به نقل از «خبرگزاری میزان»

شهر ابوکمال در آستانه آزادسازی کامل ؛ فروپاشی سازمانی داعش در سوریه و عراق

تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۹۴۲۱۴

خبرگزاری میزان- پس از آزادسازی کامل شهر راوه در عراق از اشغال گروه داعش، هم‌اکنون شهر راهبردی ابوکمال، آخرین پایگاه تروریستهای تکفیری در سوریه، در آستانه آزادسازی کامل قرار گرفته‌است.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری میزان، رسانه‌های محلی سوریه روز یکشنبه اعلام کردند که شهر ابوکمال، آخرین پایگاه داعش در سوریه، در آستانه آزادسازی کامل قرار دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رسانه‌های نزدیک به جبهه مقاومت به نقل از منابع نظامی آگاه گزارش دادند که نیرو‌های ارتش سوریه با پشتیبانی یگان‌های مردمی جبهه مقاومت و جنگنده‌های روسیه موافق شدند بخش زیادی از شهر ابوکمال را از اشغال گروه داعش خارج کنند.

به نوشته خبرگزاری «جبهه جنوب» پیشروی نیرو‌های متحد در شهر ابوکمال در حالی است که رسانه‌های وابسته به گروه داعش به ویژه «اعماق‌نیوز» از روز شنبه هیچ خبری از شهر ابوکمال منتشر نکرده که می‌تواند حاکی از این باشد که کل شهر ابوکمال اکنون در کنترل ارتش سوریه و نیرو‌های مقاومت قرار دارد.

بنا به این گزارش پیشروی سریع نیرو‌های ارتش در شهر ابوکمال همچنین نشان‌دهنده این است که عناصر داعش به احتمال زیاد از شهر از طریق رود فرات به سمت بیابان‌های نینوا در غرب شهر موصل عراق فرار کرده‌اند.

به گفته برخی از خبرگزاری‌ها هم‌اکنون بیش از ۸۰ درصد شهر ابوکمال در کنترل نیرو‌های ارتش و متحدانش است.

پیشتر یک یک منبع نظامی گفت: ارتش سوریه و هم پیمانانش توانسته‌اند ارتباط داعش را در شهر البوکمال با مرزهای عراق و سوریه قطع کنند و داعش از نظر نظامی در این شهر سقوط کرده است.

این منبع در ادامه افزود: داعشی‎ها هم اکنون در گروه‎های کوچکی در البوکمال به محاصره در آمده و از نظر نظامی سقوط کرده اند.

این در حالی است که نیروی هوایی سوریه حملاتش را به مکان‎های تجمع و خطوط تدارکاتی گروه داعش در اطراف البوکمال تشدید کرده است که شماری از تروریست‎ها کشته شدند.

ارتش عراق نیز در ادامه عملیات مداوم خود برای شکست کامل داعش در عراق روز جمعه با ورود به شهر راوه، عملیات گسترده‌ای را برای آزادسازی این شهر آغاز کرد و طی چند ساعت موفق شد کل شهر راوه، آخرین پایگاه داعش در عراق را آزاد کند.

شهر راوه واقع در استان الانبار در غرب عراق، آخرین پایگاه داعش در عراق است و آزادسازی این شهر به معنای شکست و خروج کامل داعش در این کشور است.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۹۴۲۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت روزنامه جمهوری اسلامی از مدارا با طالبان بدون خط قرمز/ جازدن سیل به جای دادن حقابه!

به گزارش خبرآنلاین روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: رواداری برای دولت‌ها یک راهبرد مفید و موثر برای دست‌یابی به موقعیت در سیاست‌های داخلی و خارجی است. اِعمال این راهبرد در زمینه سیاست داخلی هر قدر بیشتر باشد بهتر است ولی در مورد سیاست خارجی اگر مرز مشخصی رعایت نشود، قطعاً زیان‌های فراوانی به همراه خواهد داشت.

از حکمرانان یک نظام سیاسی دینی همچون نظام جمهوری اسلامی انتظار اینست که حداکثر رواداری را در سیاست داخلی اِعمال کنند و به این فرموده پیامبر خدا صلی‌الله علیه وآله پای‌بندی نشان دهند که اگر حاکم در عفو اشتباه کند بهتر است از اینکه در عقوبت کردن گرفتار خطا شود. «...فان الامام لان یخطئ فی العفو خیر له من ان یخطئ فی العقوبه». متاسفانه سیاست داخلی ما بر این توصیه رسول‌الله مبتنی نیست و بعضی از حکمرانان ما تصورشان اینست که با سختگیری و فشار حداکثری در کیفر دادن می‌توانند مردم را به مسیری که می‌خواهند سوق دهند. عجیب است که علیرغم تجربیات متعدد و مستمری که در زمینه کارآمد نبودن سیاست زور و فشار وجود دارد، این دسته از حکمرانان همواره بر استمرار این سیاست شکست‌خورده اصرار می‌ورزند.

عجیب‌تر اینکه همین حضرات که اِعمال فشار حداکثری در سیاست داخلی را می‌پسندند، در زمینه سیاست خارجی به ویژه درباره بعضی کشورها که خطرناک بودنشان برای منطقه و آینده منافع ملی ایران اظهر من‌الشمس است، به رواداری کامل و بدون قید و شرط معتقدند! با اینکه طبق ضرب‌المثل معروف «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد» حکمرانان ما باید از کسانی که بدترین سابقه تروریستی، تکفیری، بدعهدی و پای‌بند نبودن به قوانین و مقررات بین‌المللی را دارند برحذر باشند، آنها را به راحتی تحمل می‌کنند، تخلفاتشان را نادیده می‌گیرند و امتیازات زیادی در اختیارشان قرار می‌دهند.

امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت خودخوانده طالبان که از سران بدسابقه این گروه تروریستی تکفیری است، اخیراً ضمن انکار حضور داعش در افغانستان گفته است این گروه تحت حمایت سه کشور منطقه قرار دارد و این سه کشور داعش را حمایت می‌کنند و باعث ناامنی منطقه شده‌اند. هرچند امیرخان اسمی از این سه کشور نیاورده ولی آشنایان با تفکر او گفته‌اند منظورش سه کشور تاجیکستان، ایران و پاکستان هستند که طبق ادعای این طالب متوهم، اولی نیروی انسانی داعش را تامین می‌کند، دومی راه عبور را برایشان باز می‌گذارد و سومی بودجه و مراکز برنامه‌ریزی آنها را برعهده دارد.

جالب است که دولتمردان تاجیک و پاکستانی همواره از وجود گروه‌های متعدد تروریستی ازجمله داعش در افغانستان تحت حاکمیت طالبان خبر می‌دهند و این کشور را کانون ناامنی می‌دانند. از طرف دیگر، هر وقت قتل و غارت و جنایتی در افغانستان اتفاق می‌افتد حکومت خودخوانده طالبان آن را به گردن داعش می‌اندازد در حالی که همه می‌دانند طالبان با داعش تقسیم کار کرده و جنایت‌های خود را به گردن داعش می‌اندازد و داعش هم که با طالبان همدست است، این تقسیم کار را پذیرفته و جنایات را گردن می‌گیرد. با اینکه این واقعیت کاملاً قطعی و روشن است، امیرخان متقی با وقاحت تمام ادعا می‌کند داعش در افغانستان حضور ندارد و این سه کشور حامیان داعش هستند.

پاکستان و تاجیکستان در حال تسویه ‌حساب با طالبان هستند و آنچه مایه تاسف است اینست که ایران هنوز به سیاست مدارا با این گروه تروریستی تکفیری ادامه می‌دهد و این گروه علیرغم بدعهدی‌ها و تخلفاتی که از قوانین بین‌المللی دارد دائماً از ایران امتیاز می‌گیرد. در نزدیک سه سالی که طالبان بر افغانستان سلطه دارد هنوز حاضر نشده حقابه ایران از هیرمند را بدهد و اخیراً که سرریز سیل به سیستان رسید، طالبان آن را به عنوان حقابه ایران جا زد! امتیازات سیاسی و تجاری زیادی نیز از ایران می‌گیرد و مهم‌تر اینکه خطر ناامنی در ایران به دلیل ورود عناصر وابسته به طالبان هر روز افزایش می‌یابد ولی حکمرانان ما به هشدارها اعتنا نمی‌کنند. حالا که امیرخان هم ایران را به همکاری با داعش متهم کرده آیا باز هم سیاست مدارا با طالبان جایز است؟ خط قرمز کجاست؟

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901685