به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

استاد یلدا الگوی عملی اخلاق دانشگاه بود/ قدردانی دانشگاه از استاد

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۲۳۴۸۵۰

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: استاد یلدا اخلاق تئوری نه، بلکه اخلاق عملی را با به‌کارگیری آن در رفتار، گفتار و منش خود به دانشجویان آموخت. به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مراسم تشییع دکتر علیرضا یلدا صبح امروز یکشنبه ۳ دی ۹۶ در تالار امام مجتمع بیمارستانی امام خمینی برگزار شد.

یحیی عقیقی استاد پیشکسوت دانشگاه با قرائت مطلعی از غزلیات سعدی «بگذار تا بگرییم، چون ابر در بهاران، کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران» سخنان خود را آغاز کرد و گفت: چگونه می‌توان این استاد بزرگ را توصیف کرد؟ در سال‌های طولانی شاگردی و همکاری که در کنار ایشان داشتم همیشه توصیه می‌کرد به یکدیگر محبت کنید و کنار هم بنشینید و دست یکدیگر را به مهر بگیرید چراکه دنیا گذراست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی بابیان اینکه دکتر یلدا همیشه برکنار گذاشتن دشمنی‌ها، حرص و کینه تأکید داشت گفت: دکتر یلدا به‌راستی استاد اخلاق و انسانیت و کلاس درسش برای همه ما آموزنده بود. امیدوارم خداوند ایشان را با اولیای الهی محشور و به بازماندگانش صبر و شکیبایی عنایت کند.

دانشگاه قدردان دکتر یلدا است

دکتر مسلم بهادری استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی تهران و رئیس دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان در سخنانی دکتر یلدا را اسطوره اخلاق و تقوا و خدمت توصیف کرد و گفت: صد‌ها برابر صفاتی همچون پزشکی متعهد، معلمی دلسوز، آموزگاری هنرمند، انسانی متواضع و خدمتگزاری راستین درباره مرد بزرگی که از میان ما رفت صادق است.

وی افزود: دکتر یلدا عاشق آموختن و به‌راستی اسطوره خدمت بود. در طول شبانه‌روز همواره به فکر مردم، بیماران، شاگردان و همکاران خود بود و برای تدریس و طبابت ساعت نمی‌شناخت.

بهادری با بیان اینکه ما قدر دکتر یلدا را می‌دانستیم، افزود: ۷ یا ۸ سالی است که کنگره تازه‌ترین دستاوردهای پزشکی با عنوان دکتر یلدا در دانشگاه برگزار می‌شود و ما خوشحال بودیم که در کنار دانشمند بزرگ، متواضع و فروتنی همچون ایشان کار می‌کردیم.

استاد یلدا الگوی عملی اخلاق پزشکی و قابل افتخار جامعه دانشگاهی

عباسعلی کریمی رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز ضمن عرض تسلیت به دکتر طاهره جعفرزاده همسر استاد یلدا، دکتر بهناز و دکتر سپیده یلدا فرزندان ایشان و همه دوستداران، دانشگاهیان، همکاران، شاگردان و آن‌هایی که در ۶۶ سال گذشته به‌نوعی شخصیت استاد یلدا را درک کردند گفت: امروز در اینجا جمع شدیم تا برای آخرین بار با استادی خداحافظی کنیم که به ما درس اخلاق آموخت.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران سابقه آشنایی خود با دکتر یلدا را از ۴۳ سال پیش و با حضور در بسیاری از کلاس‌های درس ایشان عنوان کرد و گفت: در این سال‌ها کلام شیوا و مطایبه‌های زیبای استاد را برای جایگیری مسائل دشوار طب در عمق جان دانشجویان به‌خوبی لمس کرده‌ام.

کریمی استاد یلدا را الگوی عملی اخلاق پزشکی و قابل افتخار جامعه دانشگاهی توصیف کرد و گفت: استاد یلدا اخلاق تئوری نه، بلکه اخلاق عملی را با به‌کارگیری آن در رفتار، گفتار و منش خود به دانشجویان آموخت و برای همیشه یاد و سخن شیوای ایشان در کلاس درس با دانشجویان و مطایبه‌های دل‌نشینش در کنار تخت بیماران در قلب جامعه دانشگاهی زنده است.

وی افزود: استاد یلدا اعتقاد داشت باید از ابتدا همه امور را درست ببینم و درست اجرا کنیم و، چون خودش این‌گونه رفتار می‌کرد به الگوی عملی اخلاق در دانشگاه تبدیل شد.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه چه چیزی باعث شد استاد یلدا این‌گونه در دل دانشجویان جای گیرد افزود: وقتی پای صحبت دانشجویان می‌نشینم و عکس‌های یادگاری آنان با استاد یلدا را می‌بینیم به عشق و علاقه بسیارشان به استاد پی می‌بریم. به‌راستی چرا این‌گونه است؟ آیا چیزی جز رفتار پدرانه، زبان لطیف، سخن شیوا و کلام دل‌نشین در کنار تخت بیمار موجب این علاقه شده است.

کریمی با تأکید براینکه جامعه پزشکی باید انسان‌های بی‌شماری همچون استاد یلدا داشته باشد افزود: جا دارد غبطه بخوریم چرا که جای استاد یلدا و یلدا‌ها در دانشگاه بسیار خالی است و امیدوارم همگان از الگوی رفتاری ایشان درس بگیریم و سال‌های طولانی خدمت در دانشگاه را سرلوحه خود قرار دهیم و به آنچه استاد می‌گفت که ما فقط برای پزشک شدن نیامده‌ایم بلکه باید خوب زندگی کردن را بیاموزیم و انسان خوبی باشیم؛ عمل کنیم.

وی به یکی از خاطرات استاد یلدا اشاره کرد و گفت: ایشان در سال‌های ابتدای ورود خود به دانشگاه دل‌بستگی عاطفی بسیاری به یکی از استادان خود به نام استاد بینش ور پیدا می‌کند و از آنجا که استاد بینش ور هنگام تدریس و نوشتن با گچ، دچار سرفه می‌شدند دکتر یلدا گچ‌های لوله‌ای که کیفیت بهتری داشت را تهیه می‌کرد و وقتی کلاس شروع می‌شد آن را به استاد خود می‌داد تا گرد کمتری به سینه‌اش بنشیند و کمتر سرفه کند.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: طبیعی است که استاد یلدا با چنین روحیاتی پس از ۶۶ سال نفس کشیدن در این دانشگاه به اسوه و فرهیخته‌ای فراموش‌نشدنی و چهره‌ای ماندگار تبدیل می‌شود.

کریمی ضمن قدردانی از دکتر جعفرزاده همسر دکتر یلدا گفت: استاد یلدا در خاطرات خود به رضایتی که از همسرش داشت اشاره می‌کند و همراهی ایشان را یکی از عوامل موفقیت خود می‌داند که جا دارد از این همسر نمونه و جراح حاذق زنان که در این سال‌ها با استاد همراه بوده اند و به‌طریق اولی دختران خوبی نیز تربیت کرد قدردانی کنیم.

دکتر یلدا نمونه بی‌مانند اخلاق و طبابت در جامعه

در ادامه دکتر ایرج فاضل رئیس سازمان نظام پزشکی کشور، در سخنانی درگذشت استاد بزرگ و نام‌آور اخلاق، معرفت و علم را بر جامعه پزشکی ایران و بازماندگان ایشان تسلیت گفت.

وی افزود: در شرایطی که مسائل اخلاقی در جامعه موجب نگرانی است دکتر یلدا نمونه بی‌مانند پزشکی و اخلاق در جامعه بود و رفتار و منش ایشان برای همیشه سرلوحه ما قرار خواهد گرفت.

فاضل بابیان اینکه از امروز دکتر یلدا زندگی جدیدی را آغاز خواهد کرد گفت: من افتخار شاگردی ایشان را نداشتم، ولی از روزی که وارد طبابت شدم با نام ایشان آشنا شدم چرا که دکتر یلدا بیش از آنکه یک استاد باشد، یک معلم اخلاق برجسته بود.

صفات دکتر یلدا به خاک سپرده نشود

در ادامه دکتر جعفرزاده همسر استاد یلدا از حضور وزیر بهداشت، استادان و عزیزانی که با طیب خاطر برای مشایعت دکتر یلدا حضور پیدا کردند قدردانی کرد و گفت: دکتر یلدا، مهربان، ازخودگذشته، عاشق آموختن و آموزش دادن بود.

وی افزود: امروز همه بر این باورند که او به اصول اخلاق پزشکی پایبند بود و با مهربانی و صبوری با اطرافیان خود رفتار می‌کرد.

جعفرزاده با ابراز امیدواری از اینکه صفات پسندیده دکتر یلدا در قالب الفاظ همراه ایشان به خاک سپرده نشود افزود: با هر نگاه مهربان به دردمندی و دست مهربانی که بر سر بیماری می‌کشید و به او امید می‌دهید به یاد دکتر یلدا و رهرو او خواهید بود.

در پایان مراسم پیکر این استاد برجسته برای خاکسپاری به سمت بهشت‌زهرا تشییع شد.

منبع: خبرگزاری دانشجو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۳۴۸۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکشی از رزیدنت‌ها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آل‌سعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان به‌مثابه یک انتحار اجتماعی است»

الهه جعفرزاده: اواخر هفته گذشته (پنج‌شنبه ۶ اردیبهشت)، با انتشار خبر درگذشت خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی، دانشیار روماتولوژی و عضو مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جامعه پزشکی برای بار دوم در سال جاری به سوگ نشست. مواجهه نخست با بحران خودکشیِ یکی دیگر از اعضای کادر درمان در سال جاری، به چهارم فروردین ماه بازمی‌گردد؛ که مربوط به درگذشت خانم دکتر پرستو بخشی، متخصص قلب و عروق در بیمارستان دلفان بود.

دکتر هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفه‌ای پزشکی، در گفت‌وگو با خبرآنلاین، پیرامون این مسئله می‌گوید: «چندی است که در جامعه فعلی سرفصلی داریم تحت عنوان «خودکشی پزشکان»؛ و طی همین مدتی که من به‌شخصه مباحث پیرامون این موضوع را به طور دقیق‌تر بررسی می‌کنم، می‌بینم همین عنوان و سرفصل منتقدانی دارد با این طرز تفکر که «پدیده خودکشی در تمام جوامع وجود دارد و ارتباطی با شغل افراد ندارد. پزشکان نیز قشری از یک جامعه هستند و چندان تفاوتی میان خودکشی این گروه با سایر گروه‌های موجود در یک اجتماع حاکم نیست و نباید گروه پزشکان در ذیل این پدیده پررنگ شوند؛ که این تفکر درستی نیست.»

متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

دغدغه و رویکرد جامعه پزشکی در مواجهه با خودکشی اعضای کادر درمان چیست و چطور به آن می‌پردازد؟

نگاه نقادانه‌ای که بر این مسئله حکم‌فرماست، چندان صحیح نیست؛ در واقع دغدغه جامعه پزشکی در پی مرگ اعضای کادر درمان، این نیست که با به پا کردن سر و صدا در جامعه، توجه‌ها را به سمت خود جلب کند و در نهایت هم بی‌حاصل باشد. بلکه دغدغه تمام همکاران ما در این حوزه، تلاش در راستای «به رسمیت شناختن» این مسئله از سوی اجتماع است؛ اینکه جامعه آگاه شود سرفصلی با عنوان خودکشی پزشکان وجود دارد. پس از شناخت و پذیرش این سرفصل، در مراحل بعد می‌توان علل و عوامل دخیل در وقوع این پدیده را به درستی مورد بررسی قرار داد.

مرگ دکتر آل سعیدی، از ابتدای امسال تا کنون، دومین خودکشی در جامعه پزشکی ایران است. این مورد به لحاظ علّی و کیفی چه تفاوتی با خودکشی دکتر پرستو بخشی در فروردین ماه سال جاری دارد؟

در سال جدید، ما دو مورد خودکشی در جامعه پزشکان داشتیم؛ یکی خودکشی دکتر پرستو بخشی پزشک متخصص قلب، و دیگری خودکشی اخیر دکتر سمیرا آل سعیدی. دو موردی که از دو جنسِ متفاوت هستند و علل عینی حاکم بر هر یک از این موارد مجزا و مختلف‌اند.

در مورد خانم دکتر بخشی، ما شاهد یک «ظلم و تحقیر سیستماتیک» هستیم که طی یک ماه اخیر بارها روی این موضوع تأکید کردیم و درباره آن نوشتیم؛ که عده بسیاری در این‌باره، موضع‌گیری کردند و طبق معمول سعی داشتند که ماجرا مشمول مرور زمان شده و فراموش شود. مرحومه بخشی، علاوه بر شرایط روحی نامساعد و افسردگی ناشی از مرگ والدین، در دوران طرح، انواع و اقسام تحقیرها، مضیقه‌ها و کمبودها را متحمل شده بود؛ که مجموعه این عوامل، ایشان را پله پله به سمت خودکشی سوق داد.

در مورد خانم دکتر آل سعیدی با توجه به شواهد و اطلاعات موجود می‌توان ادعا کرد که مرگ و خودکشی ایشان از جنس دیگری است. اگر از منظر بیرونی بخواهیم به موضوع بنگریم، دکتر آل سعیدی در منتهی‌الیه موفقیت و جایگاه علمی و مدیریتی کشور قرار داشتند و به عبارتی تمام چیزهایی که سمبل موفقیت تلقی می‌شوند، در ایشان جلوه‌گر بود. در واقع مسئله‌ای که جنس خودکشی خانم دکتر آل سعیدی را متمایز می‌کند [با استناد به گفت‌وگوهای منتشرشده از دکتر آل سعیدی با دیگر همکارانشان]، این است که ایشان همواره از یک «ناامیدی اجتماعی» صحبت می‌کردند؛ شرایطی که در آن هیچ امیدی به آینده و پیشرفت نیست و همه‌چیز رو به افول می‌رود.

رسیدن به ناامیدی اجتماعی شاید حس آشنایی برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد؛ که مسلماً علل متعددی دارد. «شغل» افراد در رسیدن به این بن‌بست چه نقشی دارد؟

قطعاً همینطور است؛ شاید این یک تجربه مشترک برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد، اما در موردِ دکتر آل سعیدی، این یأس فلسفی و ناامیدی اجتماعی به طور ویژه همزمان شده بود با شغل ایشان؛ که یک زمینه کاری پراسترس با فرسودگی بالا به شمار می‌آید. این اتفاق به خوبی نشان می‌دهد که «مشاغل» چقدر در ایجاد احساسات و اتخاذ تصمیمات نقش پررنگی دارند. همانطور که در مورد مذکور، فردی با وجود مرتبه بالای علمی، موفقیت‌های قابل توجه و شرایط اقتصادی مطلوب به نقطه‌ای می‌رسد که تصمیم بگیرد به زندگی خود پایان دهد و یک «چرا»ی بزرگ و بی‌پاسخ را در ذهن مخاطب ایجاد کند.

در ابتدای صحبت، «به رسمیت شناساندن پدیده خودکشی پزشکان» را به‌عنوان دغدغه اصلی در جامعه پزشکی مطرح کردید؛ از نگاه شما جامعه‌ فعلی چقدر پذیرای این دیدگاه است؟

در جامعه‌ای که دین در معادلات آن یک متغیر قوی و حکومت آن متظاهر به دین است، پدیده خودکشی یک عمل حرام و غیرشرعی محسوب می‌شود و بنا بر همین باورهای دینی، سعی جامعه همواره بر این بوده که سکوت کند یا برچسب خودکشی را کنار بزند و ماجرا را با عناوین دیگری همچون «مرگ خودخواسته» روایت کند. در چنین شرایطی، صحبت از این ماجرا و به رسمیت شناختن آن دغدغه اصلی ماست. خودکشی، نام دیگری ندارد، فراتر از یک آسیب اجتماعی است هم‌رده‌ی یک «انتحار اجتماعی» باید مورد شناخت و بررسی قرار بگیرد.

خودکشی «رزیدنت‌ها» نیز مشمول این دغدغه است؟

صد البته؛ این دغدغه فقط معطوف به خودکشی پزشکان نیست، بلکه در زمینه خودکشی رزیدنت‌ها نیز روال به همین شکل است. عدم پرداخت حقوق مادی و معنوی در این گروه از کادر درمان، تنها یک جنبه از مشکلات حاکم بر این قشر است. ساعات کاری طاقت‌فرسا، شرایط تحقیرآمیز، عدم حمایت و روابط پادگانی بین اساتید و رزیدنت‌ها نیز از مشکلات قابل توجه این حوزه است که به اشکال گوناگون منجر به خودکشی‌های زنجیره‌ای می‌شود و ماهیت این ماجرا برای جامعه خطرناک است. هرچند این موضوعات قابلیت حل و فصل دارد، فقط عمده هدف ما این است که چنین مسائلی به رسمیت شناخته شود.

فکر می‌کنید تداوم اطلاع‌رسانی در راستای به رسمیت شناختن دومینوی خودکشی در جامعه پزشکی چقدر مثمر ثمر واقع خواهد شد؟

اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی در این زمینه، فقط به سود جامعه پزشکی نیست و باید به‌صورت کلان به آن نگاه کرد؛ چرا که سلامت جسم و روان تک‌تک اعضای یک جامعه در گروی سلامت سیستم بهداشت و درمان است. سیستم حاکمیتی کشور نیز موظف است صدای مظلومیت این قشر از جامعه را بیش از پیش بشنود. جامعه پزشکی و کادر درمان همواره در این راستا ثابت‌قدم بوده و می‌کوشد با صدای بلندتر و در ابعاد گسترده‌تری، اهمیت پدیده خودکشی در جامعه پزشکی را به گوش آحاد جامعه برساند.

بیشتر بخوانید:

خودکشی یک پزشک دیگر؛ جزئیات بیشتر از درگذشت این پزشک زن ۱۵ شب کشیک در ماه؛ آموزش یا کار ارزان؟/ «درآمد یک پزشک متخصص طرحی در ایران کمتر از یک آرایشگر است» افزایش ۵ برابری نرخ خودکشی در جامعه پزشکی؛ «سالانه ۱۳ خودکشی در جمعیت رزیدنتی کشور داریم»/ یک راه‌حل مهم:«کمک روانی» خودکشی رزیدنت‌ها؛ مرگ خودخواسته در پناه انتخاب رشته اجباری

۴۷۲۳۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900289