ساخت نانوپنسی که بیومولکولهای فردی را میگیرد!
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۹۱۶۳۳
خبرگزاری میزان- محققان دانشگاه مینهسوتا با استفاده از گرافن موفق به ساخت یک نانوپنس شدند که میتواند بیومولکولهای فردی را بگیرد.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، محققان دانشگاه کالج علوم و مهندسی دانشگاه مینهسوتا "پنسهای الکترونیکی کوچک" بر پایه گرافن ایجاد کردهاند که میتوانند بیومولکولهای شناور در آب را با کارایی فوقالعادهای جذب کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با توجه به گفتههای تیم تحقیقاتی، این کار میتواند منجر به یک سیستم تشخیص بیماری انقلابی شود که میتواند بر روی گوشی هوشمند اجرا شود.
پنسهای گرافن در مقایسه با سایر روشهای استفاده شده در گذشته، به دلیل ماهیت بسیار نازک گرافن، در گرفتن ذرات بسیار موثر هستند.
اصل فیزیکی گرفتن و یا به دام انداختن ذرات در مقیاس نانومتر، که به نام "دیالکتروفوریس"( dielectrophoresis) شناخته میشود، مدتهاست شناخته شده است و معمولا با استفاده از یک جفت الکترودهای فلزی عمل میکند.
با این وجود، از نظر جذب مولکولها، الکترودهای فلزی بسیار کند هستند. آنها به سادگی "تیزی" لازم برای گرفتن و کنترل ذرات در مقیاس نانومتری را ندارند.
سرپرست تیم تحقیقاتی میگوید: گرافن باریکترین مادهای است که تا به حال کشف شده است و همین ویژگی است که ما را قادر میسازد این نانوپنسها را بسیار کارآمد بسازیم. برای ساختن این نانوپنسها از هیچ ماده دیگری نمیتوان استفاده کرد.
وی افزود: برای ساخت پنسهای الکترونیکی کارآمد برای گرفتن زیستمولکولها(بیومولکولها)، اساسا ما نیاز به ایجاد میلههای برقی کوچکشده و متمرکز کردن مقدار زیادی از شار الکتریکی بر روی نوک تیز آن داریم. این لبههای گرافنی تیزترین میلههای برقی هستند.
تیم تحقیقاتی همچنین نشان داده است که نانوپنسهای گرافنی میتوانند با به دام انداختن نانوکریستالهای نیمه هادی، ذرات نانوالماسی و حتی مولکولهای DNA در طیف وسیعی از برنامههای فیزیکی و بیولوژیکی مورد استفاده قرار بگیرند.
به طور معمول این نوع به دام انداختن به ولتاژهای بالا نیاز دارد و آن را محدود به محیط آزمایشگاهی میکند. اما نانوپنسهای گرافنی میتوانند مولکولهای کوچک DNA را با حدود 1 ولت گیر بیاندازند، به این معنی که این فناوری میتواند بر روی دستگاههای قابل حمل مانند تلفنهای همراه کار کند.
این گروه نانوپنسهای گرافنی را با ایجاد یک ساختار ساندویچی ساخت. جایی که یک ماده عایقبندی نازک، هافنیوم دیاکسید را بین الکترود فلزی در یک طرف و گرافن در طرف دیگر قرار میدهد.
هافنیوم دیاکسید مادهای است که معمولا در میکروتراشههای پیشرفته امروزی استفاده میشود.
تیم تحقیقاتی گفت: یکی از چیزهای مهم در مورد گرافن این است که با ابزارهای پردازش استاندارد در صنعت نیمه هادی سازگار است و این امر باعث میشود که این موضوع، تجاریسازی این دستگاهها را در آینده به مراتب راحتتر میکند.
یکی دیگر از جنبههای هیجانانگیز این فناوری این است که نانوپنسهای گرافنی را از دستگاههای مبتنی بر فلز جدا میکند.
به همین دلیل است که گرافن همچنین میتواند بیومولکولهای گیر افتاده را لمس کند. به عبارت دیگر، نانوپنسها را میتوان بعنوان زیستحسگرهای با حساسیت بالا استفاده کرد که میتوانند با استفاده از روشهای الکترونیکی ساده نمایش داده شوند.
گرافن (Graphene) نام یکی از آلوتروپهای کربن، متشکل از لانه زنبوری SP2 است.
همچنین گرافین(Graphine) نام یکی ازآلوتروپهای کربن، متشکل از SP+SP2 هیبریدیزه شده است. البته گرافین و گرافن را نباید با هم اشتباه گرفت. اما خواص آنها آن قدر به هم مشابه هستند که به جای هم به کار میروند.محققان دانشگاه کالج علوم و مهندسی دانشگاه مینهسوتا "پنسهای الکترونیکی کوچک" بر پایه گرافن ایجاد کردهاند که میتوانند بیومولکولهای شناور در آب را با کارایی فوقالعادهای جذب کنند.
با توجه به گفتههای تیم تحقیقاتی، این کار میتواند منجر به یک سیستم تشخیص بیماری انقلابی شود که میتواند بر روی گوشی هوشمند اجرا شود.
پنسهای گرافن در مقایسه با سایر روشهای استفاده شده در گذشته، به دلیل ماهیت بسیار نازک گرافن، در گرفتن ذرات بسیار موثر هستند.
اصل فیزیکی گرفتن و یا به دام انداختن ذرات در مقیاس نانومتر، که به نام "دیالکتروفوریس"( dielectrophoresis) شناخته میشود، مدتهاست شناخته شده است و معمولا با استفاده از یک جفت الکترودهای فلزی عمل میکند.
با این وجود، از نظر جذب مولکولها، الکترودهای فلزی بسیار کند هستند. آنها به سادگی "تیزی" لازم برای گرفتن و کنترل ذرات در مقیاس نانومتری را ندارند.
سرپرست تیم تحقیقاتی میگوید: گرافن باریکترین مادهای است که تا به حال کشف شده است و همین ویژگی است که ما را قادر میسازد این نانوپنسها را بسیار کارآمد بسازیم. برای ساختن این نانوپنسها از هیچ ماده دیگری نمیتوان استفاده کرد.
وی افزود: برای ساخت پنسهای الکترونیکی کارآمد برای گرفتن زیستمولکولها(بیومولکولها)، اساسا ما نیاز به ایجاد میلههای برقی کوچکشده و متمرکز کردن مقدار زیادی از شار الکتریکی بر روی نوک تیز آن داریم. این لبههای گرافنی تیزترین میلههای برقی هستند.
تیم تحقیقاتی همچنین نشان داده است که نانوپنسهای گرافنی میتوانند با به دام انداختن نانوکریستالهای نیمه هادی، ذرات نانوالماسی و حتی مولکولهای DNA در طیف وسیعی از برنامههای فیزیکی و بیولوژیکی مورد استفاده قرار بگیرند.
به طور معمول این نوع به دام انداختن به ولتاژهای بالا نیاز دارد و آن را محدود به محیط آزمایشگاهی میکند. اما نانوپنسهای گرافنی میتوانند مولکولهای کوچک DNA را با حدود 1 ولت گیر بیاندازند، به این معنی که این فناوری میتواند بر روی دستگاههای قابل حمل مانند تلفنهای همراه کار کند.
این گروه نانوپنسهای گرافنی را با ایجاد یک ساختار ساندویچی ساخت. جایی که یک ماده عایقبندی نازک، هافنیوم دیاکسید را بین الکترود فلزی در یک طرف و گرافن در طرف دیگر قرار میدهد.
هافنیوم دیاکسید مادهای است که معمولا در میکروتراشههای پیشرفته امروزی استفاده میشود.
تیم تحقیقاتی گفت: یکی از چیزهای مهم در مورد گرافن این است که با ابزارهای پردازش استاندارد در صنعت نیمه هادی سازگار است و این امر باعث میشود که این موضوع، تجاریسازی این دستگاهها را در آینده به مراتب راحتتر میکند.
یکی دیگر از جنبههای هیجانانگیز این فناوری این است که نانوپنسهای گرافنی را از دستگاههای مبتنی بر فلز جدا میکند.
به همین دلیل است که گرافن همچنین میتواند بیومولکولهای گیر افتاده را لمس کند. به عبارت دیگر، نانوپنسها را میتوان بعنوان زیستحسگرهای با حساسیت بالا استفاده کرد که میتوانند با استفاده از روشهای الکترونیکی ساده نمایش داده شوند.
گرافن (Graphene) نام یکی از آلوتروپهای کربن، متشکل از لانه زنبوری SP2 است.
همچنین گرافین(Graphine) نام یکی ازآلوتروپهای کربن، متشکل از SP+SP2 هیبریدیزه شده است. البته گرافین و گرافن را نباید با هم اشتباه گرفت. اما خواص آنها آن قدر به هم مشابه هستند که به جای هم به کار میروند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۹۱۶۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مورایس تنها فردی نیست که در ایران مسلمان شد؛ نام جدید سرمربی سپاهان چه خواهد بود؟
ژوزه مورایس دیروز در نشست خبری پس از بازی با استقلال ملاثانی تاکید کرد مسلمان شده است.
طرفداری | ژوزه مورایس به دین اسلام گرویده است.
روز گذشته بود که ژوزه مورایس پس از برتری سپاهان برابر استقلال ملاثانی تاکید کرد مسلمان شده و از این پس شرایط برای او متفاوت است. ژوزه مورایس اولین فردی نیست که پس از حضور در ایران، مسلمان میشود و پیش از او نیز ورزشکارانی بودند که دین اسلام را انتخاب کردند.
دنی اولروم (عرفان)دنی اولروم یکی از چهره های سرشناس ورزش ایران است که سالهاست به دین اسلام روی آورده است. او ملیتی نیجریه ای دارد اما از روزی که در سفارت کشورش در ایران همسرش را دید تصمیم گرفت تا تغییرات ابتدایی را در زندگی اش شکل دهد.اولروم که پیش از روی آوردن به اسلام یک مسیحی کاتولیک بوده است پیش از آمدنش به ایران سودای مسلمان شدن در سر داشته است که ازدواج با همسر ایرانی این فرصت را به بهترین نحو برای او فراهم ساخت: «در نیجریه مسلمانان زیادی وجود دارند و شاید بتوان ادعا کرد که اکثر نیجریهایها مسلمان هستند. تحقیقات زیادی درباره اسلام انجام دادم و به این نتیجه رسیدم که تنها در اسلام میتوانم گمشده خود را پیدا کنم، مدتها بود که در دل مسلمان شده بودم اما ازدواج بهانهای شد تا به این تصمیم خود جامعه عمل بپوشانم.» همسر دنی اولروم که پس از مسلمان شدن نام عرفان را برای خودش انتخاب کرده است، کارمند رسمی سفارت نیجریه است.
تسینا ایلوشنکو (لیلا رجبی)نایبقهرمان پرتاب وزنه اروپا. اوحالا با نام لیلا رجبی و با پرچم ایران در رقابتهای بینالمللی شرکت میکند. ایلوشنکو بعد از ازدواج با پیمان رجبی (که او هم دونده است) و مشرفشدن به دین اسلام، حالا یکی از ورزشکاران ایران است که با حجاب اسلامی در رقابتهای بینالمللی شرکت میکند. او که در رقابتهای قهرمانی باشگاهی برای اولین بار طی مدت حضورش با دیگر پرتابگرهای ایران رقابت کرد و 2 متر رکورد ایران را شکست، حالا آرزوهای دیگری دارد. لیلا و همسرش از طریق یکی از دوستان که در بلاروس زندگی میکند با هم آشنا شده اند. طبق گفته های پیمان، فاصله آشنایی آنها تا ازدواجشان 2 سال طول کشیده است تا در این 2 سال لیلا فرصت داشته باشد که درباره دین اسلام و کشور ایران تحقیق کند. اینترنت و کتابهایی درباره دین اسلام، خواندن قرآن به زبان روسی و در آخر موافقت خانواده ها باعث شد تا ورزشکاری دیگر به جمعیت مسلمانان اضافه شود. لیلا که اسمش را خودش از طریق یک سایت ایرانی پیدا کرده است در حضور امام جمعه بوشهر شهادتین را گفت.
دیوید جان رو (داوود)فقط شش هفته از حضورش در ایران گذشته بود که تصمیم گرفت مسلمان شود. دیوید جان رو، مربی انگلیسی تیم ملی بیلیارد ایران که حالا دیگر سمتی ندارد خیلی زود تصمیم به این کار گرفت.
روی مک لاو، یکی دیگر از دوستان مسلمان جان رو بوده است: «او سیاه پوست انگلیسی بود که مسلمان شده بود و در قطر زندگی می کرد. من درباره اسلام با او خیلی صحبت می کردم.» اما او در ایران تصمیم گرفت که مسلمان شود: «من به همه کشورها به جز آمریکا سفر کرده ام. مردم ایران با همه فرق می کنند. من از فرهنگ شما خوشم آمد. این که شما غذایی می خورید و به هم تعارف می کنید برای من جالب بود.» جان رو در حرم امام رضا (ع) تصمیم نهایی را برای تغییر مذهب گرفته بود: «من شش هفته است که به ایران آمده ام. مسابقه ای در مشهد برگزار شد. من خواستم به حرم امام رضا(ع) بروم. حس خوبی آنجا داشتم و همان جا بود که تصمیم گرفتم مسلمان شوم.» جان رو دوست دارد که یک بار دیگر به مشهد برود: «گفته ام که هر شهری که حرم دارد، من را آنجا ببرند. قم، شیراز ... دوست دارم یک بار دیگر مشهد را ببینم.»
از دست ندهید ????????????????????????
ژوزه مورایس: باافتخار مسلمان شدم و عضوی از یک خانواده ایرانیام آرنه اسلوت سرمربی جدید لیورپول لغو قانون رشد چگونه فوتبال ایتالیا را نابود میکند؟ بازیکن فرانسوی به دلیل عوارض واکسن کرونا از فایزر شکایت کرد!