به نقل از «خبرگزاری آریا»

فرق کودک بيش‌فعال با شيطان چيست؟

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۲۸۲۲۲

خبرگزاري آريا -

تازه وارد مهماني شده‌ايد که کوچولوي‌تان شروع مي‌کند از سر و کله ميزبان بالا رفتن. يک جا بند نمي‌شود و مدام وسط حرف ديگران مي‌پرد. يکي از مهمانان به کنايه‌ به شما مي‌گويد بايد فرزندتان را نزد روانپزشک ببريد چون احتمالا بيش‌فعال است. اما آيا واقعا فرزند شما چنين مشکلي دارد يا اين تنها يک ويژگي رفتاري است که در اصطلاح به آن شيطنت گفته مي‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا وقت آن است که نگاه دقيق‌تري به اين مشکل بيندازيد تا از سوءتفاهم درباره فرزندتان پيشگيري کنيد.
بيش‌فعالي چيست؟
اين اختلال يکي از اختلالات شايع و در عين حال با تشخيص سخت براي پزشکان است. اختلال بيش‌فعالي بيماري پيچيده‌اي است و اغلب تشخيص داده نمي‌شود. درباره کودکي که با چنين اختلالي تشخيص داده مي‌شود 3 علامت را نبايد از ياد ببريد که شامل پرتحرکي، کمبود توجه و تمرکز و در نهايت اعمال تکانه‌اي(کارهاي ناگهاني و غيرقابل پيش‌بيني) است. زماني که پزشک بتواند جزئيات لازم را از والدين و مدرسه به دست آورد مي‌توان معيارهاي لازم را در نظر گرفت. علائم اختلال بيش‌فعالي- کم‌توجهي بايد در بيشتر از يک مکان ديده شود مثلا خانه و مدرسه و البته اينکه براي چند ماه اين علائم بروز کند. داشتن 6 علامت يا بيشتر از علائم اختلال کم‌توجهي يا بيش‌فعالي که بايد دست‌کم 6 ماه وجود داشته باشد تا بتوان گفت کودک بيش‌فعال است.
علائم بيش فعالي
تعدادي از علائم مربوط به بيش‌فعالي و اختلال توجه و تمرکز شامل موارد زير است:
کودک غالبا با دست‌هايش بازي مي‌کند و در جايش مي‌لولد.
کودک معمولا کلاس را ترک مي‌کند.
غالبا مي‌دود يا مي‌پرد.
اغلب بازي يا فعاليت‌هايش پر سر و صداست.
به نظر مي‌رسد کودک هميشه در حال حرکت است.
زياد صحبت مي‌کند.
از توجه به جزئيات ناتوان است.
اغلب قادر به پيگيري دستورات يا اتمام کارها نيست.
اغلب وسايل خود را گم مي‌کند.
ممکن است کودک شما بيش‌فعال باشد
براي کودکي با اختلال بيش‌فعالي- کم‌توجهي انجام برخي رفتارها ممکن است سخت‌تر باشد حال بهتر است اين سؤال‌ها را از خودتان بپرسيد:
آيا زماني که از کودک‌تان مي‌خواهيد کاري انجام دهد مشکلي در شنيدن دارد؟
آيا او نسبت به ديگر کودکان سريع‌تر هيجان‌زده مي‌شود؟
آيا خانه شما در زمان غذاخوردن، به خواب رفتن، ‌شستن دندان‌ها و ديگر کارها به ميدان جنگ بدل مي‌شود؟
آيا معلم شما نسبت به رفتار کودک شما در مدرسه نگران است؟
او زود تمرکزش را از دست مي‌دهد و فراموش‌کار است؟
اين بچه‌ها مغزشان متفاوت است
اختلال بيش‌فعالي- کم‌توجهي يک بيماري عصبي-رفتاري است با 2 مولفه: بيش‌فعالي و بي‌توجهي يا نداشتن تمرکز. برخي از اين کودکان به صورت واضح فعاليت زيادي دارند و برخي هم توانايي تمرکز ندارند اما بيشتر آنها هر دو مشکل را با هم دارند. اين بچه‌ها مغز ماشين فراري را دارند اما با ترمز‌ دوچرخه. ذهن آنها در حال مسابقه است اما نمي‌توانند در زمان لازم سرعت‌شان را کم کنند. اسکن‌هاي متعدد نشان مي‌دهد بخشي از مغز کودک دچار اختلال که به کنترل رفتار کمک مي‌کند، موجب تمرکز مي‌شود و آنچه نياز به انجام آن دارد را طبقه‌بندي مي‌کند، کمي کوچک‌تر است. علاوه بر اين انتقال‌دهنده‌هاي عصبي شيميايي مغز مانند سروتونين، دوپامين و نوراپي‌نفرين که پيام را از يک قسمت مغز به قسمت ديگر مي‌فرستند در آنها دچار کمبود است بنابراين براي مثال اگر معلم يک آموزش 5 مرحله‌اي به کودک بدهد، او ممکن است تنها بتواند 2 مرحله اول را انجام دهد و توالي کارهاي بعدي را از دست بدهد.
دليل بيش‌فعالي معلوم نيست
بيشتر مطالعات نشان مي‌دهد اختلال بيش‌فعالي موروثي است. اما در سال‌هاي اخير تحقيقات از ارتباط اين اختلال با مواد سمي محيطي مانند بيس‌فنول a و فتالات(مهم‌ترين مواد در توليد مواد آرايشي، پلاستيک، پرده حمام) و همين‌طور حشره‌کش‌ها خبر مي‌دهد. اين علم بسيار جديد است و تحقيقات همچنان بايد ادامه پيدا کند. کودکان نسبت به مواد سمي محيط حساس هستند و بايد نسبت به مواجهه آنها با اين مواد دقت شود. چندين دليل ديگر براي ابتلاي کودک به اختلال بيش‌فعالي مي‌توان در نظر گرفت که از جمله‌ مي‌توان به ژنتيک، آسيب کوچک مغزي در زمان تولد يا حتي استرس و نگراني دوران بارداري اشاره کرد.
چطور تشخيص بدهيم
در اختلال بيش‌فعالي- کم‌توجهي معدل سني مي‌تواند از 2 يا 3 سالگي باشد. در 2 سالگي پزشکان به دنبال يافتن علائم هستند و هرچه زودتر اين نقص تشخيص داده شود زودتر مي‌توان مداخله کرد. اما در اغلب موارد تا زماني که کودک به سن مدرسه نرسيده که نياز به توجه و نشستن طولاني مدت داشته باشد، اين اختلال قابل تشخيص نيست. بچه‌هاي باهوشي که نشانه‌هاي ضعيفي دارند ممکن است سال‌ها علائم را داشته باشند تا دوره آموزشي مدرسه که بايد برنامه منظم،‌ چند منظوره و مديريت زمان انجام دهند و اينجاست که دچار مشکل مي‌شوند.
دختران فرق دارند
پسران سه برابر دختران در معرض اين اختلال هستند و به طور معمول دختران 5 سال بعد از پسران تشخيص داده مي‌شوند. دختران بي‌نظم و ساکت کمتر به چشم مي‌آيند حتي اگر اختلال‌شان به اندازه پسران باشد. بي‌توجهي و ناديده گرفتن موضوعات پيرامون از علائم اختلال در دختران مبتلا به بيش‌فعالي است. در پسران به جاي آن انجام و بروز حرکات و رفتارهاي متفاوت و غيرمنطقي بدون انگيزه قبلي و برنامه عاري از فکر انتظار مي‌رود. در دوران دبستان دختراني با اختلال بيش‌فعالي، کودکاني کم‌دقت يا بي‌دقت هستند، همچنين در آموختن مهارت‌هاي آموزشي و حل مسائل ضعيف بوده و به جزئيات و موضوعات محيط پيرامون خود توجه ندارند، کمتر توجه مي‌کنند و با تمام کردن کارها مشکل دارند اما آنها معمولا پرخاشگر نيستند. دختران قرار نيست کيف مدرسه‌شان را در زمين بازي جا بگذارند يا دفتر مشق‌شان کثيف باشد.
تشخيص سخت است
هيچ آزمايشي وجود ندارد که با انجام آن بتوان گفت کودک دچار بيش‌فعالي است. اما اغلب پزشکان با تاريخچه خانوادگي، جزئيات پرسش‌هايي که انجام مي‌دهند و بررسي رفتار کودکان و ميزان اهميت آن براساس سن و سال او سعي مي‌کنند تشخيص صحيح را داشته باشند. با صحبت کردن با کودک، والدين و معلمان و اگر لازم باشد مادربزرگ و پدربزرگ و اقوام پزشکان مي‌توانند تعيين کنند علائم با توجه به سن کودک متناسب است يا مشکل جدي وجود دارد. آنها بايد عواملي مانند عصبانيت، اختلال يادگيري،‌ افسردگي، طلاق يا بيماري يکي از اعضاي خانواده را هم در نظر بگيرند.
درمان دارويي براي کدام بچه‌ها لازم است؟
دارودرماني به همراه روان‌درماني و تغييراتي که در زندگي روزانه کودک ايجاد مي‌شود مي‌تواند شرايط را بهبود دهد. داروها زماني که با رفتار درماني همراه شوند مي‌توانند پرخاشگري و بي‌توجهي کودک را به ميزان زيادي بهبود دهند. دارودرماني زماني پيشنهاد مي‌شود که تعداد علائم کودک براساس سنش مشخص شود و تنها زماني از دارو استفاده مي‌شود که کودک واقعا نياز داشته باشد. در کودکاني که علائم متوسط تا شديد اين اختلال را دارند دارودرماني کمک‌کننده است. در علائم خفيف‌تر معمولا از مشاوره درماني استفاده مي‌شود. اما دارويي که براي يک کودک کارساز بوده است نمي‌تواند براي ديگري هم همان نتيجه را داشته باشد. به همين دليل پزشکان نظارت زيادي بر کودک دارند تا بتوانند ترکيب مناسب را پيدا کنند. مشخص نيست چرا اما کودکاني که در يک سن خاص دارويي را تحمل نمي‌کنند ممكن است چند سال بعد به خوبي به همان دارو جواب مي‌دهند.
منبع:مجله سيب سبز


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۲۸۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای درمان بواسیر باید به چه موضوعاتی توجه کرد؟

آفتاب‌‌نیوز :

بیماری بواسیر یکی از بیماری‌های شایع نشیمنگاهی به شمار می‌رود که باعث التهاب و تورم رگ‌های انتهای راست روده یا ناحیه مقعد می‌شود. درمان بیماری بواسیر از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا این بیماری با عوارض ناخوشایندی همچون سوزش و خارش مقعدی، التهاب و تورم، و خونریزی در هنگام اجابت مزاج می‌تواند بیمار را بسیار آزار دهد.

برای درمان بیماری بواسیر باید به نکات متعددی توجه شود تا این بیماری به شکل کامل درمان شود و بیمار با عود مجدد آن روبرو نباشد.

از جمله نکاتی که پزشکان برای درمان بواسیر به آن توجه می‌کنند تشخیص نوع بیماری بواسیر است. بواسیر یا هموروئید به دو نوع بواسیر داخلی و بواسیر خارجی تقسیم می‌شود. بواسیر داخلی ۴ درجه دارد که رگ‌های ناحیه انتهای رکتوم را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و بواسیر خارجی رگ‌های ناحیه مقعد را دچار التهاب و کشیدگی می‌کند. تشخیص نوع بواسیر در درمان این بیماری بسیار اهمیت دارد و باید حتماً پزشک آن را در نظر بگیرد.

از طرف دیگر، اینکه کدام روش درمانی پاسخگوی مشکل بواسیر است بسیار اهمیت دارد. از دیگر مواردی که پزشکان برای درمان بواسیر به آن توجه می‌کنند شدت بواسیر است. اگر شدت بیماری بواسیر خفیف باشد پزشک روش‌های درمان خانگی و دارویی را برای مداوا پیشنهاد می‌دهد. در صورتی که شدت بواسیر زیاد باشد و روش‌های نام برده نتواند به مداوای این بیماری کمک کند روش جراحی و یا لیزردرمانی هموروئید پیشنهاد می‌شود. اینکه جراحی مناسب بیماری است یا لیزردرمانی، از دیگر نکاتی است که پزشکان آن را در نظر می‌گیرند و بهترین روش درمانی را برمی‌گزینند.

پزشک فوق تخصص بواسیر چه ویژگی‌هایی دارد؟

درمان بیماری بواسیر بسیار مهم است و برای درمان باید حتماً به پزشک فوق تخصص بواسیر مراجعه کرد. اینکه این پزشک چه ویژگی‌هایی دارد را می‌توان به شکل زیر عنوان کرد:

پزشک متخصص هموروئید

تخصص پزشک

پزشک فوق‌تخصص بواسیر به فردی گفته می‌شود که فوق‌تخصص ناحیه مقعد و روده بزرگ است. این پزشکان که پزشکان کولورکتال نامیده می‌شوند تخصص خود را در زمینه درمان بیماری‌های نشیمنگاهی به دست آورده‌اند و با تمرکز بر درمان بیماری‌های ناحیه مقعدی مهارت‌های زیادی دارند که می‌تواند در روند درمان بسیار مؤثر باشد.

 دسترسی به دستگاه‌های لیزر مجهز

از دیگر ویژگی‌های پزشک فوق‌تخصص بواسیر این است که به دستگاه‌های مجهز و به‌روز لیزر دسترسی داشته باشد. دستگاه‌های مجهز باعث می‌شوند که عوارضی همچون گوشت اضافه در ناحیه مقعد و در ادامه آن تنگی مقعد، بی‌اختیاری گاز معده و کنترل مدفوع دامنگیر فرد نشود و بدون عوارض بیماری بواسیر برای همیشه درمان شود.

دسترسی به مطب بهداشتی

از دیگر مواردی که می‌توان به عنوان ویژگی دکتر فوق‌تخصص بواسیر در نظر گرفت توجه او به فراهم آوردن یک مطب یا مرکز درمانی تمیز و ایزوله است. برای اینکه انواع بیماری‌های عفونی و ویروسی در حین جراحی یا لیزردرمانی به بیمار منتقل نشود استفاده از امکانات بهداشتی و رسیدگی به بهداشت و نظافت محیط بسیار اهمیت دارد.

یکی از مراکزی که در آن بیماران می‌توانند به دکتر فوق‌تخصص بواسیر و سایر بیماری‌های نشیمنگاهی دسترسی داشته باشند و از طرفی در آن از دستگاه‌های لیزر به‌روز استفاده می‌شود مرکز فوق‌تخصصان درمان فوری است که افراد می‌توانند به آن مراجعه کنند.

درمان بدون بازگشت هموروئید چیست؟

بیماران برای درمان بیماری هموروئید خود وقت و هزینه بسیاری را اختصاص می‌دهند و بسیار برایشان مهم است که از درمان بدون بازگشت هموروئید استفاده کنند. بازگشت هموروئید می‌تواند بیمار را دوباره وارد پروسه درمان کند که برای بیماران بسیار ناخوشایند است و به همین دلیل آشنایی با درمان بدون بازگشت هموروئید بسیار اهمیت دارد.

درمان بدون بازگشت هموروئید لیزردرمانی است. این روش درمانی امروزه جایگزین روش جراحی شده و می‌تواند این بیماری را در زمانی کمتر از ۳۰ دقیقه و بدون درد و خونریزی درمان کند. درمان بدون بازگشت هموروئید نیازی به بیهوشی و بستری شبانه ندارد و همین مسئله باعث می‌شود یکی از روش‌های محبوب مداوای این بیماری باشد.

آیا لیزر درمانی بهترین روش درمان بواسیر است

میزان موفقیت‌آمیز بودن روش لیزردرمانی بسیار بالا است و احتمال بازگشت مجدد هموروئید پس از آن بسیار نادر و به همین دلیل به این روش، درمان بدون بازگشت هموروئید می‌گویند.

لیزردرمانی امروزه در مراکز درمانی متعددی انجام می‌شود؛ اما بسیار مهم است برای اینکه بیماران از روند درمان خود نتیجه بگیرند حتماً به کلینیک‌هایی مراجعه کنند که این روش درمانی را با دستگاه‌های لیزر به‌روز و مجهز انجام می‌دهند. این مسئله بسیار بر موفقیت‌آمیز بودن لیزردرمانی تأثیرگذار است و به همین دلیل بیماران باید به آن توجه داشته باشند.

چرا شناخت علائم بیماری بواسیر اهمیت دارد؟

بسیاری مواقع افراد مبتلا به بیماری بواسیر از علائم این بیماری بی‌خبر هستند و همین مسئله باعث می‌شود دست به خوددرمانی بزنند و یا اصلاً به درمان بیماری توجهی نشان ندهند. شناخت علائم بیماری بواسیر کمک می‌کند تا افراد با شناسایی علائم هرچه سریع‌تر برای درمان اقدام نمایند و هرچه سریع‌تر با علائم ناخوشایند این بیماری خداحافظی کنند.

شایع‌ترین علائم بواسیر

از جمله علائم بیماری بواسیر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

خونریزی در هنگام اجابت مزاج

احساس درد مقعدی

بیرون‌زدگی‌های گوشتی از ناحیه مقعد

سوزش و خارش مقعد

احساس دفع ناکامل مدفوع

خروج ترشحات لزج و چسبنده

علائم بیماری بواسیر که از آن‌ها نام برده شد به طور معمول در بیشتر بیماران دیده می‌شود و البته بستگی به شدت بیماری نیز دارند. باید توجه داشت علائم بیماری بواسیر با برخی دیگر از بیماری‌های نشیمنگاهی همچون شقاق، آبسه مقعدی، و فیستول مقعدی شباهت‌هایی دارد و باید این نکته در نظر گرفته شود. بسیار مهم است که بیماران با دیدن علائم بیماری بواسیر برای تشخیص دقیق‌تر به پزشک مراجعه کنند تا پزشک با بررسی ناحیه مقعد و شنیدن گزارش علائم بتواند به تشخیص بیماری بواسیر یا سایر بیماری‌های نشیمنگاهی بپردازد.

خوددرمانی پس از دیدن علائم بیماری بواسیر به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود؛ زیرا ممکن است فرد به بیماری دیگری مبتلا باشد و با خوددرمانی باعث تشدید بیماری گردد. علائم بیماری بواسیر همچنین فردبه‌فرد ممکن است تفاوت‌های با یکدیگر داشته باشد که این مسئله نیز باید حتماً در شناخت این بیماری در نظر گرفته شود.