به نقل از «ايتنا»

کاهش کارایی متخصصان امنیتی بر اثر شکاف‌های موجود در نرم‌افزار‌ها

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۲۹۰۷۹۳

ایتنا- یک مدیر امنیتی، حداقل 10 ساعت از وقت خود در هفته را به رفع مشکل عدم وجود قابلیت‌های نرم‌افزاری می‌پردازد. یک پژوهش جهانی جدید نشان می‌دهد که فقدان عملکرد مناسب نرم‌افزاری، کارایی تیم‌های امنیتی را کاهش داده و این تیم‌ها گاهی تا ده ساعت در هفته زمان صرف می‌کنند تا این ناکارآمدی را برطرف نمایند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از دید کارشناسان، شکاف‌های موجود در سیستم‌های نرم‌افزاری، از سرعت و کارایی افراد و گروه‌هایی که در زمینه امنیت فعالیت می‌کنند، کاسته و موجب می‌شود که این افراد ساعات زیادی را صرف کنند تا بتوانند این شکاف‌ها، نقض‌ها و مشکلات امنیتی را برطرف نموده و از سوی دیگر از نفوذ هکرها و افرادی که به دنبال سوءاستفاده از این فرصت‌ها هستند، بکاهند.
 
به گزارش ایتنا از رایورز بیش از یک‌سوم از تصمیم‌گیرندگان در پژوهش مزبور برآورد نموده‌اند که کارکنان امنیتی آنها، حداقل سه ساعت در روز را به کارهایی اختصاص می‌دهند که می‌شود آنها را با استفاده از نرم‌افزارهای بهتری انجام داد.
گفتنی است در این مطالعه‌، 751 نفر از آسیا-اقیانوسیه، ایالات متحده و بریتانیا شرکت کرده بودند.
 
اکثریت شرکت‌کنندگان معتقد بودند که یک مدیر امنیتی، حداقل 10 ساعت از وقت خود را در هفته، صرف برطرف کردن مشکل عدم وجود قابلیت‌های نرم‌افزاری می‌نماید؛ هم‌چنین، 56 درصد از تصمیم‌گیرندگان آی.تی در آسیا-اقیانوسیه اذعان داشتند که  این، نرم‌افزارها هستند که در اولویت‌بندی تهدیدات امنیت سایبری به آنها کمک می‌کنند.
 
به نظر متخصصین، این وابستگی، در حال افزایش است و 88 درصد از این نمونه جهانی، تهدیدات داخلی را به عنوان یک نگرانی در حال رشد برای توانایی آنها به منظور حفاظت از سازمان متبوعشان تلقی نمودند.
به نظر می‌رسد با وجود سرعت هکرهای پیشرفته امروزی و سازگاری آنها با فناوری‌های جدید، تکثیر و نوآوری فناوری‌های حوزه کسب‌وکار به مراتب مشکل‌تر شده است و گروه‌های فعال در زمینه امنیت، باید به سرعت تهدیدات موجود را شناسایی و برای رفع آنها اقدام نمایند.
 
بر اساس گزارش مؤسسه گارتنر، هوش مصنوعی به کسب‌وکارها کمک خواهد کرد که از هدر رفتن 62 میلیارد ساعت از ساعاتی که به این اشکالات اختصاص می‌یابد را تا سال 2021 کاهش دهند و با این کار، 2.9 تریلیون دلار آمریکا در هزینه شرکت‌ها صرفه جویی خواهد شد.
 

منبع: ايتنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۹۰۷۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکاوی ریشه‌های اعتراضات ضداسرائیلی در دانشگاه‌های آمریکا

فرارو- در روز‌های گذشته دانشگاه‌های آمریکایی نظیر: کلمبیا، ماساچوست، نیویورک، براون، و ده‌ها دانشگاه دیگر در ایالت‌های مختلف آمریکا، صحنه برگزاری اعتراضات و همچنین تحصن از سوی دانشجویان و اساتید دانشگاهی بوده است.

به گزارش فرارو؛ این طیف‌ها به طور خاص خواستار پایان فوری جنگ غزه و همچنین خاتمه دادن به حمایت‌های مالی و تسلیحاتی آمریکا و نهاد‌های دانشگاهی و شرکت‌های تسلیحاتی از رژیم اشغالگر قدس شده اند و در عین حال، این خواسته را نیز مطرح کرده اند که آن دسته از دانشجویان و اساتیدی که به دلیل حمایت از ملت فلسطین و انتقاد از اسرائیل هدفِ اقدامات تنبیهی قرار گرفته اند نیز بایستی عفو شوند.

با این همه، نکته قابل تامل اینکه اعتراضات در دانشگاه‌های مختلف آمریکا با واکنش سنگین و قهری نیرو‌های امنیتی این کشور رو به رو شده است. تصاویر و ویدئو‌های فراوانی از بازداشت دانشجویان، اساتید و خبرنگاران، در فضای مجازی و رسانه‌های مختلف جهان منتشر و پخش شده است.

دامنه اعتراضات به آمریکا محدود نمانده و در مدت اخیر اعتراضات به کشور‌هایی نظیر ایتالیا، استرالیا و فرانسه نیز کشیده شده است. بسیاری از تحلیلگران سعی داشته اند تا به واکاوی ریشه‌های این اعتراضات بپردازند. به بیان ساده تر، سعی داشته اند این سوال را پاسخ دهند که عمده محرک‌های انفجار اعتراضات جاری در دانشگاه‌های آمریکا چیست؟

به نظر می‌رسد در پاسخ به این پرسش، می‌توان به ۲ مولفه عمده و محوری اشاره کرد.

۱. شکاف نسلی در آمریکا

یکی از محرک‌های عمده و محوری که اغلب جامعه شناسان در ریشه شناسی اعتراضات به آن معطوف بوده اند، مساله و چالش "شکاف نسلی" بوده است. به این ترتیب که میان ارزش‌های مقام‌های ارشد و نخبگان سیاسی و به طور کلی طبقه حاکمه در آمریکا و قشر جوان و تحصیلکرده در این کشور، شکاف و گسست ایجاد شده و همین مساله موجب شده تا در بسیاری از موضوعات سیاست داخلی و خارجی آمریکا، انفجار نوعی منازعه و تقابل میان  دولتمردان و تصمیم سازان و قشر جوان و نسلِ Z رخ دهد.

در این رابطه، تحلیل‌های مختلف در خودِ آمریکا حاکی از این هستند که مساله شکاف نسلی در ارتباط میان حامیان هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات و احزاب برقرار است با این حال، این شکاف به نحو جدی‌تر و عمیق تری در حزب دموکرات و شیوه حکمرانی آن قابل مشاهده است.

نسل‌های جوان و دانشگاهی در آمریکا، بر این باورند که حاکمان این کشور دچار نوعی تاخر از نظر تاریخی هستند و به واقعیت‌های روز، متناسب با مقتضیات جهان کنونی را نمی‌نگرند و همچنان اسیر بینش و رویکرد‌هایی هستند که آمریکا را قدرت برتر و هژمون جهان می‌دانند. قدرتی که می‌تواند هرکاری انجام دهد و از تبعات و پیامد‌های آن نیز فرار کند.

۲. افول هژمونیک

یکی از محرک‌های دیگری که برخی تحلیلگران مسائل راهبردی در توضیح ریشه‌های اصلی اعتراضاتدانشگاهی به آن اشاره می‌کنند، این مساله است که این رویداد را باید نقطه‌ای از یک روند کلی دانست که از مدت‌ها قبل آغاز شده و اشاره به افول هژمونیک موقعیت بین المللی آمریکا دارد.

جهان در دوره‌های زمانی مختلف، از وجود یک یا چند قدرت هژمونیک بهره برده است. قدرت یا قدرت‌هایی که نظام بین الملل را سامان داده و نوعی نظم را در آن برقرار می‌کنند.

در هر سیکل تاریخی، قدرت‌های هژمونیک، فراز‌ها و در نهایت فرود را تجربه می‌کنند و در نهایت با سقوط هژمونی خود و یا کم فروغ شدن آن، با خیزش قدرت‌های رقیب مواجه می‌شوند و نظمی تازه در جهان شکل می‌گیرد و تقویت می‌شود.

در سال‌های گذشته نشانه‌های متعددی از افول هژمونیک آمریکا نیز در جهان قابل مشاهده بوده است. افولی که هم ناشی از سستی بنیاد‌های ایدئولوژیک و فکری نظام سیاسی آمریکا بوده و از جذابیت جهانی آن کاسته و هم متاثر از شکست‌های میدانی آمریکا در جبهه‌های مختلف در مواجهه با رقبایش در مناطقی نظیر شرق و غرب آسیا، قاره آفریقا و یا حتی اروپا بوده است.

حال در این بحبوحه، عرصه سیاست داخلی آمریکا نیز همچون حوزه سیاست خارجی این کشور، متاثر از این شکست‌ها، جلوه‌هایی از افول هژمونیک آمریکا را به نمایش گذاشته است. جلوه‌هایی که علاوه بر نمایش کاستی و ضعف‌های نظام حکمرانی آمریکا، از عدم توانایی حل و فصل مسائل و مشکلات حکایت دارند. از این منظر، اعتراضات جاری در آمریکا، یک نقطه و ایستگاه از روندی کلی است که در ادامه راه نیز بایستی انتظار نمود‌های عینی تری از آن را داشته باشیم.

این رویداد‌هادر نهایت بسیاری از معادلات و جایگاه جهانی آمریکا را دگرگون می‌کنند. برخی تحلیلگران در آمریکا به این نکته اشاره می‌کنند که هیچ بعید نیست حتی آمریکا در اواخر دهه ۲۰۲۰ میلادی، از حیث حکمرانی سیاسی، به سمت یک کشور اقتدارگرا و دیکتاتوری تغییر جهت بدهد.