خاطره سازي‌هاي «بابک بيات»؛ از دهه 50 تا حميد حامي
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۰۹۱۸۲۸
خبرگزاري آريا - هفته نامه صدا: «دلم گرفت اي هم نفس...» اين ترانه بيش از آن که يادآور فيلمي سينمايي در اواخر دهه هفتاد باشد، ظهور خواننده اي جوان از مکتب بابک بيات را به خاطر مي آورد. حميدرضا حامي يکي از سه خواننده جواني بود که از ميان ده ها شاگرد آهنگساز بزرگ موسيقي پاپ ايران توانست سيري صعودي داشته باشد، تا جايي که حتي تحسين خوانندگان موسيقي سنتي ايران که نگاه چندان خوبي به موسيقي پاپ ندارند را برانگيزد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در يازدهمين سالگرد درگذشت بابک بيات به سراغ حامي رفتيم تا براي مان از راز ماندگاري موزيسيني بگويد که کوچ هم نسلانش به آن سوي آب ها را ديد اما از خاموشي نترسيد و جلاي وطن نکرد؛ ماند و در خاک خود به آموزش و همکاري با خوانندگان جوان پرداخت و تا آخرين روزهاي عمرش از پا ننشست. گفتگوي ما با حامي را به بهانه سالمرگ بيات در ادامه مي خوانيد:
ما نسلي از خوانندگان موسيقي پاپ را داريم که تعدادشان از دو، سه نفر تجاوز نمي کند. اين عده با موسيقي بابک بيات مطرح شدند يا حداقل بخشي از زندگي آنها گره خورد به کاري که بيات انجام مي داد. اگر کمي به عقب برگرديم چه چيزي باعث شد که امضاي بيات حتي بعد از گذشت بيش از يک دهه از مرگش هنوز روي شما باشد و حامي را به درست يا غلط شاگرد بابک بيات بدانند؟
- چند شرط وجود دارد که من تيتروار به آنها مي پردازم. يکي از اين موارد اصالت اخلاقي و هنري بابک بيات است که هم در موسيقي و هم در اخلاق، اصالت داشت. ايشان خانواده دوست، مبادي آداب، اهل اخلاق، سلامت بدن و اهل خانواده بود، از طرف ديگر در موسيقي هم به دنبال اصالت آن مي گشت. ايشان به هنر براي هنر اعتقاد داشت و هيچ گاه براي کارهايي که قرار بود توليد کند، کم نمي گذاشت. فاکتور بعدي که باز هم به اصالت هنري بر مي گردد، ريزبيني و کمال گرايي ايشان در توليد يک اثر بود که باعث مي شد خروجي يک خروجي قدرتمند باشد.
چهارم اين که ايشان به خاطر تجربه چهل و اندي ساله در موسيقي مي دانست که کدام اثر ماندگاري بيشتري دارد، کدام يک مهر محکم تري خورده و کدام از عمر کمتري برخوردار است. براي گزينه بعدي مي توانم از شناخت ايشان در مورد ادبيات و شعر فارسي بگويم. بابک بيات به خاطر شناخت دقيق و با سابقه اي که روي اشعار کلاسيک و ترانه هاي فارسي داشت، در اين زمينه هم آدم متبحري بود و مي دانست که چه انتخاب کند که ماندگار شود تو به عمق برود.
ما موزيسن هاي پاپ زيادي داشته ايم که از دنيا رفته اند اما ماندگاري بابک بيات را ندارند. همچنين شما بعد از او نيز کارهاي خيلي خوبي انجام داده ايد اما چرا نام تان به نام بيات گره خورده است؟
- تمام اين عوامل سبب مي شد که خروجي، يک خروجي خاص باشد. اين خروجي خاص علاوه بر اصالت و تفکري که پشتش قرار دارد، ريزه کاري هاي ديگري داشت و آن فوت کوزه گري است که فقط مختص بعضي از آهنگسازان قديمي بود. تمام اين موارد باعث مي شد که از بابک بيات، يک آهنگساز خاص با آثاري که ماندگاري بلند مدتي دارند به وجود بيايد. در اين مسير آقاي بيات با هر کسي که برخورد داشت و همکاري کرد، تاثير بزرگي بر زندگي هنري شان گذاشت. من بعيد مي دانم کسي بتواند منکر اين موضوع شود. البته تعدادي از خوانندگان بعد از انقلاب هستند که آقاي بيات با آنها همکاري کرده اما آثار آنها ديده و شنيده نشده است. نمونه هاي زيادي از اين دست وجود دارند. آقاي بيات فقط با من، نيما مسيحا و ماني رهنما بعد از انقلاب کار نکرد، او حداقل با بيست، سي خواننده پس از انقلاب کار کرد ولي ما اثري از آثار و اسم آن آدم ها نمي بينيم اما در مسير زندگي تمام کساني که با آقاي بيات همکاري کردند، يک رد پر رنگ عميق اثرگذار باقي مانده است. حالا اين رد در زندگي يک نفر که خط فکرش به فکر آقاي بيات نزديک بوده، بيشتر و در زندگي ديگري کمتر بوده است. البته يکي از دلايل اين اتفاق استمرار و پافشاري ما روي فرم و سبکي بود که آقاي بيات روي آن تاکيد داشت. تصور کنيد اگر ما يک آلبوم با آقاي بيات ضبط مي کرديم و بعد مي رفتيم يک کار اکتيو مي خوانديم يا فرم موسيقي خود را عوض مي کرديم، مسلما آن تاثيرگذاري که امروز دارد را نمي داشت ولي ما پيرو مکتب موسيقي دهه پنجاهي از فرم و سبکي که بابک بيات، يکي از پيشروانش بود، هستيم. به همين خاطر ماندگاري ما کنار بابک بيات نسبت به بقيه خواننده هايي که با ايشان همکاري کردند، بيشتر شده است.
شما در يک بازه زماني که کم هم بوده، بابک بيات را مي ديديد. او سير و سلوکي داشته و شما شيوه اش را ديده و با گوشت و استخوان خود احساس کرده ايد اما سوالي اينجا مطرح مي شود؛ ما دوگانه اي در موسيقي ايران داريم؛ در موسيقي سنتي ايراني هميشه موسيقي پاپ يک موسيقي دم دستي يا مبتذل به نظر مي رسد ولي گونه اي از موسيقي پاپ که شما در آن راه قدم بر مي داريد و بزرگانش قبل از انقلاب نيز بابک بيات، واروژان و ديگران بوده اند، شيوهاي بوده که موزيسين هاي موسيقي ايراني که گاهي از موضع بالاتر بعضي از موارد را دنبال مي کنند، اين موسيقي را تاييد مي کنند...
- راجع به اصطلکاک اخلاقي و کاري آقاي بيات با کساني که با ايشان همکاري مي کردند، اين نکته را بگويم که اين اتفاق در مورد همه خوانندگان رخ نمي داده است. خيلي از خوانندگان مي آمدند، آهنگ را مي گرفتند و يک دوره اي کنار آقاي بيات فقط سر ضبط آلبوم بودند و بعد هم مي رفتند. اما در مورد چند نفري که اسم شان را آوردم (منظورم خوانندگان بعد از انقلاب است) بايد بگويم که ما با آقاي بيات زندگي کرديم. ايشان به ماني رهنما مي گفت «مثل پسرم مي ماني.» همين احساس را نسبت به من و نيما مسيحا داشت. حالا اگر ما را مثل پسرش نمي دانست ولي ما ايشان را مثل پدرمان مي دانستيم چون دلسوز ما بود.
چون موسيقي شما به لحاظ شيوه خوانش علاوه بر حس، ترانه و تنظيم، يک شيوه خوانش فني است و صرفا اين گونه نيست که يک نفر دلش بخواهد که بخواند و ترانه اش سوز و گداز داشته باشد؛ مثل آثاري که امروزه متاسفانه در بخش زيادي از موسيقي پاپ با آن درگير هستيم...
- از نظر تکنيکي و داستان موسيقايي، حداقل وقتي من کنار دست ايشان بودم، گفته شما را تاييد مي کنم که از روي دست ايشان ياد مي گرفتم بدون اين که قصه استاد و شاگردي وجود داشته باشد. وقتي کنارشان بودم از تجربيات شان بهره مي بردم، به هر ترتيب ريزه کاري هاي ايشان در تمام جزئيات از جمله فن بيان، تلفيق شعر و ملودي، سازبندي صحيح، اصلاح صدباره خط ملودي خواننده، دقت نظر و اصلاح چندين باره تنظيم کننده براي ارکستر، اصلاح چندين باره خواننده زماني که در استوديو مي خواند از بابت مشکلاتي که در فن بيان و کوک و ... داشت، تمرينات زياد براي خواندن يک اثر قبل از رفتن به استوديو، انتخاب نوازنده هاي درست و صحيح و از طرفي دوري از موسيقي کاذب الکترونيک و نزديک به موسيقي آکوستيک باعث مي شد خواننده ها يا بهتر است بگويم اهالي موسيقي سنتي، اين نوع از موسيقي را تاييد کنند چون موسيقي بابک بياتي، موسيقي پاپ نبوده است.
خود بابک بيات در گفتگوهايي که بين شما در مي گرفت به چه نحو روي اين شيوه تاکيد داشت؟ از طرف ديگر با وجود اين که مخاطبان موسيقي شما، مخاطبان نوجوان موسيقي پاپ که امروز مي آيند و فردا مي روند، نيستند، به نظرتان چرا مخاطبان تقريبا ثابتي داريد؟
- ما نبايد موسيقي بيات را جزو موسيقي پاپ امروزي دسته بندي کنيم، حتي کارهاي قبل از انقلاب او هم جزو موسيقي پاپ روز دسته بندي نمي شده است. حالا کاري نداريم که مردم قبل از انقلاب علاقه بيشتري به اين نوع از موسيقي نشان مي دادند و امروز کمتر تمايل دارند اما موسيقي بيات قبل از انقلاب هم موسيقي روز نبوده است چون پايه هاي موسيقي بابک بيات و خط ملودي هايي که مي ساخت هم بر موسيقي ايراني اصيل و نواهاي ايراني و هم بر قوانيني که بر موسيقي کلاسيک حاکم است، استوار بود. البته ناگفته نماند که الان هم بعد از گذشت اين سال ها همچنان استوار است.
فکر مي کنم يکي از دلايلي که اهالي موسيقي سنتي به موسيقي از نوع بابک بياتي علاقه دارند يا حداقل آن را تاييد مي کنند، فاکتورهايي باشد که فاکتورهاي استاندارد موسيقي است و از کنارش آهنگسازها، ترانه سراها و خواننده هاي زيادي به جامعه موسيقي هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب معرفي شده اند. خودم وقتي با سالار عقيلي، محمد معتمدي عزيز، عليرضا قرباني و يکسري از خواننده هاي سنتي برخورد مي کنم يا نوازنده ها و آهنگسازهاي برجسته موسيقي سنتي که جزو ستاره هاي اين حوزه محسوب مي شوند را ملاقات مي کنم و مي بينم که به نوع موسيقي من و صدايم مهر تاييد مي زنند، اين را نشان دهنده اين مي دانم که راهم را اشتباه نيامده ام. من هم يکي از خوانندگاني هستم که در سال هاي شروع بر مکتب موسيقي دهه پنجاه تکيه کردم و همان طور که پيش تر گفتم بابک بيات هم قسمتي از آن مکتب بوده است.
موسيقي در ايران بعد از انقلاب تا چندين سال ممنوع بود و طبعا صف اول افرادي که اين ممنوعيت را بيشتر احساس کردند، کساني بودند که پيش از انقلاب فعاليت داشتند. خيلي از هم دوره اي هاي بيات از ايران رفتند يا کسي مثل واروژان پيش از انقلاب درگذشتند. بابک بيات هيچ گاه دلخور نبود که تا سال ها از انجام کار دلخواهش محروم است؟ مي دانيم که اولين کارهاي او در حوزه موسيقي پاپ نبود و بيشتر در حوزه موسيقي کودک کار مي کرد.
