عقبنشینی یک سازمان/ از دوران طلایی فاصله گرفتیم
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۲۶۳۶۰۹
«زمانی معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به این نتیجه رسید که باید از کمک کاریکاتوریستها استفاده کند تا خانه کاریکاتور رونق بگیرد؛ بعد به دلایلی عقبنشینی کرد. »
به گزارش ایسنا، معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران مردادماه ۱۳۹۳ جلسهای را با کاریکاتوریستها تشکیل داد تا در آن به مشکلات خانه کاریکاتور رسیدگی شود؛ این کار، در نظر جامعه کاریکاتور خوش آمد و بسیاری از آنها را امیدوار کرد که مشکلات این خانه و معضلات صنفیشان رو به حل شدن برود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این جلسه مقرر شد با تشکیل یک شورای مشورتی تعدادی از هنرمندان این حوزه، به مسعود شجاعی طباطبایی (مدیر خانه کاریکاتور) مشاوره فکری بدهند. آییننامه این شواری مشورتی مدتها است به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران ارائه شده اما خبری از تصویب و اجرایی شدن آن نیست.
امین مؤیدی ـ دبیر شورای مشورتی خانه کاریکاتور ـ در این زمینه به ایسنا میگوید: تا به حال هیچ اتفاقی درباره آییننامه شورای مشورتی خانه کاریکاتور رخ نداده است.
او ادامه میدهد: اگر بخواهم کلمهای استفاده کنم و تمام موارد در آن مستتر باشد، میگویم اراده و انگیزه لازم برای این کار وجود ندارد. یک زمان معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به این نتیجه رسید که باید از کمک کاریکاتوریستها استفاده کند تا خانه کاریکاتور رونق بگیرد؛ بعد به دلایلی عقبنشینی کرد. آنها از حمایت و تصویب آییننامه شورا و پذیرش هزینههای این موضوع که لزوما ریالی نیست، سر باز زدند و این کار به بوته فراموشی سپرده میشود. الان چند سال است هیچ اتفاق خاصی رخ نداد، هیچ دعوتی نشد و هیچ کمک فکریای صورت نگرفت و در ساختار خانه کاریکاتور این قضیه قانونی و پیادهسازی نشد.
این کاریکاتوریست با بیان اینکه چند وقت پیش در این زمینه تهدید به استعفا کردم، اظهار میکند: اما بعد از آن به این فکر کردم، قرار است از چه چیزی استعفا بدهم؟ وقتی حکم و ساختار و آییننامهای وجود ندارد، چه اتفاقی رخ داده که من استعفا بدهم؟ یک هیجانی در سازمان ایجاد شد و به نتیجهای رسیدند و بعد از موضع خودشان عقبنشینی کردند. حق هم دارند؛ مدیران دولتی ملاحظاتی دارند که بعدها فکر میکنند اصلا نباید موضوعی را مطرح میکردند من نیز به آنها حق میدهم.
او تاکید میکند: بارها گفتم «خانه کاریکاتور» صنف نیست؛ اینکه بخواهیم نگاه صنفی به آن داشته باشیم، غلط است! این مجموعه فرهنگسرایی است که تحت مدیریت شهرداری تهران اداره می شود؛ بنابراین اصلا صلاح نیست نسبت به آن نگاه صنفی داشته باشیم زیرا صنفی که به شهرداری و حاکمیت وابسته باشد صنف نیست. اگر حقوقبگیر حاکمیت باشیم موضوع صنف و استقلال صنف زیر سوال میرود. کارکرد خانه کاریکاتور هم صنف نیست. این مجموعه وابسته به شهرداری بنابر سیاستهای شهرداری فعالیتهایی را انجام میدهد. رئیس این خانه نیز توسط معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران انتخاب میشود بنابراین اگر بخواهیم انتظار داشته باشیم که رئیس خانه کاریکاتور توسط کاریکاتوریستها انتخاب شود، ذهنیت غلطی است و قانونی نیست.ما میتوانیم به انتخاب آنها انتقاد کنیم اما از نظر قانونی اختیار دارند بر اساس سیاستهای خود فردی را در راس امور قرار بدهند.
او ادامه میدهد: اما یک «اما»ی بزرگ در اینجا وجود دارد؛ اگر خانه کاریکاتور بخواهد همراهی و هماهنگی کاریکاتوریستها را داشته باشد باید آنها را جدی بگیرد و از نظرتشان بهرهمند شود؛ اگر هم نخواهد همراه باشد که باید همین روال را در پیش بگیرد. این نهاد اگر حمایت و کمک کاریکاتوریستها داشته باشد باید نظراتشان در تصمیمگیریها دخیل باشد یعنی نماینده سلیقههای مختلف کاریکاتوریستها در نهاد تصمیم گیری حضور داشته باشند.
سردبیر سابق نشریه «خط خطی» میگوید: این کار هم هزینه و هم فایده دارد؛ از آن جهت میگویم هزینه، که امکان دارد تصمیمهای کاریکاتوریستها هماهنگ با سیاستهای مدیر خانه یا سازمان فرهنگی هنری شهرداری حرکت نکند؛ فایده آن نیز در این است که کاریکاتوریستها از این جریان حمایت میکند.
او با بیان اینکه این موضوع یک شمیشیر دو لبه است؛ اظهار میکند: من اصلا انتقادی ندارم! اگر نمیخواهند شورای مشورتی وجود داشته باشد صلاح خودشان را میدانند، اما معلوم نیست کاریکاتوریستها از این نهاد حمایت کنند. اگر هم حمایت اهالی کاریکاتور را میخواهند باید آنها را جدی بگیرند. اگر هم میخواهند یک نفر مدیر مادامالعمر خانه کاریکاتور باشد، من هیچ انتقادی به این کار ندارم.
مؤیدی درباره نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تشکیل صنف کاریکاتور میگوید: وزارت ارشاد چون متولی فرهنگ و هنر است، بهتر است به راهاندازی اصناف هنری کمک کند. اگر من در راس امور وزارت ارشاد بودم حتما برای تمام هنرمندان مجمع عمومی تشکیل میدادم و کمک میکردم صنف آنها راهاندازی یا تقویت شود. البته بهتر است اصناف هنری حاکمیتی نباشند.
او ادامه میدهد: تشکیل صنف کاریکاتوریستها همت عالی و کار اجرایی میطلبد؛ فردی را میخواهد که واقعا ایثار کند و پشت این موضوع بایستد و فرآیند پیچیده راهاندازی را تا آخر برود. خیلیها وارد این کار شدند اما وسط راه بریدند. خود کاریکاتوریستها باید همت کنند و صنفشان را راه بیندازند. این صنف هم نباید به یک صنف هنری در وزارت ارشاد محدود شود بلکه باید مانند دیگر اصناف قانونی در وزارت کار ثبت شود.
این هنرمند تاکید میکند: من میپذیرم وزارت ارشاد باید در این زمینه تسهیلگر باشد، اما انگشت اشاره به سمت کاریکاتوریستها است ما باید دور هم جمع شویم و از طریق صنف حرفمان را بزنیم.
او با بیان اینکه فعالیت و اثر گذاری خانه کاریکاتور نسبت به قبل کمتر شده است؛ میگوید: این، دلایل زیادی میتواند داشته باشد که علاوه بر موضوع بودجه و دیگر موارد شاید کاریکاتوریستها هم مانند قبل دنبال فعالیتهای جمعی نیستند و هرکدام از آن ها در حال فعالیت در مطبوعات هستند و چندان جنبش و تحرک خاصی ندارند که جای آسیبشناسی دارد که چرا از دوران طلایی کاریکاتور (دهه ۷۰) فاصله گرفتیم.
مؤیدی در پاسخ به این پرسش که با توجه به فعالیت کاریکاتوریستها در مطبوعات، آیا نیازهای صنفی در صنفهای مطبوعاتی رفع میشود؟ بیان میکند: من معتقد هستم کاریکاتور، هنری کاملا وابسته به مطبوعات است. بروز و ظهور آن در مطبوعات است و کاریکاتوریستها را جماعت ژورنالیستی میدانم که حرفشان را با کاریکاتور میزنند. این موضوع قابل تامل است که کاریکاتوریستها نیاز به صنف دیگری دارند؟ ین موضوع وقتی جای بحث پیدا میکند که میگوییم سبکهای دیگری هم مانند کاریکاتور نمایشگاهی و کاریکاتور چهره داریم که این سبکها خاستگاهی در مطبوعات ندارند. اگر این طبقهبندی را بپذیریم مجبور هستیم صنف دیگری تعریف کنیم که سبکهای دیگر را که درمطبوعات وجود ندارند، پوشش بدهیم.
این کاریکاتوریست اضافه میکند: به دلیل اینکه کاریکاتوریستهایی وجود دارند که خارج از فضای مطبوعات کار میکنند و به سبکهای دیگری قائل هستند، باید به آنها هم اعتنا کرد؛ بنابراین به صنف دیگری نیاز داریم که حتی ممکن است «کمیک استریپ» را نیز پوشش بدهد.
مؤیدی تاکید میکند: صنف باید تمام مشکلاتی را که کاریکاتوریستها با آن درگیر هستند، لیست کند و برای یک به یک آنها، راهحل پیدا کند.
او درباره مشکلات صنفی کاریکاتوریستها میگوید: عمده ترین مشکل کاریکاتوریستها، مشکل معیشتی است. ما باید مانند گرافیستها دستورالعمل داشته باشیم که روی اثر ارزشگذاری و قیمتگذاری معقول انجام بدهد و از عملیشدن آن حمایت شود. اینگونه نباشد که آنها مجبور شوند بر حسب فشار و شرایط مختلف قیمتهای متفاوتی را برای کارشان ارائه دهند. موضوع بیمه و دیگر حمایتهای صنفی هم به کاریکاتوریستها کمک بزرگی است. متاسفانه کاریکاتورییستهای پیشکسوتی را میشناسیم که بیمه نیستند و این موضوع باعث خجالت جامعه هنری است.
این فعال حوزه کاریکاتور در پایان میگوید: از طرفی با توجه به برداشتهای چندگانهای که ممکن است از یک کاریکاتور شود و صاحب اثر توان حقوقی چندانی نداشته باشد، صنف باید بتواند حمایت کند تا هنرمند بتواند در محاکم حق خود را بگیرد و به آنها ظلم نشود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۶۳۶۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلآویو سست تر از خانه عنکبوت/ رژیم صهیونیستی چطور منزوی شد؟
شرایط ادامه بقا برای رژیم صهیونیستی در جهان روز به روز دشوارتر میشود. حنای نتانیاهو دیگر رنگی ندارد و همه جهان به جز هم پیمانان این رژیم آن را شناخته اند. در حالی که هفت ماه از آغاز کودک کشی در غزه میگذرد اکنون بسیاری از ملتها و مردم حق طلب جهان خواهان نابودی و انزوای اسرائیل هستند امری که فاصله زیادی تا به وقوع پیوستن ندارد.
شصتمین دوسالانه هنر ونیز که به عنوان المپیک هنرهای تجسمی از آن یاد میشود، طی روزهای اخیر به صورت رسمی گشایش یافته است. با وجود این، غرفه رژیم صهیونیستی به دلیل ترس و وحشت نمایندگان این رژیم از بروز واکنشهای شدید اعتراضی، افتتاح نشده است چندی پیش بود که بیش از ۸ هزار هنرمند از سراسر جهان با امضای بیانیهای خواستار ممنوعیت حضور رژیم صهیونیستی از حضور در شصتمین دوسالان هنر ونیز شدند. اکنون در مدت زمانی کوتاه، این بیانیه به امضای بیش از ۲۰ هزار هنرمند از اقصینقاط دنیا رسیده و عرصه را برای کوچکترین بروز و ظهور رژیم صهیونیستی در دوسالانه ونیز ۲۰۲۴ به شدت تنگ کرده است.
اعتراف رسانه های مطرح جهان به انزوای رژیم صهیونیستی
چندی پیش رسانه آمریکایی آسوشیتدپرس به افول جایگاه داخلی و خارجی رژیم صهیونیستی در خلال ۶ ماه جنگ در غزه پرداخت و نوشت «اسرائیل در موقعیتی متفاوتی نسبت به ۶ ماه قبل قرار دارد. در غزه زمینگیر شده، درگیر اختلافات داخلی است، از منظر بینالمللی منزوی شده و دائماً اختلافاتش با نزدیکترین متحدش (آمریکا) زیاد میشود».
آسوشیتدپرس همچنین نوشت: حماس همچنان در غزه سرپاست و حملات رژیم صهیونیستی با بیش از یک میلیون آواره موفق به نابودی آن نشده است».
همچنین چندی پیش رویترز، افکار عمومی جهانی را علیه رژیم اشغالگر دانست و نوشت: حتی در کشورهایی که به طور سنتی، دوست اسرائیل هستند مثل انگلیس، آلمان و استرالیا، افکار عمومی علیه اسرائیل است.
این رسانه انگلیسی زبان، فشار طرفداران حزب دموکرات در آمریکا بر «جو بایدن» رئیس جمهوری این کشور را یادآور شد و نوشت: کاخ سفید نیز ادامه حمایت از اسرائیل را منوط به کاهش تلفات غیرنظامیان کرده است.
رویترز، انزوای رژیم اشغالگر را مربوط به بعد از حمله به کاروان امدادگران سازمان آشپزخانه مرکزی جهانی ندانست و نوشت: حتی پیش از این حمله هم، اسرائیل به لحاظ دیپلماتیک در انزوا بوده زیرا مجمع عمومی سازمان ملل در این ۶ ماه، بارها خواستار آتش بس در غزه و ارسال کمک های بشردوستانه به این منطقه شد.
این رسانه بین المللی، شکست رژیم صهیونیستی در حوزه میدانی نبرد را نیز یادآور شد و نوشت: در حالی که اسرائیل مدعی است هزاران نیروی حماس را کشته و توان مبارزاتی آن را از بین برده، مبارزان حماس همچنان در مناطق مرکزی و شمالی غزه که قبلا پاکسازی شده بودند با نیروهای اسرائیلی می جنگند.
حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق باعث شد سران و مقامات کشورهای متعددی این اقدام را محکوم کنند. به دنبال این جنایت، سازمانهای بینالمللی و منطقهای از جمله سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی، شورای همکاری خلیج فارس، اتحادیه جهانی مسلمانان، اتحادیه عرب، اتحادیه پارلمانهای عربی و سازمان همکاریهای شانگهای نیز جنایت رژیم منفور صهیونیستی در حمله به کنسولگری ایران در دمشق را محکوم کردند.
همچنین در خلال نشست شورای امنیت سازمان ملل، کشورهای سوئیس، چین، روسیه، سوریه، اسلوونی، گوبان، اکوادور و سیرالئون حمله به کنسولگری ایران در دمشق را محکوم کردند.
شیری که موش شد / پیشبینی رهبرمعظم انقلاب از حال این روزهای نتانیاهو
بر اساس خبر شبکه الجزیره نخست وزیر این رژیم در حال سقوط بنیامین نتانیاهو» به وزیران کابینه این رژیم دستور داده است از اظهارنظر درباره عملیات موفق تنبیهی موشکی و پهپادی کشورمان علیه سرزمینهای اشغالی اجتناب کنند.
همچنین بر اساس اعلام این رسانهها، نخستوزیر رژیم صهیونیستی به وزیران کابینه این رژیم فرمان داده که از اجرای مصاحبههای خبری در این خصوص بپرهیزند؛ که همه این موارد از انزوای این رژیم حکایت دارد.
سال ۱۳۹۴ یعنی حدود ۹سال پیش بود که رهبر حکیم انقلاب با جمله «اسرائیل ۲۵ سال آینده را نخواهد دید» پیشبینی فروپاشی رژیم اسرائیل، حداکثر تا سال ۱۴۱۹ شمسی را کردند و با توجه به وضعیت کنونی به نظر میرسد سرعت و روند تحولات در سرزمینهای اشغالی، آنقدر شتاب گرفته که بتوان حدس زد، این فروپاشی، خیلی زودتر از اینها رخ خواهد داد.
کشورهای همکاری های اسلامی با نشست اضطراری به زیاده خواهی اسرائیل پایان دهند
حسن هانی زاده کارشناس مسائل غرب آسیا درباره چگونگی تسریع در منزوی سازی و نابودی رژیم صهیونیستی اظهار کرد: با گذشت بیش از هفت ماه از کشتار زنان، مردان و کودکان در غزه توسط رژیم صهیونیستی متاسفانه جامعه جهانی و ملتهای اسلامی در برابر پایان دادن به این فاجعه ناتوان هستند و منفعلانه عمل میکنند.
