وخیمترین حال زمین در ۸۰۰ هزار سال گذشته
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۵۲۹۱۳
دانش > محیط زیست جهان - «بیسابقه در ۸۰۰ هزار سال گذشته»؛ این عبارتی است که سازمان هواشناسی جهانی در گزارش خود درباره رکوردشکنی انباشت دیاکسید کربن در این کره خاکی که قرار بود محل آرامش نسل بشر باشد بهکار برد تا شاید دولتها و مردم جهان کمیدلشان بلرزد و به آینده فکر کنند.
براساس اين گزارش تكاندهنده كه اين سازمان وابسته به سازمان ملل منتشر كرده ميزان انباشت دياكسيدكربن در جو زمين در سال۲۰۱۶ ركوردشكني كرده و ۵۰درصد بيشتر از ميانگين ۱۰سال گذشته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش همشهري، براساس اندازهگيريها و تحقيقاتي كه در ۵۱ كشور جهان صورت گرفته در سال۲۰۱۶ ميزان انباشت دياكسيدكربن در جو زمين به ۴۰۳ بخش در ميليون رسيده است. اين رقم در سال۲۰۱۵، ۴۰۰بخش در ميليون بوده است.
حال وخيم زميناين ميزان انباشت دياكسيدكربن ميتواند بهصورت بالقوه باعث افزايش ۲۰متري سطح آب درياها يا افزايش 3درجهاي دماي زمين شود. ميزان انتشار گاز دياكسيد كربن از عوامل مهم در پديده تغييرات اقليمي به حساب ميآيد و به همينخاطر شرايط بسيار بحراني است.
هماكنون ميزان توليد گازهاي گلخانهاي بيشتر از هر زمان ديگري در تاريخ بشر است. بنا به گزارش سازمان ملل متحد تنها در سال۲۰۱۴، ۵۳ميليارد تن دياكسيدكربن وارد جو كرهزمين شده است و ميزان آن به طرز نگرانكنندهاي در حال افزايش است.
مهمترين گازهاي گلخانهاي كه بر اثر فعاليتهاي بشري توليد ميشود دياكسيدكربن، متان و پروتوكسيدازت است كه نخستين آنها حاصل استفاده از منابع انرژي فسيلي نظير زغالسنگ، نفت و گاز است. متان نيز بر اثر بهرهبرداري از منابع نفت و گاز و نيز فعاليت دامداري توليد ميشود. پروتوكسيدازت هم ناشي از كودهاي ازتي و نيز برخي فعاليتهاي صنعتي است.
35درصد اين دياكسيدكربن نتيجه سوزاندن سوختهاي فسيلي براي توليد انرژي است. كشاورزي و نابود كردن جنگلها با ۲۴درصد دومين دليل اصلي افزايش گازهاي گلخانهاياند. صنايع سنگين، حملونقل و ساختوساز ردههاي بعدي را در اختيار دارند.
كاستن اين ميزان گازهاي آلاينده، مستلزم صرف ميلياردها دلار در روزآمد كردن سازههاي قديمي توليد انرژي و سرمايهگذاري در انرژيهاي پاك مثل انرژيهاي خورشيدي يا بادي و آبي است.
بحران افزايش دماي زميناگر ديگر بهنظرتان پاييزها و زمستانها مثل گذشته نيست يا فكر ميكنيد تابستانها مثل جهنم شده داريد يكي از عواقب انباشت دياكسيدكربن و گرمشدن زمين را لمس ميكنيد. اين حرفها و گزارشها ماجرايي فضايي نيست؛ حقيقتي است كه هر كسي روي زمين با آن دست و پنجه نرم ميكند.
دانشمندان سازمان ملل متحد پيشبيني كردهاند كه اگر ميزان گازهاي گلخانهاي سطح زمين كاهش پيدا نكند، تا سال۲۱۰۰ گرماي زمين چيزي بين ۳.۷ تا ۴.۸درجه بيشتر خواهد شد. براي اينكه افزايش گرما تا زير 2درجه باقي بماند، ميزان گازهاي گلخانهاي توليد بشر بايد به ميزان ۴۰ تا ۷۰درصد كاهش پيدا كند. افزايش دماي زمين بهخاطر اين ماجرا به يكي از مهمترين چالشهاي جهان تبديل شده است.
ميانگين دماي هواي كرهزمين از سال۱۸۸۰ تا سال۲۰۱۵ تقريبا 2درجه بيشتر شده است. اين 2درجه اما اگر فكري به حالش نشود ميتواند زمين را نابود كند و باعث آوارگي ميليونها نفر از محل زندگيشان شود.
بياعتنايي آمريكا به مردم زمين5 كشور به تنهايي بيش از نيمي از گازهاي گلخانهاي جهان را توليد ميكنند كه آمريكا و چين و پس از آنها هند، روسيه و اندونزي هستند. معاهده پاريس كه در سال۲۰۱۵ بهدست آمده به همينخاطر يك اقدام تاريخي بوده است. پس از ماهها نشست كارشناسان و 2هفته مذاكرات پاريس در سال۲۰۱۵ تمام ۱۹۵كشور شركتكننده درخصوص تغييرات اقليمي به توافق رسيده بودند كه انتشار گازهاي گلخانهاي و مصرف سوختهاي فسيلي را براي آينده بهتر جهان كاهش دهند. براي نخستينبار در تاريخ جهان بود كه در اين توافق همه كشورها موظف به كاهش توليد گازهاي كربني ميشدند.
دونالد ترامپ، رئيسجمهور آمريكا اما چندي پيش اما در يك چشم بر هم زدن به همه اين تلاشها پشت پا زد و خروج يكي از بزرگترين كشورهاي آلاينده محيطزيست جهان از اين توافق را اعلام كرد. براساس گزارشهاي جهاني فقط 20كشور، كه يكي از مهمترين آنها آمريكاست، بيشتر از 80درصد دياكسيدكربن جو زمين را منتشر ميكنند. اين بحران زمين آنقدر جدي است و چنان ميتواند زندگي مردم را به هم بريزد كه به گفته دانشمندان چالشي مانند بحران پناهجويان و جنگ در مقابل آن يك شوخي به حساب ميآيد.
در همین زمینه: آلودگی در سال ۲۰۱۵ جان ۹ میلیون نفر را گرفت تاثیر فعالیتهای انسان بر تغییرات آب و هوایی ۱۷۰ برابر نیروهای طبیعی مقررات سختتر برای کاهش خروج آلایندهها از پالایشگاههای آمریکامنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۵۲۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا پس از نیمقرن نقشه آبی زمین را دوباره ترسیم کرد/ عکس
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حال حاضر محققان ناسا با استفاده از یک رویکرد جدید، تخمینهای جدیدی از میزان جریان آب از رودخانههای زمین، سرعت جاری شدن آن به اقیانوس و میزان نوسان هر دو رقم در طول زمان به دست آوردهاند. چنین اطلاعاتی برای درک چرخه آب سیاره و مدیریت منابع آب شیرین آن بسیار مهم است.
برای دستیابی به تصویری جهانی از میزان آب موجود در رودخانههای زمین، دانشمندان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) اندازهگیریهای جریان سنج را با مدلهای کامپیوتری حدود ۳ میلیون بخش رودخانه در سراسر جهان ترکیب کردند. این تحقیق توسط الیسا کالینز، که این تحلیل را به عنوان یک کارآموز JPL و دانشجوی دکترا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی انجام داد، انجام شد و در Nature Geoscience منتشر شد.
دانشمندان تخمین زدند که حجم کل آب رودخانه های زمین از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۲۲۴۶ کیلومتر مکعب (۵۳۹ مایل مکعب) بوده است. این معادل نیمی از آب دریاچه میشیگان و حدود ۰.۰۰۶ درصد کل آب شیرین است که خود ۲.۵ درصد از حجم جهانی است. رودخانهها علیرغم نسبت کمی که از آب سیاره دارند، از زمانهای اولیه تمدنها برای انسان حیاتی بودهاند.
نقشه بالای این صفحه حجم آب ذخیره شده بر اساس منطقه هیدرولوژیکی را نشان میدهد. محققان تخمین زدند که حوضه آمازون (تیره ترین آبی) حاوی حدود ۳۸ درصد از آب رودخانه جهان است که بیشترین میزان را در بین هر منطقه هیدرولوژیکی ارزیابی شده، دارا است. همین حوضه همچنین بیشترین آب را به اقیانوس تخلیه میکند. این ۱۸ درصد از تخلیه جهانی به اقیانوس است که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۳۷۴۱۱ کیلومتر مکعب در سال در سال بوده است.
برای بخشهایی از حوضه رودخانههای کلرادو، آمازون، و اورنج و همچنین حوضه موری-دارلینگ در جنوب شرقی استرالیا کمیت منفی جریانهای آبی تخمین زده شدهاست که بیشتر نشان دهنده مصرف شدید آب توسط انسان است. در واقع در این نقاط ما شاهد ردپای انسان هستیم.
227227
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901819