل برسانید.

دوش‌های کوتاه ممکن است آنطور که باید و شاید در نگاه شما قدرت تمیزکنندگی نداشته باشند، اما در مقابل این نکته را هم در نظر داشته باشید که دوش‌های طولانی‌تر می‌توانند پوست شما را کم‌آب کنند. افزون بر تعیین مدت زمان مناسب برای حمام، باید دمای آب را نیز در نظر بگیرید.

دوش گرفتن چقدر باید طول بکشد؟

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های امریکا (CDC)، میانگین زمان دوش گرفتن ۸ دقیقه است و اگر بیش از ۱۵ دقیقه زیر دوش می‌مانید، باید به فکر تغییر روتین حمام خود باشید.

پوست نیز مانند اندام‌های داخلی بدن به آب نیاز دارد و به گفته متخصصان پوست، حداکثر زمان توصیه‌شده برای دوش گرفتن حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه است؛ در واقع این زمان برای پاکسازی و آبرسانی پوست کافی است.

طبق استانداردهای پزشکی و علمی، اگر پوست خشکی دارید یا به اگزما دچار هستید، دوش‌های کوتاه‌تر با آب ولرم به شما توصیه می‌شود. علاوه بر این، اجتناب از دوش آب گرم در فصول سرد بسیار مهم است، زیرا گرما می‌تواند به سطح پوست آسیب برساند و می‌تواند منجر به التهاب و افزایش علائم اگزما شود.

معایب دوش‌های طولانی

هدف از دوش گرفتن، آبرسانی و تمیز کردن پوست است، اما بد نیست بدانید دوش آب گرم برای مدت طولانی، چربی‌های طبیعی پوست را از بین می‌برد، منافذ پوست را باز می‌کند و اجازه می‌دهد رطوبت از آن خارج شود؛ که مجموعه‌ی این عوامل در درازمدت سبب خشکی شدید پوست می‌شوند.

برای حفظ رطوبت، معمولاً استفاده از مرطوب‌کننده و لوسیون بدن بعد از دوش گرفتن توصیه می‌شود زیرا باعث می‌شود رطوبت در پوست بماند و از آن خارج نشود.

معایب دوش‌های کوتاه

دوش‌های کوتاه نیز به نوبه خود مشکلاتی را ایجاد می‌کنند؛ به طور کلی می‌توان گفت که یکی از مهم‌ترین ایراداتی که به دوش‌های کوتاه‌مدت وارد است، این است که شاید به طور کامل پوست را تمیز نکنند. اگر پوست به درستی تمیز نشود، ممکن است باعث عفونت‌های پوستی شود.

با استناد به شواهد و داده‌های موجود، همه ما یک‌سری باکتری‌ها و ارگانیسم‌های طبیعی داریم که روی پوست زندگی می‌کنند و ما از این مورد با عنوان «فلور طبیعی» پوست یاد می‌کنیم.

فلور طبیعی از پوست ما در برابر آسیب‌ها و صدمات محافظت می‌کند. اگر این تعادل در اثر استحمام زیاد و طولانی به سمت رشد بیش از حد فلور طبیعی متمایل شود، ممکن است خطر عفونت پوست افزایش یابد و اگر کوتاه و کم حمام کنیم، این فلور به سمت ناسالم بودن میل می‌کند و بوی بدی را روی بدن به جا می‌گذارد.

نحوه صحیح دوش گرفتن

روند استحمام به اندازه دفعات و مدت‌زمان آن اهمیت دارد. راه‌های زیادی برای حمام کردن وجود دارد، اما ساده‌ترین و ملایم‌ترین راه استفاده از دست‌هایتان است. مراحل یک دوش اصولی عبارتند از:

بدن را با آب گرم (نه داغ) خیس کنید. از صابون یا شامپوی بدن استفاده کنید و با کفِ دستان خود بدنتان را بشویید. پس از آن به سراغ شست‌وشوی موها بروید.

سعی کنید به‌گونه‌ای زمان‌بندی کنید که این کارها را در طول مدت ۱۰ دقیقه الی یک ربع انجام دهید. در آخر و پس از خروج از حمام، با حوله بدنتان را کامل خشک کنید و بعد از خشک شدن از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید؛ با این کار از بروز خشکی و احساس کشیدگی در پوست جلوگیری می‌کنید.

کانال عصر ایران در تلگرام