به نقل از «ایرنا»

کمبود آب در چهار روستای منطقه زیودار پلدختر

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۲۸۶۷۲۰

خرم آباد - ایرنا - کمبود آب در چهار روستای منطقه زیودار پلدختر شامل لیتبر، سرنجه، طاق عباسعلی و زیرانبار اهالی روستاها را به نوشیدن آب چشمه مجبور کرده است.

به گزارش ایرنا این روستاها در 35 کیلومتری شمال پلدختر واقع شده اند و سلامت اهالی با توجه به مصرف آب چشمه در معرض خطر است.
نوشیدن آب چشمه از این حیث خطرناک است که دهانه چشمه باز بوده و حیواناتی نظیر گاو و گوسفند از آن استفاده می کنند و بسیاری از آلودگی ها به راحتی وارد این چشمه می شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از اهالی روستای لیتبر در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: اهالی این منطقه از آب چشمه برای آشامیدن استفاده می کنند که آلوده و غیربهداشتی است.
محسن محبی افزود: نبود لوله کشی آب آشامیدنی و استفاده از آب آلوده چشمه برای مصرف، آبادانی و رونق زندگی را از روستا و روستانشیان گرفته و اهالی را نگران سلامت خود و فرزندان ساخته است.
یکی از اهالی روستای طاق عباسعلی نیز گفت: اهالی منطقه زیودار به علت استفاده از آب آلوده و غیر بهداشتی چشمه در معرض ابتلا به بیماری های مختلف هستند که به طور قطع این موضوع موجب مهاجرت روستاییان می شود.
هاشم طرحانی با بیان اینکه اهالی روستا نسبت به وضعیت موجود ناراضی هستند، افزود: نبود لوله کشی و آب سالم هزینه ها و مشکلات زیادی را بر اهالی روستا تحمیل کرده است.
وی خواستار رفع مشکل آب آشامیدنی این روستاها شد و اظهار کرد: مردم چه گناهی دارند که باید 12 ماه سال آب آلوده و غیربهداشتی مصرف کنند.
یکی از زنان روستای زیر انبار در حالیکه دبه آب در دست داشت و در انتظار رسیدن نوبت بود، با اشاره به اینکه آب چشمه آلوده و غیربهداشتی است، اظهار کرد: دهانه چشمه باز است از این رو حیوانات از جمله گاو و گوسفند از آن استفاده می کنند و بسیاری از آلودگی ها به راحتی وارد این چشمه می شود.
فاطمه آقا عبدی با بیان اینکه استفاده از این آب باعث ایجاد بیماری های عفونی و قارچی بسیاری شده است، افزود: استفاده از آب آلوده چشمه موجب شده که فرزندم به انواع بیماری ها مبتلا شود.
وی گفت: استفاده از این آب علاوه بر بروز انواع بیماری ها در اهالی باعث ایجاد دردهای عضلانی و ستون فقران به دلیل حمل آب از چشمه تا منزل شده است.
یکی از جوانان روستای سرنجه زیودار نیز در این باره اظهار کرد: همه اهالی روستاهای این منطقه از نبود آب سالم و بهداشتی و استفاده از آب آلوده چشمه رنج می برند.
محمد باقری مصرف این آب را نگران کننده دانست و افزود: زیرساخت های آب، برق و گاز از نیازهای اولیه هر منطقه است که مسئولان باید برای تامین آنها توجه ویژه داشته باشند.
وی گفت: برخی از اهالی این منطقه به علت طی کردن مسافت زیاد و حمل آب از چشمه تا منزل دچار دردهای عضلانی و کمر درد شده اند.
عضو شورای منطقه زیودار و شورای بخش معمولان پلدختر نیز در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: چهار روستای منطقه زیودار با جمعیتی بیش از 2 هزار نفر و 500 خانوار از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی بی بهره اند.
رحیم محبی افزود: سال 1390 طرح آبرسانی کوثر و خط لوله آن به مخزن انجام و شبکه داخلی 2 روستای لیتبر و زیر انبار در سال 94 راه اندازی شد.
وی اظهار کرد: شهریورماه سال جاری مسئولان استان لرستان و شهرستان پلدختر در بازدیدی در رابطه با راه اندازی شبکه داخلی سایر روستاها قول مساعد دادند اما طی این مدت تنها تعداد کمی از کنتورهای روستای لیتبر نصب شده و مابقی روستاها تاکنون از شبکه داخلی و اشتراک گذاری برخوردار نشدند.
این عضو شورای زیودار و شورای بخش معمولان افزود: آب چشمه روستاهای منطقه زیودار غیربهداشتی و فاقد کلر زنی است بر این اساس مشکلاتی از جمله بیماری های گوارشی و کلیوی برای اهالی ایجاد کرده است.
وی گفت: لوله ای که آب چشمه را به روستاها منتقل می کند از چند نقطه دچار شکستگی شده که به استفاده حیوانات می رسد و این امر موجب به خطر افتادن سلامت اهالی به ویژه کودکان می شود.
محبی از مسئولان خواست برای رفع این مشکل تمهیداتی بیندیشند و آب آشامیدنی لوله کشی برای اهالی این روستاها فراهم کنند.
نماینده مردم پلدختر و معمولان در مجلس شورای اسلامی نیز در این باره گفت: مشکل آب آشامیدنی از دیرباز وجود داشته و در این راستا طی 2 مرحله مدیرعامل آب و فاضلاب روستایی لرستان به پلدختر دعوت شده و برای رفع این مشکل قول مساعد داده است.
سید حمیدرضا کاظمی افزود: براساس قول مدیرعامل آبفار لرستان قرار است از سمت شبکه چشمه کوثر قسمت پایین دست زیودار با تجمیع تعدادی چشمه و هدایت آنها، مشکل آب آشامیدنی این روستاها برطرف شود.
وی اظهار کرد: باید بخش بالا دست این منطقه برای آب آشامیدنی مدیریت شود که نماینده مردم در مجلس و شرکت آبفار شهرستان پیگیر موضوع هستند.
فرماندار پلدختر نیز در این رابطه به خبرنگار ایرنا گفت: متاسفانه آب این روستاها به صورت مجانی مورد استفاده قرار می گیرد و اهالی با کنتورگذاری و ساماندهی آن موافقت نکرده اند.
نعمت الله دستیاری با بیان اینکه با رشد جمعیت روستا و مصرف بی رویه، مردم این منطقه با مشکل مواجه شده اند، افزود: شرکت آب و فاضلاب روستایی اقدام به لوله کشی، بازسازی شبکه های داخلی و کنتورگذاری این روستاها کرده که در چند روستا آماده بهره برداری است اما به دلیل اینکه ممکن است بهره برداری از آن موجب اعتراض سایر روستاها شود مقرر شد افتتاح طرح پس از بازسازی و مرمت شبکه های داخلی در تمام روستاها همزمان انجام شود.
وی اظهار کرد: مقرر شد آب آشامیدنی بخشی از این روستاها از مجتمع کوثر و بخشی دیگر از چشمه منطقه لیت بر که از آب خوبی برخوردار است، تامین شود.
مدیر شرکت آب و فاضلاب روستایی پلدختر نیز در این باره گفت: انتقال آب آشامیدنی به روستاهای منطقه زیودار با معارضانی مواجه شده که لازم است مسئولان در منطقه حضور یابند و از نزدیک مشکلات را بررسی کنند.
مرتضی کاییدی افزود: لازم است برای حل مشکل لوله انتقال آب آشامیدنی و گاز که با معارضانی روبرو شده بخشدار معمولان جلسه ای برای حل این مشکل برگزار کند.
وی اظهار کرد: در صورت حل مشکل معارضان برای انتقال آب به 6 میلیارد ریال اعتبار نیاز است.
مدیر شرکت آب و فاضلاب روستایی پلدختر افزود: اهالی می توانند تا رفع مشکل آب آشامیدنی از آب چشمه لیت بر که 4.5 لیتر آب دارد، استفاده کنند.
شهرستان پلدختر در 120 کیلومتری جنوب غربی مرکز استان لرستان در منطقه گرمسیر استان واقع شده است.
آخرین اخبار و رویدادهای استان لرستان، ایران و جهان علاوه بر سایت ایرنا لرستان در کانال تلگرامی @irnalorestan نیز منتشر می شوند.
7272/3022
خبرنگار: فاطمه مهرابی ** انتشاردهنده: احسان کردی

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۸۶۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند

همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لک‌لک‌ها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لک‌لک‌ها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لک‌لک‌ها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لک‌لک‌ها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لک‌لک‌ها حفظ شود»

عکس‌ها: زهرا رفیعی چه شد که به فکر ساختن لانه برای لک‌لک‌ها افتادید؟

شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لک‌لک‌ها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لک‌لک‌ها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لک‌لک‌ها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لک‌ها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لک‌لک‌ها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لک‌لک‌ها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لک‌لک‌ها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لک‌لک‌ها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لک‌لک‌ها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.

لک لک ها انتخاب می‌کنند که روی کدام تیر برق خانه آینده شان ساخته شود مردم چطور کمک می کنند؟

وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.

قبل از این لک لک‌ ها لانه‌ هایشان را کجا درست می کردند؟

بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لک‌لک‌ها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.

از لانه های باقی مانده از زلزله ۱۳۸۵ لک‌ لکها فقط بهار و تابستان ها اینجا هستند؟

سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لک‌لک‌ها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.

آیا لک‌ لک ها تلفاتی هم دادند؟

بزرگترین عامل تلف شدن لک‌لک‌ها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.

مصالح خانه لک‌لک‌ها از چیست؟

لک‌لک‌ها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.

پرنده‌های زیادی از طبقات پایینی لانه لک لک‌ها به عنوان خانه خود استفاده می‌کنند
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک‌ ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟

لک‌لک‌ها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.

شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟

شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.

لانه‌ای که اهالی کپرجودکی برای لک لک ها با آهن می‌سازند سود سالیانه مثلا کاشت خیار چقدر است که شما از آن گذشتید؟ به هر حال به نظر می رسد چون این تالاب با وجود ارزش‌های زیستی بالا ثبت جهانی نشده وزارت کشاورزی و نیرو با کشت محصولات آب بر مشکلی نداشته باشند.

سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لک‌لک‌ها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لک‌لکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.

کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران