Web Analytics Made Easy - Statcounter

پروفسور «لری بکر» معتقد است که عقب کشیدن دولت ترامپ از معاهدات بین المللی از جمله برجام فرصتی بسیار مهم برای چین و قدرت های منطقه ای همچون ایران ایجاد خواهد کرد.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل - پیمان یزدانی: پروفسور «لری بکر» درخصوص عقب کشیدن دولت ترامپ از معاهدات بین المللی از جمله برجام، معتقد است این کنار کشیدن ها فرصتی بسیار مهم برای چین و قدرت های منطقه ای همچون ایران ایجاد خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به اعتقاد بسیاری از متفکرین لیبرال در غرب، معاهدات و توافق های بین المللی برای حفظ امنیت و ثبات جهان ضروری به حساب می آیند. این رویکردهای چندوجهی می تواند امنیت و ثبات جهان را از طریق ایجاد وابستگی درونی میان بسیاری از ملت ها در جهان تضمین کنند.

پس از پایان جنگ جهانی دوم، آمریکا همواره درصدد بوده تا از نظام های لیبرال که مبتنی بر چندجانبه گرایی هستند حمایت کرده تا از این طریق قدرت و هژمونی خود را حفظ کند. اما اخیرا جهان شاهد کناره گرفتن دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا از این توافق ها مانند توافق آب و هوایی پاریس، ترانس پاسیفیک، نفتا و البته تلاش اخیر وی برای خروج از توافق هسته ای با ایران است.

برای روشن تر شدن این موضوع و فهم این مساله که آیا رویکرد ترامپ در این خصوص، رویکردی منطقی و درست است و یا اشتباه، خبرگزاری مهر گفتگویی با لری بکر، استاد حقوق و روابط بین الملل دانشگاه «پن» داشته که متن این گفتگو در ادامه تقدیم حضورتان می گردد:

*بر اساس اصول مکتب لیبرالیسم، معاهدات و توافق های بین المللی برای حفظ امنیت و ثبات جهان ضروری هستند. برخی معتقدند خروج دونالد ترامپ از معاهدات بین المللی تهدیدی علیه لیبرالیسم محسوب می شود. نظر شما در این خصوص چیست؟

این موضوع که ثبات بین المللی پس از پایان جنگ جهانی دوم بر اساس مصالح بین المللی چندجانبه شکل گرفت سخنی درست است. اعتقاد به مصالح بین المللی بر پایه قانونی سازی حوزه سیاست – به ویژه با احترام به قوانین متداول (و بعدها غیرمتداول) جنگی و به منظور صیانت از شان و حقوق انسانی افراد (و بعدها گروه ها) شکل گرفت. مطمئنا هر دو، پاسخ هایی مستقیم به آنچه به عنوان انحراف راس نظام سیاسی کشور در رایش سوم دیده می شود ( ملی گرایی قومیتی و حقوق بشر) و حوزه رفاه جمعی ( میهن پرستی ملی گرایانه، نظام طبقاتی و نظامی گرایی) در امپراطوری ژاپن در مشرق زمین به حساب می آمد. مشروع سازی سیاست و هنجارهای اساسی در روابط مناسب میان دولت ها و محدودیت های ایجاد شده ناشی از قدرت آنها در برابر مردم خود، نیازمند هر دو بخش تحمیل ساختار چارچوب های قوانین حکومت در درون کشورها و ایجاد روابط قانونی میان دولت ها بود. در مورد بحث دوم هم درست است، (وجود) معاهدات بین المللی ضروری بودند. این اهمیت تنها به موضوع حفظ امنیت و ثبات جهان مربوط نبود بلکه به مساله اجتماعی سازی سیاست ( و جنگ) و منازعات از طریق قانون و محکمه نیز باز می گشت. در چنین حالتی به عنوان مثال، محاکمه نورمبرگ و آنهایی که در توکیو بودند به معنای تنظیم یک الگو و قالب – اقدام حقوقی – قضایی جمعی برای حفظ توافق عام مبتنی بر نظام های قانونی در میان جامعه کشورها به حساب می آید. این الگو طی سالها با استفاده از توافق ها و ساختارهای بین المللی بسیار گسترده از جمله حاکمیت نهادگرایانه و ساختارهای سازمانهای بین المللی عمومی شکل گرفت. از همین نظر  و مطمئنا در سطوح کلی، معاهدات و ساختارهای نهادی بین الملل می توانند تا حد زیادی به نظم لیبرالی که با زحمت بسیار زیاد به دست آمده کمک کنند.

اما تنها با نگاهی ساده و گذرا نمی توان تمام تاریخ را بررسی کرد. تلاش خودخواهانه  برای مشروع ساختن سیاست (و جنگ) به تنهایی برای سیاسی کردن حقوق لازم است. درجایی که حقوق به ویژه در قالب حقوق بین المللی و هنجارهایی که ساختارها را شکل می دهند، سیاسی شده ( و من معتقدم الزاما در قالب ساختارهای بین المللی گرایی لیبرال، سیاسی شده است)، به این معناست که تعدادی از اعمال سیاسی در کالبد نظم بین المللی لیبرال ظهور می کنند. این اعمال به شکلی خوشه ای ویژگی های نظام های حقوقی کشورهای لیبرال را احاطه کرده اند. این امور شامل مسائل مربوط به شروط مذاکره، تفسیر و پذیرش قوانین و هنجارها از طریق نهادهای اجرایی تاسیس شده برای آن هدف، کنترل ساختارهایی که قانون در قالب آنها به اجرا در آمده و تلاش های مجدانه برای تبیین تاثیر بیشتر بر روند قانونگذاری، تفسیر و ساختارهای دولت می شود. اینها اموری هستند که برای رفتارهای مدرن، متداول و رومی دولت ها در قالب نهادهایی که برای فعل و انفعلات درونی جامعه دولتها تشکیل شده اند، امری جا افتاده به حساب می آیند. این نظام  به عنوان نظامی بدون خونریزی و یا برای عمل به عنوان یک ماشین برنامه ریزی شده دقیق طراحی نشده بود. این نظام به مثابه کانالی برای تبدیل منازعات سنتی میان کشورها به زبان و روایت حقوق و حکومتی دولت مدار بود که اکنون به حوزه بین المللی تسری یافته است. این موضوع به معنای قرار دادن همه چیز در یک فضای عملیاتی محدود شده (که فضایی برای رفتارهای قابل پذیرش به حساب می آید) بود که از تاثیرات مخرب جنگ جلوگیری کرده و یا آنها را محدود می نمود. (من زمانی مطلبی مختصر در این باب نوشتم: «اصل رهبری (دیکتاتوری) در حقوق بین الملل: مسئولیت پذیری فردی و تنبیه جمعی»، دانشگاه ایالتی پن، مجله ۲۱: صفحات ۵۰۹ الی ۵۶۷ – ۲۰۰۳).

پس، از منظری، وجود دوره ای و بازگشت دولت ها به سازمان های بین المللی و کنوانسیون ها و پیمان های بین المللی، بازتاب دهنده حرکات متداول در اداره آن دسته از نظام ها و در قالب مذاکره پایداری است که نشان دهنده توسعه پویای ساختارهای قانونی در حول سیاست، جاه طلبی و مقاصد ملت ها است که با یکدیگر همکاری و رقابت می کنند. مگر اینکه روشن شود هدف از برنامه ریزی استراتژیک بلند مدت، تخریب نظامی است که سعی می شود ه برخی سعی می کنند از آن کنار بکشند، (کنار کشیدن آنها) نظام را تهدید نمی کند، اگرچه ممکن است (دولت ها) فرصتی اساسی برای کشورهای بزرگی همچون چین ایجاد کنند و یا امکان ایفای نقش سیاسی بزرگتری برای قدرت های منطقه ای همچون ایران فراهم آورند.

*تاثیرات کنار کشیدن احتمالی ترامپ از معاهدات بین المللی مبتنی بر حقوق بین المللی و عرف بین الملل چه خواهد بود؟

با توجه به پاسخی که به سوال نخست داده شد، به نظر می رسد جواب دادن به سوال دوم ساده تر باشد: در شرایط عادی، خروج آمریکا از برخی معاهدات بین المللی و برخی سازمان های بین المللی ثبات نظم بین المللی را تهدید نمی کند. بلکه این مساله بازتاب دهنده استفاده از تاکتیک سیاسی برای برانگیختن توافق بین المللی و رفتارهای اجرایی آن دسته از سازمان هایی است که مسیر ترجیحی آنها، مسیری است که توسط آمریکا و متحدین این کشور ترجیح داده شود. هر کشوری در نظام سازمان ملل به استفاده از این تاکتیک ها و دیگران متوسل شده و این مساله در وهله نخست بر مشخصات پویا اما پایدار رفتارهای سیاسی دولت ها در ساختار بین المللی تاثیرگذار خواهد بود. اما در اینصورت ممکن است پاسخ به این سوال کمی منجر به ناراحتی شما شود. اگر هدف از این کنار کشیدن ها بخشی از یک فرآیند سازمان یافته و محاسبه شده برای زیر سوال بردن، مورد حمله قرار دادن و در نهایت بی اثر کردن نظام فعلی روابط بین المللی باشد، به معنای ایجاد خطری بزرگ خواهد بود. اگر این تحرکات بنیادین بدون پشتوانه رای دهندگان (آمریکایی به ترامپ) و نمایندگان آنها در دولت باشد و منافع بلند مدت آمریکا را زیر سوال ببرد، بیشترین میزان این خطر متوجه آمریکا خواهد بود. اگر این تغییرات لنگرگاه اصلی خود را از دست بدهد، برای نظام (بین المللی) خطرناک خواهد بود. اما از نگاهی دیگر، این تغییرات می توانند منجر به ایجاد نوسازی در نظام بین الملل نیز شود. تصور کنید کشوری مانند چین در حالی به قدم هایی که آمریکایی ها برمی دارند می خندند و تغییر در گرایش های آنها را به سخره می گیرند که (واشنگتن) با این کار نظام فعلی (بین الملل) را ثابت نگه می دارد و آن را بر اساس سیاستها و گرایشات سیاسی خود حفظ کرده و هدایت می کند! همچنین می توان شرایط را مانند دهه ۶۰ میلادی در نظر گرفت، به شرطی که جای آمریکا و چین عوض شود. اما همه اینها فکر و فرضیه هستند. در شرایط فعلی مشخص نیست اهداف بلند مدت (از این تغییرات) چه هستند. در کوتاه مدت، تحرکات نسبتا اندک و محدود هستند و شرایط آشفته است، اما هنوز خطرناک نشده است.

پاسخ ساده به این سوال این است که تاثیرات این تحرکات تا حد زیادی به واکنش دیگر اعضای جامعه بین الملل بستگی دارد. به یاد بیاورید که آمریکا در حرکتی مشابه در اوایل دهه هشتاد میلادی نیز خود را از سازمان های بین المللی دور کرد (هرچند که انگیزه ها و اهداف  آمریکا در آن زمان متفاوت بود). در آن زمان تصور می شد کنار کشیدن آمریکا به معنای به چالش کشیده شدن رو به رشد سیطره قدرت های بزرگ ( و قوانین و هنجارهای آنها) از سوی بلوک شوروی و متحدین این کشور در میان کشورهای رو به توسعه بود. چنین محاسباتی به منزله تهدیدی علیه منافع آمریکا و متحدین اصلی این کشور شد. اما از آن اساسی تر اینکه آن تغییرات به چشم تهدیدی علیه اصول هنجاری تلقی شد که نظام بین الملل برای خود تنظیم کرده بود. این به معنای لحظه ای تعیین کننده برای فهم آن دسته از اهداف هنجاری جهانی شدن و منقطع شدن آن شرایط به سمت صحنه ای (جدید) بود که اولویت در تصمیم سازی ها را به بازار می داد. و این به عنوان آخرین فاز بین المللی گرایی در دوران پس از جنگ جهانی دوم بود: یعنی جفت کردن مشروع سازی سیاست با ایجاد جهش زبان مدیریت (جهان) از سیاست به سمت زبان اقتصاد. در نتیجه، حقوق به شکلی از سیاست بدل شد، اما اقتصاد زبانی را ایجاد کرد که حقوق و سیاست توسط آن مدیریت می شدند. در آن زمان، این تاکتیک جواب داد و ثبات نظام بین الملل تحت مدیریت اجتماعی – فرهنگی آمریکا و متحدین این کشور حفظ شد.

اما الان دیگر دهه ۸۰ میلادی نبوده و پرزیدنت ترامپ هم رونالد ریگان نیست. چراکه شرایط متفاوت است و لفاظی ها هم بنا به شرایط زمانه تغییر کرده است. واقع گرایی و مطرح کردن پرسش های واقع انگارانه در کانون هر نوع انگیزشی قرار دارند. پرزیدنت ترامپ در حال دور شدن از چندجانبه گرایی متداول در تجارت (از جمله در ساختارهای سازمان تجارت جهانی) به طرف چندجانبه گرایی خُرد با مرکزیت دولت است. اما زمینه های چنین حرکاتی همچنین بازتاب دهنده برخی از ویژگی های اساسی در سیاست «یک کمربند – یک راه» چین نیز هست. پرزیدنت ترامپ در حال دور شدن از برخی ساختارهای کلیدی حقوق بشر سازمان ملل است. اما این مساله گاهی موجب ایجاد ترس و نفرت در میان طیف وسیعی از رای دهندگان آمریکایی (به ترامپ) است. اگر این هدف (ترامپ) استراتژیک است، پس آفرین به وی. اگر این اقدامات اهداف استراتژیک اساسی تری دارد – و به دنبال نوسازی بلکه تثبیت نظام فعلی بین الملل نیست – پس نیازمند آغاز یک گفتگوی مناسب با جامعه جهانی است.

منبع: مهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۹۰۲۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آغاز نشست سخنگوی وزارت خارجه

سخنگوی وزارت خارجه ایران با اشاره به اقدام تنبیهی ایران علیه رژیم صهیونیستی گفت: اگر اقدام متجاوزانه دیگری صورت بگیرد پاسخ قاطع و قوی‌تر خواهد داد.

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، ناصر کنعانی سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران در نشست خبری هفتگی با اصحاب رسانه، پاسخگوی سئوالات خبرنگاران شد.

کنعانی در ابتدا درباره هماهنگی دستگاه دیپلماسی و میدان در عملیات وعده صادق گفت: ما در فواصل مختلف برنامه‌هایی که داشتیم سعی کردیم تلاش‌های دیپلماسی در هماهنگی با سایر قوا در ارتباط با تحولات جاری خدمت ملت بزرگ ایران عرض کنیم.

متعاقب اقدام جنایتکارانه رژیم صهیونیستی علیه مقر دیپلماتیک ایران در کشور سوریه، یک رخداد کاملا غیرقانونی و نقض فاحش قوانین بین‌المللی، نقض مفاد منشور ملل متحد و نقض حاکمیت ارضی یک کشور عضو سازمان ملل بود. اقدامی که ایران در همان لحظات اولیه به عنوان یک عملیات جنایتکارانه در حوزه‌های مختلف از جمله شورای امنیت مورد توجه قرار داد. این از وظایف دستگاه دیپلماسی بود. اینکه در کمتر از ۲۴ ساعت با هماهنگی بیانیه تنظیم و توسط یکی از کشور‌های عضو دائم شورای امنیت به بحث گذاشته شد نتیجه اقدام دیپلماتیک بود.

لازم بود شورای امنیت در این ارتباط وظیفه حرفه‌ای خودش را انجام دهد. ایران عمل کرد تا نشان دهد به موازین بین‌المللی اهتمام دارد. متاسفانه به رغم اقدام حرفه‌ای ایران و دیگر کشور‌ها سه کشور آمریکا، انگلیس و فرانسه با مداخله در وظیفه شورای امنیت مانع تصویب بیانیه محکومیت رژیم صهیونیستی شدند. در سایه نقش منفی سه کشور، شورای امنیت نتوانست از عهده وظیفه خودش برآید. ایران مصمم بود که نقض مفاد کنوانسیون‌های وین را در مجامع بین‌المللی تبیین کند و در تماس‌های متعدد تلفنی و دو سفر وزیر به خارج از کشور و گفتگو با دبیرکل سازمان ملل انجام داد.

فعالیت سفارتخانه‌های ایران در خارجه از کشور، جلسات توجیهی دو و چندجانبه همگی فعالیتی بودند که دستگاه دیپلماسی از این طریق سعی کرد تبیین کند. ایران به عنوان کشور متعهد به قوانین بین‌المللی در تلاش‌های دیپلماتیک اثبات کرد که می‌خواهد متجاوز در چارچوب سازوکار‌های بین‌المللی مورد پیگرد قرار گیرد و تنبیه شود. متاسفانه جامعه بین‌المللی به دلیل مداخله غیرسازنده چند کشور از انجام وظایف خود بازماندند و ایران بر اساس حق مشروع خود اقدام نظامی لازم را در جهت بازدارندگی انجام داد.

اگر اقدام متجاوزانه دیگری صورت بگیرد پاسخ قاطع و قوی‌تر خواهد داد. عامل اساسی و بی ثباتی در منطقه وجود رژیم صهیونیستی و جنایات ضد بشری این رژیم با حمایت کشور‌های مشخص است.

آمریکا روی اسب بازنده شرط بندی کرده است

وی در خصوص مصوبه اخیر کنگره آمریکا و کمک به اوکراین و رژیم صهیونیستی گفت: دولت آمریکا از ابتدای بحران متاسفانه بخشی از بحران بوده و اگر حمایت‌های نامحدود آمریکا نبود اساسا رژیم امکان تداوم حتی یک روز از جنگ را نداشت. مصوبات جدید و مایه تاسف دولت آمریکا در ارائه کمک‌های مالی و نظامی به رژیم چیزی جز پاداش آمریکا به یک رژیم جنایتکار نیست.

جهان نسبت به این اقدام آمریکا قضاوت خواهد کرد. دولت آمریکا اعتبار ملت خود را در کنار رژیمی قرار داده که هیچ پیروزی غیر از ۳۴ هزار کشته برجای نگذاشت. آیا ملت آمریکا می‌پذیرند که دولت آمریکا اعتبار آنان را در کنار رژیم صهیونیستی قرار دهد! آمریکا روی اسب بازنده شرط بندی کرده است.

در ارتباط با امنیت ملی ایران مطاحظه هیچ طرفی را نخواهد کرد

کنعانی درباره تجاوز رژیم به حریم کشور‌های منطقه و اقدام علیه ایران گفت: اتفاقی که رخ داد عملا یک اتفاق ایذایی بوده است. رژیم غاصب صهیونیستی هم مسئولیت اقدام را برعهده نگرفت و شاید آنقدر بی ارزش بود که ارزش نداشت رژیم روی آن کار تبلیغاتی کند. اشیا کوچیکی بودند که به دنبال عملیات ایذایی بودند و خوشبختانه با آمادگی نیرو‌های ابران مورد اصابت قرار گرفتند. در ارتباط با امنیت ملی دولت ایران همانطور که مقتدرانه عمل کرد و نشان داد ملاحظه هیچ طرفی را نخواهد کرد طبیعتا ایران در تداوم حفاظت از همه ظرفیت‌ها استفاده خواهد کرد. همانطور که آمریکا هم اعلام کرد بیش از ۲۰ کشور تلاش کردند در خصوص پاسخ ایران مانع اقدام عملیاتی مشروع ایران بشوند و ایران مقتدرانه در این زمینه عمل کرد.

وی درباره خبر وال استریت ژورنال مبنی بر اینکه واسطه‌ها فشار بیاورند تا ایران پاسخ ندهد گفت: در حوزه رسانه‌ها گمانه زنی‌هایی مطرح می‌شود.

ایران هیچگاه از چارچوب‌های دیپلماتیک کناره گیری نکرده است

سخنگوی وزارت خارجه در خصوص رایزنی در ارتباط با مذاکرات رفع تحریم‌ها در نیویورک گفت: اساسا ایران برای تامین حقوق ملت در موضوع رفع تحریم‌های ظالمانه آمریکا همواره از همه ظرفیت‌ها استفاده کرده است. ایران هیچگاه از چارچوب‌های دیپلماتیک کناره گیری نکرده است.

کسانی که زیر میز دیپلماسی زدند آمریکا و شرکای آن بودند. ایران اولا در مسیر بی اثر کردن تحریم‌ها مطابق خط و مشی مقام معظم رهبری تاکنون حرکت کرده و همچنین در مسیر احقاق حقوق ملت ایران از همه ظرفیت‌ها استفاده کرد. در نشست‌های بین‌المللی و در دیدار‌ها این موضوع مطرح می‌شود. سازمان ملل و دیدار‌های حاشیه آن همواره فرصتی است که این موضوعات مطرح می‌شود.

امنیت در حوزه قفقاز جنوبی از اولویت‌های مهم ایران است

کنعانی درباره اقدامات ایران در ارتباط با تحرکات ناتو در مرز‌های شمالی گفت: اطلاعی ندارم برای اظهار نظر در این زمینه. امنیت در حوزه قفقاز جنوبی از اولویت‌های مهم ایران است. امنیت در قفقاز برای امنیت در کل منطقه اثرگذار است و هرگونه ناامنی در امنیت منطقه اثر می‌گذارد.

حضور نیرو‌های خارجی کمکی به صلح و امنیت نخواهد کرد و هرگونه رویکردی که ناظر بر تقویت نظامی‌گری باشد موجب پیچیده‌تر شدن شرایط امنیتی در منطقه و آسیب زدن به روند صلح سازی خواهد بود. چنین چیزی را ایران نمی‌پذیرد و کشور‌های منطقه هم مایل به شکل گیری سازوکار‌هایی نیستند که باعث پیچیده‌تر شدن اوضاع شود.

خطوط هوایی ایران ملتزم به قوانین و مقررات بین‌المللی است

وی در خصوص ادعا‌ها درباره فعالیت هوایی ایران در منطقه گفت: چنین چیزی را قطعا تایید نمی‌کنم. ما ملتزم به قوانین و مقررات بین‌المللی هستیم. شرکت هواپیمایی ایران هما و سایر خطوط هوایی ایران در چارچوب قوانین بین‌المللی صرفا در راستای انتقال مسافرین و محموله‌های تجاری در مسیر‌های منطقه‌ای و بین‌المللی و تحت قوانین حاکمیتی اتحادیه اروپا و دیگر سازوکار‌های شناخته شده رفت و آمد می‌کنند و در هیچ مسیر ادعایی فعالیت صورت نمی‌گیرد.

اروپا با تحریم ایران یک پاداش به رژیم متجاوز داده است

کنعانی درباره طرح (اعمال تحریم) جلسه امروز اروپا علیه ایران گفت: اگر چنین اقداماتی انجام دهند یک پاداش به رژیم متجاوز است و اقدام غیرقانونی علیه دولتی که صرفا در چارچوب قوانین برای ایجاد بادارندگی عمل کرده است. جالب توجه است که اتحادیه اروپا علیه رژیمی که مرتکب جنایت شده و مردم فلسطین را قتل عام کرده، بیماران و مجروحان را در داخل بیمارستان اعدام کرده و از محوطه بیمارستان‌ها به عنوان قبرستان دفع جمعی استفاده کرده، هیچ گونه اقدام تحریمی را علیه چنین رژیمی انجام ندادند، اما صحبت از اقدام تحریمی علیه دولتی می‌کنند که جز در چارچوب بین‌المللی عمل نکرده است.

اگر اقدامی انجام دهند به عنوان یک اقدام شرم آور در تاریخ اروپا به ثبت خواهد رسید و یک شرمندگی را برای خود به ثبت خواهند رساند.

آغاز پرواز از ایران به مقصد سرزمین وحی برای انتقال عمره گزاران

وی در خصوص حج عمره اظهار داشت: خوشبختانه ما شاهد نتیجه بخش بودن این تلاش‌ها بودیم و امروز شاهد آغاز پرواز از ایران به مقصد سرزمین وحی برای انتقال عمره گزاران بودیم. اساسا جزو اولین توافقات مرحله ازسرگیری روابط ایران و عربستان برگزاری زیارت‌های عمره مفرده بود. به دلیل وقفه طولانی چندین ساله طرفین با برخی از نارسایی‌ها مواجه بودند. در مرحله مورد توافق متاسفانه در یک مقطعی دچار وقفه بودیم. در سایه مذاکرات انجام شده این موانع برطرف شد و شاهد آغاز عملیات انتقال حجاج ایرانی هستیم و این تحول خوبی است.

فرانسه به وظیفه خود در قبال سفارت ایران عمل کند

سخنگوی وزارت خارجه درباره حادثه امنیتی در سفارت ایران در فرانسه گفت: اقدام انجام شده یک اقدام فردی بود و قبلا هم متاسفانه متعرض بخش کنسولی ایران شده بود. اخیرا هم یک اقدام ورود به محل بخش خدمات کنسولی به عنوان فردی که برای دریافت خدمات آمده انجام داد. طبق اطلاعات متاسفانه این شهروند دچار اختلالت روانی است و پس از ورود وانمود کرده لوازم انفجاری همراه دارد و موجب ایجاد وحشت شده بود. با گفتگو‌های انجام شده با وی این فرد محل را ترک کرد. این انتظار از دولت فرانسه وجود دارد که با توجه به اقدامات قبلی این فرد و پرونده ایجاد شده علیه ایران نیاز است که این کشور به وظیفه خود عمل کند.

در حال تکمیل ...

دیگر خبرها

  • بزرگداشت شهیدان برای آینده نظام ضروری است
  • هشدار احمدیان به کشور‌های میزبان مراکز امنیت سایبری صهیونیستی
  • احمدیان: مشکل بزرگ‌تر در بقا و ثبات این کشورها خواهد بود
  • ذلت، تنها دستاورد آمریکا در عملیات پنجه عقاب
  • : تعرض به امنیت سیستان و بلوچستان را بی پاسخ نمی‌گذاریم
  • ایران به اتهامات سایبری از طرف آمریکا پاسخ داد
  • ایران ادعاهای آمریکا علیه اشخاص و شرکت‌های ایرانی درباره فعالیت‌های سایبری را قویاً رد کرد
  • واکنش ایران به ادعای آمریکا در خصوص فعالیت‌های سایبری
  • در عملیات وعده صادق رژیم صهیونیستی پاسخ لازم را دریافت کرد
  • آغاز نشست سخنگوی وزارت خارجه