برگزاری اختتامیه جایزه پژوهش سینمایی/ حیدریان: پژوهشگر باید سینما را از خواب بیدار کند
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۵۰۲۷۲
فرهنگ > سینما - نخستین دوره جایزه پژوهش سینمایی سال بعد از ظهر امروز سهشنبه 28 آذرماه در محل موزه سینما برگزار شد. در این مراسم با حضور محمدمهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی از پژوهشهای نمونه سال تقدیر به عمل آمد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بخش مقالات، محسن آقایی جوشقانی برای مقاله «مطالعه تطبیقی گفتار متن در سینمای مستند شاخص ایران در دهههای چهل، شصت و هشتاد شمسی»، در بخش پژوهشهای مستقل، سید محسن علویپور برای کار پژوهشی «تاریخ فکر سیاسی در سینمای ایران از 1300 تا 1357» و داود ضامنی با پژوهش «تجربیات شهروندان از سینما رفتن، یک مطالعه پدیدارشناسی» و سرانجام در حوزه پایاننامهها زینب قاضیزاده هاشمی با موضوع «عوامل موثر بر گرایش مردم به سینماروی در تهران» شایسته تقدیر دانسته شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اجرای مراسم جایزه پژوهش سینمایی را رامین حیدری فاروقی مستندساز برعهده داشت. مراسمی که از ساعت 15 در سالن اصلی موزه سینما آغاز شد. حیدری فاروقی در ابتدا از اسماعیل بنیاردلان دبیر این جایزه دعوت کرد روی صحنه بیاید. بنیاردلان که خود از جامعه دانشگاهی رشته سینما است، به ضرورت قدر نهادن به پژوهش و نیازی که منجر به شکل گرفتن این جایزه شده است اشاره کرد. بنیاردلان در ابتدا گفت: «مسیری که جایزه پژوهش سال طی کرد، خودش یک پروسه پژوهشی است. این جایزه از یک سال پیش به همت آقای حیدری خلیلی در سازمان سینمایی شکل گرفت. در ابتدا باید میدانستیم مساله ما در پژوهش چیست، چرا باید پژوهش اتفاق بیفتد، چه پیشینه تحقیقاتی و مطالعاتی دارد و کجا میخواهد برود.»
دبیر جایزه پژوهش سینمایی سال در ادامه به گروههای پژوهشگر تجمیعشده توسط این نهاد اشاره کرد: «از همان ابتدا نشستهایی با پژوهشگران مستقل، خود اهالی سینما، خانه سینما، دانشکدههای سینمایی، پژوهشکدههای مربوط به علوم اجتماعی که کار بینرشتهای میکنند تعریف شد. چون باید قدردان باشیم؛ آقای حیدری خلیلی نیز در تمام این جلسات شخضاً حاضر شد. مجموع این نشستها پیشینه تحقیق ما را میساخت. پیش از این هرکس به صورت جزیرهای جدا فعالیت میکرد اما در قدم اول همه این پژوهشکدهها فعال شدند و به هم شناسانده شدند.»
بنیاردلان در ادامه افزود: «مساله دوم چرایی انجام پژوهش است. دنیا ما را به عنوان کشوری صاحب سینما میشناسد و قبول دارد. اما سهم ما در سینمای دنیا کجاست؟ توقع مخاطبین ما سهیم شدن سینمای ما در این سبد جهانی است. حالا همه از سینمایی در قدوقواره سینمای ایران توقع دارند وخود سینما هم باید پوست بیاندازد. خوشبختانه در جلسات متعدد با تمام صنوف سینما این نیاز از جانب آنها هم مطرح شد. در جامعه سینمایی ما اساتید حرفهای درجه یکی وجود دارد و در خود خانه سینما هم این نیاز به چشم میخورد.»
اسماعیل بنیاردلان با تاکید بر اقدامات انجامشده گفت: «حدود ده جلسه با صنوف و متخصصین مختلف، از اهالی سینما گرفته تا اهالی دانشگاه و نیز رشتههای علوم انسانی که کار بینارشتهای انجام میدهند برگزار شد و حاصل آن محورهایی برای پژوهش برحسب اولویتها بود. با تاکید معاونت توسعه فناوری، صرفا دنبال اهدای جایزه در یک روز نبودیم، بلکه در طول سال باید دبیرخانه ما فعال میشد. بنابراین نشستهایی در خانه سینما، مدرسه ملی سینما و در دانشکدههای سینمایی و پژوهشکدهها برنامهریزی شد و همه نیروها متمرکز شدند.»
محورهای اصلی جایزه پژوهش را دبیر این جایزه به شرح زیر اعلام کرد: «در سه حوزه پژوهشهای مستقل، پایاننامهها و رسالات دکتری و مقالات سینمایی از سال 90 تا سال 95 آثاری برای داوری پذیرفته شدند که شامل حدود 110 عنوان میشدند. به صورت دقیقتر عرض میکنم که 22 پژوهش مستقل، 36 پایاننامه و رساله دکتری و بیش از پنجاه مقاله به دبیرخانه رسید و یک شورای علمی در درجه اول آنها را بررسی کرد و در اختیار هیات داوران قرار گرفتند.»
این مدرس دانشگاه در خصوص ترکیب هیات داوران نیز گفت: «دقت کردیم یک استاد از خانه سینما یک استاد از دانشگاه و یک استاد مستقل که هردو حوزه را بشناسد یا در حوزه علوم انسانی فعال باشد در ترکیب هیات داوران قرار گرفتند.» بنیاردلان اضافه کرد: «ما باید بدانیم سینمای ما از حیث تکنولوژی در چه وضعیتی در سینمای معاصر قرار دارد. دوم اینکه اگر بخواهیم خارج از کشور هم حضور داشته باشیم، نیاز به ایدههای جدید داریم. با این ایدههای تکراری و کلیشهایی به جایی نمیرسیم. ایدهها اگر متصل به سنت و فرهنگ ما نباشند، راه به جایی نمیبرند. در دنیا نیاز به تمایز داریم.»
رامین حیدری فاروقی مجری مراسم با اشاره به اینکه اندیشهورزی یک امر شادمانه است نه یک امر عبوس، از حاضرین خواست تا به تماشای کلیپی از فعالیتها و جلسات گروههای پژوهشی بنشینند و در ادامه از ریاست سازمان سینمایی دعوت کرد تا برای حاضرین صحبت کند.
محمد مهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی در ابتدا از حاضرین تشکر کرد و گفت بسیاری از نکاتی را که در ذهن داشت، بنی اردلان دبیر جایزه پیش از این عنوان کرد. حیدریان ادامه داد: «من سعی دارم نگاهم به سینما سیستماتیک و متکی به برنامه باشد. واقعیت این است که سینما در یک فرهنگ و تمدن دیگر شکل گرفته است اما میبینید که متوقف به آن تمدن نشده و با فاصله کوتاهی به سایر نقاط وارد شده است. هیچگاه سینما را فرتوت نمیبینید. همیشه جوان است و بهخصوص در دو دهه اخیر با فواصل کوتاهتر، نو شده و زایشهای جدیدی داشته است.»
حیدریان ضرورت توجه به تغییرات بزرگ در حوزه تصویر را گوشزد کرد و گفت: «زایشهای نوی این هنر هم در حوزه علوم انسانی و هم در حوزه تکنولوژیک بودهاند و این دو از هم جدا نیستند و سفارش هرکدام آن یکی را خلق میکند. امروز انقلابی بزرگتر از انقلاب صنعتی شکل گرفته و آن انقلاب دیجیتالی است که همه حوزهها را دستخوش تحول جدی قرار داده است. بخشی از راه را بدون علم به این تحولات پیش آمدهایم و خدا کند به آن علم پیدا کنیم. علم به این دنیای جدید، پژوهش اصلی جامعه ایران و از جمله پژوهشگران عرصه تصویر است.»
رییس سازمان سینمایی در ادامه گفت: « باید بدانیم در سینمای ایران در چه وضعیتی قرار داریم و کجاییم. فکر نمیکنم هیچکدام شما حال سینمای امروز ایران را حال خوبی بدانید. اول به دلیل اینکه سینمای ما خودش را نه در مختصات سینمای جهانی تعریف میکند و نه به جا میآورد. متاسفانه سینمای ما تصور میکند حفظ این آبباریکه راه نجات است. محدود ماندن و در اختیار تولیدات داخلی ماندن راه نجات نیست. در سالهای آینده تفکیک بین مخاطب داخلی و خارجی اصلا امکانپذیر نیست. با این وضعیت سینمایِ روی پرده و سهل و سادهپسندی که به مخاطب عرضه میکند و خودش را از مخاطبین زیادی بینصیب میکند اگر به سرعت تمرین نکنیم که مخاطب جهانی را به دست بیاوریم، حذف خواهیم شد. پژوهش باید این را به سینما ثابت کند. پژوهشگر باید سینما را از این خواب بیدار کند. باید به این صنعت-هنری که روایتگر اصلی این قرن است کمک کنیم.»
حیدریان در پایان ابراز امیدواری کرد این جایزه نه هردوسال یکبار که هرسال به برندگان اهدا شود و همه با هم برای آینده این سینما کار کنند. رامین حیدری فاروقی مجری مراسم جایزه پژوهش سال با اشاره به منزلت پژوهشگر به لزوم اقتصاد قابل اتکا در این عرصه تاکید کرد.
مجری مراسم در ادامه اعضای هیات داوران در این اتفاق پژوهشی را به شرح زیر اعلام کرد: مهندس سیدمحمد بهشتی، اکبر عالمی و احمد ضابطی جهرمی داوران بخش پایاننامهها و رسالات دکتری، محمدرضا اصلانی، دکتر نعمتالله فاضلی و دکتر اصغر فهیمیفر اعضای هیات داوران در بخش پژوهشهای مستقل و سرانجام خسرو دهقان، تورج منصوری و دکتر ناصر گلمحمدی در بخش مقالات داوران جایزه پژوهش سال بودند.
مجری مراسم عنوان کرد چون اولین برنده جایزه پژوهش برتر سال تا سالها الگویی برای هر پژوهشی قرار میگیرد، هیات داوران ما جایزه ویژه پژوهش برتر سال انتخاب نکردند و روزی که این جایزه اهدا شود خود نیاز به جشنی جداگانه خواهد داشت. او در ادامه بخشهایی از بیانیه هیات داوران را قرائت کرد که حاصل تجربیات چندین ساله این گروه است و اشاره به چیزهایی دارد که جای آنها خالی بوده است. در بخشهایی از بیانیه به شکاف عمیق میان صنعت و پژوهش و واقعیت سینمای ایران، خالی بودن تحقیقات از علاقه و عشق به هنر و ذوقانگیزی اشاره شده است و نوشتهشده در پژوهشهای ارسالی عمدتاً فرزانگی و علم اغلب بیش از اندازه به رخ کشیده شده است، ارجاع بیش از اندازه به فرامتن آزاردهنده است و بخش فنی سینما عمدتا از نگاهها دور مانده است.
در پایان اکبر عالمی، خسرو دهقان و محمدمهدی حیدریان برای اهدای جوایز روی صحنه آمدند. هیات داوران نخستین دوره جایزه پژوهش سینمایی سال در بخش مقالات، محسن آقایی جوشقانی را برای مقاله «مطالعه تطبیقی گفتار متن در سینمای مستند شاخص ایران در دهههای چهل، شصت و هشتاد شمسی» شایسته تقدیر دانست و نشان ویژه را به این پژوهشگر اهدا کرد.
در بخش موسسات و پژوهشکدهها، ضمن قدردانی از مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شایسته نشان ویژه دانسته شد. در بخش پژوهشهای مستقل نیز دو تقدیر به عمل آمد؛ سید محسن علویپور برای کار پژوهشی «تاریخ فکر سیاسی در سینمای ایران از 1300 تا 1357» و داود ضامنی با پژوهش «تجربیات شهروندان از سینما رفتن، یک مطالعه پدیدارشناسی» دو اثری بودند که از سوی هیات داوران جایزه گرفتند. داود ضامنی در صحبتهایی کوتاه اشاره کرد خوشحال است که این جایزه را از فرهیختگان و اساتید مسلم دریافت کرده است.
هیات داوران همچنین در حوزه پایاننامهها زینب قاضیزاده هاشمی را برای کار پژوهشی «عوامل موثر بر گرایش مردم به سینماروی در تهران» شایسته تقدیر دانست.
مجری مراسم در پایان از اکبر عالمی خواست تا برای حضار صحبت کند. اکبر عالمی با خواندن شعر مشهور «درخت تو گر بار دانش بگیرد به زیر آوری چرخ نیلوفری را» پرسشی مطرح کرد که در شرایط فعلی چیزی که سینمای ایران را ارتقا میدهد دانش است یا بینش؟ عالمی افزود: «امروز وقتی کسی از سینما حرف میزند با ترسی مقدس ابراز نظر میکند. این ترس مقدس ناشی از کمدانشی نیست، ناشی از آن است که میداند ممکن است یکایک شما بالاتر از او باشید. فیلمسازان ما باید بدانند بسیاری از تماشاگران آنان، آدمهای کمی نیستند و آنها را قضاوت میکنند. این ترس مقدس بدون پژوهش امکان ندارد و پژوهش پایه تمام پیشرفتهاست.»
اکبر عالمی اظهار کرد: «امروزه سینما شانه به شانه فلسفه گام برمیدارد. سینما میتواند جامعه استوار ایران را به سرعت ارتقا دهد. باید کاری کنیم دائما نگاه و تشخیص تماشاگر سینمای ایران ارتقا پیدا کند. روزگاری که من جوان بودم معلم ما تشویق میکرد کتاب بخوانید. امروز که معلم هستم میگویم هر کتابی را نخوانید شاید وقت شما را تلف کند. هر موسیقیای را نشنوید و هر فیلمی را نبینید شاید لایق شنیدن و تماشا نباشد.»
خسرو دهقان منتقد باسابقه و عضو هیأت داوران نیز در صحبتهایی کوتاه از بنیاد فارابی که در چندسال اول انقلاب موفق شد سینما را که به تعبیر او مثل لاشهای تصادفکرده کنار خیابان بود، نجات دهد تقدیر کرد. دهقان اضافه کرد همه ما به خاطر سینمایی که از نابودی نجات پیدا کرد به فارابی مدیون هستیم.
در پایان مراسم نشان ویژه جایزه پژوهش سال با حضور داوران، برندگان و مدیران سینمای ایران از جمله ریاست سازمان سینمایی به موزه سینما اهدا و در غرفه مربوط به تندیسهای اهدایی جشنوارههای معتبر ملی و بین المللی جانمایی شد.
5858
کلید واژهها : محمدمهدی حیدریان - جوایز سینمایی ایران - سازمان سینمایی - سینمای ایران -منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۵۰۲۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمید سهیلی خود را سرباز سینما میدانست
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزای علم و فناوری آنا، پژمان مظاهریپور مستندساز گفت: جای حمید سهیلی در میان ما خالی است و نامش همیشه جاودان خواهد بود. او آثار ماندگاری را از خود باقی گذاشت. سهیلی فعالیت حرفهای خود را با سمت مدیر تدارکات و مدیر تولید در سریال «آتش بدون دود» به کارگردانی زندهیاد نادر ابراهیمی آغاز کرد. او سپس پژوهشهای مرتبط با ایران شناسی را در موسسه ایران پژوه که توسط آقای ابراهیمی اداره میشد آغاز کرد.
وی ادامه داد: در این گروه سهیلی با محمدرضا مقدسیان و عزیزالله حاجی مشهدی کار میکرد. آنها کار پژوهشی مجموعه «سیاحت ایران» که قرار بود داریوش مهرجویی آن را تهیه و کارگردانی کند را انجام میدادند.
مظاهریپور خاطرنشان کرد: یک قسمت از این مجموعه که درباره «قلعه الموت» است به تولید رسد، اما از نگاتیوهای آن اطلاعی در دست نیست. حمید سهیلی تصایری به صورت هشت میلیمتری از روزهای تولید آن بخش را در اختیار داشت و تعلق خاطر او به مستند سازی در اینجا مشخص میشود. او اولین فیلم مستند خود را در مجموعه «سفرهای دور و دراز هامی و کامی» تجربه میکند که در ارتباط با مراحل استخراج ذغال سنگ است.
آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری به شمار میروند
مظاهریپورهمچنین گفت: او پس از انقلاب اولین مجموعه مستند خود با نام «دست آفریدهها» را ساخت که در اتباط با کارگاههای صنایع دستی است. سهیلی فردی بسیار دقیق و منظبتی بود و در ساخت آثار خود با پژوهشگران طراز اول هر رشته مشورت میکرد. سال ۵۸ شش فیلم درباره تاریخ خط ساخت و به سراغ دکتر مهرداد بهار از اسطوره شناسان مطرح رفت. این مجموعه دارای یکی از مصاحبههای مهم بهار است. او در «مرگ یزدگرد» به عنوان مدیر تدارکات و تولید با بهرام بیضایی نیز همکاری کرد و سپس مجموعه «به سوی سیمرغ» را در قالب ۱۲ فیلم کار کرد که مربوط به تاریخ نقاشی ایران است و آیدین آغداشلو در اثر همراه او بوده است.
این فیلمساز سینمای مستند اقرود: سهیلی از سال ۶۲ تا ۷۰ مجموعه «معماری ایرانی» را کارگردانی کرده است که پژوهشگر اصلی آن نیز خودش بوده است. حمید سهیلی فردی بسیار متواضع بود به همین دلیل فیلمهای او تیتراژ ندارند.
وی با بیان اینکه مجموعه «معماری ایرانی» در استودیو گلستان ساخته شده که متعلق به شبکه یک تلویزیون است، بیان داشت: سهیلی در این اثر نیز از کارشناسان مطرحی استفاده میکند که در معماری ایران افرادی معتبری هستند. محمد کریم پیرنیا و دکتر اسکندر مختاری که در این برنامه حضور دارد از جمله این افراد بودند.
وی ادامه داد: سهیلی در این مجموعه به بافتهای شهرهای ایران میپردازد و کار بسیار سنگین و پیچیدهای را صورت میدهد. او سی و سه فیلم در این مجموعه تولید میکند که هر یک در حکم یک سند معتبر است. گفتار ماندگار متن فیلم را آقای میرفخرایی خواندهاند که این موضوع نیز از ویژگیهای این مجموعه به حساب میآید. مستند «مرمت آثار باستانی» دارای پشتوانه معتبر پژوهشی است. حمید سهیلی فردی بسیار متعهد، امانتدار و اخلاق محور بود و جوایزی را که برای فیلمهای خود دریافت میکرد، به نهاد حامی فیلمهایش تقدیم میکرد. او ۱۰۴ فیلم ساخته است که در تاریخ سینمای مستند ایران ماندگار است.
مظاهری پور همچنین گفت: سهیلی دارای نشان درجه دو هنری بود، اما لیاقت او بسیار بالاتر از دریافت نشان درجه یک بود.
حمید سهیلی؛ شخصیتی استثنایی در سینمای مستند
در ادامه این نشست دکتر اسکندر مختاری از اساتید حوزه معماری و مرمت نیز گفت: حمید سهیلی یک انسان استثنایی بود، چراکه همواره به دانش اندوزی میپرداخت و همچنین خودش و جامعه را جدی میگرفت و از فرصتهای پیش آمده برای خود استفاده میکرد. من در جریان فیلمهای «معماری ایرانی» با او آشنا شدم. او پیش از ساخت هر فیلم مطالعات زیادی انجام میداد. به همین دلیل یک کتابخانه شخصی مختص به خود داشت.
وی ادامه داد: سهیلی اعتقاد داشت که تفاوت میان کارشناسان و فیلمساز این بود که یک کارشناس به صورت تصویری به موضوع نگاه نمیکند و به همین دلیل نحوه نگاه او با ما تفاوت داشت. او خود نسبت به هر موضوع اشراف داشت و مصاحبه شونده زمانی که مقابل او قرار میگرفت متوجه این موضوع میشد.
مختاری با بیان اینکه سهیلی عالم را از عالم نما تشخیص میداد، ادامه داد: پس از ساخت فیلم، زمانی که صحبتهای ما را میشنید، اگر از موضوعی در اثر خود نمیتوانست دفاع کند، آن را تغییر میداد و اصلاح میکرد. او نریشن بیشتر مجموعه «معماری ایرانی» را خودش نوشت و من نیز در چند قسمت او را همراهی کردم. نکته مهم این است که سهیلی در نریشن و موسیقی به دنبال تاثیر عاطفی بر مخاطب نبود. من معتقدم اگر سهیلی فردی دانشگاهی در اروپا بود، به عنوان یکی از مهمترین افرادی که در راستای پیشرفتهای علمی کشور خود گام برداشته بود شناخته میشد.
وی ادامه داد: دورههای تاریخی هنر ایرانی که سهیلی در آثار خود به تصویر کشیده است، در حکم یک دایرهالمعارف جامع است. این فرد استثنایی معایبی هم داشت و آن اینکه خود و همکارانش را در تیتراژ فیلم معرفی نمیکرد. او تمام راشهای استفاده نشده خود را به مرکز اسناد میراث فرهنگی تحویل داد که امروزه از اسناد تاریخی مهم به شمار میروند. مجموعه «مرمت آثار باستانی» امروزه بخشی از تاریخ معماری است.
در ادامه مظاهریپور درباره اهمیت گفتار متن در سینمای مستند نیز گفت: او در نوشتن متن بسیار دقیق بود و این کار را با حضور کارشناسان پیش میبرد. او معتقد بود برخی از گفتارهای متن مجموعه «معماری ایرانی» برای مخاطب حوصله سربر است و از من میخواست در آثارم رویه دیگری را پیش بگیرم. او عقیده داشت باید نریشن دارای وجهی قصه گو باشد تا بتواند توجه مخاطب را به خود جلب کند. میرفخرایی نیز تنها یک گوینده نبود بلکه فردی دانشمند، مولف و آشنا با علم بود.
مظاهری پور با اشاره به اینکه مستند «مرمت آثار باستانی» به صورت شانزده میلیمتری ساخته شده است، افزود: در زمانی که سهیلی با تلویزیون کار میکرد، نظام تهیه کنندگی وجود داشت و او نمیتوانست راشها را با خود داشته باشد و آنها بعد از قطع نگاتیو در آرشیو سازمان صدا و سیما نگهداری شدند او با هوشمندی بخشی از موارد فیزیکی باقی مانده از آثار خود را به سازمان میراث فرهنگی تقدیم کرد.
سهیلی خود را سرباز سینما میدانست
در ادامه این برنامه ارد عطارپور مستندساز شاخص سینمای ایران که از افراد نزدیک به حمید سهیلی به شمار میرفت درباره او گفت: سهیلی فردی بسیار متواضع بود و من کسی را مانند او در سینمای ایران ندیدم. او خود را سرباز سینما میدانست و اگر از او کمکی میخواستید امکان نداشت از انجام آن دریغ کند. حتی اگر در حوزهای اطلاعات کافی نداشت به مطالعه میپرداخت و آن را در اختیار سوال شونده قرار میداد.
وی ادامه داد: خط تولید فیلم مستند درباره تاریخ معماری ایران، تحت تاثیر فعالیتهای حمید سهیلی است و افراد دیگری نیز از او الگوبرداری کردهاند. سهیلی زمانی به ساخت آثار مرتبط با تاریخ ایران مبادرت ورزید که آن زمان این اتفاق در کانون توجه نبود.
عطارپور خاطرنشان کرد: او با پافشاری کار خود را پیش میبرد چراکه علاقه زیادی به وطن خود داشت. فیلم «مرمت آثار باستانی» دارای دقت، جزئیات و دکوپاژی دقیق و برجسته است و توضیحات کاملی دارد. همچنین دارای پلانهایی بسته و تعلیقی جذاب است. این مجموعه به یونسکو عرضه شد و در آنجا به عنوان یک سند دیداری و شنیداری به ثبت رسید و افرادی در خارج از کشور نیز متوجه این گنجینه ارزشمند باقی مانده از او شدند.
وی بیان داشت: من در ماههای آخر عمر حمید سهیلی از او خواستم تا طرحی را برای ساخت ارائه دهد و جالب است تمام موضوعاتی را که در دست داشت درباره ایران بود.
برنامه «شبهای مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیهکنندگان سینمای مستند در موزه سینما برگزار میشود.
انتهای پیام/