واکاوی زشت بازی کردن این روزهای پرسپولیس
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۶۳۵۴۶
به گزارش سرویس ورزشی جام نیـوز، کنار هم قراردادن بازی‌های این فصل پرسپولیس و فصل قبل به روشنی روز نشان می‌دهد تغییرات محسوسی در تفکرات کادر فنی این تیم به وجود آمده است. تیمی که فصل قبل چه در خانه چه در شهرستان، بیشترین تعداد پاسکاری را داشت و اصولا فوتبال را دست‌کم تا قبل از رسیدن به گل نخست، صد درصد هجومی دنبال می‌کرد حالا اینگونه نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طارمی بازیکنی فراتر از یک گلزن
بدون شک سر آغاز سقوط فوتبال زیبا از فردای محرومیت 4 ماهه مهدی طارمی شروع شد. بهترین گلزن 2 فصل اخیر فوتبال ما، تنها نقش یک مهاجم را نداشت، چرا که بعد از محرومیت او علیپور و منشا توانستند تقریبا به همان اندازه گل بزنند اما موضوع مهم‌تری در جریان است. طارمی تنها یک مهاجم هدف نبود که در باکس 18 قدم منتظر توپ بماند و آن را تبدیل به گل کند. طارمی همیشه به خط میانی می‌آمد و با گرفتن توپ، نقش اصلی معماری حملات را به دوش می‌کشید. او بخوبی با وینگرها هماهنگ بود و چشم بسته می‌توانست طوری حملات را پایه‌ریزی کند که ناگهان در کسری از ثانیه چند بازیکن خودی مقابل دروازه حریف صاحب موقعیت شوند. بسیاری از حملات به گل منجر نمی‌شد اما فرآیند حمله و همین پاسکاری‌های متوالی در مقابل دروازه حریف به خودی خود، ترشح آدرنالین هوادار پرسپولیس را بالاتر می‌برد و آنها از دیدن این حملات به هیجان می‌آمدند. مثلث طارمی با محسن مسلمان و احمدزاده بعدا با اضافه شدن کمال کامیابی‌نیا تبدیل به مربع شد و همین مربع هجومی بار اصلی حملات و گلزنی را به دوش می‌کشید. حالا طارمی نیست و منشا و علیپور نتوانستند وظیفه او را انجام دهند؛ بازیسازی و خلق چندین موقعیت عالی.
مصدومیت ناگهانی احمدزاده و از بین رفتن نقطه قوت
فرشاد احمدزاده تا قبل از آغاز فصل هفدهم، نسبت به پستش و تعداد بازی‌های انجام داده، کمترین گل را برای پرسپولیس‌زده بود. اگرچه در ابتدای فصل توانست این کارنامه را بهبود بخشد اما کماکان نمی‌شود روی گلزنی او حساب کرد. نقش مهم او که در پست وینگر راست بازی می‌کرد، طراحی حملات از آن جناح بود. درست مانند یک حلقه که وظیفه داشت بار هجوم را از میانه میدان به سمت راست شیفت کند و از آنجا با همکاری محسن مسلمان، جناح راست را تبدیل به توپخانه اصلی کند. اوج کار احمدزاده دورانی بود که کنار دستش رامین رضاییان را داشت. مثلث او با رضاییان و مسلمان جناح راست را تبدیل به نقطه قوت تیم کرد. اوج این همکاری را می‌شود در داربی معروف که منجر به برد 4 گله قرمزها شد، دید. 3 گل از 4 گل دقیقا محصول این همکاری بود. اما با رفتن رضاییان کم‌کم قدرت آن جناح رو به افول گذاشت اما با این وجود احمدزاده توانست همچنان مهم‌ترین مهره در آن جناح باشد. غیبت او به خاطر جراحی موجب شده در حملات، کمال کامیابی‌نیا به آن منطقه برود. اما کمال نه تکنیک لازم را دارد و نه سرعت و دقت. البته بشار رسن مخصوصا در داربی تا حدود زیادی موفق شد کار فرشاد را انجام دهد اما در بازی با پدیده با بیرون رفتن زودهنگام رسن، تازه هواداران پرسپولیس فهمیدند چرا برانکو این همه روی فرشاد اصرار دارد.
روحیه مسلمان نابود شد
اما از بین بازیکنان محوری، محسن مسلمان نه درگیر محرومیت است نه مصدومیت. اعتراض او بعد از تعویض مقابل الهلال، دوره سیاهی را برایش به وجود آورد. پیش از این محسن مسلمان نشان داده بود بازیکن کامل و بدون ایرادی نیست. از این رو عملکردش کاملا غیرقابل پیش‌بینی بود. در بازی‌هایی که روی فرم قرار داشت تقریبا معمار همه حملات محسوب می‌شد و یک تنه بار میانه میدان را به دوش می‌کشید اما در روز بدش مرتب توپ لو می‌داد و به گونه‌ای کاملا «مربی‌آزار» بازی می‌کرد. از این رو تقریبا نخستین تعویض برانکو به شمار می‌رفت. با این وجود بعد از اتفاق بازی با الهلال، برانکو به بشار رسن میدان داد و نیمکت‌نشینی در داربی، ضربه‌ای سخت به روحیه مسلمان بود. او که می‌داند با وجود کی‌روش هرگز رنگ تیم‌ملی را نخواهد دید همه امیدش درخشش با پیراهن قرمز بود اما با تصمیم برانکو حالا دیگر روحیه سابق را ندارد. مقابل پدیده به خاطر مصدومیت بشار رسن در دقیقه 4 به میدان آمد اما کاملا مشخص بود تا اطلاع ثانوی شاهد هیچ بازی خوبی از او نخواهیم بود.
کمال و توپ لو دادن های بی پایان
روزهای خوشبختی کمال کامیابی‌نیا به دوره‌ای مربوط می‌شد که او تنها هافبک دفاعی تیمش بود. در طول 90 دقیقه هرگز لازم نبود به جناحین برود و بخواهد با حرکات تکنیکی، ادای یک وینگر سرعتی را در بیاورد. تنها در میانه میدان بود و وظیفه مهمش قطع توپ حریف. در دوره اوجش با مسلمان یک زوج رویایی ساخت که این زوج با طارمی و احمد زاده، مربع قدرت را تشکیل دادند. پرسپولیس به گونه‌ای معتاد کمال کامیابی‌نیا بود که هنوز خیلی‌ها دلیل شکست 3 بر 2 در داربی فصل قبل را به غیبت او ربط می‌دهند. اما حالا برانکو با 2 هافبک دفاعی بازی می‌کند. مثلا در بازی با پدیده در تهران که پرسپولیس تنها به دنبال برد بود وجود 2 هافبک دفاعی چه لزومی داشت؟ همین اشتباه تاکتیکی موجب شد کمال مرتب به جناحین برود و با توجه به عدم تخصصش تنها شاهد لو دادن توپ‌ها بودیم. حالا که به هیچ عنوان برانکو نمی‌خواهد قید ربیع‌خواه را بزند بهتر است کامیابی‌نیا دست‌کم در چنین بازی‌هایی روی نیمکت باشد.
جانشینان و ترس برانکو
این از وضعیت 4 بازیکنی که عملا 80 درصد حملات تیم را رهبری می‌کردند. اما سوال این است با وجود علیپور، منشا، رسن و سیامک نعمتی چرا برانکو نمی‌خواهد با کمی ریسک، همان فوتبال رو به جلو را با این بازیکنان امتحان کند؟ پرسپولیس صددرصد اقتصادی فوتبال بازی می‌کند و همین بازی‌های نه چندان جذاب موجب شد بعد از مدت‌ها در بازی با پدیده شاهد خالی بودن بسیاری از سکوها باشیم. شاید تا پیش از این برای هوادار پرسپولیس که 9 سال رنگ جام لیگ برتر را ندیده بود، فوتبال اقتصادی توجیهی داشت اما برانکو فصل قبل تیم را قهرمان کرد و مضاف بر آن بازی‌های تماشاگرپسندی را ارائه داد. او حالا مجاز به هیچ عقب‌نشینی‌ای نیست. اگر قرار به تکرار نمایش مقابل پدیده در دیگر بازی‌ها باشد آن وقت نه‌تنها تکرار قهرمانی سخت می‌شود که بدتر از آن شاهد کوچ هواداران از روی سکوها خواهیم بود. بحران خود ساخته بیرانوند، خروج بی‌موقع طاهری و مسائل مالی جای خود اما دلیل زشت و زیبا بازی کردن یک تیم، ریشه در افکار یک مربی دارد. اگر برانکو بخواهد همان مرد محتاط زمان تیم‌ملی باشد آن وقت شاید تمدید یا عدم تمدید قراردادش چندان دغدغه هواداران نباشد.
110
منبع: جام نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۶۳۵۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بنگستون: هواداران پرسپولیس در جهان خاص هستند
به گزارش "ورزش سه"، جری بنگستون مهاجم هندوراسی سابق پرسپولیس و ذوب آهن، حالا با اینکه ۳۶ ساله شده هنوز با حفظ فرم گلزنی خودش از بهترین مهاجم‌های لیگ هندوراس است و با توجه به اینکه رقابت در لیگ این کشور و بازی در المپیا، یکی از تجربیات خاص او محسوب می‌شود به نظر از شرایط موجود رضایت خاطر دارد.
او در لیگ این کشور ۱۷ گل در ۳۴ بازی به ثمر رسانده و در مجموع تمامی رقابت‌ها، جری بنگستون بعد از کریستیانو رونالدو بیشترین گل را به عنوان یک بازیکن بالای ۳۴ سال به ثمر رسانده است. با بنگستون گفت‌وگوی کوتاهی داشتیم و با این بازیکن درباره شرایط کنونی‌اش صحبت کردیم.
*این روزها در هندوراس، بهترین روزهای خود را پشت سر می‌گذاری و به نظر قصد خداحافظی نداری.
من قبل‌تر هم آقای گل لیگ کشورم شدم اما در آن دوره خیلی جوان بودم. الان از نظر تجربه، به سطحی رسیده‌ام که خیالم از نحوه برخورد با صحنه‌های مختلف راحت‌تر است. تولد ۳۷ سالگی من در راه است و تا زمانی که پاهایم احساس خستگی نکنند می‌خواهم بازی کنم.
*از وضعیت فوتبال ایران، پرسپولیس و یا ذوب آهن با خبر هستی؟
نمی‌توانم هر هفته و یا هر ماه آنها را چک کنم ولی از دوستان ایرانیم همیشه درباره فوتبال این کشور پرس‌وجو می‌کنم. پرسپولیس یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های آسیا است و از آنجا که شنیدم در چند فصل اخیر قهرمانی‌های پی در پی را تجربه کرده، هرگز تعجب نکردم چون از شخصیت و سطح بالای آنها با خبر بودم.
*جو هواداران المپیا در فوتبال هندوراس، یکی از مخوف‌ترین کانون‌های هواداری در فوتبال این قاره است و اگر بخواهی آن را با جو ایران مقایسه کنی، چه تفاوت و چه شباهت‌هایی از آنها سراغ داری؟
مردم کشور ما مثل ایرانی‌ها برای هر کاری که مربوط به فوتبال باشد بسیار مشتاق هستند. ما در المپیا به واسطه جو هوادارانمان، نمی‌توانیم به چیزی جز قهرمانی فکر کنیم و همیشه بهترین عملکردمان را مقابل آنها اجرا می‌کنیم. در ایران زمانی که برای پرسپولیس بازی می‌کردم، هواداران وضعیت مشابه با المپیا را برای ما درست کرده بودند و پیش از آنکه راهی این تیم شوم، اطلاعاتی داشتم که می‌دانستم هواداران پرسپولیس از خاص‌ترین هواداران فوتبال در جهان هستند.
*هم‌بازیان سابق تو در پرسپولیس یا ذوب آهن هر کدام وضعیت متفاوتی را تجربه کردند اما مهدی طارمی با بازی در پورتو شرایط خاص‌تری دارد و حالا در آستانه انتقال به اینترمیلان است؛ تو همراه با او بازی‌های زیادی داشتی و آیا از این اتفاق با خبر بودی؟
مهدی در دوران حضور من بازیکن خوبی بود و استعدادش را در تمرینات نشان می‌داد. با او هر از گاهی در ارتباط هستم اما آخرین مکالمه ما برای مدت‌ها پیش است. او لایق بازی در پورتو و تیم‌های بزرگ جهان است.
مدارس شرق کرمان چهارشنبه غیرحضوری شد