به نقل از «فارس»

تقی دژاکام حاج‌آقا مجتبی تهرانی و یک ویژگی شناخته نشده

تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۴۱۲۱۹۵

همة مردم به مدد رسانه‌ها مرحوم آیت‌الله حاج‌آقا مجتبی تهرانی «رضوان‌الله تعالی علیه» را به عنوان یک معلم بزرگ اخلاق می‌شناسند و درست هم همین است، اما این، همة آن‌چیزی نیست که حاج‌آقا مجتبی بود. بله، وی یکی از برترین اساتید اخلاق در ایران معاصر بود. کلاس‌های او که درست چندماه پس از پیروزی انقلاب دوباره برقرار شد، ویژگی‌هایی داشت از جمله اینکه بسیار منظم بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در کل این چند دهه شاید کمتر از تعداد انگشتان یک دست، جلسات چهارشنبه‌شب‌ها بدون اعلام قبلی لغو شد. حاج‌آقا رأس ساعت می‌آمد و نماز جماعت را با تمام آدابش با طمأنینه و دقت برگزار می‌کرد. سیر مشخصی در سلسله مباحثش داشت که از همان ابتدای سال 59 با برنامه‌ریزی درازمدت آن را آغاز کرد و تا آخرین جلسة دوران حیات مبارکش آن را پی گرفت. در مباحث اخلاقی معمولاً یک جلسة آخر را به این اختصاص می‌داد که کسانی از آن‌ور بام نیفتند و مثلاً اگر در فضیلت سکوت می‌گفت، یک جلسه را به این اختصاص می‌داد که سکوت در بعضی مواقع حتی ممکن است حرام باشد. یا اگر درباره غیبت سخن می‌گفت شاید دو سه جلسه آخر دراین‌باره سخن می‌گفت که مثلاً برای کسی که برای خواستگاری آمده و می‌خواهد شخص مورد نظر را خوب بشناسد، گفتن بعضی نکات به او غیبتِ حرام محسوب نمی‌شود و امثال اینها.

 

در ایام ماه مبارک رمضان و در دهه اول محرم و دهه آخر صفر مقید بودند که هم خودشان در پایان بحث، روضه بخوانند و هم مداحی که سال‌ها بود می‌شناختندشان روضه‌خوانی و سینه‌زنی مختصری داشته باشد.

این عالم بزرگوار، همچنین در ابتدای جلسات ماه مبارک،‌ دقایقی را به بیان مسائل شرعی و احکام می‌پرداخت و تأکید داشت بگوید به این کارم افتخار می‌کنم و آن را لازمه «مکتبی بودن» خود می‌دانم.

حاج‌آقا ظهرها که نماز را در زیرزمین مسجد جامع چهلستون بازار تهران اقامه می‌کرد،‌ غیر از دو روزی که بین دو نماز را به نقل و توضیح یک حدیث از معصومین «علیهم‌السلام» اختصاص می‌داد، بقیه روزها را برای کاسبان و بازاریان حاضر به بیان مسائل شرعی کسب و کار و تجارت و معامله و احکام اقتصادی می‌پرداخت و در این زمینه بسیار ریزبین و دقیق بود.

 

ایشان بشدت از استخاره گرفتن فراری بود و می‌گفت وظیفه من درس و روشنگری است نه استخاره گرفتن. اگر در بین کسانی که بعد نمازهای ظهر و عصر در بازار توی صف می‌ماندند تا مسئله شرعی‌شان را بپرسند، کسانی بودند که قصد استخاره داشتند، آنها را یا رد می‌کرد یا می‌گفت اول باید سؤالات شرعی را جواب بدهم اگر وقتی می‌ماند آن‌هم با اکراه استخاره می‌گرفت.

در جلسات چهارشنبه شب‌های اخلاق هم همین شیوه را داشت و در یک‌ربع زمان پاسخگویی به پرسش‌های جوانان پیش از شروع سخنرانی،‌ خیلی بسختی و اکراه راضی به گرفتن استخاره می‌شد و بخصوص برای استخارة ازدواج، شش شرط سخت گذاشته بود که کسی معمولاً همه آن شروط را نداشت!

حاج‌آقا مجتبی از اینکه در مباحث سیاسی وارد مصادیق بشود اکراه داشت و معتقد بود که با همین معارفی که از متون دینی ارائه می‌کنم، مخاطب به چندوچون راهی که می‌رود و میزان صحت و درستی یا اشتباه راهی که می‌رود متوجه می‌شود، اما گاهی بخصوص در شب‌های تاسوعا و عاشورا که جمعیت هم بسیار بیشتر از جلسات هفتگی بودند، روی یک موضوع مهم سیاسی روز انگشت می‌گذاشت و با صراحت و قاطعیت موضع می‌گرفت. از جمله در زمانی که «اکبر گنجی» مطرح کرده بود که ماجرای عاشورا نتیجه خشونتی بوده است که علی [علیه‌السلام] در جنگ بدر به خرج داده بود، ایشان بشدت بدون ذکر نام به وی تاخت و گفت: اگر این شخص واقعاً چنین حرفی زده باشد مرتد و از دین خارج شده است. و دیدیم که در سال‌های بعد اکبر گنجی صریحاً بسیاری از ضروریات دین و وحی را نفی کرد و مشخصاً ارتداد خود را اعلام کرد.

