5 دلیل طلاق های زود هنگام امروزی!!
تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۵۸۲۱۳
به گزارش سرویس گوناگون جام نیـوز، بر اساس آمار سازمان ثبت احوال، در سال 95 بیشترین طلاق مربوط به ازدواج هایی بوده که کمتر از یک سال از عمر آن ها گذشته است. در این مقاله به 5 دلیل اصلی این طلاق های زودهنگام اشاره می کنیم.
دلایل اصلی طلاق در ازدواج های امروزی
باورش سخت است زن و شوهری که با هزاران امید و آرزو ازدواج می کنند، کمتر از یک سال در کنار هم باشند و بدترین راه ممکن را برای آینده زندگی مشترک شان انتخاب کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این آمار ناراحت کننده، زنگ خطری جدی برای همه دختران و پسران در آستانه ازدواج و خانواده هایشان است. در ادامه چند نفر از مشاوران صفحه خانواده و مشاوره، داستان زندگی مشترک پنج زوجی را بازگو کرده اند که عمر زندگی مشترک شان خیلی کوتاه بوده است.
ارتباط با عشق سابق!
خانمی که تنها 9 ماه از ازدواجش گذشته و برای طلاق به دادگاه مراجعه کرده بود، زندگی خود را این گونه روایت می کند که از همان هفته اول ازدواج، سردی و بی تفاوتی شوهرش را به خودش و زندگی مشترک می دیده و اوایل زیاد جدی نمی گرفته است. بعد از آن، علت را از همسرش می پرسد ولی دلیل قانع کننده و درستی عایدش نمی شود تا این که از تماس ها و پیام های مشکوک شوهرش متوجه حضور زنی دیگر در زندگی اش می شود.
بعد هم شوهر بیان می کند چندین سال است عاشق دختری هستم اما خانواده ام مخالف ازدواج ما بودند و بر خلاف میل باطنی ام تو را برایم خواستگاری کردند. واقعا علاقه ای به تو ندارم و همچنان با آن خانم درگیر ارتباط عاشقانه هستم.
ازدواج با اصرار خانواده
آقایی 26 ساله و دارای تحصیلات تکمیلی با دختر خاله 21 ساله خود ازدواج کرده بود و بعد از شش ماه متقاضی جدایی بودند. علت را که بررسی کردیم، آقا گفت: «از ابتدا هیچ حسی به دختر خاله ام نداشتم و هیچ گاه به عنوان همسر آینده ام به او نیندیشیدم. چون خانواده و به خصوص مادرم تمایل زیادی به ازدواج من داشتند، به بهانه های مختلف موضوع ازدواج با وی را مطرح می کردند.
در این اواخر روزی نبود که در منزل ما این موضوع مطرح نشود. این فشار ها زیاد شده بود و همزمان نیز اتفاقاتی مثل با خبر شدن همه فامیل و اطرافیان رخ داد و به نوعی، من در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته بودم. بعد از عقد، فقط یک ماه توانستیم برای هم نسبتا خوب باشیم و از آن به بعد هر چه خانواده ها تلاش می کردند که ما بیشتر با هم باشیم برعکس بیشتر از هم فاصله می گرفتیم. الان بعد از شش ماه به این نتیجه رسیده ام که دنیای همسرم کاملا با دنیای من فرق می کند و به عبارتی ایشان کسی نیست که من می خواستم و من هم آن فردی نیستم که ایشان می خواست.»
ازدواج به امید تغییر!
زوج دیگری که کمتر از یک سال از شروع زندگی شان گذشته بود و درخواست طلاق داده بودند، مشکل اصلی شان بیکاری شوهر بود. آقا می گفت کار مشخصی ندارد و بیشتر اوقات بیکار است. هر دو نفر با طلاق موافق بودند در حالی که فقط 11 ماه از ازدواج شان می گذشت. این ازدواج به این دلیل صورت گرفته بود تا مرد سر به راه شود و به دنبال یافتن کار و شغل برود اما عاقبتش طلاق بود.
ازدواج برای فراموشی رابطه قبلی!
آقایی 23 ساله و مهندس عمران با خانمی 19 ساله و دانشجوی کارشناسی ازدواج کرده بود. خانم می گوید: «من از همان روز دوم بعد از عقد به ایشان حس بدی پیدا کرده بودم و تحت هیچ شرایطی حاضر نبودم با وی به زندگی ادامه دهم. همان موقع تصمیم به جدایی گرفتم اما سه ماه تحمل کردم و در این مدت حتی زمانی که می فهمیدم همسرم قرار است از محل کارش که در شهر دیگری بود برگردد، ناراحت می شدم.
در این مدت نسخه های تجویز شده اطرافیان برای بهبود رابطه ما موثر واقع نشد.» در جلسات مشاوره با ریشه یابی موضوع مشخص شد که خانم قبل از ازدواج به فرد دیگری علاقه مند بوده و به امید ایجاد علاقه به همسرش و فراموشی رابطه قبلی ازدواج کرده ولی این اتفاق رخ نداده است و اکنون با مقایسه هایی که می کند، به همسرش حس تنفر شدیدی پیدا کرده است.
انتظار ایده آل بودن همسر!
زوج دیگری که عمر زندگی مشترک شان به یک سال نرسیده است، دختری 18 ساله است که با پسری 23 ساله ازدواج کرده و به فاصله سه ماه از عقد یاد و خاطرات علاقه مندی اش به پسر همسایه که چندین سال قبل اتفاق افتاده است و فقط چند بار همدیگر را از دور دیده اند و در حد چند کلمه با هم حرف زده اند، زنده شده و تمام فکر و ذهن وی را درگیر خودش کرده است به نحوی که چنان شخصیت ذهنی ایده آلی از پسری که چند سال است حتی از او خبری هم ندارد برای خودش ساخته که تحت هیچ شرایطی حاضر نیست زندگی با همسرش را ادامه بدهد. او پس از مقایسه همسرش با ایده آل ترین شرایط ممکن، به جایی رسیده که فقط طلاق را چاره کار می داند.
بیتوته
2025
منبع: جام نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۵۸۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محیط زیست و پسماند از مهمترین چالشهای امروزی بشر است
پیام جوهرچی، در یادداشتی عنوان کرد: «سوم اردیبهشت مصادف با ۲۲ آوریل، به عنوان روز جهانی زمینپاک نامگذاری شده که از مهمترین رویدادهای زیست محیطی جهان به شمار میرود. مجمع عمومی سازمان ملل متحد از طریق این نامگذاری، از همهی سازمانهای بینالمللی، منطقهای و ناحیهای، جامعهی مدنی، سازمانهای غیردولتی و همهی ذینفعان مرتبط دعوت میکند تا در صورت تمایل به افزایش سطح آگاهیهای عمومی دربارهی روز جهانی زمین، اقدام کنند.
زمین و بوم سازگانهای موجود در آن، خانهی ماست. به منظور حفاظت از زمین از یک سو و تأمین نیازهای نسل امروز و فردا از دیگر سو، ناگزیر از هماهنگی انسان با طبیعت و زمین هستیم. روز جهانی زمین میخواهد به ما یادآوری کند که زمین و بوم سازگانهای آن، حیات را برای بشر و سایر زیستمندان ممکن میسازد. نامگذاری این روز، فرصتی برای بالا بردن سطح آگاهی عمومی در سراسر جهان، نسبت به چالشهایی است که سیارهی ما هم اکنون، برای تأمین رفاه و آسایش انسانها با آن روبروست. ما روز زمین را جشن میگیریم تا یادمان نرود که زندگی و تغذیهی ما، به این سیاره وابسته است.
از بین بردن منابع طبیعی و تخریب سریع محیط زیست، نتیجهی الگوهای نادرست مصرف و تولیدات ناپایدار است که منجر به پیامدهای نامطلوب برای زمین، سلامت و رفاه عمومی بشر شده است. شواهد علمی نشان داده است که شیوهی زندگی فعلی ما (به ویژه الگوهای مصرف و تولید پسماند) به شدت بر تحمل تابآوری زمین تأثیر گذاشته است.
از دست دادن تنوع زیستی، بیابانزایی، تغییرات آب و هوایی، گرمایش زمین و اختلال در برخی از دورههای طبیعی، از جمله هزینههای نادیده گرفتن فرصت تجدید حیات برای طبیعت و یکپارچگی بوم سازگانهای آن است. تحقیقات علمی اخیر نشان میدهد که از زمان انقلاب صنعتی، طبیعت به عنوان یک کالا محسوب شده که فقط به نفع مردم و برای رفع نیازهای اساسی جمعیت رو به رشد عمل کرده است و مشکلات محیط زیستی بوجود آمده را تاکنون، با استفاده از تکنولوژی حل کرده است. اما باید به یک نکته مهم توجه کنیم و آن این است که منابع این سیاره محدود بوده و بهرهبرداریهای گذشته از این منابع، دیگر امکان پذیر نیست؛ بنابراین نیازمند یک مدل پایدارتر برای تولید، مصرف و به طور کلی برای اقتصاد هستیم.
محیط زیست به صورت عام و پسماند به صورت خاص یکی از مهمترین چالشهای امروزی بشر است. فهم چالش محیط زیست ضرورت ظهور اندیشه عملگرایانه اثربخش است. فهم پدیدهها قطعاً مهمتر از حل آنهاست و اگر بدون فهمیدن بخواهیم مسائل را حل کنیم، بر دامنه مشکلات خواهیم افزود.
ایجاد یک دنیای جدید، نیاز به ایجاد یک رابطهی جدید میان انسان و زمین دارد. منظومهی شمسی به ما یادآوری میکند که همانطور که زمین در مرکز جهان قرار ندارد، ما انسانها نیز مرکز زمین نیستیم. ما همراه با بقیه زیستمندان در سیارهی زمین، در شبکهی بزرگتر مشترکی زندگی میکنیم.
از سال ۲۰۰۹، مجمع عمومی سازمان ملل با اتخاذ ۹ قطعنامه در مورد هماهنگی با طبیعت، تعریف این رابطهی تازه را بر اساس یک رابطهی غیر انسان محور با طبیعت، آغاز کرده است. این قطعنامهها، حاوی دیدگاههای مختلف در مورد ساختن یک پارادایم جدید و غیر انسان محورانه است که در آن، اساس و پایهی اقدامات درست یا غلط در مورد محیط زیست، تنها بر منافع انسان متکی نیست.
در میان انواع آلودگیها، پلاستیکها بیشترین آسیب را به کره زمین وارد میکنند. آلودگیهای پلاستیکی و میکروپلاستیکها از بزرگترین تهدیدهای زیست محیطی ما هستند که باعث صدمه به محیط زیست میشوند.
بیشترین حجم میکروپلاستیکها ناشی از زبالههای پلاستیکی مثل بطری و کیسه پلاستیکی در اقیانوسها و منابع آبی هست که در معرض تابش آفتاب و انرژی آب به ذرات کوچکتر تجزیه شده و وارد آبهای اقیانوسها و منابع آبی میشوند.
زبالههای پلاستیکی پراکنده در اقیانوسها جان میلیونها جاندار دریایی از جمله فکها، نهنگها، دلفینها، پرندگان دریایی، ماهیها، خرچنگها، لاک پشتها و بسیاری دیگر از حیوانات دریایی را تهدید میکنند.
کافی است به زیانهای این کیسهها برای سیاره ما و موجودات زنده آن، فکر کنید تا قانع شوید که استفاده از آنها باید با راهکارهای پایدارتری جایگزین شود. آمارها نشان میدهد که تا سال ۲۰۵۰ وزن پلاستیکهای رها شده در اقیانوسها از وزن ماهیها بیشتر خواهد شد. با این حال افزایش آگاهی مردم درباره آلودگیهای پلاستیکی کورسوی امیدی برای بهبود این شرایط است. در این راستا آئین نامه کاهش مصرف کیسههای پلاستیکی به عنوان گام اول و ابتدایی جهت کاهش آثار مخرب آنها تدوین و در هیئت دولت مصوب شد. اجرای صحیح و به هنگام مفاد این آئین نامه مطالبه عموم و سازمان حفاظت محیط زیست است.»
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی محیط زیست