آسیب پذیری ما بخاطر بناهای غیر ایمن است نه زلزله/ گسل ها تقریبا در تمام نقاط ایران وجود دارند
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۸۴۰۶۳
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت گفت: اکنون آسیب پذیری ما به واسطه زلزله نیست، بلکه به خاطر بنا های ناپایدار و غیر ایمن است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ دکتر پرویز رضایی، دانشیار جغرافیای طبیعی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در گفتگو با روشن خبر، در مورد زلزله تهران و ادامه زلزله در مناطق مختلف کشور گفت: مسیر حرکت گسل ها تقریبا در تمام نقاط ایران وجود دارد و کشور ما زلزله خیز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به اینکه از گذشته تهران شاهد زلزله های بسیاری بوده است، اظهار داشت: کره زمین به صورت یک سیستم وابسته است و بر طبق نظریه پروانه ای می توان گفت که احتمال ارتباط این زلزله ها به هم وجود دارد.
دکتر رضایی با بیان اینکه در هیچ جای دنیا امکان پیش بینی زلزله وجود ندارد، افزود: همان گونه که کشورهای زلزله خیز دنیا بناهای پایدار و متناسب با زلزله را ساخته اند، ما هم باید بناهای مستحکم بسازیم.
استاد جغرافیای طبیعی خاطر نشان کرد: اکنون آسیب پذیری ما به واسطه زلزله نیست، بلکه به خاطر بنا های ناپایدار و غیر ایمن است.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۸۴۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زلزله در ساختار نظامی و سیاسی رژیم صهیونیستی
در تمام درگیریهایی میان گروههای مبارز فلسطینی شامل جهاد اسلامی، حماس و ... با رژیم صهیونیستی در طول ۲۰ سال گذشته عمده عملیات آفندی بود. به این معنا که اسرائیل بنا به دلایل واهی غزه را بمباران میکرد و گروههای فلسطینی از خاک غزه اقدام به شلیک راکت یا موشک میکردند، اما در ماجرای هفتم اکتبر شرایط بطور کلی عوض شد.
این بار حماس و جهاد اسلامی بعد از ۲ سال تمرین پنهانی اقدام به انجام عملیات از داخل و خارج از غزه و حتی در سرزمینهای اشغالی ۱۳۴۸ کردند و به تمام اهداف خود دست پیدا کردند و توانستند ۱۳۶ صهیونیست را که در بین آنها تعدادی از ژنرالهای ارتش رژیم اشغالگر قدس هستند به اسارت در بیاورند.
طبیعی است که با این ضربه حیثیتی، راهبردی، روانی و امنیتی که اسرائیل در جریان عملیات طوفان الاقصی و تدوام مقاومت مردم غزه متحمل شده در درون ساختار سیاسی و نظامی این رژیم تنش بوجود آید و اولین آثار آن نصیب «آحارون هالیوا» رئیس شعبه اطلاعات نظامی اسرائیل «امان» شد که پس از ۳۸ سال حضور در ارتش به دلیل هفتم اکتبر مجبور به استعفا شد.
تحولات جاری در سرزمینهای اشغالی حاکی از آن است اکنون که رویارویی ارتش اشغالگر قدس با نیروهای مقاومت حماس و جهاد اسلامی به نیم سال رسیده و هیچکدام از اهداف تعیین شده از سوی رژیم صهیونیستی محقق نشده همچنان باید منتظر زلزله در ساختار نظامی و سیاسی اسرائیل باشیم.
رژیم اشغالگر قدس اکنون در وضعیتی قرار داد که نه توانسته است که به یک دستاورد راهبردی در غزه دست پیدا کند و نه درگیریها پایان یافته است. از این رو به خوبی میتوان دریافت که زمین پای صهیونیستها لغزنده است و تمام بهانههای آنها برای دستیابی به فرماندهان فلسطینی و از بین بردن آنها در بیمارستان الشفا در غزه و خان یونس ناکام مانده، چون امکان ندارد در یک مساحت ۳۲۰ کیلومتری در مقیاس غزه، اسرائیل به پیروزی راهبردی برسد. این روزها که بحث انجام عملیات نظامی در رفح مطرح است ناشی از آشفتگی بنیامین نتانیاهو در عرصه تصمیم گیری است، چون نخست وزیر رژیم صهیونیستی کاملا مطمئن است که حتی در صورت انجام عملیات نظامی در رفح به هیچ کدام از اهداف خود بجز کشتار مردم عادی و بی سلاح دست پیدا نخواهد کرد. به نظر میرسد هدف اصلی نتانیاهو در چنین شرایطی ادامه جنگ با امید است که پای ایران و آمریکا به میدان نبرد کشیده شود.
در کنار این موضوع مقامات رژیم صهیونیستی که از دستیابی به نتیجه ناامید شدند این بار به فکر محاسبه از درون و انداختن تقصیر ناکامیها به گردن رقبای خود شدند. از این رو میتوان پیشبینی کرد که از این پس موضوع چالش و درگیری متقابل میان نخست وزیر رژیم صهیونیستی با مخالفان خود به اوج خود خواهد رسید، اما آنچه که مسلم است اذعان به شکست و ناکامی است که در نهایت نتانیاهو مجبور به اعتراف به آن است.