او افزود: موضع حاکم بر جامعه جهانی در برابر این فاجعه غیر منصفانه است و مراجع بین المللی مانند سازمان ملل و اتحادیه اروپا انفعال خود را نسبت به کشتار مردم فلسطین نشان داده اند و نوعی قطب بندی آشکار میان غرب و شرق پدید آورده اند.
هانی زاده تصریح کرد:متاسفانه کشورهای اسلامی با داشتن یک چتر نهادی و پنجاه و هفت کشور در برابر صف آرایی ملتهای غرب در برابر مردم غزه نتوانستند ساز وکاری مناسب تعریف کنند و سازمان همکاریهای اسلامی تاکنون دو نشست برگزار کرده، اما نتوانسته به نتیجه قابل حصولی دست پیدا کند.
کارشناس مسائل غرب آسیا متذکر شد: به نظر میرسد که کشورهای اسلامی باید یک نشست اضطراری در سطح سران برگزار و به کشورهای اروپایی و آمریکایی نسبت به مواضع و عملکردشان نسبت به مردم غزه هشدار جدی بدهند که اگر همچنان به حمایت از رژیم کودک کش اسرائیل بپردازند پنجاه و هفت کشور اسلامی روابط خود را با آمریکا و اروپا باز تعریف خواهند کرد.
او تصریح کرد: بیست و دو کشور عربی و اسلامی همچنان مناسبات آشکاری با رژیم صهیونیستی دارند و باید در این شرایط روابط خود را با این رژیم قطع کنند و برای دستیابی به این امر باید اتحاد قاطعی میان رهبران کشورهای اسلامی شکل گیرد تا یک گفتمان شرقی-غربی برای پایان جنگ غزه صورت گیرد و از زیاده خواهی اسرائیل جلوگیری شود. کشورهای اسلامی باید از تمام ظرفیت خود برای پایان دادن به هژمونی آمریکا و اسرائیل پایان دهند.
کارشناس مسائل غرب آسیا متذکر شد: کشورهای غربی طی هفت ماه گذشته تمام توان خود را برای حمایت از رژیم اسرائیل به کار گرفته اند، اما با توجه یه خیزشهای دانشجویی در کشورهای اروپایی به نظر میرسد یک سلسله گسلهای خطرناکی در آمریکا و اروپا پیش آمده که ممکن است سران این کشورها نسبت به سیاستهای خود نسبت به رژیم صهیونیستی تجدید نظر کرده و تغییر جهت دهند.
او ادامه داد: به نظر میرسد که برآیند رایزنیها میان رهبران آمریکا و اروپا این است که از کابینه بنیامین نتانیاهو عبور و کشتارها را متوقف کنند. همان اتفاقی که اوایل دهه نود در بوسنی اتفاق افتاد در اسرائیل در حال پدیدار شدن است.
دولت نتانیاهو دچار بحران هویت شده/نیروهای حماس به مقاومت ادامه دهند
حسین کنعانی مقدم کارشناس مسائل بین الملل در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان در همین رابطه گفت: به نظر میرسد که امید چندانی به مجامع بین الملل در جایی که آمریکا در هر تصمیمی حق وتو دارد وجود ندارد.
کنعانی مقدم ادامه داد: دولت نتانیاهو به لحاظ بحران هویت و شکستهای پی در پی در غزه و صحنه بین المللی هر لحظه امکان انحلال و سقوط دارد و ممکن است دولت بعدی جنگ و نسل کشی را تا حدودی متوقف کند.
او افزود: اکنون جنبشی در غرب و سراسر دنیا به راه افتاده و دانشجویان در مرکز تولد رژیم صهیونیستی جنبش اجتماعی بسیار قوی مشابه سال ۱۹۶۰ در آمریکا به راه انداخته اند و ادامه آن دولت آمریکا را وادار میکند تا حمایتهای خود از رژیم کودک کش صهیونیستی را متوقف کند.
این کارشناس مسائل بین الملل با اشاره به این مساله که نیروهای حماس باید به مقاومت خود در برابر اسرائیل ادامه دهند متذکر شد: اکنون یک انتفاضه جدید در حال شکل گیری است. همچنین باید فشارها روی کشورهای اردن و مصر برای بازگشایی مرزها و ارسال کمک به مردم در منطقه رفح بیشتر شود.
باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی