التهابي که در مفاصل جا خوش کرده است
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۲۰۱۲۹
خبرگزاري آريا -
معمولا باورها به گونهاي است که همه تصور ميکنند با بالا رفتن سن و پير شدن مفاصل، بهمرور تورم و التهاب در استخوانها و مفصلها ظاهر شده و همين باعث دردناکشدن ماهيچهها و مفاصل ميشود، ولي بروز چنين دردهايي همواره به سالمندي و پيري مرتبط نيست و در هر سني گريبانگير افراد ميشود.
برخي بيماريهاي مفصلي مانند آرتروز در نتيجه ساييدگي و پارگي مفاصل بروز ميکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رماتيسم مفاصل با اين که بيشتر در سالمندان مشاهده ميشود، ولي در همه سنين ميتواند ايجاد شود.سن شيوع آن معمولا پس از چهل و پيش از شصت سالگي است. در برخي خانوادهها نيز ميتوان رد پاي وراثت را در اين بيماري مشاهده کرد و از اين رو ممکن است چند نفر از اعضاي يک خانواده با رماتيسم مفصلي دست به گريبان باشند.
درد و التهاب ناشي از اين بيماري در فواصل متناوب عود ميکند و سپس بهبود مييابد و اغلب باعث تخريب و بدشکلشدن دائمي مفاصل ميشود. حدود 5/1 ميليون آمريکايي از اين بيماري رنج ميبرند که در اين ميان، شمار زنان نسبت به مردان تقريبا سه برابر بيشتر است. علائم بيماري در زنان، بين سي تا شصت سالگي بروز ميکند و اين در حالي است که مردان معمولا در سالهاي بالاتر عمر دچار رماتيسم مفصلي ميشوند.
علائم رماتيسم مفصلي معمولا از فردي به فرد ديگر فرق دارد و شدت آن ممکن است با هم متفاوت باشد. مهمترين نشانههاي اين بيماري عبارتند از درد، خستگي، کمبود انرژي بدن، کاهش اشتها، تب خفيف، احساس گرما، تورم و قرمزي، خشکي و سفتي ماهيچهها و مفاصل بخصوص صبحها پس از بيدارشدن از خواب و همچنين التهاب در مفاصل کوچک دست و مچ که معمولا به طور قرينه در اندامها ديده ميشود.
به دليل پيشرونده بودن بيماري، فرد در طول ساليان توانايي خود را از دست ميدهد و مفاصلش تخريب ميشود. تورم و التهاب ايجاد شده در رماتيسم مفصلي در بافتهاي اطراف مفصل مانند تاندونها، رباطها و ماهيچهها نيز به چشم ميخورد. علائم ابتدا خود را در دستها و مچ نشان ميدهد و فرد در انجام کارهاي روزمره خود با مشکل مواجه ميشود. مفاصل بيماران معمولا هنگام پيادهروي متورم ميشود. التهاب مزمن ايجاد شده در مفاصل، به بافتهاي بدن مانند تاندونها و غضروفها آسيب وارد کرده، بهمرور باعث تخريب و ضعف استخوانها و ماهيچهها و در نتيجه بدشکلي، تخريب و کاهش عملکرد آنها ميشود.
در جستجوي عامل ناشناخته
محققان نتوانستهاند علت اصلي بروز رماتيسم مفصلي را بدرستي شناسايي کنند. با وجود اين،رد پاي برخي عوامل عفوني مانند ويروسها، باکتريها و قارچها در ايجاد اين بيماري مشاهده شده است. همانطور که اشاره شد، برخي ژنهاي خاص نيز در بروز رماتيسم مفصلي نقش بسزايي دارند که احتمال بروز اين بيماري را افزايش ميدهد. همچنين برخي عوامل و عفونتهاي محيطي نيز در تحريک فعاليت سيستم ايمني در افراد مستعد تاثير دارد، اما در نهايت اصليترين عامل بروز اين عارضه، حمله سلولهاي سيستم ايمني به مفاصل است. از عوامل محيطي ميتوان به دود سيگار و مواد دخاني، قرار گرفتن در معرض کانيهاي سيليکاتي و بيماريهاي مزمن محيطي اشاره کرد که خطر بروز رماتيسم مفصلي را افزايش ميدهند.
اميد به درمان تا چه حد؟
در حال حاضر درمان قطعي براي بهبود مبتلايان روماتيسم مفصلي وجود ندارد و روشهاي موجود تنها با هدف کاهش التهاب و درد مفاصل و بالا بردن عملکرد و دامنه حرکتي مفاصل و همچنين جلوگيري از تخريب و بدشکلي آنها صورت ميگيرد. مداخلات درماني زودهنگام تأثير بسزايي در بهبود علائم دارد و بيماري را تحت کنترل گرفته، مانع از پيشرفت علائم ميشود.
درمانها بر اساس نوع مفاصل درگير، سلامت بيمار، سن و شغل بيمار انجام ميشود. دو گروه از داروها در رماتيسم مفصلي مورد استفاده قرار ميگيرد که عبارتند از داروهاي اوليه که سريعالاثرند و داروهاي ثانويه که تاثيرشان با تاخير است. داروهاي سريعالاثر، داروهاي غيراستروئيدي ضد التهابي مانند آسپيرين، کورتيزون، ناپروکسن و ايبوپروفن هستند که به منظور کاهش درد و التهاب مورد استفاده قرار ميگيرند.
کورتيکواستروئيدها نيز از اين قبيل داروها به شمار ميروند. از سوي ديگر، داروهايي که با تأخير اثر ميکنند و در مرحله دوم درمان مورد استفاده قرار ميگيرند، سرعت بهبود بيماري را بالا برده، مانع تخريب پيشرونده مفاصل ميشوند. قدرت تخريب مفاصل در بيماران مختلف، متفاوت است و افرادي که قدرت تخريب مفاصل در آنها کمتر باشد، ميتوانند با استراحت و داروهاي مسکن و ضدالتهابي مانع پيشرفت بيماري شوند. در موارد شديد بيماري، پزشک عمل جراحي را توصيه ميکند.
درمانهاي طبيعي رماتيسم
در کنار درمانهاي دارويي و عملهاي جراحي که براي بهبود علائم رماتيسم مفصلي انجام ميگيرد، استفاده از درمانهاي طبيعي و مکمل گاه حتي مؤثرتر از درمانهاي پزشکي است و بيماران را تا حد زيادي از درد خلاص کرده، بيماري را تحت کنترل در ميآورد. برخي پزشکان معتقدند، استفاده از سرما و گرمادرماني ميتواند علائم بيماري را کاهش دهد.
کمپرس سرد، تورم و التهاب مفاصل را کم ميکند و چنانچه از درد و تورم مفاصل رنج ميبريد، هنگام تشديد علائم ميتوانيد با قرار دادن بستههاي يخ روي مفاصل به مدت 15 دقيقه و استراحت 30 دقيقهاي بين هر کمپرس، درد و التهاب را کاهش دهيد. اين کار ماهيچههاي شما را آرام کرده، جريان خون را بهبود ميبخشد.
به کمک کمپرس گرم و قرار دادن پد يا حوله گرم و مرطوب روي مفاصل ميتوانيد درد را کاهش دهيد. گرماي بيش از حد ممکن است به پوست بدن آسيب برساند. بهتر است با دوشگرفتن و حمامکردن با آب گرم، درد مفاصل را تسکين دهيد. از سوي ديگر برخي معتقدند طب سوزني با تحريک ترشح مواد شيميايي خاصي که مانع بروز درد ميشوند، سيگنالهاي درد را کاهش ميدهد و علائم رماتيسم مفصلي را کم ميکند.
بسياري از مطالعات صورت گرفته نشان ميدهد مکملهاي روغن ماهي که حاوي اسيدهاي چرب امگا3 است، با التهاب ايجاد شده در مفاصل مبارزه ميکند و علائم رماتيسم را کاهش ميدهد. همچنين مصرف ويتامين E به کاهش علائم رماتيسم کمک ميکند.
سيگار کشيدن از عادات غلطي است که خطر ابتلا به رماتيسم مفصلي را افزايش ميدهد و احتمال بروز علائم و آسيبهاي مفصلي را تشديد ميکند.
رفتاردرماني شناختي نوعي روان درماني به شمار ميرود که به تغيير افکار و رفتارهاي اشتباه در ارتباط با بيماري به افراد کمک ميکند و در بهبود مبتلاياني که دچار افسردگي هستند نيز مؤثر است. مشاوره با متخصص رفتاردرماني به مقابله با استرسها و بيماريهاي مزمن کمک ميکند.
ورزش، انرژي بدن را بالا برده، با قويکردن مفاصل و استخوانها، دردهاي مفصلي را کم ميکند. راهرفتن، دوچرخهسواري و شنا از جمله فعاليتهايي است که براي بدن مفيدند ولي بيماران مبتلا به رماتيسم مفصلي بهتر است پيش از ورزش، با پزشک خود در خصوص نوع فعاليتي که مجاز به انجام آن هستند، مشورت کنند. با وجود اين، پزشکان توصيه ميکنند زماني که التهاب مفاصل دارند از انجام ورزش خودداري کرده، به محض روبهرو شدن با درد، فعاليت خود را قطع کنيد.
انجام حرکات يوگا بويژه به طور گروهي درد را در مبتلايان رماتيسم کاهش ميدهد. علاوه بر اين، انجام حرکات کششي و ايجاد کشش در مفاصل ميتواند به بهبود درد و التهاب مفاصل کمک کند. اين بيماران که صبحها با خشکي مفاصل مواجه ميشوند، ميتوانند پس از بيدار شدن از خواب، دوش آب گرم گرفته، با استفاده از حرکات کششي، مفاصل خود را براي طول روز آماده کنند. ايروبيک داخل آب هيچ فشاري بر مفاصل وارد نميکند و مناسبترين ورزش براي مبتلايان رماتيسم است. پژوهشگران دريافتهاند ورزشهاي قدرتي مانند کار با وزنه، قدرت ماهيچهها را بالا ميبرد و براي مبتلايان بسيار مفيد است.
محققان سوئدي سال 2003 دريافتند مصرف رژيم غذايي مديترانهاي سرشار از ميوهها، سبزيجات، غلات، حبوبات و روغن زيتون به مدت سه ماه عملکرد جسماني افراد را افزايش و علائم بيماران مبتلا به رماتيسم مفصلي را کاهش ميدهد. همچنين مطالعات نشان ميدهد مصرف سبزيجات فراوان، علائم رماتيسم مفصلي مانند درد و خشکي صبحگاهي مفاصل را بهبود ميبخشد ولي چنانچه علاقه زيادي به مصرف غذاهاي گوشتي داريد، بهتر است سبزيجات فراواني را در غذاي خود بگنجانيد.آنتي اکسيدانهاي موجود در نخود سبز و کلم بروکلي از بافتهاي اطراف مفاصل آسيبديده محافظت ميکند. برخي مطالعات حاکي از آن است که مصرف ميگو و مواد لبني علائم رماتيسم مفصلي را تشديد ميکند.
منبع:jamejamonline.ir
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۲۰۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«اگزمای بهاره» چیست و برای مقابله با آن چه باید کرد؟
گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، «اگزمای بهاره» یک بیماری التهابی است که معمولاً در افراد با آلرژی به گلها و گیاهان شروع میشود. در ماههای بهار که گیاهان در حال گردهافشانی هستند بدن افراد ممکن است واکنشهای مختلفی به این گردهها نشان دهند، در واقع مواد آلرژیزا از طریق خشکی پوست و ترکهای پوستی وارد بدن میشوند و بدن به شکلهای مختلف واکنش نشان میدهد. یکی از واکنشها، اگزمای بهاری است.
در این فصل تنها گرده اقشانی نیست که اگزما یا حساسیت ایجاد میکند بلکه چمن، گرد و خاک و حتی میوههای فصل بهار، باعث بروز و تشدید علائم حساسیت پوستی و در نتیجه اگزما میشوند.
علائم اگزمای بهاره چیست؟
اگزمای بهاره میتواند در قسمتهای مختلف بدن ظاهر شود. علائم اگزمای بهاره معمولاً در دستگاه تنفسی و چشمها مشاهده میشوند. برخی از علائم شایع اگزمای بهاره شامل موارد زیر است: سرفه، عطسه، خارش و قرمزی چشمها، آبریزش چشمها، سردرد، خستگی و خواب آلودگی، تنگی نفس، احساس گلو درد و تورم
عوارض اگزمای بهاره چیست؟
برخی از عوارض این بیماری شامل افزایش ترشحات بینی، سرفه، عطسه، چشم خشک و خارش چشم، تورم صورت، خستگی و خواب آلودگی است. در برخی از موارد، اگزمای بهاره میتواند به عوارض جدیتر مانند آسم منجر شود. در صورت داشتن علائم اگزمای بهاره، مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق و درمان مناسب الزامی است.
چگونه از اگزمای بهاره جلوگیری کنیم؟
برای مقابله با اگزمای بهاره، میتوانید اقداماتی انجام دهید که به حفظ سلامتی خود و کاهش عوارض این پدیده کمک کند. برخی از راههای موثر برای
مقابله با اگزمای بهاره عبارتند از:
استفاده از ماسک تنفسی: استفاده از ماسک تنفسی در فضای با غلظت بالای ذرات گرده گیاهان میتواند کمک کند تا ورود ذرات گرده به دستگاه تنفسی را کاهش دهد.
استفاده از تصفیهکننده هوا: استفاده از تصفیهکننده هوا در منزل یا محل کار، میتواند به تصفیه هوای داخلی از ذرات گرده کمک کند.
استفاده از عینک آفتابی: استفاده از عینک آفتابی با فیلتر UV میتواند به جلوگیری از ورود ذرات گرده به چشمها کمک کند.
شستشوی منظم لباسها و بدن: شستشوی منظم لباسها و بوسیله حفظ بهداشت بدن، میتواند کمک کند تا ذرات گرده روی لباسها و بدن کمتر بماند.
محافظت از خود در فضای باز: در صورت خروج به فضای باز در زمانهای با غلظت بالای ذرات گرده، استفاده از ماسک تنفسی و عینک آفتابی مورد توصیه است.
با انجام این اقدامات، میتوانید بهبود سلامت خود را در برابر اثرات منفی اگزمای بهاره تسریع دهید. در صورت داشتن عوارض شدید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
انتهای پیام/