به نقل از «فردا»

واکنش مسکو به راهبرد جدید امنیت ملی آمریکا

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۴۹۶۲۴

«دیمیتری پسکوف» سخنگوی کرملین در گفت وگو با خبرنگاران در خصوص سخنرانی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا درباره راهبرد جدید امنیت ملی آمریکا گفت که آمادگی واشنگتن برای همکاری با روسیه، یک جنبه مثبت است.

خبرگزاری فارس: سخنگوی کرملین تصریح کرد که با نگاهی به سند راهبرد جدید امنیت ملی آمریکا، می‌توان شاهد ماهیت امپریالیستی این سند و عدم تمایل واشنگتن به ترک ایده جهان تک قطبی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«دیمیتری پسکوف» سخنگوی کرملین در گفت وگو با خبرنگاران در خصوص سخنرانی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا درباره راهبرد جدید امنیت ملی آمریکا گفت که آمادگی واشنگتن برای همکاری با روسیه، یک جنبه مثبت است.

بنا به گزارش خبرگزاری تاس، وی گفت:«بعد از انداختن نگاهی به راهبرد آمریکا، به ویژه بخش‌های مربوط به کشور ما، می‌توان شاهد ماهیت امپریالیستی این سند و همچنین عدم تمایل واشنگتن به رها کردن ایده جهان تک قطبی و پذیرش یک جهان چندقطبی بود».

پسکوف تصریح کرد که با رویکردی که در قبال روسیه در سند راهبرد امنیت ملی جدید آمریکا اتخاذ شده است و مسکو را بعنوان تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا تلقی کرده است، مخالف است.

سخنگوی کرملین ادامه داد: «اما در عین حال، این راهبرد، لحظات مثبتی دارد که به طور خاص مربوط به همکاری با روسیه در زمینه‌های مرتبط با منافع آمریکا می‌شود. این کاملاً در راستای رویکرد ما است که رئیس‌جمهور روسیه بیان کرد زیرا مسکو همچنین بسته به میزان آمادگی آمریکا، به دنبال همکاری با آمریکا در حوزه‌هایی است که برای ما منفعت دارد».

بنا به گفته پسکوف، راهبرد جدید امنیت ملی آمریکا یک سند بلند است که نیاز به ارزیابی دقیق دارد و واژه‌هایی که در این سند مورد استفاده قرار گرفته باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

روز دوشنبه هفته جاری، کاخ سفید، راهبرد جدید امنیت ملی آمریکا را آشکار کرد که در آن در خصوص روسیه گفته شده بود: «ترکیب آمال روسیه و افزایش توانمندی‌های نظامی، یک جبهه بی‌ثبات در اوراسیا ایجاد کرده است که در این مکان به واسطه افزایش اشتباهات محاسباتی روسیه، خطر درگیری وجود دارد».

بنا بر این راهبرد، «دفاع موشکی پیشرفته واشنگتن قصد تضعیف ثبات راهبردی یا اخلال در روابط راهبردی طولانی مدت با روسیه و چین را ندارد زیرا تمرکز بر کره شمالی و ایران است».

در این سند همچنین مدعی شده است که «چین و روسیه در حال توسعه تسلیحات و توانمندی‌های پیشرفته هستند که می‌تواند زیرساخت حیاتی و فرماندهی ما را تهدید کند و معماری را تحت کنترل درآورد».

منبع: فردا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۴۹۶۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش عباس عبدی به سخنان مهدی نصیری: اصلاح‌طلبی و براندازی دو راهبرد غیر قابل جمع است

به گزارش جماران؛ گفت و گوی عباس عبدی تحلیلگر مسائل سیاسی با خبرآنلاین در پی می آید:

 

پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد دلیل آن چیست؟ 

واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.

 

فکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.

واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند. علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آنها عبور نمایند.

درباره عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای حجاب چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همین‌گونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.

 

فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟

ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.

 

به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟

پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرف‌های خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.

 

به عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟

دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند. به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. 

ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست. فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. 

در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه‌ و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.