بدترين توشه آخرت چيست؟

خبرگزاري آريا -

بدترين توشه براى آخرت ستم بر بندگان (خدا) است.
توشه آخرت , بهترين توشه ها توشه تقواست «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى); و زاد و توشه تهيه کنيد، و بهترين زاد و توشه، پرهيزکارى است»
بدترين توشه آخرت از ديدگاه نهج البلاغه
شرح و تفسير حکمت 221 نهج البلاغه با موضوع توشه آخرت را در اينجا بخوانيد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نهج البلاغه با مرور قرنها نه تنها تازگي و جذابيت خويش را حفظ کرده که فزونتر ساخته است و اين اعجاز نيست مگر به سبب ويژگي هايي که در شکل و محتوا است، اين امتياز را جز در مورد قرآن نمي توان يافت که در کلام امام علي (ع) درباره قرآن آمده است:
« ظاهره انيق و باطنه عميق، لاتفني عجائبه و لاتنقضي غرائبه » قرآن کتابي است که ظاهري زيبا و باطني عميق دارد، نه شگفتي هاي آن پايان مي‎پذيرد و نه اسرار آن منقضي مي‎شود.
بدترين توشه آخرت از ديدگاه امام علي در نهج البلاغه
در سخن مشابهي نيز آمده است : « لاتحصي عجائبه و لاتبلي غرائبه»
نه شگفتي هاي آن را مي‎توان شمرد و نه اسرار آن دستخوش کهنگي مي‎شود و از بين مي‎رود .
سخنان امام علي (ع) در فاصله قرن اول تا سوم در کتب تاريخ و حديث به صورت پراکنده وجود داشت .
سيد رضي در اواخر قرن سوم به گردآوري نهج البلاغه پرداخت و اکنون بالغ بر هزار سال از عمر اين کتاب شريف مي‎گذرد.
هرچند پيش از وي نيز افراد ديگري در گردآوري سخنان امام علي (ع) تلاشهايي به عمل آوردند ، اما کار سيد رضي به خاطر ويژگي هايي که داشت درخشيد و ماندگار شد، چون سيد رضي دست به گزينش زده بود.
شرح و تفسير حکمت 221 نهج البلاغه
امام علي(عليه السلام) فرمودند:بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ، الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ.
بدترين توشه براى آخرت ستم بر بندگان (خدا) است.
امام(عليه السلام) در اين گفتار حکيمانه به يکى از آثار سوء ظلم و ستمکارى اشاره کرده مى فرمايد:
«بدترين توشه براى آخرت ستم بر بندگان (خدا) است»; (بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ، الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ).
مى دانيم دنيا سرايى است که همگان از آن براى رفتن به سوى آخرت توشه بر مى دارند و هر کسى به فراخور حال و اعمال خود توشه اى تهيه مى بيند.
قرآن مجيد مى گويد: بهترين توشه ها توشه تقواست «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى); و زاد و توشه تهيه کنيد، و بهترين زاد و توشه، پرهيزکارى است». ولى گروهى به جاى آن ظلم و ستم بر بندگان خدا را توشه اين سفر سرنوشت ساز قرار مى دهند که به گفته امام(عليه السلام)بدترين توشه هاست.
زيرا گناهانى که جنبه معصيت الله دارد و يا به تعبير ديگر ظلم بر خويشتن است با توبه آمرزيده مى شود و حتى بدون توبه اميد عفو الهى و شفاعت درباره آن وجود دارد، همان گونه که قرآن مجيد مى فرمايد:
(قُلْ يَا عِبَادِى الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَّحْمَهِ اللهِ إِنَّ اللهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ) زيرا او بخشنده مهربان است.
ولى آنجا که پاى ظلم بر ديگران به ميدان مى آيد نه با آب توبه شسته مى شود و نه با عنايت شفاعت و جز با رضايت صاحب حق نجات از عواقب آن ممکن نيست و به همين دليل امام(عليه السلام)آن را بدترين زاد و توشه قيامت شمرده است.
شک نيست که زاد و توشه چيزى است که در راه سفر و به هنگام رسيدن به مقصد به انسان کمک مى کند و به يقين ظلم چنين موقعيتى را ندارد، بنابراين انتخاب اين لفظ در اينجا نوعى کنايه بليغ است، درست مانند اين است که انسان در سفرهاى دنيا به جاى حمل مواد غذايى مشتى از سموم با خود ببرد به او مى گوييم بدترين توشه آن است که به جاى غذا سموم با خود حمل کنى.
امام(عليه السلام) در خطبه 176 نهج البلاغه بعد از آن که ظلم را به سه بخش تقسيم مى کند مى فرمايد:
«وَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لاَ يُتْرَکُ فَظُلْمُ الْعِبَادِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً. الْقِصَاصُ هُنَاکَ شَدِيدٌ، لَيْسَ هُوَ جَرْحاً بِالْمُدَى وَلاَ ضَرْباً بِالسِّيَاطِ، وَلکِنَّهُ مَا يُسْتَصْغَرُ ذلِکَ مَعَهُ;
اما ظلمى که هرگز رها نمى شود ستمى است که بندگان بر يکديگر مى کنند که قصاص در آنجا شديد است اين قصاص مجروح ساختن با کارد يا زدن تازيانه (مانند قصاص در دنيا) نيست
بلکه چيزى است که اينها در برابرش ناچيز است». درباره آثار سوء ظلم در آيات قرآن و روايات اسلامى بحث هاى بسيار وسيع و گسترده اى آمده است.
بدترين توشه آخرت براي مومنان
قابل توجه اين که در آيه 45 سوره «انعام» درباره اقوام ظالمى که به سرنوشت دردناکى مبتلا شدند مى خوانيم:
«(فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَالْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعَالَمِينَ); و (به اين ترتيب،)
ريشه گروهى که ستم کرده بودند، قطع شد و ستايش مخصوص خداوند، پروردگار جهانيان است».
در اينجا خداوند به موجب ريشه کن کردن ظالمان حمد و ثناى خويش مى گويد و در آن روز که اعمال انسان اعم از خوب و بد هر کدام به صورت مناسبى مجسم مى شوند ظلم به صورت ظلماتى که اطراف وجود ظالم را فرا مى گيرد تجسم مى يابد همان گونه که پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) در حديثى فرمود:
«اِتَّقُوا الظُّلْمَ فَإِنَّهُ ظُلُماتٌ يَوْمَ الْقِيامَهِ». مرحوم کلينى در اصول کافى در حديثى از امام باقر(عليه السلام) نقل مى کند که هنگامى که رحلت پدرم على بن الحسين فرا رسيد مرا به سينه خود چسبانيد، سپس فرمود:
«فرزندم من تو را به چيزى وصيت مى کنم که پدرم در آستانه شهادت مرا به آن توصيه کرد و گفت اين چيزى است که پدرش (على(عليه السلام)) به آن حضرت توصيه کرده است فرمود:
«يا بُنَىَّ إيّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لايَجِدُ عَلَيْکَ ناصِراً إلاّ اللهُ; از ستم کردن بر کسى که هيچ يار و ياورى جز خدا ندارد بترس».
منبع: شرح حکمت 221 نهج البلاغه


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۹۴۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام جعفر صادق(ع) بر تمام امت اسلامی حق دارند

ماموستا سیدمصطفی خاتمی امام جمعه اشنویه در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب با تأکید بر عمل به سیره حضرت صادق(ع) در هماهنگی مذاهب اسلامی در امور وحدت آفرین، اظهار داشت: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام یکی از بزرگان آل نبی است که همواره به وحدت و هماهنگی امت اسلامی توصیه کرده اند.

ماموستا خاتمی، افزود: ایشان در زمانی که در مدینه منوره حضور داشتند، مردم از اقصی نقاط به حضور ایشان شرفیاب می شدند و بعد از شهادت ایشان امام مالک رهبر مذهب مالکی ها در مدینه منوره امورات مردم را به عهده داشت.

وی تصریح کرد: پیروان امام مالک از او سؤال کردند که شما امام جعفر صادق علیه السلام را چگونه می شناسید؟  امام مالک گفت: "ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر على قلب بشر افضل من جعفر بن محمّد الصادق علماً وعبادة وورعاً زهداو عملا" هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر هیچ قلبی، برتر از محمد بن جعفر از نظر علم و زهد و ورع خطور نکرده است.

این عالم اهل سنت، عنوان کرد: امام ابوحنیفه در محضر ایشان تلمذ کرده است. از پیروان ایشان سؤال کردم که جمله "لو لا السنتان لهلک النعمان" صحیح است که آن را تایید نمودند.

وی در پایان تأکید کرد:  امام ابوحنیفه فرمود: اگر دوسال تلمذ من در محضر امام صادق نبود، نعمان هلاک میشد. در پایان باید متذکر شوم که اکثر علومی که به شیعه و سنی رسیده است از پیامبر(ص) و خاندان پیامبر اکرم و امام جعفر صادق علیه السلام است.

انتهای پیام/