سعی کردم زیر بار جایزه‌ام له نشوم
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۷۵۳۷۳
به گزارش ایسکانیوز از گاردین، ریچارد فلاناگان که در سال ۲۰۱۴ به خاطر رمان «جاده باریک به اعماق شمال» برنده جایزه من بوکر شد، در رمان جدیدش با عنوان «اول شخص»، شخصیت اصلی داستان او مسئولیت سایه‌نویسی فردی دیگر را قبول می‌کند و این کار برایش گران تمام می‌شود.
در ادامه مصاحبه‌ای با این نویسنده شهیر استرالیایی را در این باره می‌خوانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
* در مقایسه با «جاده باریک به اعماق شمال» این رمانی کاملا متفاوت است. برنامه‌تان همیشه همین بود؟
برنامه؟ برنامه‌ای نداشتم. «اول شخص» کتابی است که پیش از بوکر شروع و بعد از آن تمام کردم، در عین حالی که داشتم سعی می‌کردم زیر بار سنگینی که بوکر با خودش می‌آورد له نشوم.
* می‌توانید در مورد داستان پس زمینه «اول شخص» کمی برای ما بگویید؟
سال ۱۹۹۱ در حالی که داشتم به عنوان یک کارگر ساختمانی کار می‌کردم و سعی داشتم نخستین رمانم را بنویسم، بزرگترین کلاهبردار و جنایت‌کار سازمانی استرالیا یعنی جان فریدریش به من ۱۰ هزار دلار پیشنهاد داد تا در شش هفته کتاب خاطرات او را برایش سایه نویسی کنم. او به پول امروز چیزی حدود یک میلیارد دلار کلاهبرداری کرده بود، یک نوع ارتش مخفی درست کرده بود و گند قضیه درآمده بود. بادیگارد او یکی از رفقای من بود و این طور شد که این کار را به دست آوردم. سه هفته روی کتاب کار کردیم و بعد او خودکشی کرد.
* با وجود این که رمان شما بر پایه تجربه‌تان با فدریدریش بنا شده، شخصیت سایه‌نویس کتاب‌تان متوجه می‌شود که همیشه با چسبیدن وفادارانه به حقایق نمی‌توان به واقعیت دست یافت...
شاید باید هم همین طور باشد: بالاخره، داستان دروغ نیست، بلکه یک حقیقت است، یک حقیقت بنیادین و ضروری که ما درست به اندازه غذا به آن نیاز داریم. بدون داستان، ما خودمان را با دروغ‌های شخص اول مسموم می‌کنیم. و شاید هم این همان ترسی بود که من سال‌ها پیش با فریدریش تجربه کردم؛ ترس تبدیل شدن به اول شخصی که در دروغ‌های کس دیگری به دام افتاده است. چون اگر داستان در قالب دروغ ما را به سمت مکانی تیره ببرد، داستان در قالب ادبیات داستانی امکان تعالی و آزادی را به ما می‌دهد، امکان شناختن چیزهای بسیاری که هر یک از ما هستیم.
* به عنوان فردی اهل تاسمانیا، شخصیت اول رمان شما متوجه می‌شود که مردم به سختی او را به‌عنوان یک نویسنده جدی می‌گیرند. آیا این تجربه خود شما هم بود؟
بله. وقتی کارم را شروع کردم، تاسمانیا هنوز استعاره‌ای از تمام چیزهایی بود که استرالیایی‌ها در خودشان از آن‌ها نفرت داشتند؛ گذشته مجرم‌شان، درنده خویی محیط زیستی، نژادپرستی قاتلانه و بی‌اهمیتی کلی. نخستین رمان من یعنی «مرگ یک راهنمای رودخانه» به این خاطر در یکی از نشریات برتر استرالیا مورد نقد حرفه‌ای قرار نگرفت چون در هیچ یک از مکاتب ادبی استرالیا قرار نمی‌گرفت. این حرف یکی از دل‌نشین‌ترین تعریف‌هایی بود که من تا به حال دریافت کرده‌ام.
* وسوسه شده‌اید کتاب خاطرات خودتان را بنویسید؟
تمام چیزهایی که انجام دادن‌شان خیلی عاقلانه نیست من را وسوسه می‌کنند، اما امیدوارم به این خواست تن در ندهم. سن آگوستین از خداوند خواست به او متانت و عفت بدهد، اما نه فعلا. به آن من کتاب خاطرات را هم اضافه می کنم، اما سن آگوستین عاقل بود که چنین کاری نکرد.
کتاب «اول شخص» نوشته ریچارد فلاناگان به تازگی توسط خانه نشر شتو اند ویندوس با قیمت ۱۹ پوند در بریتانیا منتشر شده است.
منبع: مهر
502
ریچارد فلاناگان جایزه من بوکر اول شخص سایه‌نویسی نویسنده استرالیاییمنبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۷۵۳۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«ایساتیس» پرمخاطب‌ترین فیلم هنر و تجربه شد
به گزارش قدس آنلاین، «ایساتیس» پیش از این در جشنواره سینماحقیقت و جشنواره بین‌المللی فیلم شهر، جشنواره جهانی فیلم فجر و جشن مستقل سینمای مستند ایران به نمایش درآمده است و موفق به کسب جایزه ویژه دبیر جشنواره سینماحقیقت، تندیس بهترین مستند بلند در بخش بین‌الملل جشنواره شهر و تندیس موسیقی از جشن مستقل سینمای مستند شده است. این فیلم همچنین در جشنواره‌های خارجی از جمله جشنواره فیلم مستند مسکو، جشنواره اوشن سیتی امریکا، کازان روسیه، جشنواره سبز مونتنگرو، جشنواره مستند ازمیر و... شرکت کرده و جوایزی از جمله جایزه بهترین فیلم جشنواره اوشن سیتی، جایزه بهترین فیلم جشنواره مونته نگرو را کسب کرده است.
موفقیت مهم و ارزشمند این فیلم اکران موفق و پرمخاطب در شهرستان‌هاست که بعد از موفقیت مستندهایی مانند «در جستجوی فریده» به کارگردانی آزاده موسوی و کوروش عطایی، «کاپیتان من» به کارگردانی سیاوش صفاریان‌پور و همچنین فیلم‌های سینمایی «مقیمان ناکجا» به کارگردانی شهاب حسینی، «پوست» به کارگردانی بهمن و بهرام ارک و مجموعه فیلم‌های کوتاه «اتاق فرار»، «یک سانس چند رویا» و «فیلم کوتاه ژانر وحشت» نوید موفقیت و گسترش سینمای متفکر ایران را در سراسر کشور و برای مخاطبان گسترده‌ای در شهرهای مختلف به ارمغان می‌آورد.
داستان فیلم مستند «ایساتیس» به معرفی قنات‌ها و تاریخچه آن در استان یزد است و به این بهانه قسمت مهمی از تاریخ این استان کهن ایران را بازگو می‌کند و صدایی است شاعرانه و قصه‌گو که تا به حال ناشنیده مانده است. تدوین این فیلم توسط «بهمن کیارستمی» و «پویا پارسامقام» صورت گرفته و فیلمبرداری آن به عهده «مهدی آزادی» از فیلمبرداران نام آشنا و برنده جایزه معتبر و مهم «قورباغه طلایی» جشنواره کمرایمیج بوده است. داستان فیلم با صدای روان و آشنای «ابوالحسن تهامی‌نژاد»، «نصرالله مدقالچی»، «زهره شکوفنده» و «مریم شیرزاد» روایت می‌شود.
«مسعود فروتن» این فیلم را با فیلم «باد صبا» مقایسه کرد و کارگردانی این فیلم را ستود. «دکتر اصغر دادبه» چهره ماندگار ادبیات و فلسفه محتوای مطرح شده از فیلم را از جمله موارد مهم در لیست نجات فرهنگ ایران در طول تاریخ دانستند. «دکتر جوادیان» رییس مرکز بین‌المللی قنات و سازه‌های تاریخی آبی به عنوان مرجع معتبر در موضوع روایت شده در فیلم از تحقیق این فیلم و مستندات آن اعلام رضایت کردند. «رضا صائمی» منتقد سینما و فعال فرهنگی در فصلنامه سینما حقیقت به بررسی نوع روایت فیلم پرداخته و به استفاده از المان‌های آب، باد، خاک و آتش برای روایت داستان اشاره کرده است و تلاش فیلمساز را در معرفی یک شهر توسط این فیلم را پلی برای معرفی جهان دانسته است. مجله فیلم در یادداشتی به ترکیب تیم سازنده فیلم اشاره کرده است و نویسنده، اعتبار، سابقه و تبحر این گروه و انتخاب صحیح کارگردان و تهیه‌کننده فیلم را از نکات مهم و قابل توجه این مستند دانسته است.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان