به نقل از «افکارنيوز»

نفخ هایی که نشانه سرطان هستند

تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۳۶۴۱۳

آسیت و یا‌‌ همان تجمع غیرطبیعی آب و مایعات در شکم و لگن یکی دیگر از عوامل ایجاد کننده نفخ است.

آشنایی با نفخ هایی که نشانه سرطان هستند

در این شرایط بر خلاف مورد قبل فرد دچار افزایش وزن شده و اندازه دور کم او نیز بیشتر خواهد شد. آسیت معمولا از بیماری کبدی ناشی می‌شود. اما …نفخ هایی که نشانه ی سرطان هستند کاهش وزن یکی از علائم هشدار دهنده اصلی برای نفخ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر شما بدون تغییر رژیم غذایی و یا شروع یک رژیم ورزشی جدید، شروع به از دست دادن چند پوند وزن کرده‌اید، باید در مورد بروز نفخ در خود نگران باشید بخصوص اگر بیش از ۱۰ درصد وزن بدنتان از دست رفته باشد.

کاهش وزن می‌تواند به دلیل تومهایی در روده‌ها ایجاد شود و به شما بعد از مصرف مقدار کمی از مواد غذایی احساس سیری دهند. از این تومور‌ها همچنین موادی ترشح می‌شود که اشت‌ها را سرکوب می‌کند.

آسیت و یا‌‌ همان تجمع غیرطبیعی آب و مایعات در شکم و لگن یکی دیگر از عوامل ایجاد کننده نفخ است. در این شرایط بر خلاف مورد قبل فرد دچار افزایش وزن شده و اندازه دور کم او نیز بیشتر خواهد شد. آسیت معمولا از بیماری کبدی ناشی می‌شود.

اما در ۱۰ درصد موارد نیز وجود یک سرطان، علت ایجاد آسیت است. در موارد شدید، آسیت می‌تواند ظاهر یک خانم باردار چند ماهه را به فرد بدهد.

نفخ هایی که نشانه ی سرطان هستند

در مواردی که فرد علائم نفخ، یرقان و زردی پوست و چشم‌ها را همراه با هم تجربه می‌کند، احتمال ابتلا به سرطان کبد وجود خواهد داشت. البته این علائم در بیماری‌های کبدی خوش خیم مانند هپاتیت هم دیده می‌شود.

درد شکمی شدید و نفخی که به یکباره ایجاد شود، مخصوصا زمانی که با تهوع و استفراغ نیز همراه باشد، می‌تواند نشانه‌ای از انسداد روده‌ای ناشی از زخم و یا تومور باشد. در این شرایط مراجعه هرچه سریع‌تر به پزشک و پیگیری درمان برای پیشگیری از عوارض خطرناک تری مانند سوراخ شدن روده و حتی مرگ ضروری خواهد بود.

این انسداد به شدت دردناک است و شدت آن با غذاخوردن بیشتر خواهد شد.

وجود خون در مدفوع یا خونریزی واژن که مربوط به قاعدگی نیست می‌تواند ارتباطی با نفخ‌های شدید داشته باشد. خوشبختانه شایع‌ترین دلایل اینگونه خونریزی‌ها بیماری‌هایی مانند هموروئید، اختلالات قاعدگی، فیبروم‌های رحمی و یا سایر مشکلات زنانگی است.

اما گاهی اوقات نیز ارتباطی بین این علائم و سرطان‌های متعدد از جمله سرطان کولون و سرطان رحم وجود خواهد داشت.

علاوه بر علائم بالا، تبی که همراه با نفخ تظاهر کند، معمولا نشانه وجود یک عفونت و التهاب خواهد بود. اگر این وضعیت با افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون همراه شود، شرایط جدی‌تر است و لازم است درمان هرچه سریع‌تر انجام شود. عفونت‌های ادراری و عفونت‌های گوارشی شایع‌ترین بیماری‌ها در این شرایط‌اند.

علت‌های جدی نفخ

سرطان تخمدان: این علت خیلی نادر است اما یکی از کشنده‌ترین علت‌های نفخ می‌تواند باشد. سرطان تخمدان پنجمین سرطان شایع در زنان است و نسبت به سرطان‌های تناسلی دیگر، بیشتر باعث مرگ و میر می‌شود.

این سرطان در زنان بالای ۵۰ سال شایع‌تر است. چاقی، عدم زایمان، سابقه خانوادگی، اختلالات ژنتیکی خاص و هورمون درمانی جایگزین برای طولانی مدت، از علل ابتلا به این سرطان هستند. نفخ مداوم و درد لگن از علائم ابتلا به این سرطان است.

چه کار می‌توان انجام داد؟

انجام یک معاینه لگنی کامل و یا سونوگرافی ترانس واژینال بهترین راه برای تشخیص این سرطان است.

سرطان رحم: علاوه بر نفخ، سرطان رحم می‌تواند باعث بروز خونریزی غیر طبیعی واژینال، درد لگن و یا درد هنگام دفع ادرار شود.

این مهم است که مطمئن شوید نفخ و تغییر عادات روده مانند یبوست، می‌تواند نشانه اولیه ابتلا به سرطان رحم باشد. عوامل خطر دیگر عبارتند از مصرف تاموکسیفن، مصرف مکمل‌های استروژن، سابقه خانواده ابتلا به سرطان رحم.

چه کار می‌توان انجام داد؟

ترکیبی از علائم فوق بخصوص اگر شما سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان رحم را دارید، باید همراه با تحقیقات فوری بیشتر شامل معاینات لگنی، آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا سی تی اسکن باشد. خوشبختانه حتی سرطان تهاجمی رحم به اندازه کافی به درمان پاسخ می‌دهد.

سرطان کولون: یکی از شایع‌ترین علائم این سرطان نفخ است.

اگر این سرطان در انتخاب کولون در رکتوم یا سیگموئید واقع شود، معمولا خونریزی و وخامت یبوست، علائم شایع هستند اما اگر سرطان قسمت‌های بالا‌تر روده بزرگ را درگیر کند، نفخ ممکن است تنها علامت اولیه باشد. سرطان روده بزرگ دومین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در افراد غیر سیگاری در ایالات متحده است.

چه کار می‌توان انجام داد؟

سرطان روده بزرگ عمدتا از طریق تغییر در شیوه زندگی قابل پیشگیری و از طریق کولونوسکوپی منظم قابل تشخیص است.

سرطان معده: این سرطان معمولا در اوایل بدون علامت است و یا علائم مبهمی مانند نفخ، سوء هاضمه و یا احساس پری در قسمت فوقانی شکم دارد.

چه کار می‌توان انجام داد؟

عفونت هلیکوباکترپیلوری معمولا مهم‌ترین عامل خطر برای ابتلا به سرطان معده است. پس انجام آزمایش برای تشخیص این عفونت، یک ایده خوب است، اگر شما فکر می‌کنید در معرض خطر آن هستید.

بیماری کرون: این بیماری یک حالت خود ایمنی است که روی دستگاه گوارش تاثیر می‌گذارد و ممولا در روده کوچک یا روده بزرگ است. نفخ یکی از شایع‌ترین علائم کرون است ضمن اینکه کرون می‌تواند منجر به تنگی و انسداد روده شود و علاوه بر نفخ، کاهش وزن، تهوع و استفراغ بعد از غذا را ایجاد کند.

چه کار می‌توان کرد؟

تشخیص کرون با اشعه ایکس یا کولونوسکوپی می‌سر است ضمن اینکه تکنیک‌های تصویربرداری پیچیده مانند‌ام آر آی یا سی تی اسکن نیز ممکن است لازم باشد. تغییرات رژیم غذایی، در کاهش علائم کرون مفید است.

ابتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر، بیماری سلیاک، سیروز کبدی، آپاندیسیت، سنگ کیسه صفرا، و یا حتی بیماری‌های غیر گوارشی مانند بسیاری از مشکلات ناشی از دیابت، بیماری‌‌های تیروئیدی و بیماری‌‌های التهابی روده نیز می‌توانند در ابتدا به صورت نفخ شدید خود را نشان دهند.

و شناخت این علائم و بیماری‌ها قطعا در پیگیری و درمان هرچه سریع‌تر آن‌ها ارزش بسیاری خواهد داشت.

 

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۳۶۴۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع : همشهری