به نقل از «آفتاب»

شجیع: افت پژوهشگاه علوم ورزشی محسوس است

تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۳۲۷۰۸۵

عضو هیات علمی دانشگاه و پژوهشگر حوزه علوم ورزشی گفت: با مقایسه عملکرد پژوهشگاه علوم ورزشی طی ٥ سال اخیر نشان می‌دهد که عملکرد این پژوهشگاه در سال ٩٥ به نسبت سال ٩٠ افت بسیار محسوسی داشته و پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی از اهداف و مأموریت های خود به میزان قابل توجهی فاصله گرفته است. آفتاب‌‌نیوز : رضا شجیع، افزود: اگر بخواهیم عملکرد پژوهشگاه علوم ورزشی را نسبت به چند سال اخیر مقایسه‌ کنیم، می‌بینیم پژوهشگاه چند سالی است که از اهداف و مأموریت های خود به میزان قابل توجهی فاصله گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جایی که از انتشار ٣١ کتاب در سال ٩٠ به ١٧ کتاب در سال ٩٥ رسیده است، آن هم چه کتاب هایی؟ کتاب هایی که تحلیل عنوان آن ها نشان می دهد فاقد کوچکترین قرابتی نسبت به یکدیگر هستند و مشخص است برنامه ای برای انتشار کتاب در این پژوهشگاه وجود ندارد. از  بدنسازی ورزشکاران جوان و کفش ورزشی و مکتب دهداری گرفته تا تمرینات مقاومتی در کودکان و نوجوانان و از همه جالب تر اینکه گزارش عملکرد پژوهشگاه در سال ٩٤ و کتاب معرفی تجهیزات آزمایشگاهی این مرکز علمی نیز در زمره‌ی کتاب های منتشره آن گنجانده شده است.
وی گفت: در زمینه برگزاری کارگاه های آموزشی وضعیت بسیار جالب و تأمل برانگیز است، ٣٦ درصد کارگاه های پژوهشگاه به «ماساژ» اختصاص یافته و گویی که مدیران این مرکز مهم علمی، چالش اصلی ورزش کشور را در ماساژ و بویژه ماساژ بادکش جستجو کرده اند. اما در حالی که پژوهشگاه در سال ٩٠ تعداد ٩ همایش علمی برگزار کرده است. سهم پژوهشگاه از برگزاری همایش های علمی سال ٩٥ تنها و تنها یک همایش (ورزش و بیماری ها) و تنها یک سمپوزیوم است. در موضوع طرح های پژوهشی هم عملکرد پژوهشگاه تعریفی ندارد و با وجود افزایش تعداد اعضای هیأت علمی موظف، کمیت طرح ها هم رشد چندانی نداشته است. کیفیت و عنوان طرح ها هم که دارای فراز و نشیب است و نمی‌توان از روی عنوان به راحتی در مورد محتوای آن ها قضاوت کرد.
این پژوهشگر تصریح کرد: اصرار مدیران پژوهشگاه  بر واگذاری برند خود به شرکت های نوپا جهت برگزاری دوره های آموزشی و همچنین اصرار بر فروش خدمات آزمایشگاهی، کار آن را به جایی رسانده است که دیگر مثل گذشته نمی توان آن را به عنوان متولی پژوهش ورزش کشور در نظر گرفت.
او اضافه کرد: آیا وظیفه پژوهشگاه تربیت بدنی طراحی نمادهای ملی فدراسیون های ورزشی (مسکات) آن هم صرفاً برای درآمدزایی بدون توجه به مبانی محیط زیستی است؟ آیا نمی توان از ظرفیت پژوهشگاه در تدوین سیاست های مرتبط با سلامت عمومی مردم استفاده کرد؟ آیا پژوهشگاه نمی‌تواند حداقل عنوان هزاران پایان نامه و رساله دانشجویان رشته تربیت بدنی را جهتدهی و ساماندهی کند؟ آیا پژوهشگاه نمی‌تواند در تدوین طرح های بین بخشی و جلب همکاری نهادهای مختلف اجرایی موثر عمل کند؟ آیا پژوهشگاه نمی تواند نسبت به بررسی وضعیت اسف بار سرفصل های رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی اقدامی موثر انجام دهد؟ در حالی که جسم نحیف این نهاد علمی، دیگر توان راه رفتن هم ندارد، چرا موضوع کفی کفش و تأسیس شرکت مرتبط با آن به اولویت اول این پژوهشگاه ملی تبدیل شده است؟ این ها ده ها سوالی هستند که پاسخ مشخصی جز سوء مدیریت برای آن ها مشاهده نمی شود.
شجیع تاکید کرد: همین چند سال پیش بود که پژوهشکده تربیت بدنی وقت و بعدها پژوهشگاه تربیت بدنی در تیررس انتقادات فراوان قرار داشت. به طور هفتگی مصاحبه های فراوان از گوشه و کنار منتشر و به گوش می رسید و این نهاد مهم پژوهشی کشور در مرکز توجه دانشگاهیان و دانشجویان حوزه علوم ورزشی قرار داشت. با گذشت حدود 4 سال از حضور تیم جدید مدیریتی در رأس پژوهشگاه تربیت بدنی، امروز شاهد سکوت سنگین بسیاری از دانشگاهیان در قبال فعالیت ها، عملکرد و به طور کلی وضعیت این نهاد مهم علمی هستیم.
عضو هیات علمی دانشگاه افزود: پژوهشگاهی که 3 سال اول کاری خود را درگیر انتقال دوباره از مشهد به تهران بود، در این مسیر پر ماجرا، بسیاری از انرژی خود را از دست داد. ضمن تأکید مجدد بر اشتباه بودن تصمیم مدیران وقت وزارت علوم مبنی بر انتقال پژوهشگاه تربیت بدنی به مشهد و پذیرش زمان تقریبی حدود 3 سال برای ساختارسازی مجدد، امروز دیگر با گذشت حدود 4 سال از این اتفاق، نباید پشت آن تصمیم اشتباه پنهان شد و همچنان پاسخ مشخص به خیل مطالبات جامعه دانشگاهی ارائه نکرد. جامعه دانشگاهی حوزه ورزش از تیم مدیریتی جدید پژوهشگاه که با تجربه کافی و اندوخته های فراوان به صحنه آمده بود انتظار داشت ضمن باز کردن میدان های جدید با چهره ها و افکار نو، زمینه تحول جدی در پژوهش های حوزه علوم ورزشی را فراهم سازد. اما پژوهشگاهی که در بیانیه مأموریتش، خود را پاسخگو به نیازهای پژوهشی کشور و توانا در ارائه رهنمود و مشاوره به سیاست گذاران و متولیان ورزش کشور می داند، در 4 سال دولت یازدهم نتوانست گام چندان بلندی در جهت ساماندهی وضعیت پژوهشی ورزش کشور بردارد.
پژوهشگر حوزه علوم ورزشی خاطرنشان کرد: تشکیل شورای هماهنگی مراکز آموزش و پژوهش ورزش کشور از سوی پژوهشگاه تربیت بدنی، اتفاق به ظاهر ارزشمندی بود که طبق شواهد به خروجی مورد انتظار خود دست نیافت. در آخرین جلسه این شورا می توان به مصوباتی نظیر تشکیل کارگروه حفظ هویت و یکپارچگی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی و رتبه بندی دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی اشاره کرد. به نظر می رسد این نهاد مهم ورزش کشور از نقش واقعی خود دور شده و توان محوری، ملی و تأثیرگذار خود را در مدیریت پژوهشی کشور از دست داده است.
شجیع در ادامه گفت‌وگوی خود با ایسنا، افزود: برگزاری دوره های پولساز آموزشی نظیر دوره های بدنسازی و ماساژ و همچنین تمرکز صرف بر روی همایش بین المللی تربیت بدنی و علوم ورزشی (آن هم با جنبه پررنگ اقتصادی)، از جمله مهمترین اقدامات متولی پژوهش در ورزش کشور است. بین اتفاقات و نیازهای روز ورزش کشور با اقدامات این پژوهشگاه کیلومترها فاصله وجود دارد و مهمترین اقدام این پژوهشگاه در مورد کاهش این فاصله و برگرداندن این مرکز به جایگاه علمی و واقعی خود، امضای صرف تفاهم نامه ها و همچنین مصاحبه های گاه به گاه رئیس پژوهشگاه در مورد اعلام آمادگی برای کمک به وزارت ورزش و جوانان است. موضوع اینجاست که پژوهشگاه تربیت بدنی فاقد هرگونه برنامه ساختارمند برای گفتمان سازی علمی در حوزه ورزش و همچنین واکنش علمی سریع در برابر رویدادها و اتفاقات ورزش کشور است. در موضوعات مختلف ورزش کشور که همگان منتظر یک واکنش علمی هستند، صدایی از پژوهشگاه تربیت بدنی به گوش نمی رسد و همه چیز در سکوت سپری می شود. در مورد پژوهش های بنیادین نیز ماجرا به همین منوال است؛ بی خبری مطلق !
وی در پایان اضافه کرد: از موضوعات کلان ورزش کشور که بگذریم، در مورد ساماندهی وضعیت انتشار کتب، پایان نامه ها و طرح های پژوهشی نیز هنوز برنامه مستمری از سوی پژوهشگاه تربیت بدنی اجرا نشده است. وضعیت نابسامان کتب و پژوهش های علوم ورزشی که این روزها با واکنش های جدی در فضای مجازی مواجه شده است، به راحتی از سوی این متولی مورد بی‌توجهی قرار گرفته و به دست فراموشی سپرده می شود. به نظر می رسد بازنگری در اولویت ها و برنامه های محوری پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی ضروری است. پژوهشگاهی که روزگاری چشم امید جامعه علمی ورزش کشور بود، متأسفانه امروز به چشم امید عده ای محدود و انگشت شمار تبدیل شده است.منبع: ایسنا

منبع: آفتاب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۳۲۷۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ورزش باعث افزایش قد می‌شود؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.

بیشتر بخوانید: راه‌های افزایش قد در دوران نوجوانی

اگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.

از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیش‌تر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.

بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.

در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.

در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.

بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1228724 برچسب‌ها دانستنی ها