خفه‌گی؛ یک نوآر تمام عیار ایرانی
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۹۶۴۰۶
خبرگزاری شبستان: فریدون جیرانی با ساختن «خفه‌گی» نشان داد که در سینمای بدون ژانر ایران هم فیلمسازان می‌توانند بر اساس اصول ژانر به تولید اثر بپردازند.
خبرگزاری شبستان-سرویس فرهنگ و ادب- فریدون جیرانی از آن دست فیلمسازانی است که علاوه بر کارگردانی، تهیه کنندگی و فیلمنامه‌نویسی، منتقد، روزنامه‌نگار و تاریخ‌نگار سینمایی قهاری است همچنان که او به همراه چند نفر دیگر را دایره‌المعارف سینمای ایران می‌نامند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خفه‌گی، به جزء چند المانی که در فیلم نمایش داده شد (استفاده صحرا از موبایل، آیفن تصویری خانه مدرن مسعود و منطقه پونک)، ویژگی های اصلی فیلم‌های نوآر سیاه و جنایی را دارد. از حرکت و ریتم کند دوربین و شخصیت‌ها و مکثهای زیاد بازیگران گرفته تا فضای سیاه و زیرپا گذاشتن ارزش‌های اخلاقی، هوای برفی، دیالوگ‌های کم، نورپردازی اندک، فیلمبرداری تک رنگ، سایه‌های زیاد، قاب بندی‌های مورب ویژه سبک نوآر. گریم، طراحی لباس و صحنه و وقوع جنایت در این فیلم، منطبق بر استانداردهای این سبک است. البته قهرمان زن داستان برخلاف بیشتر آثار نوآر خارجی، بدلباس، بدون آرایش و تقریباً زشت است و در پایان هم قربانی جنایت می‌شود تا راز مسعود فاش نشود. از این لحاظ فیلم شبیه به «روانی» هیچکاک است که شخصیت اصلی زن داستان کشته می‌شود.
بی زمانی و بی مکانی نیز از دیگر ویژگی‌های بارز این نوع فیلمسازی است که در خفه‌گی می‌توانست اندک المان آن نیز حذف شود البته فریدون جیرانی پس از اینکه این فیلم در جشنواره سی و پنجم فیلم فجر به نمایش درآمد و اهالی رسانه و منتقدان را میخکوب کرد، در مصاحبه‌های متعدد بارها به این موضوع اذعان داشت که باید این ویژگی‌ها از کار حذف می‌شد.
خفه‌گی با وجود اینکه فیلمی نوآر با فضای بی اعتمادی و جنایت است، اما صحنه‌های خشونت و جنایت و خون در فیلم نمایش داده نمی‌شود که این موضوع یکی از حُسن‌های فیلم است.
جیرانی قبل از اینکه فیلمی را بسازد فیلم زیاد می‌بیند که به گفته خودش، قبل از اینکه خفه‌گی را بسازد، حدود 30 فیلم را تماشا کرده تا بتواند فضای فیلم را در بیاورد و به لحن سرد، آرام و ساکت برسد. او اولین بار است که در فیلمش از ریتم و لحن آرام استفاده کرده است تا فضای تریلری فیلمش دربیاید. البته در این میان نمی‌توان از بازی متفاوت و تاثیرگذار الناز شاکردوست گذشت. او در بازی جدیدش، کاملاً به کارگردان اعتماد کرده و حتی کوچک‌ترین خطا از او سر نزده است. نوید محمدزاده نیز یکی از بازی‌های خوب خود را ارائه داده است که البته اندکی شبیه به خسرو پارسا در «خشم و هیاهو» است.
جیرانی سعی کرده تا در تریلرش، مسائل جامعه شناختی و روانشناسی را توأمان داشته باشد و به همین دلیل است که شاهد گوشه‌هایی از زندگی زهره با بازی ماهایا پطرسیان هستیم که به داستان جنایی، رگه‌های ملودرام اجتماعی تزریق می‌کند که به اعتقاد نگارنده، نه تنها لطمه‌ای به فیلم نوآر جیرانی نزده بلکه نقاط سیاه اجتماعی را نیز به تصویر کشیده که همسو با داستان فیلم است.
در پایان باید این نکته را یادآور شوم که گرچه فریدون جیرانی بر اساس کلیه اصول یک ژانر آخرین اثر خود را ساخته اما کماکان در پی تجربه کردن و نوآوری هم هست. از خرق عادت در استفاده از ماهایا پطروسیان و الناز شاکردوست با گریم و نقشی متفاوت و کاملاً به دور از ذهن عادت کرده مخاطبان به شوخ و شنگی این دو در آثار پیشینشان تا پذیرش ریسک ارائه تصویر سیاه و سفید در دوره فیلم‌های تمام رنگی بهینه‌سازی شده با برترین تکنولوژی‌ها از جمله تلاش های اوست که نشان از سر پر سودا و هنرمندانه‌اش دارد.
فریدون جیرانی با ساختن «خفه‌گی» نشان داد که هنوز هم از جمله فیلمسازانی است که می‌تواند خطوطی را که به نظر تابویی هنری یا اجتماعی می‌آیند را بشکند همچنان که او در گذشته هم فیلم‌هایی همچون «قرمز»، «من مادر هستم» را نیز ساخت که در آن برهه کمتر فیلمسازی دنبال چنین موضوعاتی می‌رفت.
آزاده فضلی
پایان پیام/294
منبع: شبستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۹۶۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پخش صدای علیرضا قربانی قبل از مسابقه حساس فوتبال !
به گزارش همشهری آنلاین، شامگاه گذشته (۷ اردیبهشت) پرونده رقابت‌های دور یک هشتم نهایی جام حذفی فوتبال باشگاه‌های کشور با صعود سپاهان و حذف پرسپولیس بسته شد. یکی از حساس‌ترین رویداهای فوتبالی شب گذشته بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک بود که اتفاقا به میزبانی اراکی‌ها برگزارشد.
بسیاری از علاقمندان فوتبال در این شب پر هیجان ورزشی راهی استادیوم شدند تا تیم مورد علاقه خود را تشویق کنند. معمولا در همه دنیا رسم بر این است که قبل از بازی‌های فوتبال برای حاضران در استادیوم موسیقی‌های پر هیجان پخش می‌کنند تا تماشاچی با فضا همراه شود و رخوتی در استادیوم ایجاد نشود؛ گاهی هم بسته به اهمیت بازی خوانندگان مطرح پاپ به استادیوم دعوت می‌شوند تا قبل از شروع بازی شور و هیجان مضاعف به تماشاچی تزریق کنند.
اما شب گذشته در ورزشگاه امام خمینی (ره) اراک بدون توجه به تمام این موضوعات برای حاضران موسیقی نواحی و آواز علیرضا قربانی (خواننده کلاسیک ایرانی) پخش شد؛ آن هم در شرایطی که نه مخاطب برای شنیدن آواز ایرانی حاضر شده است و نه آواز ایرانی قرار است به فضای استادیوم هیجان ببخشد!
درست است که موسیقی برای عده زیادی از مردم تنها جنبه سرگرمی دارد اما نباید از تاثیر موسیقی بر ذهن غافل شد. اینکه در تمام این سال‌ها موسیقی ورزشی مناسبی برای چنین رویدادهایی ساخته نشده است، قطعا جای بحث مفصل دارد اما کاش برگزارکنندگان مسابقه شب گذشته فقط کمی به اثربخشی موسیقی مهیج برای مخاطب فوتبالی احترام می‌گذاشتند و با کج‌سلیقگی نه جایگاه موسیقی ایرانی را تنزل می‌بخشیدند و نه حوصله تماشاچیان فوتبال را سر می‌بردند!
کد خبر 847416 منبع: ایسنا برچسب‌ها كنسرت موسيقى ویژه ورزشی موسیقی - چهره - ساز - آلبوم - اجرا خواننده - علیرضا قربانی
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»