منظور از وحدت شیعه و سنی، نفی اصول و مبانی اعتقادی آنها نیست
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۴۱۵۶۳
به گزارش ایسکانیوز، دکتر محسن اسماعیلی در یکصد و پنجمین جلسه شرح و تفسیر نهج‌البلاغه در محل مجموعه فرهنگی سرچشمه، در تبئین منظور از وحدت شیعه و سنی، گفت: منظور از وحدت شیعه و سنی، دعوت آنان به دست برداشتن از اصول و مبانی اعتقادی خود نیست. طبیعی است که هر کس عقیده و مذهب خویش را درست و مطابق حق می‌داند و می‌خواهد دیگران را به سوی آن جذب نماید، اما دعوت به وحدت لزوماً منوط و مشروط به یگانگی اعتقادی نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این استاد دانشگاه افزود: معنای دعوت به وحدت، نه کنار نهادن تشیع است و نه کنار نهادن تسنن. بلکه مقصود این است که شیعه و سنی، ضمن حفظ اعتقادات خود در مقابل دشمن مشترک «ید واحده» باشند و کاری نکنند که دشمنان با برافروختن شعله‌های جدایی و درگیری، هم تشیع را تضعیف و نابود کنند و هم تسنن را.
وی با یادآوری هشدارهای خیرخواهانه امام خمینی(ره) نسبت به دسیسه خطرناک بیگانگان برای تفرقه‌افکنی بین مسلمانان، تصریح کرد: متاسفانه هشدارهای امام خمینی (ره) به عنوان بزرگترین منادی و عامل وحدت در دوران ما، از سوی برخی درک نشد و نمی‌شود. شیعه و سنی و هر گروه دیگری می‌توانند پس از تحقیق و یقین، به اصول عقاید خویش پایبند باشند و حتی دیگران را به مذهب خویش فرابخوانند، اما تنها از راه حکمت و موعظه حسنه و جدال احسن.
این استاد دانشگاه، با بیان اینکه بحث‌های عالمانه و مودبانه نظری پیرامون یک یا چند موضوع محدود منافاتی با وحدت آگاهانه و هوشیارانه بر محور مشترکات بی‌شمار ندارد، خاطرنشان کرد: این بحث‌های عالمانه موجب استحکام و پایداری وحدت نیز می‌شود. همان طور که مفسران گفته‌اند: در واقع قرآن با این طرز استدلال به ما مى‌آموزد، اگر کسانى حاضر نبودند در تمام اهداف مقدس با شما همکارى کنند، بکوشید لااقل در اهداف مهم مشترک همکارى آنها را جلب کنید و آن را پایه‌اى براى پیشبرد اهداف مقدس‌تان قرار دهید. آیه فوق یک نداى وحدت است در برابر تمام مذاهب آسمانى.
عضو مجلس خبرگان رهبری، در بخش دیگر سخنانش به موانع وحدت اشاره کرد و گفت: بدبینی، قطع مباحثات و مناظرات علمی و روآوردن به سبّ و لعن و بددهانی، مانع وحدت مسلمانان است؛ همان چیزی که همه فقهای آگاه و دوراندیش شیعه و سنی حکم به حرمت آن داده‌اند. شیعه امیرالمومنین کسی است که در عمل مانند او باشد. او بر مواضع حق خویش پافشاری می‌کرد، اما از بددهانی و فحاشی، حتی نسبت به معاویه و یارانش! هم برحذر می‌داشت.
سید رضی نوشته است: امام علیه السلام وقتی شنید که گروهی از اصحابش در جنگ صفین به اهل شام دشنام می دهند، فرمود: «إِنِّی أَکْرَهُ لَکُمْ أَنْ تَکُونُوا سَبَّابِینَ»؛ من خوش ندارم که شما دشنام دهنده باشید!
عضو حقوقدان شورای نگهبان افزود: برای چه باید دشنام داد؟ چرا منطقی و مودبانه سخن نگوییم که اتفاقاً اثرگذار است و اگر هم اثر نداشته باشد، حداقل حجت را تمام می‌کند. امام فرمود به جای دشنام، به تشریح حقیقت با بیان خوب و دلنشین بپردازید؛ زیرا: «اگر به توصیف اعمال و بیان حالشان بپردازید، سخن‌تان به صواب نزدیکتر و عذرتان پذیرفته‌تر است. به جاى آنکه دشنام‌شان دهید، دلسوزانه دعا کنید و بگویید: بار خدایا! خون‌هاى ما و آنها را از ریختن نگه دار و میان ما و ایشان آشتى انداز و آنها را که در این گمراهى هستند راه بنماى. تا هر که حق را نمى شناسد، بشناسد و هر که دنبال گمراهى و دشمنى است از آن باز ایستد».
دکتر اسماعیلی افزود: منطق امام علی علیه‌السلام چنین بود که هیچ گاه از مواضع خود کوتاه نیامد؛ تا آنجا که گفته‌اند: «آن بزرگوار هیچ گاه بر منبر ننشست؛ مگر آنکه در پایان سخن و پیش از پایین آمدن، فرمود: از آن زمان که خداوند جان پیامبرش را گرفت، من همواره ستم دیده‌ام.» با این حال، هیچ گاه امام به کسی زشت نگفت و نه تنها موجب تفرقه مسلمانان و تضعیف زمامداران نشد، که به شهادت تاریخ هرچه توانست برای آنان خیرخواهی و به آنان کمک کرد.
دکتر محسن اسماعیلی در ادامه این جلسه درس نهج البلاغه به برشی از تاریخ اسلام که مربوط به پس از جریان سقیفه و جریان بیعت به نفع ابوبکر اشاره کرد که در ادامه آمده است:
در روایات آمده است که بلافاصله پس از جریان سقیفه و در همان روزهای داغ و پرهیجان که جریان بیعت به نفع ابو بکر پایان یافت، ابو سفیان به فکر افتاد که میان مسلمانان جنگ داخلی به راه اندازد؛ تا عدّه اى به دست عده اى دیگر کشته شوند و اصلِ دین از بین برود.
با همین انگیزه به امام پیشنهاد بیعت کرد. امام که نیّت او را مى دانست، فرمود: « أَیُّهَا النَّاسُ! شُقُّوا أَمْوَاجَ الْفِتَنِ بِسُفُنِ النَّجَاةِ وَ عَرِّجُوا عَنْ طَرِیقِ الْمُنَافَرَةِ وَ ضَعُوا تِیجَانَ الْمُفَاخَرَةِ»؛ ای مردم! امواج فتنه ها را با کشتیهاى نجات بشکافید و از راه اختلاف پراکندگى و دشمنى فاصله بگیرید و تاجهاى تفاخر و برترى جویى را از سر بنهید!
سال ها بعد و پس از بیعت اهل شورا با عثمان نیز فرمود:« شما خوب مى دانید که من از هر کس، به امر خلافت شایسته ترم، ولى به خدا سوگند! تا هنگامى که اوضاع مسلمین رو براه باشد و تنها به من ستم شود، سکوت اختیار مى کنم تا از این طریق پاداش و فضل الهى را به دست آورم و در برابر زر و زیورهایى که شما به خاطر آن با یکدیگر رقابت دارید، پارسایى ورزیده باشم.»
حضرت می فرماید: من مانند شما وارد جنگ قدرت نمی شوم و مصالح اسلام و مسلمانان را فدای منافع و حقوق شخصی خویش نمی گردانم. اما این، به معنای سکوت یا عقب نشینی از مواضع حق خویش نیست و نبود. امام ایرادهای مهم را بدون مسامحه تذکر می داد و انتقاد می کرد و از این انتقادها دفاع هم می کرد، اما در عین حال آنقدر خیرخواهی می کرد که متهم می شد که دایه مهربانتر از مادر و حامی خطاهای خلیفه است!
معاویه که همواره می خواست قتل عثمان را به امام نسبت دهد، در نامه ای به ایشان نوشت که چه انتقادهایی به او داشته اند. حضرت به او پاسخ داد:« من نمى خواهم اکنون به سبب خرده گرفتن و انتقادهایم از اعمال بدعت آمیز او پوزش بطلبم. اگر گناه من این است که او را راهنمایی و ارشاد کرده ام، باکی نیست؛ زیرا چه بسا کسى را ملامت کنند که او را گناهى نیست.» اما بعد هم به این شعر استناد فرمود که:«: وَ قَدْ یَسْتَفِیدُ الظِّنَّةَ الْمُتَنَصِّحُ»؛ گاهی شخص ناصح و خیرخواه از بس اصرار در خیرخواهی مى کندخودش متهم مى شود!
منبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۴۱۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باور‌های اعتقادی مهم‌ترین عامل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی است
اختتامیه دومین دوره آموزشی و توانمند سازی معاونین و مربیان پرورشی مدارس استعداد‌های درخشان کشور با حضور مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش، مدیرکل آموزش و پرورش و جمعی از کارشناسان و معلمان اداره کل اموزش و پرورش و مدارس استعداد‌های درخشان امروز در مجتمع یاوران مهدی جمکران قم برگزار شد.
در این دوره مربیان پرورشی از سراسر کشور به مدت سه روز با سر فصل‌های مهارت‌های پاسخگویی به شبهات در مدارس، طراحی برنامه‌های اردویی دانش آموزان، مدل تربیتی سمپاد و مشاوره آسیب‌های اجتماعی آشنا شدند.
تجلی نیا مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش در آیین اختتامیه این دورا با اشاره به نقش و جایگاه مهم امور تربیتی در مدرسه تصریح کرد: همه ارکان تعلیم و تربیت در مدرسه نقش تربیتی دارند و اداره این فرایند تربیتی در مدرسه به عنوان تنظیم گر فعالیت‌های پرورشی برعهده مدیر آموزشگاه است.
وی گفت: باور‌های اعتقادی مهم‌ترین عامل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی است که در راستای ارتقای آن باید گام برداشت.
مدیرکل آموزش و پرورش استان قم هم ضمن گرامی داشت یاد و خاطر هزار شهید دانش آموز و ۱۰۰ شهید فرهنگی قم، پیروزی‌های اخیر جبهه‌ی مقاومت و حرکت مقتدرانه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را مایه افتخار و عزت برشمرد و به معلمان یادآور شد که دانش آموزان مهم‌ترین سرمایه‌های کشور و جمهوری اسلامی ایران هستند که برای تعالی و پیشرفت کشور و رسیدن به آرمان‌های انقلاب اسلامی باید به بهترین شکل از این ظرفیت‌ها بهره برد.
رحیمی توانمند سازی معلمان در هدایت، آموزش و تربیت صحیح دانش اموزان به طور خاص دانش اموزان استعداد‌های درخشان را لازم برشمرد و افزود: دوره‌های آموزشی معلمان گام بسیار مهمی در به روز رسانی روش‌های آموزشی و تربیت نسل جدید برای پیشرفت کشور است.
در پایان این مراسم شرکت کنندگان در آزمون ضمن خدمت دوره آموزش و توانمند سازی معاونین و مربیان پرورشی مدارس استعداد‌های درخشان شرکت کردند.
باشگاه خبرنگاران جوان قم قم
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