«اعتراف» شهاب حسینی به رونق تئاتر!
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۸۶۵۴۶
وقتی پول به بدنه تئاتر تزریق میشود، یعنی مخاطب هم به آن افزوده شده است. اما آیا اهالی تئاتر، از این ارقام چشمگیر صرفا باید خرسند باشند یا به تحلیل چرایی‌های این رونق بنشینند تا بتوانند با رصد مزیت‌های آن، از تهدیدهای احتمالی جلوگیری کنند؟
به گزارش شریان نیوز،روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، میزان فروش شش ماه نخست سالن‌های مجموعه این اداره را اعلام کرد تا دوباره و در امتداد رونق تئاتر در سال گذشته، بتوان سال جاری را نیز سال پررونق تئاتر در نظر آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نمایش «اعتراف» به کارگردانی شهاب حسینی، رکورد فروش یک نمایش در تاریخ تئاتر ایران را با 40 هزار و 571 تماشاگر و مبلغ 20 میلیارد و 294 میلیون و 800 هزار ریال شکسته و چند نمایش نیز بیش از صد و 200 میلیون‌تومان فروخته‌اند. البته این فقط مربوط به سالن‌های مجموعه اداره کل هنرهای نمایشی است و می‌توان انتظار داشت، چند تماشاخانه خصوصی مانند شهرزاد، پالیز، باران و ... هم در گزارش‌هایی که از فروش نمایش‌هایشان در مدت مشابه منتشر خواهند کرد، با فروش‌هایی چندصدمیلیونی روبه‌رو باشند.
تا اینجای ماجرا، همه چیز به نفع تئاتر است؛ وقتی پول به بدنه تئاتر تزریق میشود، یعنی مخاطب هم به آن افزوده شده است. اما آیا اهالی تئاتر، از این ارقام چشمگیر صرفا باید خرسند باشند یا به تحلیل چرایی‌های این رونق بنشینند تا بتوانند با رصد مزیت‌های آن، از تهدیدهای احتمالی جلوگیری کنند؟ در گفت‌وگو با ایرج راد که سال‌ها علاوه بر بازی تئاتر، در هنر تئاتر مدیریت کرده و همچنین با پیمان شریعتی که مدیر مهم‌ترین مجموعه تئاتر کشور، یعنی تئاتر شهر است، این موضوع را بررسی کرده‌ایم.
نمایش‌های میلیاردی؛ بترسیم یا بخندیم؟
مرداد و شهریورماهی که گذشت، مجموعه تئاتر شهر، عصرهای هر روز، شاهد صف‌بستن مشتاقان تماشای یک نمایش بود که علی نصیریان در آن بازی می‌کرد. البته انگیزه 40 هزار و 571 نفری که طی این دو ماه به تماشای «اعتراف» نشستند، جز نصیریان، کارگردانی و بازی شهاب حسینی در این نمایش نیز بود. از همان روزهای نخست می‌شد حدس زد که این نمایش، با فروشی میلیاردی مواجه خواهد بود. مثل یکی دو سال گذشته که نمایش‌های دیگری مانند «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد» و چند نمایش دیگر، فروش‌های خیره‌کننده داشتند، حالا باز هم با رقمی که برای تئاتر، چشمگیر به نظر می‌رسد مواجه‌ایم. با این تفاوت که حالا می‌توان گفت این ارقام دیگر عجیب نیستند و اتفاقا می‌توانند نشان‌دهنده بروز روندی در هنرهای نمایشی ما باشند. به عبارتی، حالا دیگر نیازی نیست بررسی کنیم در حالی که بسیاری از فیلم‌های سینمایی به فروش‌های میلیاردی نمی‌رسند، چطور یک نمایش که فی‌نفسه و براساس باور کم‌مخاطب‌بودن تئاتر، قرار نبوده این‌قدر تماشاگر داشته باشد، حتی بیش از دو میلیارد تومان می‌فروشد. حالا وقت آن است این حقیقت را بپذیریم که تئاتر هم می‌تواند مخاطب انبوه داشته باشد و با پذیرش این اصل، به بررسی چون و چراهای آن بنشینیم و کاری کنیم که این فرصت، هیچ تهدیدی را به خود نپذیرد. اما چنین رویکردی به تئاتر، جدای از اینکه چه عواملی سبب‌ساز بروز آن بوده‌اند، چه مزیت‌هایی را در پی دارد و چه آسیب‌هایی را می‌تواند از سر بگذراند.
مردم تئاتری شده‌اند؟
با اینکه به نظر می‌رسد، 40هزار تماشاگر برای یک نمایش، مخاطب بالقوه تئاتر ایران نیست، اما تحلیل پیمان شریعتی، مدیر مجموعه تئاتر شهر در این باره مثبت است. او در گفت‌وگو با جام‌جم معتقد است به لحاظ کمی مخاطب تئاتر در سال‌های اخیر رشد کرده است. شریعتی با اشاره به اینکه این را هم آمار می‌گوید و هم استقبال مخاطب، می‌افزاید: رونق تئاتر در یکی دو سال اخیر، صرفا مربوط به تهران نیست. در کرمان، شیراز، مشهد و دیگر شهرها هم تئاتر رونق گرفته است. هر شب سالن برخی شهرها همپای تهران پر میشود و البته این ماجرا درباره برخی شهرستان‌های کوچک‌تر هم تکرار شده است.
شریعتی مقوله استقبال را از چند جهت قابل بررسی می‌داند: «یکی اینکه جمعیت فرهنگی ما بیشتر شده است، همان‌‌طور که خروجی فارغ‌التحصیل‌های دانشگاه هم بالا رفته است. امروز در عرصه‌های دیگر هم شاهد رونقیم مثلا در تئاتر عروسکی؛ خانواده‌ها بسیار بیش از پیش، بچه‌ها را به تماشای تئاتر می‌آورند. از سوی دیگر آنچه مسلم است این که ما نباید گول ارقام و آمار فروش نمایش‌ها را بخوریم. فروش، لزوما نشان‌دهنده کیفیت بالای یک نمایش نیست. به همین جهت من وقتی آمار مجموعه خودم را نگاه می‌‌کنم تناسب همه سالن‌ها را با هم می‌سنجم و نه فقط فروش نمایش سالن اصلی را.
مدیر مجموعه تئاتر شهر، معتقد است حضور مخاطبان، حتی آن مخاطبانی که می‌دانیم تماشاگر حرفه‌ای تئاتر نیستند به هر حال به نفع تئاتر است و این نمی‌تواند تهدیدی را به دنبال داشته باشد. او درباره حضور مخاطب عمومی در تئاتر می‌گوید: «سرریز مخاطب عموم برای تئاتر ما مناسب است. می‌توانم درباره پرفروش‌ترین نمایش امسال مجموعه تئاتر شهر در این باره مثالی بزنم. بارها در صف تماشاگران نمایش اعتراف، خانواده‌هایی را دیدم که می‌گفتند اولین‌بار است آمده‌اند نمایشی تماشا کنند. جالب این بود که مسئولان گیشه دیگر سالن‌های مجموعه می‌گفتند برخی از این خانواده‌ها همان روز که به تئاتر شهر آمده‌اند، بلیت نمایش سالن‌هایی چون قشقایی و سایه را هم تهیه کرده‌اند تا در روزهای آینده نیز برای تماشای نمایش به تئاتر شهر بیایند. بنابراین، یک تئاتر پرفروش می‌تواند مخاطبانی را که اهل تئاتر نیستند، به سمت دیگر نمایش‌ها هم سرازیر کند. البته این مستلزم آن است که خوراک خوب برای او تدارک ببینیم».
این در حالی است که برخی اهالی تئاتر، اساسا صورت مساله «رونق تئاتر» را نمی‌پذیرند و معتقدند هنوز نمی‌توان به چنین استقبالی، رونق اطلاق کرد. مثلا پری صابری، از پیشکسوتان هنرهای نمایشی، فروش بالای تئاترها را در شهری مثل تهران، اقبال تلقی نمی‌کند. او پیش از اینها به خبرآنلاین گفته بود: «در شهری که 14 میلیون جمعیت دارد فروش سالن‌های تئاتری ناچیز است چون تعداد سالن‌ها و اجراها محدود است. مردم تشنه تماشای تئاترند و استقبال از تئاترها در شهری پرجمعیت اتفاقی عجیب و غریب نیست. من خوشحالم مردم از تئاتر، موسیقی و رویدادهای هنری استقبال می‌کنند. اما به نظرم هنوز جمعیت مخاطب تئاتر با توجه به جمعیت کل تهران، چندان دلگرم‌کننده نیست.» از سوی دیگر مثلا هنرمندی چون مسعود دلخواه، با وجود فروش خوب تئاتر، بزرگ‌ترین چالش کنونی هنرمندان تئاتر را چالش‌های مالی می‌داند. او در این باره گفته: «مجال نو برای اجرای نمایش‌ها نباید از مایه بکاهد و کارها همچون سال گذشته از لحاظ کمی رشد کند، ولی به لحاظ کیفی، با افت همراه باشد.»
منبع: صراط
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۸۶۵۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبلیغات ۱۰۰ میلیارد تومانی سینمای ایران در شبکه GEM
اینکه فیلم‌ها چرا و چگونه در ماهواره‌ها و شبکه‌های فارسی زبان تبلیغ می‌کنند اصلا موضوع این نوشته نیست، آنچه قابل تحلیل است مبلغ هنگفتی است که پشت فروش هزار و دویست میلیاردی سود سینمای ایران نهفته است و اینکه سال گذشته پخش‌کننده‌ها برای تبلیغ فیلمشان هزینه‌های بالایی به ماهواره دادند تا فیلمشان دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.
به گزارش سینما اعتماد، سال گذشته فروش بالای هزار میلیارد تومانی گیشه برای سینمای دچار بحران در جذب مخاطب یک اتفاق مهم و اساسی به شمار می‌رفت. در میان خیل فیلم‌هایی که دخل و خرج خود را نمی‌توانستند با هم مطابقت بدهند و اصلا بود و نبود آن‌ها بر پرده سینما فرقی نمی‌کرد و حتی ساخته شدن بسیاری از آن‌ها شکست مطلق برای سازندگان بود.
گیشه بالای هزار میلیاردی (البته فقط برای چند فیلم) خوشحال کننده بود. حتی این عدد آن‌چنان شوقی ایجاد کرد که به سرعت آن را به کل سینما چسباندند و مسئولان آن را جزو افتخارات دوران کاری خود می‌دانند و از این فروش به عنوان تحول در سینما یاد می‌کنند.
خیلی هم خوب؛ به هر حال اتفاق خوب، خوب است و باید از آن حرف زد، ولی نکته قابل اهمیت اینکه باید آن را آنالیز کرد و دلایل و چرایی آن را بررسی کرد. برای شما پرسش نیست که چرا فقط چهار یا پنج فیلم توانستند رقم‌های گیشه را جابه‌جا کنند؟ چرا اکثر فیلم‌ها نه تنها بازگشت مالی نداشتند که هزینه‌های اولیه ساخت را هم برنگردانند؟
تعارف که نداریم، کیفیت چند فیلم پرفروش را حداقل خودمان می‌دانیم، اینکه چه جنسی به مخاطب ارائه دادیم قبل از همه خودمان مطلعیم، پس نمی‌توانیم مدعی شویم کیفیت باعث جذب مخاطب فروش این چند فیلم شده است. البته که فضای کمیک و شاد حاکم بر فیلم و حضور بازیگران شناخته‌شده در فروش فیلم تاثیرگذار هستند، اما دلیل اصلی و کافی نیست، چرا که فیلم‌های کمدی دیگری هم سال گذشته اکران شدند، اما به فروش این چند فیلم نرسیدند.
ماجرا چیست؟سال گذشته ۲۲ مرداد بود که قربان نجفی کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در گفتگو با اعتماد درباره نحوه تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها گفته بود: رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان هفته‌ای ۵ هزار تا ۱۵ هزار دلار از فیلمساز می‌گیرند تا فیلم‌هایشان را در رسانه‌شان تبلیغ کنند.
همان زمان قربان نجفی توضیح داده بود متاسفانه یکی از همین فیلم‌های روی پرده مبلغ گزافی حدود ۲۵۰ هزار دلار به این ماهواره‌ها داده و تمام تبلیغات را برای فیلمش گرفته و البته همین دوستان سینماگر ما قیمت را بالا برده‌اند تا دست کسی به تبلیغات آنجا هم نرسد.
دقت کنید، این نکات را سینماگری که سال گذشته فیلم روی پرده اکران داشته و طبیعتا از مناسبات اکران و تبلیغات فیلم‌ها اطلاع داشته بیان کرده است.
اینکه فیلم‌ها چرا و چگونه در ماهواره‌ها و شبکه‌های فارسی زبان تبلیغ می‌کنند اصلا موضوع این نوشته نیست. حتی اینکه آیا تبلیغات ماهواره‌ها در جذب مخاطب تاثیر دارد هم منظور نظر ما نیست، آنچه قابل تحلیل است مبلغ هنگفتی است که پشت فروش هزار و دویست میلیاردی سود سینمای ایران نهفته است و اینکه سال گذشته پخش‌کننده‌ها برای تبلیغ فیلمشان هزینه‌های بالایی به ماهواره دادند تا فیلمشان دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.
ما گفته قربان نجفی مبنی بر اینکه رقم ۲۵۰ هزار دلار برای تبلیغ یک فیلم شده را حساب نمی‌کنیم، اما شما در نظر بگیرید تعداد فیلم‌هایی که سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند چقدر بوده؟ بالای ۱۰ فیلم سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند، از فسیل و هتل و شهر هرت گرفته تا ویلای ساحلی و هاوایی و…، آن هم نه یک بار و حتی ده بار، به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار.
تبلیغ فیلم‌ها آنقدر زیاد بود که لابه‌لای این تبلیغ‌ها سریال‌ها و برنامه‌های جم هم پخش می‌شد، از زیرنویس گرفته تا تیزر و عکس و… فیلم‌های در حال اکران سینما‌های ایران از سر و روی شبکه جم می‌بارید. کمااینکه در حال حاضر هم وضع برای فیلم‌های تمساح خونی و بی‌بدن و سال گربه همین‌گونه است.
حالا شما خودتان محاسبه کنید برای تبلیغات هزار باره فیلم‌ها در شبکه‌های جم چقدر هزینه شده باشد خوب است؟
بر اساس شنیده‌های موثق ما، سال گذشته از سینمای ایران رقم بیش از صد میلیارد تومان به شبکه ماهواره‌ای جم تبلیغ داده شده و پخش‌کننده‌ها چنین رقم بالایی را برای تبلیغ فیلمشان هزینه کرده‌اند.
بله، یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است. حالا این پرسش به وجود می‌آید که با توجه به این پرداخت بالا به ماهواره‌ها، آیا سود اصلی از اکران فیلم‌های کمدی را سینمای ایران برده یا ماهواره‌ها؟
سریال‌های پلتفرم‌ها که از همان دقایق ابتدایی انتشار، بلافاصله در ماهواره‌ها با زمان‌بندی کامل پخش میشود، تبلیغات فیلم‌های ایران که به ماهواره‌ها داده میشود…. آیا رواست که سرمایه‌های کشور این‌گونه از کشور خارج شود؟
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد