نگارش حروف قرآن از ابتدا به چه شكل بوده است؟
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۷۹۳۴۲
به گزارش جام نیوز، علاقمندان قرآنی در زمینه تاریخچه و سیر نگارش حروف قرآن باید به مطالب زیر توجه کنند:
خطي كه ابتدا قرآن با آن نوشته شده بود، خط كوفي بود كه از خط سرياني گرفته شده بود. اين خط فاقد نقطه و علائم نگارشي و اعراب بود.
عرب نيز تا نيمه قرن اول در نگارش قرآن و ساير نوشته هاي خود نقطه بكار نمي برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما پس از نيمه قرن اول خط عربي وارد دوره جديدي شد. زماني كه حجاج بن يوسف از جانب عبدالملك بن مروان(75-86) حاكم عراق بود، مردم با كاربرد نقطه و اعراب آشنا شدند و حروف نقطه دار را از بي نقطه مشخص ساختند.
در اين زمان ديگر در سرزمين اسلامي فقط عرب ها حضور نداشتند، از غير عرب نيز افراد بسياري در اين سرزمين وارد شدند كه با زبان عربي بيگانه بودند. حتي برخي از آنان در زمره دانشمندان و قرّاء بشمار مي آمدند، در حالي كه زبان آنها عربي نبود و ناگزير انحرافاتي در تلفظ آنان وجود داشت. از اينرو تغييراتي در قرائت قرآن رخ مي داد كه جامعه اسلامي را نگران مي كرد.
در گزارشات آمده است كه مردم چهل و اندي سال تا زمان عبدالملك بن مروان با قرآن عثماني سروكار داشتند(كه بدون نقطه و علامت بود). سپس تغييرات فراواني در قرائت قرآن رخ داد، اين تغييرات بيشتر در عراق گسترش يافت .
حجاج بن يوسف نگراني خود را از اين امر به كتاب و نويسندگان خود اظهار كرد و از آنان خواست كه براي حروف مشابه هم، علايم و نشانه هايي وضع كنند تا تشخيص آنها از يكديگر ممكن باشد. در اين زمان بود كه ابوالاسود دوئلي به اعراب گذاري قرآن اهتمام ورزيد و دو تن از شاگردان او بنام يحيي بن يعمر و نصر بن عاصم به نقطه گذاري قرآن پرداختند.
ابوالاسود براي اعراب گذاري نويسنده اي زبردست را در اختيار گرفت و به او گفت: «هر حرفي را كه من با گشودن دهان ادا كردم(مفتوح خواندم)، نقطه اي بر بالاي آن بگذار و اگر دهان خود را جمع كردم(مضموم خواندم) نقطه اي در جلوي آن بگذار و اگر حرفي را كسره خواندم، نقطه اي در زير آن حرف بنويس.» از اين پس مردم اين نقطه ها را به عنوان علايمي براي نشان دادن حركات حروف و كلمات بكار بردند.
پس از آنكه نصر بن عاصم و يحيي بن يعمر نقطه را براي تشخيص حروف نقطه دار از بي نقطه در مصحف بكار بردند، نقطه هاي سياه اعراب به نقطه هاي رنگي تبديل شد تا نقطه هايي كه علامت حركت بوده با نقطه هايي كه علامت اعجام(نقطه گذاري) است اشتباه نشود. اما علائمي كه امروزه براي اعراب گذاري استفاده مي شود از ابتكارات خليل بن احمد فراهيدي(96-175ه ق) در قرن دوم است كه همزه، تشديد، كسره ، فتحه و ضمه را ابداع نمود.[1]
پي نوشت
[1]. علوم قرآني، محمدهادي معرفت، موسسه التمهيد، قم، 1389، ص155-158
انوار طاها
منبع: جام نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۷۹۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلم/ هتک حرمت مجدد قرآن کریم در سوئد
یک فعال مسیحی به نام جِید سانبِرگ (Jade Sanberg) تحت حمایت پلیس سوئد، به قرآن هتک حرمت کرد. این اتفاق سه روز پیش در استکهلم رخ داد و تصاویر آن به‌تازگی منتشر شده است.
دریافت 1 MB
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور