نخبه با امکانات کم بزرگترین مشکلات را باید رفع کند
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۱۳۴۴۱۶
به گزارش خبرگزاری بسیج از لرستان علی سبحانی جوان 22 ساله خرمآبادی، دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر گرایش نرمافزار است، دوران دبیرستان خود را در تیزهوشان استعدادهای درخشان شهید بهشتی گذرانده و حدود 6 سال سابقه فعالیت درزمینهٔ رباتیک و 8 سال هم سابقه ساخت اختراع دارد.
این نخبه لرستانی علاقهمند به نوشتن مقالات درزمینهٔ رباتیک است و در این زمینه فعالیت داشته و هدفش را در ارتباط با تحصیل در رشته نرمافزار بحث هوش مصنوعی میداند، در همین راستا با وی به گفتوگو نشستیم:
علت انتخاب هوش مصنوعی بهعنوان هدف شما چه بود؟
تحصیلاتم در مقطع کارشناسی مرتبط با موضوع موردعلاقه من یعنی بحث خودمختار کردن وسایل الکتریکی است که امروزه کل دنیا بر روی این مسئله کار میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تاکنون چه تعداد اختراع انجام دادهاید؟
بیشتر از 10 اختراع که با رباتها به 20 مورد میرسد، این اختراعات متنوع بودند، مانند شناور صوتی به امواج روی آب، تخته خواب هوشمند و یک سری دستگاه و تجهیزات صنعتی که پیشازاین ساختم.
خانوادهتان در موفقیت شما سهیم بودند؟ نخستین ایده چه زمانی به ذهن شما رسید؟
بله، خانواده و دوستان از همان دوران ابتدایی در بحث رشد خلاقیت در وجودم نقش زیادی داشتند؛ به خاطر دارم که در سال اول ابتدایی بحث طراحیام قوی بود و مقام کشوری هم داشتم و در بحث طرحهای صنعتی اولین اختراعی که ساختم، تابلو گردان الکتریکی مربوط به چهارم ابتدایی بود.
چه زمانی به فکر ثبت اختراع افتادید؟
تا پایان دبیرستان دنبال ثبت اختراع نبودم و هدفم تنها ساختن تصورات ذهنیام بود، بسیاری از اختراعاتم که پیگیر آن هستم، ثبت اختراعشان اهمیت زیادی برایم ندارد یا این موضوع که ثبت اختراع آن را در ایران بگیرم یا نه، چون چندان فایدهای برایم ندارد؛ درواقع اصل و موضوع اولویتدار این است که بتوانم یک پتنت بینالمللی برای طرحهایم بگیرم که متأسفانه از طرف مسئولین اداره مالکیت طرحهای صنعتی کمکاریهایی درروند ثبت اختراع صورت میگیرد.
بهطوریکه وقتی ثبت اختراع را هم انجام میدهیم، حق کپیرایت رعایت نمیشود و میبینیم فرد دیگری طرح و نمونه را تجاریسازی میکند و وقتی برای اعتراض اقدام میکنیم، میبینم آن فرد از چندراه قانونی تجاریسازی را دور زده است؛ اگر پنت بینالمللی رو بگیرم هر فردی در هر کشور و حتی ایران بدون مجوز این کار را انجام دهد «از طرح کپی و تجاریسازی کند» باید غرامت پرداخت کند.
اختراعات شما توسط سازمان، گروه یا نهادی حمایت هم شده است؟
تا دو سال گذشته تمام رباتها و طرحها را با هزینه شخصی میساختم، پس از آشنایی با سازمان بسیج علمی پژوهشی استان لرستان شروع به همکاری با آنان کردم و الحمدالله حمایتهای خوبی ازنظر تجهیزات و مالی شده است و در حال حاضر دو طرح را با سازمان پیش میبرم.
کدامیک از اختراعات شما به ثبت رسیده است؟
دو طرح دارم، یکی ربات آتشنشان که در حال حاضر مراحل آخر ثبت اختراعش است و تخت هوشمند طبی که در حال کاربر روی آن هستم.
در جشنوارهای هم شرکت کردهاید؟
بله، تقریباً ده یازده مقام در سطح استان، کشوری و حتی بینالملل کسب کردم که بیشتر آنها در بخش رباتیک بود؛ بهعنوان نمونه، رتبه برتر مسابقات فناوری اطلاعات یا همان فاوا، رتبه دوم «آی سی تی» سال ۲۰۱۳، رتبه اول درزمینهٔ رباتهای لیگ نمایشی و دمو در مسابقات کشاکا 2016، کسب عنوان قویترین ربات در لیگ رباتهای جنگجو مسابقات نات کاپ سال 2012 و 2014 و در مسابقات سطح استانی هم در سه دوره رتبه اول چه درزمینهٔ جنگجو چه درزمینهٔ دمو کسب کردم.
اختراعاتتان به تولید انبوه هم رسیده است؟
متأسفانه اختراعاتی که داشتم بیشتر درزمینهٔ رباتیک بود و مسئولین علاقهای به تجاریسازی نداشتند، در حال حاضر با همکاری سازمان مشغول ساخت اختراع تخت هوشمند بیشتر برای مراکز درمانی استفاده میشود، هستم تا بتوانیم تجاریسازی آن را آغاز کنیم.
در کنار ساخت اختراع، فعالیت دیگری هم دارید و آیا مرتبط با اختراعات شماست؟
رشتهام مهندسی کامپیوتر است و درزمینهٔ طراحی مدارهای الکتریکی و برنامهنویسی در سطح بردهای پیشرفته کار میکنم که در ارتباط باکارم هست؛ درزمینهٔ مقالهنویسی هم فعالیت دارم و در حوزه تکنولوژی خودرو کار میکنم تا بتوانم در کنار تحصیلات، درآمدی هم داشته باشم و در زمان تجاریسازی اختراعات، تمام توانم را بر روی اختراعات و تجاریسازی بگذارم.
با توجه به اینکه یک دانشجوی مخترع هستید، فکر میکنید چرا دانشگاهها نمیتوانند با بخش صنعتی ارتباط برقرار کنند؟
به نظرم چون دانشگاههای ما تدریس تئوری دارند، یعنی چند کتاب معرفی کنند و استاد تدریس و دانشجو درس خودش را بگذراند و در عمل هیچ ارتباطی با این درس ندارند؛ در کنار آن بخش صنعتی هیچوقت فرصت همکاری به یک دانشجویی که در یکرشته تازه فارغالتحصیل شده نمیدهد.
بهعنوانمثال؛ فرصت به دانشجو دهد تا روی زمینه علمی کار کند و تجاریسازی کارش را انجام دهد و به تولید انبوه برساند؛ درواقع اگر صنعت برحسب دانشمحوری فعالیت کند و از استعداد همین دانشجویانی که تازه فارغالتحصیل شدند و استعداد و فعالیتهای خودشان را به اثبات رساندهاند، استفاده کند خیلی خوب است.
در حال حاضر میبینیم که بخش صنعتی بهجای اینکه فرصت به دانشجو بدهد تا قطعه موردنیازش را طراحی و بسازد، چندین برابر هزینه میکنند و نمونه خارجی را بدون هیچ دردسری وارد میکند؛ درواقع با این اقدام اول به خودش ضرر میزند چون با چندین برابر هزینه وارد میکند و دوم فرصتی به دانشجو داده نمیشود نتیجه اینکه وقتی دانشجو فارغالتحصیل میشود آینده شغلیاش نامعلوم و ناامید است و مجبور میشود تا به شغلهایی که اصلاً به رشته تحصیلیاش ارتباط ندارد اکتفا کند.
به همین دلیل آمار بیکاری کشور روند افزایشی پیدا میکند، اگر میزان موفقیت کشورهای دیگر را بسنجیم بیشتر کشورهای دنیا مانند؛ آلمان و ژاپن سرخطهای تولیدشان بخشی به نام واحد پژوهش دارند که تنها درباره آن طرح تولیدی و میزان موفقیت آن در جذب مشتری تحقیق میکنند؛ اما در کارخانههای ایران مانند؛ کارخانه خودروسازی، مدل خودرویی 10 سال پیش با مدل کنونی یکی است، چهبسا شاید بعضی از این خودروهای ما باکیفیت پایینتر از ده سال گذشته در حال تولید هست، این اقدام نتیجه نبود تحقیق و پژوهش است، اگر از همان نیروهای کارآزموده مانند همین دانشجویان درزمینهٔ تحقیق و مطالعه استفاده شود، هرسال میتوانند یک مدل بهمراتب باکیفیتتر بهتر و بالاتری را تولیدکنند.
این سؤال خیلی مهم است که چرا خودروسازهای ما مجبور شود با شرکتهای بزرگ خودروسازی دنیا قرارداد میبندند تا فقط خودرو وارد کنند و مهندسان ما تنها مونتاژ کنند یا تنها کپی آنها را بسازیم و هیچ بحث علمی در این زمینه نداریم و همین عدم مدیریت صحیح است که صنعت ما را با مشکلاتی مواجه کرده است.
وضعیت نخبگان ما در مقایسه با کشورهای دیگر در چه سطحی است؟
بنده که بهجز سازمان بسیج علمی پژوهشی فناوری استان لرستان، هیچ حمایتی از سازمان دولتی و غیردولتی دریافت نکردم، بهطور مثال؛ دولت به پارک علم و فناوری اعتباری داده و آنان هم یک سری وامهای خیلی محدود در حد سه میلیون تومان به هر طرحی ارائه میدهند.
تازه این مقدار حمایت هم در قالب وام هست، یعنی شما باید دو برابر آن را پس بدهید، به نظر شما برای یک طرح علمی وعظیم این مقدار کمک چقدر مفید است!
متأسفانه کشور ما نسبت به کشورهای دیگر به نخبه پروری خیلی کمتوجهی میشود؛ در حال حاضر نخبههای ما پس از فارغ تحصیل شدن که سواد علمی و توانمندی بیشتری به دست میآورند میبینند در کشور خودشان بهجایی نمیرسند، در همین زمان به فکرشان میرسد تا در کشورهای دیگر با فرصت شغلی، سرمایه و امکانات جذب شوند.
مسلماً کشورهای خارجی ازلحاظ تکنولوژی تقریباً 30 الی 40 سال حداقل در بعضی از رشتهها از ما جلوتر هستند، نتیجهاش هم همین بهروزرسانیهای تکنولوژی آنهاست، خب میتوان گفت دلیل فرار مغزها همین شرایط هست.
در حال حاضر نخبگان کشورهای غربی بهخصوص آمریکا از دانشمندان کشورهای آسیایی استفاده میکنند چون آنها با تمام هوش خود میدانند که در کشورهای آسیا به این نخبهها بیتوجهی میشود بنابراین خیلی ساده نیروی کار خوب و باسواد جذب کشورش میکند و حقوق مناسبی هم میدهد تا آن فرد را ماندگار کند.
مهمترین دغدغه مخترعین در حال حاضر چیست؟
در حال حاضر مسابقات و جشنوارههای بسیار خوبی در زمینههای مختلف مانند رباتیک، اختراعات و.. در سراسر کشور برگزار میشود و میتوان گفت که همین اقدام نوعی تولید دانش بهحساب میآید؛ چون این مسابقات حس رقابت به وجود میآورد و افراد با شرکت در مسابقات و کسب مقام به حس رضایتمندی خوبی میرسد ولی بزرگترین دغدغه نخبگان همین موضوع حمایت نشدن است، دولت میتواند با بومیسازی صنایع و استفاده از مهندسان داخلی باقیمت مناسبتر اقدام به تولید کند به عبارتی معنای اقتصاد مقاومتی موردنظر مقام معظم رهبری همین هست؛
«اقتصاد مقاومتی یعنی شما بیایید روی پای خودتان استوار باشید» اگر ما فرصتی بدهیم به همین نخبگان، مطمئن باشید میتوانند مشکلات اقتصادی را برطرف کنند، متأسفانه در حال حاضر ۸۰ درصد صنعت و پتانسیل ایران خوابیده است دلیلش همین بیتوجهی به ظرفیت نخبگان است.
جایگاه مخترعین در اقتصاد دانشبنیان چقدر است؟
متأسفانه کم، چون در حال حاضر یک نخبه برای تجاریسازی محصول خودش باید موانع بسیاری را پشت سر بگذارد و برای دریافت مجوز باید راه طولانی که گاهی چند سال طول میکشد را طی کند تا بتواند به تولید انبوه برساند، درصورتیکه یک شرکت بهراحتی از گمرک مجوز میگیرد و همان محصول و نمونه خارجی را وارد کشور میکند و سود خوبی هم میبرد؛ به همین دلیل است که ما در بخش اقتصاد مقاومتی با مشکل روبرو هستیم، درحالیکه با برقراری ارتباط مناسب میان صنعت، دانشگاه و نخبگان جامعه بهراحتی میتوانیم اقتصاد مقاومتی را در کشور محقق کنیم.
باید بگویم که ایران ازنظر ضریب هوشی و نخبه پروری در دنیا جزء پنج کشور برتراست و این واقعاً یک نعمت است، اگر مسئولین بدانند چه سرمایههایی دارند که اگر فرصت به آنان داده شود چه دستاوردهایی کسب میکنند. چرا ما بیایم مثلاً در همین دولت اینقدر و چندین سال وقت بگذاریم با کشوری مثل آمریکا رابطه دوستی برقرار کنیم و قرارداد ببندیم انرژی هستهای رو کلاً تعطیل میکنیم آخرش هیچ نتیجهای برای ما ندارد؛ درصورتیکه میتوانیم همین هزینه و وقت و سرمایه که برای بحث روابط خارجی گذاشتیم، داخل کشور و روی بخش صنعت خوابیده خودمان هزینه کنیم چهبسا شاید در حال حاضر به نتایج بهتر و بالاتری رسیده بودیم، اما میبینیم که ما با این روابط پیشرفت نکردیم بلکه پس رفت اتفاق افتاده و در بحث هستهای واقعاً یک ضربه بزرگی به روند پیشرفت داشتهایم.
از حمایتها و برنامههای ویژه مخترعین توسط نهادها و سازمانها استان راضی هستید یا نه؟؟
همانطور که قبلاً گفتم تنها سازمان بسیج علمی، پژوهشی و فناوری من را موردحمایت قرارداد.
بهعنوان یک نخبه چه انتظاری از مسئولین دارید؟
تاکنون در مسابقات رباتیک بسیاری شرکت کردم و پس از کسب مقام بینالمللی برای کمکهزینه شرکت در مسابقات بینالمللی که در آمریکا برگزار میشد با مسئولان استانی صحبت کردم و گفتم هزینه ساخت ربات با خودم، شما هزینه رفتوآمد را کمک کنید اما نهتنها استقبالی نکردند و تازه میگفتند کارت چیست که میخواهی به آنجا بروی و درنهایت پس از چند ماه مرا به پارک علم و فناوری معرفی کردند، درصورتیکه اگر حمایت میکردند و رتبه کسب میکردم برای استان افتخار میآورد.
استان ما مشکلات بسیاری دارد، خودتان میدانید که استان ما بیکاری رتبه اول است چراکه هیچ توجهی به فارغالتحصیلان بیکار یا نخبهها ندارند و تنها فکرشان درنهایت درست کردن زیرساخت یک شهری است؛ درحالیکه وقتی بارشی داریم اولین جایی که سیل میآید، در محل زیرگذرهای ما هست و اینهمه کشته زخمی نتیجهاش همین مسائل غیراصولی سازه است چون بهجای اینکه بیایند با همین دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه لرستان خودمان بهصورت اصولی کار کنند با افراد ناکارآمد همکاری دارند.
متأسفانه تعریف درستی هم از نخبه وجود ندارد، نخبه کسی است که با همان شرایط کم خودرو کمبود مالی و امکانات یک محصولی را ارائه بدهد و مشکلات موجود را برطرف کند. نه اینکه بیایند دویست یا سیصد میلیون به یکی بدهند تا یک موتور بسازد.
نخبگان در شناسایی مشکلات طبیعی چقدر نقش دارند؟
مسلماً همه کشورها در بحث مشکلات طبیعی همه کشورها با بارندگی و مشکلات طبیعی مواجه هستند، بهعنوانمثال؛ کشورهای مالزی و سنگاپور در طول سال چند بار بارندگی سیلآسا دارند اما در کف خیابانها هیچگونه سد معبر وجود ندارد؛ مالزی 20 سال پیش وضعیتش خیلی بهتر از ما نبود آنها آمدند 20 تا 30 مهندس خبره و نخبه آوردند تا مشکلات را برطرف کنند و با هزینه پایین کانالهای زیرزمینی تعریف میکنند.
اما در همین استان لرستان، شهرداری صبح هنگام آسفالت میکند و شب برای تعمیر لوله گاز یا فلان قسمتش دوباره زمین را میکند، درصورتیکه میتوانند با طراحی کانال مناسب که آب از یکجهت عبور کند بسیاری از مشکلات را کم کند.
برای شناسایی نخبه و استعدادهای برتر در سطح دانشآموزی چه پیشنهادی دارید؟
درواقع آموزشوپرورش نقش مهمی در شناسایی استعداد دانش آموزان دارد چون ۱۲ سال عمر آنان در داخل مدارس میگذرد اما در سیستم آموزشی ایران روشهای اشتباهی داریم درصورتیکه بهعنوانمثال: در مدارس ژاپن ۲ الی ۳ سال اول تنها آداب اجتماعی، طرز لباس پوشیدن، رفتار و گفتار را میآموزند چون آنان آینده کشورشان را میسازند اگر از همان اول بر روی اصلاح روابط اجتماعی و فرهنگی کار کنند، در 50 سال آینده عمرشان از همین الگوهای اولیه نشأت میگیرند چون بچهها کارشان تقلید و یادگرفتن است، به همین دلیل است که ژاپن یکی از کشورهای تمدن فرهنگ و تکنولوژی دنیا شده چون تربیت صحیح هست؛ اگر در آموزشوپرورش ایران اصلاح کتب درسی اتفاق بیفتد نظام را 6،3،3 یا 4،3،5 میکنند درواقع همه یکی هستند و ماهیتشان تغییری نکرده است و در اصل باید محتوای کتب را تغییر داد.
آموزشوپرورش با گرفتن آزمون روانشناسی استعدادیابی میتواند بهراحتی استعداد دانشآموز را کشف کند و هدایت تحصیلی مناسب انجام دهد، میتوان گفت از طریق همین مسابقات و جشنوارههای داخلی هم میتوان بهعنوان استعدادیابی استفاده کرد. انتهای خبر/
منبع: بسیج نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۳۴۴۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) مهندس دانمارکی و یک خانه ۲۸ متری عالی با تمام امکانات
کنگا یک سازه چوبی ۲۸ متر مربعی کاملا مبله است که میتوان از آن به عنوان یک کلبه برای سپری کردن اوقات فراغت در طبیعت، یک فضای کار مولد، یا به عنوان خانهای در حیاط پشتی استفاده کرد.
به گزارش عصر ایران؛ طراحی شده توسط معمار دانمارکی متی فردسکیلد، کابین منفصل از شبکه کنگا (KONGA) یک واحه خودکفا است که به عنوان یک خانه ماژولار بسیار تطبیق پذیر عمل میکند. این خانه گزینهای ایده آل برای افرادی است که به دنبال یک اقامتگاه دنج و مناسب هستند.
کنگا میتواند به عنوان خانهای منفصل از شبکههای برق و آب عمل کند. به عنوان یک ساختار ماژولار، کنگا به هیچ شالوده خاصی نیاز ندارد. این به نوبه خود اجازه میدهد تا طی یک روز در محل مورد نظر ساخته و نصب شود.
کنگا؛ یک فضای زندگی خودکفابه عنوان یک طراحی منفصل از شبکه، کابین کنگا به طور مستقل و بدون تکیه بر شبکه برق کار میکند. در عوض، این خانه جمع و جور از پنل خورشیدی روی پشت بام نیرو میگیرد، دارای یک اجاق چوبی با سامانه گرمایش آب، و سامانه جمع آوری آب باران است.
فضای آشپزخانه کنگا به طور کامل برای نیازهای روزانه تجهیز شده و دارای یخچال، اجاق گازی برای پخت و پز، سینک، و فضای ذخیره سازی به خوبی طراحی شده است. کابینتهای موجود میتوانند به راحتی برای نگهداری طولانی مدت اقلام مختلف استفاده شوند.
چوب، ماده اصلی مورد استفاده در ساخت کابین کنگا است. به طور خاص، پنلهای روکش چوب بلوط در فضای داخلی خانه و چوب سوخته در نماهای بیرونی به کار گرفته شده است.
اطلاعات پروژه:
نام: کابین منفصل از شبکه کنگا
معمار: متی فردسکیلد
مساحت: ۲۸ متر مربع