- بله، کارهايي مثل «علي کوچولو» را ساخت ولي خوشبختانه آقاي بيات به دليل علاقه به خانواده و وطن، دلسوزي براي موسيقي وطنش يا هر چيز ديگر نرفت. به هر ترتيب تمام اين عوامل باعث شد که آقاي بيات در ايران بماند و از خاکش نرود که جاي شکر اين موضوع خيلي زياد است چون اگر آقاي بيات از ايران مي رفت، قسمتي از موسيقي امروز ايران وجود نداشت. چه بسا شايد پرويز مقصدي ها، منوچهر چشم آذرها و آندرانيک ها اگر از ايران نمي رفتند، موسيقي ايران به روزي که امروز دچارش شده نمي افتاد. بابک بيات از ايران نرفت، مبارزه کرد و ماند اما بيشتر انرژي خود را روي موسيقي فيلم گذاشت؛ موسيقي فيلمي که ترانه و کلام نمي توانست داشته باشد اما يادم هست در همان روزگاري که آقاي بيات در ايران کار مي کردند براي خواننده هايي که قبل از انقلابي هستند و از ايران مهاجرت کرده بودند، کار مي ساختند و فعاليت پاپ نيز داشتند ولي همان طور که گفتم عمده فعاليت شان در سال هايي که موسيقي پاپ با کلام ممنوع بود، روي موسيقي فيلم متمرکز بود. خدا را شکر بعد از سال ها در موسيقي با کلام هم باز شد و شانس همکاري خواننده هايي از جمله من با آقاي بيات مهيا شد.
صحبت پاياني شما را مي شنويم...
- من خيلي خوشحال و خوشبختم که همان طور که اشاره کردم، شانس همکاري با برخي از بزرگان موسيقي ايران را داشتم. اين شانس در سايه لطف خداوند، اخلاق، توانايي و تکنيک رخ مي دهد که در مورد همکاري با آقاي بيات با همين سه فاکتور به من داده شد. اين اتفاق از خوشبختي هاي من است. البته من با آهنگسازان ديگري نيز کار کرده ام ولي تا وقتي زنده ام و نفس مي کشم مديون استاد بابک بيات هستم. بعد از مرگم نيز آنهايي که موسيقي و صداي من را گوش مي دهند، بدانند که بابک بيات يک دين به گردن آنها هم دارد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۰۹۱۸۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمید معصومی‌نژاد تابعیت ایتالیایی دارد؟
آفتاب‌‌نیوز :
فیلم سال گربه که این روز‌ها همراه با تمساح خونی، اتفاق‌های خوبی را در گیشه رقم می‌زنند، داستان متفاوتی دارد و در ترکیب بازیگرانش، نام دو نفر به چشم می‌خورد که پیش از بازیگری، آنها را به عنوان مجری و خبرنگار می‌شناسیم: یکی رضا رشیدپور که البته اولین تجربه بازیگری‌اش نیست و پیش‌تر در چند فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی ایفای نقش کرده و دیگری حمید معصومی‌نژاد که اولین حضور خود را به عنوان بازیگر در این فیلم تجربه می‌کند.
معصومی‌نژاد که با گزارش‌های متنوع و به ویژه با تکیه‌کلام معروف «حمید معصومی‌نژاد، رم» در پایان گزارش‌هایش شناخته می‌شود، لحن و سبک خاصی در کارش دارد و از این حیث خبرنگاری سرشناس برای ایرانیان در سراسر جهان محسوب می‌شود.
او سال‌هاست در رم اقامت دارد و مشغول خبرنگاری است. معصومی‌نژاد که این روز‌ها بیشتر در صفحه اینستاگرامش فعالیت دارد و ویدئو‌هایی درباره فرهنگ ایتالیایی برای ایرانی‌ها تهیه می‌کند، به تازگی در فیلم سال گربه ایفای نقش کرده و همین بهانه‌ای شد تا با او به گفتگو بنشینیم.
آقای معصومی نژاد شما لحن خاصی در گزارشگری دارید و صاحب سبک هستید. در سال گربه نیز همان حمید معصومی‌نژاد بودید با تکیه کلام همیشگی‌تان. تمایل خودتان بود تا کاراکتر حمید معصومی‌نژادِ خبرنگار را بازی کنید یا می‌خواستید متفاوت از آنچه شما را می‌شناسند ایفای نقش کنید، اما از شما این‌گونه خواسته شد؟
نقشی را که در فیلم سال گربه ایفا کردم، دقیقا چیزی بود که از من خواسته شده بود. این نقش کوتاه را در برابر آمفی‌تئاتر باستانی کلوسئو در مرکز رم که قدمتی ۲ هزار ساله دارد بازی کردم.
علاقه دارید بازیگری را در همین قالب و در نقش یک خبرنگار در فیلم‌ها ادامه دهید یا نقش‌های دیگری هم اگر پیشنهاد شود، می‌پذیرید؟
معصومی‌نژاد: راستش هنوز به این مساله فکر نکرده‌ام، اما در هر صورت این علاقه را در خودم می‌بینم که علاوه بر نقش خبرنگاری، در نقش‌های دیگر هم بازی کنم. البته که بازیگری حرفه‌ای هم مانند خبرنگاری، کار ساده‌ای نیست.
آیا پیشنهاد جدیدی برای بازیگری به شما شده است؟ شاید بازیگری از دور بسیار ساده به نظر برسد، اما این حرفه نیز مانند خبرنگاری دشواری‌های خودش را دارد؛ حتی وقتی می‌خواهید در نقش خودتان بازی کنید
معصومی‌نژاد: بله و در حال بررسی هستم.
نگاه‌تان به بازیگری چگونه است؟ چرا که سکانسی که شما بازی کردید بیش از آن‌که ایفای نقش باشد، خود حمید معصومی‌نژاد بود با همان لحن دلنشین همیشگی
معصومی‌نژاد: شاید بازیگری از دور بسیار ساده به نظر برسد، اما این حرفه نیز مانند خبرنگاری، دشواری‌های خودش را دارد، حتی وقتی می‌خواهید در نقش خودتان بازی کنید.
علاقمند هستید با کدام کارگردان‌های ایرانی کار کنید؟
معصومی‌نژاد: با وجود اینکه تجربه کار حرفه‌ای را در سینما ندارم، اما بر این باور هستم که یک کارگردان باذوق و چیره‌دست می‌تواند فیلم‌های جذابی را در عرصه سینما بسازد و مانند هنرپیشه‌های معروف و بااستعداد، مخاطبان زیادی را جذب کند.
پیش از این فیلم نیز پیشنهاد بازیگری داشتید؟
معصومی‌نژاد: خیر، اما بعد از مدت کوتاهی، پیشنهاد بازی در فیلم دیگری به من ارائه شد. فکر نمی‌کردم روزی بازیگری را هم تجربه کنم.
به تجربه بازیگری در ایران هم فکر می‌کنید؟
معصومی‌نژاد: البته، اخیرا پیشنهاد جدیدی برای بازیگری در ایران دریافت کردم که در حال بررسی هستم.
به ایران سفر می‌کنید؟
معصومی‌نژاد: به امید خدا به زودی‌زود برای دیدار با خانواده و به ویژه پدرعزیزم به ایران خواهم آمد. وقتی به ایران بیایم، حتما همراه با هموطنان خوب و صمیمی‌ام در سینما، فیلم سال گربه را هم می‌بینم.
لحن حمید معصومی‌نژاد از ابتدا به این شکل بود یا پس از کار خبر شکل گرفت؟
در جوانی در آزمون ورودی پزشکی دانشگاه رم قبول شدم، اما به علت علاقه زیاد به حرفه خبرنگاری و گزارشگری، پزشکی را رها کردم و به سوی خبرنگاری رفتم. اگر به عقب برگردم و بخواهم شهری را در اروپا انتخاب کنم مطمئنا شهر رم را انتخاب خواهم کرد، ولی در مورد حرفه خبرنگاری مطمئن نیستم من تا جایی که به یاد دارم، از همان ابتدا با همین لحن صحبت می‌کردم؛ چون اصولا به همین شکل صحبت می‌کنم.
فکر می‌کردید که تکیه‌کلام پایانی شما (حمید معصومی نژاد، رم) تا این اندازه بین مردم ایران جا بیفتد و همه شما را با این شاخص بشناسند؟
خیر؛ به هیچ وجه فکر نمی‌کردم. چون این عبارت امضای من در پایان گزارش‌هایم بود و هست.
تا به حال شوخی با شما برایتان ناراحت‌کننده بوده؟
معصومی‌نژاد: از شوخی مردم با خودم ناراحت نمی‌شوم. بر این باورم که مردم از روی دوستی و صمیمیت این کار را می‌کنند و برایم طنز درست می‌کنند.
اگر به عقب برگردید همچنان شهر رم را انتخاب می‌کنید و خبرنگار می‌شوید؟
در جوانی برای ادامه تحصیلات قصد داشتم به آمریکا بروم، اما به دلیل دغدغه‌های ویزای تحصیلی، امکان‌پذیر نشد و به همین علت ایتالیا و شهر رم را انتخاب کردم. در آزمون ورودی پزشکی دانشگاه بزرگ رم قبول شدم، اما بعد از مدتی به علت علاقه زیاد به حرفه خبرنگاری و کار‌های مربوط به گزارشگری، پزشکی را رها کردم و به سوی خبرنگاری رفتم. در ابتدا چند سالی هم در دفتر خبرگزاری ایرنا در رم همکاری کردم. در هر صورت اگر به عقب برگردم و بخواهم شهری را در اروپا انتخاب کنم، مطمئنا شهر رم را انتخاب خواهم کرد، ولی در مورد حرفه خبرنگاری مطمئن نیستم.
از ایتالیا و ایتالیایی‌ها راضی هستید؟
ایتالیا کشور بسیار زیبا با مردم خونگرم و غذا‌های لذیذ است، اما مشکلات خودش را هم دارد که یکی از آنها بی‌نظمی است.
شما تابعیت ایتالیایی دارید؟
من تابعیت ایتالیایی ندارم و فقط کارت اقامت ایتالیا را دارم. ملیت من ایرانی است و تنها، گذرنامه ایرانی دارم.
شما مدتی است که در صفحه اینستاگرام خود بسیار فعال هستید. این یک حرفه برای شما است یا از سر علاقه انجام می‌دهید؟ آشنایی با فرهنگ ایتالیایی هم در صفحه شما بسیار به چشم می‌خورد.
از حدود ۶ ماه پیش با هدف نزدیکی بیشتر دو ملت ایران و ایتالیا، ویدیو‌ها و گزارش‌های متنوعی را تهیه و در صفحه اینستاگرامم و دیگر شبکه‌های اجتماعی قرار می‌دهم که خوشبختانه با استقبال خوب مخاطبان روبرو شده است. رم‌گردی، آشنایی با زبان ایتالیایی، آشپزی ایتالیایی، فوتبال ایتالیا و آداب و رسوم مردم این کشور از جمله موضوعاتی است که من به آنها می‌پردازم.
تلاش من این است که هموطنان عزیزم در ایران و دیگر کشور‌های جهان، با فرهنگ و آداب و رسوم ایتالیا بیشتر و بهتر آشنا شوند.
علاوه بر فعالیت در اینستاگرام مشغول به کار دیگری هم هستید؟
در کنار این فعالیتم، به تدریس خبرنگاری کوله‌پشتی و موبایلی به ایتالیایی‌ها مشغول هستم.
فیلم سینمایی سال گربه در ژانر کمدی به کارگردانی و نویسندگی مصطفی تقی‌زاده و تهیه‌کنندگی سعید خانی محصول سال ۱۴۰۲ است که از ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ در سینما‌های ایران اکران شده است. بهرام افشاری، سارا بهرامی، هومن برق‌نورد، شبنم قربانی، مرتضی تقی‌زاده، لادن ژاوه‌وند، نوشین تبریزی، رضا رشیدپور، علی اوجی و حمید معصومی‌نژاد در ا ین فیلم ایفای نقش می‌کنند.
منبع: خبرگزاری ایرنا
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد