براي موفق شدن، خانه تان را ساده سازي کنيد
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۴۵۴۳۸
خبرگزاري آريا - مجله پنجره خلاقيت - ترجمه شايد حسن پور: خانه تان بايد يک پناهگاه باشد؛ جايي که آرامش داشته باشيد، شاد باشيد و آرام. ولي آيا وقتي خانه تان پر از وسايل است، مي توانيد چنين احساسي داشته باشيد؟
محرک هاي بسيار زيادي که در ميدان ديد ما هستند، همزمان براي نمايش دادن خودشان به ما يا همان بازنمايي عصبي، با هم رقابت مي کنند و اثر فعاليت هاي همديگر را در سراسر قشر بينايي و به شکل متقابل، از بين مي برند و اين گونه، نوعي آشفتگي را در ظرفيت پردازش سيستم بينايي که بسيار هم محدود هست، به وجود مي آورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
درواقع، وقتي محيط اطراف تان به هم ريخته باشد، آشفتگي بصري باعث محدودشدن توانايي تمرکزتان مي شود. آشفتگي در ضمن، توانايي مغزتان در پردازش اطلاعات را هم محدود مي کند. آشفتگي، حواس تان را پرت مي کند و در نتيجه شما نمي توانيد اطلاعات را به خوبي حضور در يک محيط مرتب، منظم و بي سر و صدا پردازش کنيد.
يک لحظه اتاقي را تصور کنيد با اثاثيه اي مينيمال (حداقل گرا)، خالي از به هم ريختگي و خرت و پرت هاي به دردنخور. يعني همان اتاق مرتب، منظم و مينيمال.
خودتان را ببينيد که در اين اتاق نشسته ايد. به احساس تان توجه کنيد.
حالا اتاقي را مجسم کنيد پر از اثاث، مجله و کتاب هاي تلنبار شده روي ميز که هرجايي را نگاه مي کنيد، پر است از آشفتگي و خرت و پرت.
با نشستن در اين اتاق چه احساسي پيدا مي کنيد؟
به هم ريختگي ها تمرکزتان را مي دزدند، باعث کلافگي تان مي شوند، حواس تان را پرت و اعصاب تان را خرد مي کنند. مغزتان آن چنان درگير پردازش آن همه محرک مي شود که نمي توانيد از لحظه تان لذتي ببريد.
شايد نسبت به خيلي از وسايل خانه تان احساس خاصي داشته باشيد. ولي ما دعوت تان مي کنيم تا ذهنيت جديدي در مورد آشفتگي فيزيکي به دست آوريد و ببينيد اين به هم ريختگي چه تاثيري روي سلامت ذهني تان مي گذارد. ساماندهي منزل تان شايد چندين بار احتياج به تکرار داشته باشد تاب توانيد به راحتي با وسايل تان خداحافظي کنيد. ولي اگر اين فرايند را شروع کنيد، از تاثير مثبتي که روي انرژي و حالت ذهني تان مي گذارد، شگفت زده خواهيدشد.
استيو و بري در مورد چگونگي ساماندهي و پاکسازي منزل، در کتاب شان با عنوان «ده دقيقه ساماندهي: عادت ساده سازي منزل بدون استرس» نوشته اند. در اين کتاب مي توانيد ايده هايي با جزييات در مورد ساماندهي و مرتب سازي تک تک اتاق هاي منزل تان پيدا کنيد.
اگر هر روز زمان کمي را براي سر و سامان دادن به خانه تان بگذاريد، مي توانيد خانه تان را در زمان کمتري نسبت به آن چه فکر مي کنيد و بدون احساس کلافگي ساماندهي کنيد. فقط ده دقيقه در روز را بگذاريد براي ساماندهي و پاکسازي به هم ريختگي ها تا بعد از چند هفته خانه منظمي داشته باشيد.
در ادامه به فرايندي ده مرحله اي اشاره مي کنيم که براي شروع، کمک تان خواهدکرد:
1. جايي براي گردآوري وسايل تعيين کنيد
به جايي احتياج خواهيدداشت تا به صورت موقت، همه وسايلي را که مي خواهيد جاي ديگري انبار کنيد يا بيرون بريزيد، در آن گردآوري کنيد. اتاق يا فضايي در خانه تان پيدا کنيد که بتوانيد اين چيزها را تا زمان سر و سامان دادن، در آن جا قرار دهيد. شايد هم بخواهيد در هر اتاق، يک جاي جداگانه براي اين وسايل تعيين کنيد، نه يک جاي کلي که همه چيز آن جا قرار بگيرد. اين کار هم ايرادي ندارد. البته اگر براي تان مهم نباشد که کوهي از وسايل در گوشه اتاق تان قرار بگيرد.
2. جعبه هايي براي اين وسايل تدارک ببينيد
بايد جعبه هايي در اندازه هاي مختلف براي دسته بندي اين وسايل تدارک ببينيد؛ مثل جعبه وسايلي که مي خواهيد به خيريه ببخشيد، به شخص ديگري بدهيد، بفروشيد يا انبار کنيد. از کارتن هاي ارزان براي اين هدف استفاده کنيد. بعدها مي توانيد جعبه هاي ماندگارتري براي وسايلي تهيه کنيد که مي خواهيد انبار کنيد.
3. يک تايمر، دفترچه و خودکار، دم دست داشته باشيد.
به خاطر آن که مي خواهيد در بازه هاي زماني ده دقيقه اي کارکنيد، تايمري داشته باشيد تا بدانيد چه زمان بايد کارتان را متوقف کنيد. از کارهاي زيادي که مي توانيد در ده دقيقه انجام دهيد، شگفت زده خواهيدشد. در ضمن موقع ساماندهي و منظم کردن وسايل بهتر است دفترچه و خودکاري دم دست داشته باشيد.
شايد بخواهيد وسايل نظم دهنده اي که احتياج داريد يا ايده هايي را که براي انبار کردن، بخشيدن يا فروختن داريد، بنويسيد.
4. برنامه ريزي کنيد
برنامه ريزي براي ساماندهي ده دقيقه اي منزل به اين معني ست که داريد عادت جديدي را در برنامه هاي روزانه تان مي گنجانيد. عادتي که شايد سخت باشد. به وجود آوردن عادت، مهارت هاي خاصي مي خواهد تا بتوانيد مطمئن شويد کوتاه نمي آييد. ساعت مشخصي را در روز براي عادت ساماندهي تان مشخص کنيد. مطمئن شويد اين عادت، دقيقا بعد از عادت ديگري ست که از قبل داريد؛ عادتي مثل نوشيدن قهوه صبحگاهي يا مسواک زدن. اين سرنخ باعث مي شود عادت ساماندهي تان را اجرا کنيد. بعد از اين که اين عادت جديد را اجرا کرديد، به خودتان پاداش بدهيد.
5. از جايي شروع کنيد که بيش ترين زمان را در آن جا مي گذرانيد
اگر نمي دانيد پروژه ساماندهي و منظم کردن را از کجا شروع کنيد، پيشنهاد مي کنيم از جايي شروع کنيد که بيش ترين زمان را در آن جا مي گذرانيد. اين مکان براي اغلب مردم، آشپزخانه، اتاق خواب يا پذيرايي ست. وقتي به اوضاع اتاقي که بيش ترين استفاده را از آن مي کنيد، سر و سامان دادي، حس رضايتي شگرف سراغ تان مي آيد و انرژي احساسي و آرامش ذهني بيش تري خواهيد داشت.
6. سيستم کارتان را مشخص کنيد
براي اين که بتوانيد کار روزانه تان را در ده دقيقه تمام کنيد، تصميم بگيريد کارها را از بالا به پايين و از چپ به راست انجام دهيد. مثلا در آشپزخانه با ساماندهي و تميز کردن قفسه هاي بالايي کابينت در سمت چپ آشپزخانه شروع کنيد و بعد، برويد سراغ سمت راست.
همه چيز را از قفسه هاي سمت چپ بيرون بريزيد، بعد، به سرعت هرچه را که مي خواهيد به درون قفسه ها برگردانيد و مرتب کنيد. قفسه را تميز کنيد و بعد، وسايلي را که مي خواهيد نگه داريد، دوباره درون آن قرار دهيد. وسايل باقي مانده را در جعبه هاي مناسب قرار دهيد تا بيرون بريزيد، بفروشيد، ببخشيد تا جايي انبار کنيد. همين کار را با کشوها هم انجام دهيد: همه چيز را بيرون بريزيد، آن هايي را که مي خواهيد نگه داريد، مرتب کنيد، کشو را تميز کنيد، وسايل را درون آن بچينيد و بقيه چيزها را در جعبه هاي مناسب بگذاريد.
7. از ترديد و دودلي دوري کنيد
يکي از دلايل سخت بودن ساماندهي براي مردم اين است که نمي توانند تصميم بگيرند چيزي را ببرون بريزند يا نه. هزار و يک دليل براي اين سردرگمي وجود دارد. ولي الان بايد با شک و دودلي تان کنار بياييد تا بتوانيد به خوبي همه چيز را ساماندهي کنيد.
به همين خاطر است که توصيه مي کنيم فقط چيزهايي را دوباره به فضاي ساماندهي شده برگردانيد که واقعا مي خواهيدشان. از شر هر چيزي که مطمئنيد نمي خواهيد يا احتياج نداريد، خلاص شويد. هرچيزي را که شک داريد يا بعضي وقت ها از آن استفاده مي کنيد، به جعبه هاي ذخيره سازي انتقال دهيد. روي جعبه برچسب بزنيد، مُهر و مومش کنيد و بگذاريد داخل انبار.
8. سريع کار کنيد
تا به حال متوجه شده ايد که موقع تميز و منظم کردن خانه، خيلي راحت حواس تان پرت مي شود؟ چيزي بر مي داريد، نگاهي به آن مي اندازيد، در موردش فکر مي کنيد و از خودتان مي پرسيد که بايد با آن چه کار کنيد. با سيستم ده دقيقه اي، نوعي حس فوريت براي خودتان به وجود مي آوريد.
سعي مي کنيد کاري را در مدت کوتاهي انجام دهيد. به همين خاطر است که بايد فقط چيزهايي را که مي دانيد به آن ها احتياج داريد، سر جاي شان برگردانيد. بعدا مي توانيد در مورد بقيه وسايل شک برانگيز فکر کنيد. بعد از يک مدت که آن وسايل جلوي چشم تان نباشند، متوجه خواهيد شد که اصلا بهشان احتياجي نداشتيد.
9. به خانواده تان بگوييد
مطمئن شويد به آن هايي که با شما در يک خانه زندگي مي کنند، خبر داده باشيد که داريد اين پروژه ساماندهي را اجرا مي کنيد. حتي مي توانيد از آن ها کمک و پشتيباني بخواهيد تا پروژه، سرعت بيش تري بگيريد. حداقل بايد مطمئن شويد آن ها بعد از شما نمي روند فضاهاي ساماندهي شده را به هم بريزند. اگر فرزندي داريد، خوب است او را هم در پروژه پاکسازي ده دقيقه اي همراه کنيد. آن ها از کارکردن و مسابقه دادن با ساعت لذت مي برند.
10. از اين فرايند لذت ببريد
حتي کوچک ترين موفقيت ها باعث به وجود آمدن حس رضايت و غرور مي شوند. هر روز کار کوچکي انجام مي دهيد که به خانه اي ساده، مرتب و منظم ختم مي شود. ولي عوض آن که اين کارهاي روزانه را فقط وسيله اي براي رسيدن به آن هدف بدانيد، سعي کنيد از اين بازه زماني ده دقيقه اي لذت ببريد. موسيقي پخش کنيد و خوش بگذرانيد. وقتي کاري را انجام داديد، به خودتان جايزه بدهيد: يک فنجان چاي، چند دقيقه مطالعه يا کمي پياده روي.
«ماري کوندو»، نويسنده کتاب «دگرگوني زندگي با جادوي نظم» مي گويد: «فضايي که در آن زندگي مي کنيم، بايد مناسب فردي باشد که داريم به آن تبديل مي شويم، نه کسي که در گذشته بوديم.»
اگر وابستگي شديدي به گذشته داريد، چه از نظر فکري و چه از نظر به هم ريختگي هاي فيزيکي، داريد خودتان را آزار مي دهيد. رهايش کنيد. وسايلي که انرژي تان را مي گيرند، رها کنيد. ذهن و زندگي روزمره تان را روي زمان حال متمرکز کنيد تا به احساس آزادي و سبکباري برسيد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۴۵۴۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لکلکها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.
سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور