افزایش 3.5 برابری سازمان های مردم نهاد در نقده
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۸۶۳۶۷
ارومیه- ایرنا- فرماندار نقده با اشاره به اینکه افزایش مشارکت های اجتماعی از اهم اهداف توسعه سازمان های مردم نهاد در جامعه است، گفت: تعداد این سازمان ها از 2 سمن در سال 1392 به هفت سمن در سال جاری رسیده است.
مرتضی فرامرزی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه هم اکنون در حدود هفت سازمان مردم نهاد در نقده فعالیت دارد، افزود: سال 1392 در حدود 2 سازمان مردم نهاد در شهرستان نقده فعال بود که این تعداد در سال 1393 به سه سمن، در سال 1394 به چهار سمن، در سال 1395 به پنج سمن و در سال 1396 به هفت سمن افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به اینکه توسعه سازمان های مردم نهاد در دولت تدبیر و امید مورد توجه ویژه قرار گرفته است، اظهار کرد: توسعهی کمی و کیفی سازمان های مردم نهاد و توسعهی مشارکتهای اجتماعی و فرهنگی از اهداف مهم گسترش سازمان های مردم نهاد است.
وی افزود: کاهش دخالت دولت در مباحث غیرحاکمیتی، بهره مندی از نقطه نظرات سمن ها در پیشبرد بهینه امور و توسعه خلاقیت و بهره وری توسط سمن ها و توسعه فرهنگ مشارکت مردمی در جامعه از دیگر اهداف دولت برای توسعه سمن ها در جامعه است.
فرماندار نقده با اشاره به اینکه سازمان های مردم نهاد در محورهای مختلفی چون امور خیریه و نیکوکاری، فرهنگی و اجتماعی، زیست محیطی، آسیب های اجتماعی و جوانان فعالیت می کنند، ادامه داد: سازمان های مردم نهاد از همان ابتدا بودجه خاصی نداشتند و خودگردان هستند.
به گزارش ایرنا آئین نامه اجرایی تاسیس سازمان های غیردولتی در سال 84 (هیأت وزیران) موضوع فعالیت این سازمان ها را مشتمل بر یکی از موارد علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، هنری، نیکوکاری و امورخیریه، بشردوستانه، امور زنان، آسیب دیدگان اجتماعی، حمایتی، بهداشت و درمان، توانبخشی، محیط زیست، عمران و آبادانی و نظایر آن دانسته است.
اسلام تشکیل اجتماعاتی در قالب حلقه های معرفتی و حضور در مسجد را به عنوان یکی از راهکارها جهت تقویت جامعه اسلامی معرفی کرده است؛ علوم روز نیز بر وجود اجتماعات و همکاری در کارها تاکید دارد زیرا تقویت جامعه در همکاری آحاد جامعه با یکدیگر شکل می گیرد.
بر این اساس جامعه امروزی در حال تجربه سبک جدیدی از زندگی با استفاده از ابزارهای نوین است و این سبک نشات گرفته از حضور مردم در مدیریت فضاهای اجتماعی است؛ فعالیت هایی که در قالب مجموعه های مردم نهاد با عنوان سمن یا NGO ظهور می یابد.
با این وجود سابقه تصویب قانون برای تشکیل سازمان های مردم نهاد به سال 84 و آخرین روزهای دولت هشتم بر می گردد که پس از آن تشکل هایی به منوال فعلی ایجاد شده است.
طبق آمار رسمی تعداد سازمان های مردم نهاد در دولت یازدهم در کشور با رشد جهشی مواجه بوده و روند استفاده از توان مردمی در راستای توسعه اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی کشور با شتاب بسیار زیاد ادامه دارد.
سمن ها در گستره فعالیت ملی، استانی و شهرستانی برای رسیدن به اهداف مختلفی چون بهبود وضعیت محیط زیست، رسیدگی به سطح رفاه اقشار محروم و آسیب پذیر جامعه، اشتغال، ازدواج و عواملی از این قبیل تشکیل می شود و برای رسیدن به اهداف خود از ارتباطات اداری و بسیج مردمی استفاده می کند.
سازمان های مردم نهاد در اصل مردمی و غیرسیاسی است و نیازهای خود را از طریق کمکهای مردمی، کمکهای مالی از سازمانهای دولتی و غیردولتی و درآمد حاصل از فعالیتهای سازمان در چارچوب اهداف آنها تامین می کند و کیفی گرایی دغدغه اصلی سردسته های آنان در زمان حاضر به شمار می رود.
تعداد سازمان های مردم نهاد آذربایجان غربی نیز از 50 سمن در سال 92 به 309 سمن در سال جاری رسیده که این امر در راستای سیاست دولت تدبیر و امید در توسعه کمی و کیفی سازمان های مردم نهاد و توسعه مشارکتهای اجتماعی و فرهنگی است.
8135/ 3072
** خبر: شهین بیدادرس ** انتشار: علیرضا فولادی
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۸۶۳۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهر خلاق، فرصتی برای مشارکت مردم
به گزارش قدس آنلاین، حجتالله مرادخانی در گفتوگو با قدس از تغییرات پارادایمی هزاره سوم در حوزه مدیریت و اقتصاد نسبت به مفهوم خلاقیت و صنایع خلاق در جهان امروز میگوید و تأثیر خلاقیت در توسعه شهری، ایجاد پایداری معیشتی و رفاه اجتماعی را غیرقابل انکار میداند؛ مقولهای که نهتنها در نگاه مدیران و برنامهریزان یک اقتصاد نفتی بلکه در برنامههای توسعه و بودجههای سالانه هم جای خالی بسیار فراخی دارد و غفلت روزافزون از ظرفیتهای اقتصادی و توسعهای پنج شهر خلاق ایران که در زنجیره شهرهای خلاق یونسکو به ثبت رسیده، یکی از مصادیق آشکار این فرصتسوزیهاست.
مبانی شکلگیری شبکه شهرهای خلاق چه بود؟
مرادخانی معتقد است با توجه به تغییر پارادایمهای مدیریتی و اقتصادی جهان در آغاز هزاره سوم، خلاقیت امروز دیگر یک مفهوم انتزاعی و نظری محض نیست و به یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی- اجتماعی و مبانی اصلی شکل بخشیدن به پارادایمهای نوین اقتصادی تبدیل شده است و از این رو کشورهای مختلف برای ایجاد بسترهای جدید توسعه، توجه ویژهای به این حوزه، مفهوم و تجلیهای مختلف آن دارند.
به گفته وی، یکی از تأثیرات غیرقابل انکار خلاقیت در توسعه شهری، ایجاد پایداری معیشتی و رفاه اجتماعی است و تجربیات مختلف دو دهه گذشته جهان همگی مؤید ظرفیت اقتصادی این شرایط پایدار برای زیست انسان روی کره زمین است.
مرادخانی ادامه میدهد: بر مبنای همین تغییر پارادایم نوین، تمرکز ویژهای بر حوزه استفاده از ظرفیتهای خلاقیت و صنایع خلاق برای توسعه شهری شاهدیم و به عبارت بهتر امروز جایگاه شهرهایی که در وجه خاصی از خلاقیت، ویژگیها و قابلیتهای بالقوه و بالفعلی دارند، برجسته شده تا از رهگذر آن قابلیت هم در حیطههای آموزشی و برگزاری رویدادهای مختلف و هم از حیث ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری اقتصادی و تعاملات درون کشوری و بینالمللی میان شهرهای مختلف، زمینه اشتغالزایی، ارزآوری و ثروتآفرینی فراهم شود.
او اضافه میکند: در سالهای گذشته سازمان بهداشت جهانی هشدارهای جدی درخصوص تغییر سبک زندگی بشر و همهگیری افسردگی به عنوان خطری در کمین زیست انسانها صادر کرده است که از رهگذر توسعه قابلیتهای شهرهای خلاق و روابط اجتماعی و ایجاد ارتباطات پویا و فعال، بیشک بسیاری از تهدیدهای روانشناختی فردی و جمعی بدون صرف هزینهای برطرف میشود و جامعه از لطمههای تروماهای ناشی از آن مصون میماند و در عین حال رشد اقتصادی، ارتقای رفاه شهروندان، بهبود کیفیت و توسعه تعاملها سطح پایداری زندگی مردم را بالا میبرد و رشد آموزش و تابآوری شهروندان را افزایش میدهد و در مجموع تعاملی برنده- برنده شکل میگیرد که مدام ظرفیتها و قابلیتهای شهرها و مناطق را ارتقا میدهد.
به گفته وی، بر پایه همین قابلیتها و اهمیت آن، یونسکو در سال۲۰۰۴ شبکه شهرهای خلاق (یو.سی.سی.ان) را برای توسعه ارتباطات شهری با هدف پایداری زیست مردم و توسعه اقتصادی و اجتماعی ایجاد کرد تا شهرهای دارای قابلیت، شناسایی شوند و این شبکه، چرخهای فعال و پویا در درون خود داشته باشد که تاکنون شهرهای زیادی به عضویت این شبکه درآمدهاند و در کنار قابلیتهای فرهنگی، آموزشی و بهبود معیشت، سازمانهای اقماری دیگر یونسکو هم در تلاشاند از قِبل این پروژه در قالب برنامههای مختلف توسعهای با مشارکت حاکمیتها و حضور فعال مردم و بخش خصوصی این قابلیتها را برای رشد اقتصادی به فعلیت برسانند.
مرادخانی اضافه میکند: این زنجیره برای برگزاری رویداد و توسعه اقتصاد شهری مبتنی بر ظرفیتهای هر شهر، با استقبال فوقالعاده جهان روبهرو شده است. تمام این چرخه با مشارکت بلافصل شهروندان شکل میگیرد. بدان معنی که اگر شهری براساس هنرهای بومی، قابلیتهایی دارد، عموماً در تلاشاند مدیریت این قابلیت و اجرایی شدنش را از حاکمیت بگیرند و به مردم بسپارند تا مشارکت عمومی را افزایش دهند و از طریق توسعه روابط بین فردی و گروهی از یک سو فرصتهای اقتصادی بسیار زیادی فراهم کنند و از دیگر سو بستری را برای بهبود، توسعه و ترمیم روابط اجتماعی به وجود آورند.
ویتنام؛ کشوری موفق در حوزه شهر خلاق
وی خاطرنشان میکند: تجربیات موفق فراوانی در این حوزه وجود دارد و براساس بررسیها کشورهای کوچک و بزرگ و اقتصادهای توسعهیافته و در حال توسعه بهشدت بر این حوزهها متمرکز شدهاند و با جدیت تمام در آن سرمایهگذاری میکنند.
مرادخانی ویتنام را یک نمونه موفق در حوزه بهرهگیری از ظرفیت شهرهای خلاق، میداند که تا چند سال پیش شاید در چرخههای گردشگری و صنایع وابسته به آن (محصولات خلاق و...) چندان توسعهیافته نبود و در کانون توجه جهان قرار نداشت، اما سال گذشته به عنوان پایتخت گردشگری و یکی از مراکز مهم گردشگری آسیا برگزیده شد.
این کارشناس حوزه صنایع خلاق اضافه میکند: شهر هوشیمین و هانوی این کشور به عنوان مراکز موفق و پویا در جذب گردشگر و توسعه کسبوکارهای مبتنی بر خلاقیت و فرهنگ معرفی شدند و جایگاه بسیار برجستهای به ویتنام بخشیدند در حالی که ویتنام در گذشته و به دلیل وقوع جنگ، تقریباً نابود شده بود.
ما کی دلمان برای «ممکنهای اقتصادی»مان میسوزد؟
این کارشناس حوزه صنایع خلاق در پاسخ به این پرسش که تاکنون چقدر از ظرفیت شهرهای خلاق کشور برای توسعه و رشد اقتصادی و اجتماعی استفاده شده، میگوید: باوجود سختی عضویت در این زنجیره، خوشبختانه پنج شهر اصفهان، رشت، سنندج، بندرعباس و کرمانشاه در آن عضو هستند. اصفهان و بندرعباس به عنوان شهر خلاق صنایعدستی و هنرهای بومی، رشت و کرمانشاه به عنوان شهر خلاق خوراکشناسی و سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی به زنجیره شهرهای خلاق یونسکو پیوستهاند. گواهی بینالمللی و جهانی دارند و در فهرست جهانی به ثبت رسیدهاند، اما متأسفانه پس از گرفتن گواهی بینالمللی این ظرفیتها به فراموشی سپرده شدهاند به طوری که میتوان گفت تاکنون عملکرد موفقی در این زمینه نداشتهایم.
مرادخانی اضافه میکند: موقعیت و پراکندگی جغرافیایی این پنچ شهر بسیار مطلوب است و میتوان از رهگذر این قابلیت، جشنوارههای منطقهای، ملی، استانی و حتی بینالمللی برگزار و توجه سرمایهگذاران، گردشگران و علاقهمندان به حوزه صنایع خلاق را جلب کرد. علاوه بر این، سرمایههای سرگردان بسیار زیادی که به دنبال حوزههای جدید هستند و شرکتها و مؤسسههای بزرگ ملی که در راستای مسئولیتهای اجتماعی، فعالیتهای توسعهمحور انجام میدهند را نیز میتوان برای فعالیت در این حوزهها مجاب کرد، اما متأسفانه تاکنون نگاه چندان آگاهانه و فعالیت عملیاتی برای به فعلیت رساندن این قابلیتها نداشتهایم و این ظرفیت چشمگیر در برنامههای توسعه و لوایح بودجه سالانه نیز جایگاهی ندارد.
به باور وی، دلیل اصلی غفلت از این ظرفیتهای عظیم، ناآگاهی و نبود معلومات کافی در متولیان و برنامهریزان کشور است به طوری که تمام هیاهوی ما که پیشتر روی توسعه سایپا، ایرانخودرو و زیرساختهای پتروشیمی و نفت متمرکز بود، امروز به سمت کسب درآمد از محل مالیات و تهدید کسبوکارهای کوچک و بزرگ کشور تغییر کرده و این رفتار به جای فرصتآفرینی احتمالاً تهدیدی جدی برای اشتغال خواهد بود.
این پژوهشگر حوزه صنایع خلاق خاطرنشان میکند: پنج شهر خلاق ایران در سواحل شمال و جنوبی، مرز غربی و قلب ایران قرار دارند و میتوانند دستاوردهای ناب اقتصادی و فرصتهای ارزشمندی برای سرمایهگذاری و رشد کسبوکارهای خلاق این شهرها و نواحی جغرافیایی اطراف آن کسب کنند، اما فقط باید خودمان بخواهیم و دلمان بسوزد تا با صرف کمی آگاهی، مختصری انصاف و اندکی وجدان، «ممکن»های بالقوه اقتصادی ایران در این حوزه را به فعلیت برسانیم.
فرزانه غلامی