احتمال عدم موفقیت تلسکوپ فضایی "جیمز وب" چقدر است؟
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۴۰۲۱۷۴
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ به نقل از ساینتیفیک، جیمز وب یک تلسکوپ فضایی بسیار پیشرفته است که در صورت موفقیت در مراحل پرتاب و استقرار به عنوان بزرگترین تلسکوپ فضایی جهان شناخته خواهد شد. طبق محاسبات انجام شده جیمز وب با استفاده از طول موج بلند نارنجی- قرمز نور مرئی و از طریق نور مادون‌قرمز با طول موج مشخص کیفیت بی‌نظیری را ارائه خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این تلسکوپ با همکاری سازمان‌های فضایی ناسا و آژانس فضایی اروپا در حال ساخت است. تلسکوپ جیمز وب که یک ابزار جانشین برای تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی اسپیتزر است قرار است تا سال ۲۰۱۸ تکمیل و به وسیله موشک آریان ۵ به فضا پرتاب شود.
تلسکوپ فضایی جیمز وب حداقل ۱۰۰ بار از هابل تیزبین‌تر است و قادر است به زمان پدیداری کیهان و انفجار بزرگ نگاه کند تا در نهایت از رازهای ناگشوده کهکشان‌های اولیه، پیدایش ستارگان، اتمسفر سیاره‌های فراخورشیدی و حیات در سایر نقاط عالم پرده بردارد.
با توجه به عظمت این پروژه و خطرات احتمالی در حین مراحل پرتاب در بهار 2019، سازمان فضایی ناسا اعلام کرد که تمامی مراحل پرتاب و استقرار 6 ماهه این تلسکوپ در مدار مورد نظر را بعد از چند بار بررسی، دوباره مورد بازبینی قرار خواهد داد.
یکی از بزرگترین چالش‌های پیش‌روی جیمز وب که ممکن است حتی پرتاب آن را با تاخیر مواجه سازد، مسئله عدم دسترسی بعد از پرتاب است.
با توجه به اینکه تلسکوپ فضایی هابل نیز بعد از پرتاب و استقرار به علت لرزش‌های حین مراحل پرتاب از تنظیم خارج شده بود و نمی‌توانست تصاویر مناسبی را ارسال کند، بنابراین به علت استقرار در فضای قابل دسترسی، گروهی از فضانوردان پس از آموزش با شاتل فضایی به ملاقات هابل در فضا رفتند و همزمان مراحل تعمیر و به روزرسانی را انجام دادند.
طبق محاسبات انجام شده قرار است تلسکوپ جیمزوب پس از پرتاب در یک سفر 100 روزه به فاصله 1.6 میلیون کیلومتری از زمین یعنی در جایگاهی فراتر از مدار ماه مستقر شود. با توجه به موقعیت خاص مدار موردنظر و قرارگیری بین خورشید و زمین، جیمز وب به صورت پایدار در این مدار باقی خواهد ماند.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/
احتمال شکست تلسکوپ جیمز وب چقدر است؟منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۴۰۲۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای حیاتی تلسکوپ جیمزوب حل شد
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از فیزیک او‌آرجی، تلسکوپ فضایی جیمز وب اواخر سال میلادی گذشته یک کهکشان باستانی عظیم را کشف کرد که زمانی شکل گرفته که کیهان تنها یک چهارم سن کنونی خود را داشت. با کمال تعجب، نظریه حلقه انیشتین با این کهکشان مرتبط است و روی آن پیاده می‌شود. دلیل آن این است که جیمزوب به عنوان یک عدسی عمل می‌کند و نور را از یک منبع دور خم می‌کند، که سپس به صورت یک حلقه ظاهر می‌شود؛ پدیده‌ای به نام عدسی گرانشی قوی که در نظریه نسبیت عام اینشتین پیش بینی شده است.
طبق نظریه نسبیت انیشتین نور در نزدیکی یک میدان گرانشی از مسیر خود که یک خط مستقیم است منحرف می‌شود.
طبق یافته‌های دانشمندان، کل جرم محصور در حلقه دارای دو جزء است که شامل اجزای ستاره‌ای و ماده تاریک می‌شود.
های-بو یو، استاد فیزیک و ستاره شناسی در دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید که تیم او پژوهش‌های جدیدی در این باره منتشر کرده است، می‌گوید: اگر جرم ستاره را از جرم کل کم کنیم، جرم ماده تاریک درون حلقه را به دست می‌آوریم، اما با بررسی داده‌های به دست آمده توسط جیمزوب مشخص شد، مقدار جرم ماده تاریک بالاتر از حد انتظار به نظر می‌رسد که طبیعی نیست.
هاله ماده تاریک هاله‌ای از ماده نامرئی است که در کهکشانی مانند «JWST-ER۱g» نفوذ و آن را احاطه کرده است. اگرچه ماده تاریک هرگز در آزمایشگاه‌ها شناسایی نشده، اما فیزیکدانان مطمئن هستند که ماده تاریک که ۸۵ درصد از ماده جهان را تشکیل می‌دهد، وجود دارد.
دمائو کنگ، محقق دیگر این پژوهش و مسئول تحلیل یافته‌های به دست آمده می‌گوید: وقتی ماده معمولی، گاز و ستاره‌های بکر فرو می‌ریزد و به سوی هاله ماده تاریک متراکم می‌شود، ممکن است هاله را فشرده کند و منجر به چگالی بالا شود. مطالعات عددی ما نشان می‌دهد که این مکانیسم می‌تواند چگالی بالای ماده تاریک را توضیح دهد؛ بیشتر بودن جرم ماده تاریک به شکل‌گیری چگالی بالاتر منجر می‌شود.
انتهای پیام/
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ می‌شود