به نقل از «ایکنا»

چرا امام صادق(ع) را رئیس مذهب تشیع می‌دانیم

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۰۷۸۷۴

حجت الاسلام اکبر رضایی استاد حوزه علمیه همدان، در گفت وگو با خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا) از همدان، اظهار کرد: امام ششم ما شیعیان جعفر صادق(ع) در 17 ربیع الاول سال 83 هجری در مدینه متولد شدند، نام مادر ایشان ام فروه و کنیه ابوعبدالله است،حضرت در عمر 65 ساله خود 34 سال عهده دار امامت بودند و در 25 شوال سال 148 هجری به دست منصور دوانیقی مسموم شدند و به شهادت رسیدند که در قبرستان بقیع به خاک سپرده شده اند، این حضرت دارای 7 پسر و 3 دختر بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جایگاه علمی امام جعفر صادق(ع)
رضایی دهقان بیان کرد: امام ششم که او را جوینده علم و راستگوی حقیقت ها نامیده اند در دوران حکومت ظالمانه خلفای عباسی زندگی می‌کرد این حکومت در ظاهر خود را حامی اهل بیت رسول الله (ص) معرفی می‌کرد بنابراین امام(ع) از این فرصت نهایت استفاده را کرد و به نشر احکام و حقایق اسلام پرداخت، به اندازه ای که حوزه درس حضرت 4 هزار دانشجو و طالب علم داشت. به همین جهت اکثر اخبار و احادیث شیعه از آن حضرت نقل شده است و ایشان را رئیس مذهب تشیع می‌دانند.
وی با بیان اینکه در زمان امام صادق(ع) اندیشه‌های مادی ریشه کرده بود عنوان کرد: در برابر این اندیشه های گمراه کننده سرسختانه ایستاده بود و به ایرادهای منطقی و منحرف کننده آنان پاسخ می‌داد و هرگونه اشکالی را که به آئین پیامبر(ص) می‌گرفتند با منطقی قوی و بیانی شیوا و با مهربانی آنان را قانع می‌کرد.
این استاد حوزه ادامه داد: پیشوی ششم شیعیان سخن هرکس را هرچه که بود با منتهای خونسردی و ادب گوش فرا می‌داد و سپس با بیانی وسیع و منطقی عمیق به آنان پاسخ می‌داد.
وی با اشاره به سعه صدر امام(ع) در پاسخ دادن به شبهات یادآور شد: این شیوه‌ی امام برای ما حجت است که در مقابل شبهات ایجاد شده در زمان حاضر همانند ایشان رفتار کنیم، متاسفانه گاهی در مباحث علمی و منطقی از کوره در می‌رویم اما باید دانست کسی که یقین به گفته‌هایش دارد و حق با اوست خدا نیز با اوست و نباید برای اثبات ادعایش عصبانی شود.
دهقان خاطرنشان کرد: از هواداران مکتب دهریون هر شخصی که با امام(ع) به بحث و فحص می‌پرداخت در پایان بدون تردید به شکست خود و پیروزی حق اعتراف می‌کرد. در آن دوران مکتب مادی‌گری در استدلال خود سخنانی گزنده و واژه‌هایی زشت و نفرت آور بر زبان می‌آوردند اما پیشوای ما با آنان مدارا می‌کرده و به نرمی با آنها سخن می‌گفتند و چنان در تنظیم منطق خود مهارت داشت که سرانجام حریف مباحثه شیفته‌ی کلام و منطق او می‌گشت.
وی با اشاره به یک داستان بیان کرد: روزی ابوشاکر از پیشوایان مکتب مادی‌گری به امام(ع) گفت: پدران تو مردمی دانشمند و با فکرهای درخشان، ماعقیده داریم که جهان ازلی است و آغاز ندارد،قدیم است و شما که جهان را حادث می شمارید چه منطق معقولی دارید؟
امام تخم مرغی را برداشت و فرمود « اي ديصاني، چنان که مي‏بيني اين تخم مرغ، بسته است و پوسته‏ي غليظي بر روي آن قرار گرفته و زير اين پوسته‏ي غليظ و محکم، پوسته‏ي رقيق و نازکي قرار دارد و درون پوسته‏ي رقيق، دو مايع روان نقره اي و طلايي وجود دارد؛ که هيچ کدام داخل ديگري نمي‏شوند و همان گونه که مي‏داني نه کسي از آن خارج شده که خبر از سلامت آن بدهد و نه کسي در آن داخل شده که خبر از فساد آن بدهد. و معلوم نيست آيا براي پيدايش جوجه نر آفريده شده و يا براي پيدايش جوجه ماده. از اين تخم مرغ انواع طاووس‏ها (و جوجه‏هاي گوناگون ديگر) بيرون مي‏آيد؛ آيا فکر نمي‏کني که براي اين آفرينش مدبري لازم است؟ این تخم مرغ و آنچه در این جهان مشاهده می کنید اجزایی هستند که در مقام کل وجود عالم را تشکیل می دهند و ابوشاکر ديصاني چيزي نگفت و سر به زير انداخت و پس از اندکي تأمل در مورد این سخنان امام(ع) که در حد درک او بیان کرده بود قانع شد و احساس عجز در مقابل ایشان کرد و به مقام علمی پیامبر و اهل بیت علیها سلام پی برد.

ره‎توشه‌هایی از امام صادق(ع)
رضایی دهقان با اشاره به نکته ای در باب تربیت صحیح از امام (ع) اذعان کرد: امام می‌فرماید «پدران خود را گرامی دارید تا فرزندان شما به شما احترام کنند، از ناموس مردم چشم بپوشید تا دیگران از ناموس شما چشم بپوشند.» (بحارالانوار جلد 2 صفحه242)
وی با اشاره به حدیثی دیگر از امام(ع) گفت: ایشان می فرماید « هرکه دو روز از عمرش مثل هم باشد مغبون شده است.» (مُغنیه المرید صفحه 129)

 

منبع: ایکنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۰۷۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لرستان در سوگ بنیانگذار مکتب تشیع

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان لرستان، مردم لرستان در شب شهادت بنیانگذار مکتب تشیع، امام جعفر صادق (ع) بر سر و سینه زدند و اشک ماتم ریختند.
امام صادق (ع) در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد.

برخی منابع تولد ایشان را در سال ۸۰ هجری قمری ذکر کرده اند. پدر بزرگ ایشان امام سجاد (ع)، پدر بزرگوارشان امام محمد باقر (ع) و مادرشان معروف به ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است.

به عقیده شیعه، دوران امامت امام جعفر صادق (ع) ۳۴ سال بود که با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان مصادف بوده‌است. امام صادق (ع) با پنج تن از خلفای بنی امیه، هشام بن عبدالملک، ولید بن یزید بن عبدالملک، یزید بن ولید بن عبدالملک، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ملقب به حمار و دو تن از خلفای بنی عباس ابوالعباس (عبدالله بن محمد) معروف به سفاح و ابوجعفر معروف به منصور دوانیقی معاصر بود.

یکی از خصوصیات بارز امام صادق (ع) علم فراوان ایشان است. امام صادق (ع) به جهت ضعف حکومت اموی، فعالیت علمی بسیار بیشتری نسبت به دیگر امامان شیعه داشتند. ایشان بسیار اهل زهد، عبادت، روزه داری و تلاوت قرآن بودند. امام صادق (ع) به فقرا کمک بسیار می‌کردند و در بیشتر شب‌ها به صورت ناشناس برای فقرا غذا می‌بردند به طوری که بخشندگی ایشان در بین مردم زبانزد بود.

عصر امام صادق (ع)، عصر جنبش فرهنگی و فکری و برخورد فرق و مذاهب گوناگون بود. پس از زمان رسول خدا دیگر چنین فرصتی پیش نیامد تا معارف اصیل اسلامی ترویج شود به خصوص که قانون منع حدیث و فشار حُکّام اموی باعث تشدید این وضع شده بود بنابراین خلأ بزرگی در جامعه آن روز که تشنة هرگونه علم و دانش و معرفت بود، به چشم می‌خورد.

امام صادق (ع) با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدر بزرگوارشان را گرفتند و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به وجود آوردند و در رشته‌های مختلف علمی و نقلی شاگردان بزرگی تربیت کردند.

هشام بن حکم، مفضل بن عمر کوفی جعفی، محمد بن مسلم ثقفی، ابان بن تغلب، هشام بن سالم، مؤمن طاق و جابر بن حیان از شاگردان ایشان بودند. تعداد شاگردان امام را تا چهار هزار نفر نوشته اند. ابوحنیفه رئیس یکی از چهار فرقه اهل سنت، مدتی شاگرد امام صادق (ع) بود و خودش به این موضوع افتخار کرده است.

امام جعفر صادق (ع) از فرصت‌های گوناگونی برای دفاع از دین و حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می‌برده است. مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه‌های گوناگون انجام پذیرفت که طی آنها با استدلال‌های متین و استوار، پوچی عقاید آنها و برتری اسلام ثابت می‌شد.

بیشترین احادیث از امام صادق (ع) نقل شده است، اولین علت این امر مربوط به شرایط خاص زمان امامت ایشان و دومین دلیل این است که ایشان از دیگر امامان بیشتر عمر کردند و به همین علت امام صادق (ع) را شیخ الائمه نیز می‌نامند.

همچنین فقه شیعه امامیه که به فقه جعفری مشهور است منسوب به امام جعفر صادق (ع) است، زیرا بخش عمده احکام فقه اسلامی بر طبق مذهب شیعه امامیه از ایشان است و آن اندازه که از آن حضرت نقل شده است از هیچ یک از ائمه نقل نشده است.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی