بازی بارزانی با آرمان کردها
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۳۰۱۱۹۹
وضعیت معیشتی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی اقلیم کردستان عراق در چند سال اخیر پس از یک دوره شکوفایی، بشدت بحرانی شده است. دوران شکوفایی اقلیم درحالی بین سالهای 2003 تا 2013 به وجود آمد که دولت مرکزی بشدت تصعیف شده بود و نمی‌توانست حاکمیت خود را در بسیاری از مناطق عراق اعمال کند که در اشغال داعش بود. در این شرایط مسعود بارزانی از وضعیت بوجودآمده سوءاستفاده کرد و حیطه اقلیم را تا کرکوک گسترش داد و با تصرف چاه‌های نفت آن، به صادرات نفت بدون موافقت دولت مرکزی عراق دست زد، بی‌آن‌که یک دلار از صدور نفت به دولت مرکزی بپردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از سوی دیگر، درآمدهای هنگفت حاصله در آن دوره شکوفایی به نفع مردم کرد سرمایه‌گذاری نشد، بلکه به علت فساد مالی گسترده در هیات حاکمه کردستان، به ویژه خانواده بارزانی و بستگانشان، حجم زیادی از این درآمدها را به خود اختصاص دادند و شهروندان عادی کرد در شمال عراق تا حد زیادی از این نعمت‌ها محروم ماندند. در نتیجه، پس از کاهش درآمدها، فشار اصلی بر شهروندان عادی کرد تحمیل شد.
زمانی که نارضایتی‌ها در اقلیم اوج گرفت، گروه‌های مختلف و جنبش‌های مدنی تلاش کردند صدای مردم را به گوش مسئولان برسانند. اما برخورد بارزانی به جای پاسخ و اجابت کردن درخواست‌های مردم، سرکوب اعتراضات و آزادی‌ها در اقلیم را به دنبال داشت و همان دموکراسی نیم‌بندی که ایجاد شده بود را از بین برد و به ویژه پس از اینکه جلال طالبانی دچار سکته مغزی شد، با قبضه کردن کامل قدرت، یک دیکتاتوری فردی را در اقلیم حاکم کرد.
در چنین شرایطی دولت اقلیم کردستان که قادر به پرداخت حقوق کارمندان نبود، با وجود اینکه حاضر به پذیرش هیچ‌گونه حق حاکمیتی از سوی دولت مرکزی نمی‌شد، دست به دامن دولت مرکزی شد و انتظار داشت که دولت مرکزی حقوق کارمندان اقلیم را پرداخت کند که دولت مرکزی هم زیر بار این خواسته نرفت.
همه این موضوعات سبب شد تا حجم نارضایتی‌ها در اقلیم کردستان بشدت افزایش پیدا کند. اما به علت خطر داعش این مسائل کمتر خود را نشان می‌داد. اولویت امنیت سبب می‌شد که مردم این مشکلات را تحمل کنند. با شکست داعش در عراق و آزاد شدن موصل این مانع برطرف شد و مردم اقلیم انتظار داشتند مسعود بارزانی که چند سالی از زمان ریاستش بر اقلیم گذشته بود و به بهانه شرایط امنیتی از قدرت کنار نمی‌رفت، برای این شرایط تدبیری بیندیشد یا حداقل شیوه حکومتی‌اش را تغییر دهد. اعتراضات بتدریج بالا گرفت و بارزانی برای منحرف کردن اذهان کردها از مشکلات، موضوع همه‌پرسی را مطرح کرد و این بدترین اقدامی بود که او می‌توانست انجام دهد و آرمانی که در میان کردها مطرح بود را بازیچه دست خود قرار داد تا همچنان بر اریکه قدرت تکیه زند.
با توجه به گرایشی که در کردها وجود داشت یک جو احساسی ایجاد شد که صدای اعتراضات را خاموش کرد. با نادیده گرفتن توصیه‌های بین‌المللی و یک اشتباه محاسباتی راهبردی، بارزانی همه‌پرسی استقلال را با عنوان تحقق آرمان تاریخی کردها برگزار کرد. اما حوادث کرکوک و پس از آن اتفاق افتاد و از دست دادن کرکوک و منابع درآمدی اقلیم، سبب بازگشت شرایط اقلیم به گذشته شد و یک شکست تبلیغاتی و روانی را بر کردستان عراق تحمیل کرد.
پس از آن، مسعود بارزانی با اعلام بازنشستگی سیاسی و سپردن قدرت به نیچروان بارزانی تلاش کرد بار دیگر افکار عمومی را منحرف کند. اما در پس پرده باز هم مسعود بارزانی بود که تلاش می‌کرد مسائل را هدایت کند. در این شرایط نارضایتی مردم کرد به اوج خود رسید و در اعتراضات اخیر دیدم که حتی به خشونت گرایید.
در شرایط فعلی، اوضاع مسعود بارزانی و حزب دموکرات کردستان بحرانی است و اگر انتخاباتی برگزار شود با توجه به ائتلاف‌هایی که در اقلیم کردستان و در سطح عراق شکل گرفته است، می‌توان پیش‌بینی کرد که بارزانی و حزبش یک شکست بزرگ پارلمانی را نیز متحمل خواهند شد. این احتمال وجود دارد که این انتخابات به مرگ سیاسی بارزانی و حذف او از معادلات سیاسی کردستان عراق منجر شود.
مسعود اسداللهی
کارشناس مسائل غرب آسیا
منبع: جام جم آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۳۰۱۱۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت سیزدهم طلسم بهره برداری از خط ریلی شلمچه-بصره را می شکند؟
تین نیوز
تاکنون تلاش های سه دولت برای به ثمر رساندن خط ریلی شلمچه-بصره به عنوان کوتاه ترین و کم هزینه ترین مسیرریلی اتصال به عراق، بی نتیجه مانده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از مهر، با شکل گیری حکومت جدید در عراق پس از سقوط صدام حسین در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، روابط دو کشور همسایه ایران و عراق در همه ابعاد به خصوص اقتصادی و فرهنگی ارتقا یافت؛ به گونه ای که در سال های اخیر تجارت دو کشور به بیش از ۱۰ میلیارد دلار و تبادل زائر و گردشگر نیز به حدود سالانه ۹ میلیون نفر رسیده است. این در حالی است که زیرساخت های ارتباطی مناسب به خصوص در حوزه مسیر ریلی میان دو کشور وجود ندارد.
وجود مسیر ریلی که از نظر میزان حمل مسافر، بار و هزینه های نقل وانتقال نسبت به سایر مسیرها برتری دارد، می تواند روابط سطح بالای اقتصادی و فرهنگی کنونی را ارتقا دهد. اهمیت ایجاد خط ریلی در اوایل دهه ۹۰ شمسی با افزایش تبادلات اقتصادی و گردشگری بین دو کشور نمود پیدا کرد.
در میان مسیرهای ریلی که می تواند میان دو کشور احداث شود خط ریلی شلمچه-بصره در اولویت قرار دارد؛ زیرا این مسیر برای تکمیل به هزینه و نیز عملیات عمرانی کمتری نیازمند است. در حال حاضر خط ریلی شلمچه-بصره تنها نیازمند حدود ۳۲ کیلومتر عملیات عمرانی و ریل گذاری است که از این مسافت حدود ۱۶ کیلومتر نیز نیاز به مین روبی دارد.
توافق های پی درپی و بی نتیجهدر سال ۹۰ در زمان تصدی دولت دهم یک تفاهم نامه برای احداث خط ریلی مذکور میان دو کشور منعقد شد. این تفاهم نامه به دلایلی از جمله پایبند نبودن طرفین به مفاد تفاهم و نیز بحران داعش در عراق به مرحله اجرا نرسید. با تغییر دولت در ایران و روی کار آمدن دولت دوازدهم به دلیل اهمیت پروژه مذکور، اجرای آن مجدداً در دستور کار قرار گرفت و در سال ۹۳ یک تفاهم نامه جدید میان دو دولت به امضا رسید.
بااین حال به دلیل عدم ایفای تعهدات از سوی دولت عراق این تفاهم نیز حاصلی نداشت. در سال های ۹۶ و ۹۹ نیز تفاهم نامه هایی میان دو طرف شکل گرفت که هیچ کدام نتایجی درپی نداشت و نتوانست طلسم راه اندازی این خط ریلی را بشکند.
پس از این ناکامی ها دولت سیزدهم تلاش کرد با برطرف کردن موانع، این پروژه ملی و بر زمین مانده را اجرا کند. از همین رو با سفر وزیر وقت راه و شهرسازی در دی ماه ۱۴۰۰ به عراق یک توافق جدید میان طرفین شکل گرفت.
وزیر وقت راه و شهرسازی پس از این توافق اعلام کرد: «طلسم سال ها تفاهم نامه و مذاکره شکسته شد و این توافقنامه دارای یک زمان بندی مشخص است و یکی از بندهای آن این است که طی یک ماه آینده عملاً عملیات اجرایی شروع خواهد شد. توافق کلی به این شیوه است که شرکت راه آهن جمهوری اسلامی و شرکت راه آهن عراق به طور مشترک این پروژه را اجرا می کنند و ظرف ۲ ماه شرکت مشترک تشکیل خواهد شد.»
در نهایت پس از حدود ۲ سال در شهریورماه ۱۴۰۲ با حضور محمد مخبر، معاون اول رئیس جمهور ایران و شیاع السودانی، نخست وزیر عراق، سنگ بنای احداث این خط ریلی گذاشته شد.
مطابق وعده مسئولان مقرر شده تا این پروژه در طی ۱۸ ماه به بهره برداری برسد. با این وجود باگذشت حدود ۹ ماه از زمان تعیین شده، بررسی ها حکایت از آن دارد که عملیات های عمرانی از جمله مین روبی و حتی انجام مطالعات کافی برای احداث پل بر روی اروند نیز متوقف است.
حال باید دید آیا دولت سیزدهم می تواند با اجرای این پروژه در زمان باقی مانده طلسم بهره برداری از آن را بشکند؟
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان