سرگذشت سه خواهر اسیر در چنگ تکفیر

بغداد - ایرنا - ماجرای ایزدی های عراق و ظلمی و جنایتی که از طرف تروریست های تکفیری داعش بر آنان رفته است، تاکنون روایات و سرگذشت های فراوان داشته است، اما به نظر می رسد ماجرای این سه خواهر اسیر و خانواده شان یکی از غریب ترین این سرگذشت ها باشد، دختر بچه هایی که مانند برده ها خرید و فروش می شوند و بیگاری می کشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روزا، بشرا و سهیلا اکنون به ترتیب 14 ، 12 و 7 سال دارند، سه خواهری که پس از پشت سر گذاشتن سه سال رنج و مصیب وحشت‌ باری که به همراه سایر ایزدی‌ها و اقلیت‌های مذهبی هنگام تسلط داعش بر شهر موصل آغاز شد، اکنون بار دیگر در کنار هم قرار گرفتند، این بار شاید با امید به زندگی بهتر در عراق پساداعش.
روایت این سه خواهر کم و سن سالی که در پی حمله داعش در سال 2014 پدر، مادر و برادرشان را گم کرده اند و هنوز از سرنوشت آنان هیچ خبری ندارند، این روزها ورد زبان رسانه های محلی عراق و منطقه شده است.
خبرگزاری سومریه نیوز عراق به نقل برخی رسانه های خارجی، داستان این سه خواهر اسیر ایزدی را روایت کرده است:

رزا وقتی از داعشی هایی که دو خواهر کوچکترش بشرا و سهیلا را به اسارت گرفته بودند حال آنها راجویا شد به او گفتند، آنها بخاطر بد رفتاری کشته شدند.روزا می‌گوید: در این مرحله دیگر هیچ چیز برایم مهم نبود انگار که مرده باشم...هرگز به این فکر نمی‌کردم که دوباره آن ها را خواهم دید.
این سه خواهر پس از گذشت بیش از سه سال آزار و اهانت تکفیری های تندرو سرانجام یکشنبه هفته پیش دوباره دورهم جمع شدند.
روزا و دو عضو باقیمانده از خانواده او گر چه بعد از پیروزی نظامی عراق بر داعش بار دیگر دورهم جمع شده اند، اما فراموشی خاطرات سه سال گذشته برای این دختربچه های نحیف و آسیب دیده، هرگز آسان به نظر نمی رسد.
رهبران طایفه ایزدی می‌گویند، بیش از سه هزار ایزدی هنوز پیدا نشده اند که والدین روزا نیز درمیان آنها هستند و گمان می‌رود به دست تکفیری ها داعش کشته و اجسادشان در گورهای دسته جمعی پراکنده در مناطق کوهستانی سنجار دفن شده باشد، مناطقی که هنوز هزاران ایزدی در آنها در چادر زندگی می‌کنند .
زینل برادر (9 ساله) این سه دختر نیز در میان گمشدگان است. وی بعد از آنکه به همراه خواهران کوچکش در شهر تلعفر به اسارت و گروگان گرفته شد در یک خودروی حامل کودکان ایزدی به موصل برده شد و از آن زمان تاکنون هیچ خبری از وی در دست نیست .
روزا و سهیله بعد از گروگانگیری‌شان در تلعفر به ترتیب به سوریه و ترکیه منتقل شدند و سپس به عراق بازگردانده شدند. سهیلا نیز پس از اطلاع دولت عراق از وجود او در یک اردوگاه آوارگان در ترکیه به کشور بازگردانده شد و سپس خانواده روزا از روی تصویرش او را شناسایی کردند.
رزا می‌گوید: داعش بعد از حمله به سنجار وی را به همراه دو خواهرش به یک تروریست داعش فروخت که با خانواده اش در تلعفر زندگی می کرد. در آنجا تمام امور خانه را انجام می‌داد و به برادر و خواهران خود و دیگر اسیران کوچک ایزدی که با وی در اتاق کوچکی زندگی می‌کردند رسیدگی می کرد.
بعد از گذشت یک سال زینل به موصل منتقل شد درحالیکه سهیلا و بشرا نیز به دو خانواده جداگانه از اعضای گروه تروریستی تکفیری داعش فروخته شدند که در نزدیکی هم زندگی می‌کردند اما اجازه دیدار یکدیگر به آنها داده نمی‌شد.
یک بار اسیرکنندگان بشرا او را به منزل روزا برای دیدار با وی بردند او نیز مسیر را به خاطر سپرد تا بتواند دوباره باز گردد.
بشرا می گوید: منتظر بودم تا همگی در نیمروز به خواب بروند و من تظاهر می‌کردم که در خواب عمیقی هستم سپس برای دیدار روزا به خارج از منزل می رفتم. یک بار من را گرفتند و تهدید کردند در صورت متوقف نکردن دیدار خواهرم من را خواهند فروخت اما توجهی به سخنانشان نکردم.
بشرا افزود، وی در نهایت مجددا فروخته شد اما تقریبا قبل از گذشت یک سال توانست به همراه 6 دختر ایزدی بزرگتر از خودش فرار کند و وارد سنجار شود ، جاییکه مبارزان کرد به آنها کمک کردند تا خانواده هایشان را بیابند .
روزا به دیر الزور در سوریه منتقل شد و دوبار دیگر فروخته شد .وی می‌گوید ، بار اول به قیمت حدودا 40 دلار در تلعفر و بار آخر به قیمت 60 دلار در سوریه فروخته شد.
وی با لبخندی نیم بند و محتاطانه می گوید: این سگها از طریق من به سودهای بسیار خوبی دست یافتند. رزمندگان کرد به شکل غیر منتظره ای من را در ادلب دیدند و به عراق و نزد خانواده ام باز گرداندند.
گروگانگیرهای ترکمان سهیلا نیز وی را به اردوگاه آوارگان در ترکیه انتقال داده بودند، تا اینکه مسئولان از وضعیت او آگاه شدند و زمینه بازگشت او به وطن را فراهم کردند. سهیلا روز یکشنبه گذشته و پس از گذشت یک روز از بازگشت روزا با خواهرانش و دیگر نزدیکانش دورهم جمع شدند.
اسیر کنندگان روزا وی را نور نامیدند و به او گفتند، نامش از اسامی کفار است. سهیلا که در سه سالگی به اسارت گرفته شده بود به سختی می‌توانست خواهرانش را بشناسد و به لهجه ترکمانی شکسته و عربی سخن می‌گفت .
وی گفت ، باید یاد می گرفت چطور دوباره ما را بیاد بیاورد به همین دلیل وقتی در اسارت بود عادت کرده بود یکی از غریبه ها را به جای مادرمان و دیگری را بجای پدربزرگمان صدا کند..
خواهر وی می‌گوید: سهیلا از زمان بازگشتش نزد خانواده بسیار کم حرف بوده است اما احساس آسودگی و آرامش دارد.
بشرا که هنگام اسارتش 9 ساله بود تنها با افراد بسیار نزدیک به خود احساس راحتی می‌کند و چون اولین کسی است که به آغوش خانواده بازگشته است اطرافیان از وی خواسته اند تا کمک کند خواهرش از نظر روحی و احساس راحتی با خانواده به شرایط عادی بازگردند، بشرا می گوید که این امر آسان نیست، درست است که ما قوی هستیم و روزهای سخت را پشت سرگذاشته ایم، اما قلبمان ضعیف و شکسته است.
جنایات داعش علیه ایزدی های عراق بدلایل مختلف بیش از دیگر قربانیان شیعه و سنی مورد توجه رسانه های غربی و حتی مجامع بین المللی قرار دارد، اما به هر حال 'مشت نمونه خروار' فاجعه ای بزرگ با ابعاد نظامی، انسانی، فکری، دینی است که به همه بافت های اجتماعی و دینی عراق آسیب زده است.
به اسارت و بردگی کاری و جنسی بردن دختران و زنان ایزدی توسط داعش مطابق اخبار منتشره در رسانه های عراق طی این سالها دهها دختر و زن را وادار به خودکشی کرده است تا بدست داعش نیفتند.
در کنار دخترکانی چون روزا، بشرا و سهیلا که از سرنوشت برادر و پدر و مادر خود بی خبرند، پدران و مادران فراوانی هم هستند که نمی دانند داعش بر سر دختران و پسرانشان چه آورده است، آیا آنها را سربریده و در گورهای دسته جمعی
دفن کرده و یا همچنان در اسارت بیگاری و جنسی خود دارد.
به هر روی، عراقی ها این روزها درحالی پایان نظامی داعش را در جای جای کشورشان جشن می گیرند که شاید کمتر شهروند عراقی است که جراحتی از افراط و تکفیر در بدن یا قلب و روح خود نداشته باشد.
خاورم**380**

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۲۲۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه جمهوری اسلامی: طالبان مشغول پاکسازی قومی و شیعه‌کشی است؛ ایران هم سکوت می‌کند

به گزارش خبرآنلاین، خبر این جنایت توسط رسانه‌های دولتی و رسمی کشورمان بدون آنکه حساسیتی نسبت به آن نشان داده شود منتشر شد و مسئولان جمهوری اسلامی نیز از کنار آن گذشتند.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: این روش متأسفانه در زمینه به شهادت رسیدن مردم بی‌گناه افغانستان در دوره جدید سلطه گروه تروریستی-تکفیری طالبان به یک رویه تبدیل شده و به نظر می‌رسد در قالب یک قرارداد نانوشته بنا بر اینست که مسئولان ایرانی در برابر مسلمان‌کشی در افغانستان سکوت کنند. براساس همین قرارداد نانوشته است که به صورت متناوب افراد و جمع‌هائی از مخالفان سلطه طالبان اعم از سنی و شیعه به شکل‌های مختلف توسط عناصری که در ظاهر مشخص نیست چه کسانی هستند جان خود را از دست می‌دهند و این جنایات که روشن است کار طالبان است در میان سکوت مرموز و حساب‌شده به فراموشی سپرده می‌شوند.

درباره این وقایع هولناک، نکات قابل تأملی وجود دارند که لازم است مورد توجه قرار گیرند. تأمل مسئولین ارشد نظام جمهوری اسلامی در این نکات می‌تواند مانع وقوع حوادثی شود که آینده کشورمان را تهدید می‌کنند. یک نکته اینست که تقریباً هر هفته یک حادثه تروریستی در افغانستان رخ می‌دهد که در اثر آن چندین نفر جان خود را از دست می‌دهند. با توجه به اینکه قربانیان این جنایات معمولاً از میان اهالی استان هرات و مناطق هزاره‌جات و شیعیان و همینطور ناراضیان اهل سنت و مخالفین سلطه طالبان هستند، کاملاً روشن است که گروه طالبان درصدد پاکسازی قومی، تصفیه مذهبی و ریشه‌کن ساختن مخالفین خود برآمده و این تصمیم را با قاطعیت اجرا می‌کند. این جنایت، با تمام موازین اسلامی، انسانی و بین‌المللی در تضاد است و سران طالبان باید به خاطر آن محاکمه و مجازات شوند. نکته دوم اینست که برخلاف ادعای حاکمیت خودخوانده، طالبان با داعش تقسیم کار کرده‌اند و برای اینکه جنایات به نام حاکمیت ثبت نشود و به وجهه بین‌المللی آن لطمه نزند، آنها را به گردن داعش می‌اندازند و داعش نیز آنها را به گردن می‌گیرد. این واقعیت را تمام گروه‌های جهادی افغانستان بارها اعلام کرده‌اند و روشن‌ترین دلیل صحت آن اینست که حکومت خودخوانده طالبان هرگز هیچکس را به عنوان عامل این جنایات معرفی و مجازات نمی‌کنند. رسوائی بزرگ جدیدی که گریبانگیر طالبان شده اینست که امیرخان متقی وزیر خارجه این گروه تروریستی هفته گذشته مدعی شد اصولاً داعش در افغانستان حضور ندارد و در همان حال حکومت خودخوانده طالبان جنایت‌های داخل افغانستان را به گردن داعش می‌اندازد! نکته سوم اینست که حکومت خودخوانده طالبان ادعا می‌کند افغانستان در امنیت کامل قرار دارد و این ادعا را در بوق و کرنا می‌کند و از امتیازات خود می‌داند ولی برخلاف این ادعا مرتباً اخبار انفجار و ترور از نقاط مختلف این کشور به گوش می‌رسد. شورای امنیت سازمان ملل نیز در گزارش خود از وضعیت فعلی افغانستان تحت سلطه طالبان اعلام کرد 20 گروه تروریستی در این کشور حضور دارند بطوری که آن را به کانون تروریسم منطقه تبدیل کرده‌اند. تأمل‌برانگیزترین واقعیت اینست که گروه طالبان امکانات را برای حضور این گروه‌های تروریستی فراهم ساخته و آنها را برای برنامه‌های آینده خود در منطقه آماده می‌کند. چهارمین نکته به ایران مربوط است که چند سؤال مهم را در خود دارد. یک سؤال اینست که اگر وظیفه نظام جمهوری اسلامی اینست که در برابر کشتار مسلمانان ساکت نباشد کمااینکه به این وظیفه اسلامی به درستی در مورد فلسطین و جنایات صهیونیست‌ها عمل می‌کند، چرا در قبال کشتار مردم مسلمان افغانستان چنین احساس مسئولیتی ندارد؟ سؤال دیگر اینست که میان گروه تروریستی-تکفیری طالبان که حتی شورای امنیت سازمان ملل نیز افغانستان تحت سلطه آن را یک کانون خطر برای منطقه می‌داند چه فرقی با رژیم صهیونیستی وجود دارد که مسئولین ما معتقد به مدارا با این گروه تروریستی هستند؟ سؤال سوم اینکه چرا طالبان، داعش، القاعده و سایر گروه‌های تروریستی تکفیری از ابتدای تأسیسشان تاکنون حتی یک گلوله به سوی رژیم صهیونیستی شلیک نکرده‌اند و چرا با اینکه در وابسته بودن طالبان به صهیونیسم بین‌الملل تردیدی وجود ندارد، جمهوری اسلامی ایران با این گروه نرد عشق می‌بازد؟ و پنجمین نکته اینکه مردم ایران مدتهاست که خطر نفوذ عناصر وابسته به طالبان را در نقاط مختلف ایران احساس می‌کنند. این احساس خطر تاکنون به شکل‌های مختلف از طریق رسانه‌ها و افراد صاحب‌نظر به مسئولین گوشزد شده و حتی در موارد زیادی ارتکاب جنایت در ایران توسط نفوذی‌های طالبان به اثبات رسیده است، با اینحال معلوم نیست چرا مسئولان حاضر نیستند به طالبان از گل نازک‌تر بگویند و این به یک معما تبدیل شده است. اکنون سؤال مهم اینست که بالأخره معمای طالبان چه وقت حل خواهد شد؟ برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903242