 

از دیگر ویژگی‌های اختصاصی حاج‌آقا مجتبی این بود که تقریباً از پذیرش هدایای مالی و جنسی مردم برای پذیرایی و اطعام در جلسات خودداری می‌کرد و اگر قبول می‌کرد باید کاملاً از شغل و شیوه کسب درآمد فرد مورد نظر و پرداخت وجوه شرعی وی اطمینان صددرصد پیدا می‌کرد تا اجازه می‌داد هدایای وی پذیرفته شود و می‌گفت: مسئولیت آنچه در این جلسات به خورد مردم داده می‌شود با من است و من باید بدانم که این پول از چه راهی کسب شده است.

در شب‌های قدر، بزرگترین اجتماع برای برگزاری مراسم احیا در مسجد جامع چهل‌ستون بازار تهران و توسط حاج‌آقا مجتبی تهرانی برگزار می‌شد به گونه‌ای که تمام شبستان‌های چندگانه این مسجد وحیاط و تمام راهروهای بازارهای نوروزخان و بازارهای اطراف تا خیابان 15 خرداد مملو از جمعیت زن و مردی می‌شد که برای شنیدن نصایح این مرد بزرگ خدا خود را به آنجا رسانده بودند. در این شب‌ها حاج‌آقا برخلاف دیگر ایام و جلسات، که گاهی بار خوفی جلساتش بیشتر می‌شد و گاهی همزمان خوف و رجا را داشت، در این سه شب به‌تمامی رجا و امید محض بود و حتی می‌گفت: اگر کسی در این‌شب‌ها به درگاه خدا آمد و شک کرد که بخشیده شده است، مغضوب خداست!

درباره حاج‌آقا مجتبی و ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری‌اش از جمله ساده‌زیستی، شهرت‌گریزی، عمل به تکلیف و ... بسیار بسیار می‌توان نوشت،‌ اما می‌خواهم دراینجا به یک بعد ناشناخته از ایشان اشاره کنم که تا حالا درباره‌اش صحبتی نشده است:

حاج‌آقا مجتبی تهرانی علاوه بر همه اینها،‌ یک مفسّر بسیار بزرگ قرآن مجید هم بود. او تفسیر قرآن را از پیش از انقلاب اسلامی آغاز کرده بود و از سال 59 مجدداً از سر گرفت. شیوه ایشان به این صورت بود که در هر جلسه یک آیه از سوره مورد نظر را مطرح می‌کرد، آنگاه به معنی تک‌تک کلمات آیه می‌پرداخت و توضیحی می‌داد و آنگاه یک معنی تحت‌اللفظی از آیه شریفه مزبور ارائه می‌کرد. سپس «شأن نزول» آن آیه را به نقل از کتب تاریخی و روایی توضیح می‌داد و پس از آن، به نقل تفسیرهایی می‌پرداخت که مفسران بزرگ قرآن چه متقدّمان و چه معاصران ارائه داده بودند. تا اینجای کار کسی که پای درس تفسیر ایشان نشسته بود یک نگاه کامل و فراگیر از آیه مورد بحث و نظرات مختلف مفسران درباره آن پیدا می‌کرد که خود همین بسیار شیرین و دلنشین و آرامش‌دهنده روح بود. ولی کار به اینجا ختم نمی‌شد. پس از همه اینها، حاج‌آقا گاه با قاطعیت این نظرات را رد می‌کرد و می‌گفت: به نظر می‌رسد نظرات آقایان تمام نباشد. و سپس خود نظر و دیدگاهش را درباره آیه شریفه مزبور با قید اینکه «شاید این‌طور باشد» مطرح می‌کرد که اکثراً چیزی متفاوت با نظرات دیگران بود و آنگاه با استناد به آیات دیگر قرآن کریم و نیز احادیث مختلف به اثبات نظر خود می‌پرداخت. حالا دوباره گویی آبی بر آتش کنجکاوی شنونده ریخته می‌شد و سبکباری خاصی به حضار دست می‌داد.

 

خوشبختانه مؤسسه مصابیح‌الهدی که کار انتشار سخنرانی‌های مختلف آیت‌الله مجتبی تهرانی را به عهده دارد، اخیراً علاوه بر کتبی که از مباحث اخلاقی ایشان منتشر کرده است، دو جلد از مباحث تفسیر قرآن ایشان را نیز به دست چاپ سپرده است که با عنوان «تفسیر نورمبین» در دسترس علاقه‌مندان است. در این دو جلد سوره‌های ناس، فلق، توحید، مسد،‌ نصر، کافرون،‌ کوثر، ماعون، قریش،‌ فیل، هُمزه و عصر از سلسله مباحث تفسیری حاج‌آقا مجتبی عرضه شده است.

 

 پنج سال شمسی از پرواز آن مرد بزرگ می‌گذرد و هنوز کسی نتوانسته است جای او را پر کند. 

انتهای متن/

منبع: فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۴۱۲۱۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مثل لوئیز انریکه در فوتبال ایران داریم!

به گزارش "ورزش سه"، حالا دیگر فوتبالی‌های ایران می‌توانند در صحبت‌های خود بگویند که فقط لوئیز انریکه متخصص زدن کامبک در فوتبال نیست و در کشور خودمان هم یک مربی داریم که اگر در 90 دقیقه، وقت‌های اضافه و حتی ضربات پنالتی هم از پرسپولیس عقب می‌افتد، توانایی عوض کردن ورق بازی را دارد و با تاکتیک و تغییرات خود می‌تواند سرنوشت‌ساز شود.

کامبک قبل از بازی!

نمایش کاملا پایاپای مقابل استقلال در اراک و باخت یک گله در جدال با صدرنشین لیگ و همچنین شکست پس از دقیقه 90 در فولادشهر کاری کرده بود تا حال آلومینیومی‌ها خیلی خوب نباشد و با ناراحتی از اصفهان به شهرشان برگردند، اما سید مجتبی حسینی توانست تیمش را برگرداند و اولین کامبک را قبل از دیدار مقابل پرسپولیس، با بالا بردن انگیزه و روحیه شاگردانش بزند.

مجتبی حسینی ناراحت بود که تیمش علی‌رغم نمایش شایسته در سه دیدار گذشته لیگ‌برتر نتوانسته بود به برتری برسد، اما به بهترین شکل آلومینیوم را جمع و جور کرد تا روحیه مضاعف برای دیدار مقابل پرسپولیس بگیرند و با روحیه بالا در سخت‌ترین بازی جام حذفی حاضر شوند.

حسینی که قبل از شروع فصل توانسته بود آلومینیوم را پس از جدایی 14 بازیکن بزرگسال و مهم‌تر از آن، در زمستان با جدایی 3 مهره شناخته شده و آسیب دیدگی جدی 3 بازیکن دیگر به شرایط خوبی برساند و اجازه ندهد وارد بحران شوند، قبل از رقابت حساس در جام حذفی مقابل پرسپولیس هم سرنوشت متفاوتی برای ایرالکو رقم زد.

خروج از شوک پرسپولیس با تعویض‌های طلایی

پرسپولیس به اراک رفته بود تا آخرین شکست خود را جبران کند و دو گل هم زد و پیش افتاد، اما در شرایطی که همه تصور انتقام سرخ پوشان از آلومینیوم را داشتند، مجتبی حسینی با تعویض‌های خود سرنوشت بازی را عوض کرد و توانست در کمترین زمان، بهترین اتفاق را رقم بزند.

آلومینیوم که نمایش تاکتیکی برتری نسبت به پرسپولیس داشت و حملات بیشتری روی دروازه قرمزها به وجود آورد، بالاخره مزد بازی خوب خود را در دقیقه 85 گرفت و ارسال احسان قهاری از جناح راست زمین و تاثیرگذاری رضا جبیره تعویضی روی گئورگی گولسیانی برای عدم دفع توپ کاری کرد تا شروین بزرگ که او هم تعویضی بود از راه برسد و توپ را به مهدی لیموچی برساند و او با شوت والی تماشایی امیدها را برگرداند.

مجتبی حسینی که لحظه‌ای ناامید نشده بود، اجازه نداد خوشحالی بازیکنان تیمش ادامه داشته باشد و سریع آنها را به وسط زمین فرستاد تا بازی را دنبال کنند که دوباره فشار حملات کاری کرد تا در دقیقه 5+90 معجزه اول رخ بدهد و پرش رضا جبیره بالاتر از حسین کنعانی و پاس این بازیکن با ضربه سر برای شروین بازیکن را این بازیکن با شوت استثنایی تبدیل به گل کند تا هر دو بازیکن تعویضیِ ایرالکو روی گل تساوی نقش داشته باشند.

ناباورانه و شگفت انگیز

دو گل از پرسپولیس در وقت‌های اضافه کاری کرد تا خیلی از بینندگان به تصور اینکه بازی تمام شده از پای گیرنده‌ها بلند شوند و دیگر بازی را تماشا نکنند، اما هواداران آلومینیوم در استادیوم ماندند؛ آنها ایمان داشتند که مجتبی حسینی و شاگردانش برای دومین بار در این بازی کامبک می‌زنند و به بازی برمی‌گردند.

دوباره بازیکن تعویضی حسینی گره‌گشا بود. دوباره شروین بزرگ. این بار ارسال محمدمهدی لطفی از کرنرِ سمت راست زمین در دقیقه 113 با پرش و ضربه سر او تعویض به گل شد، اما این پایان ماجراجویی برای پسرانِ مجتبی نبود و آنها کار ناباورانه را 60 ثانیه قبل از سوت پایان انجام دادند.

دو دقیقه از 120 دقیقه گذشته بود که در سمت چپ زمین دو بازیکن تعویضی با همکاری خود موقعیت ساختند؛ ابوالفضل قنبریِ 20 ساله با رضا جبیره یک- دو کرد و پاس در عمق تماشایی به مهدی لیموچی داد تا این بازیکن با نفوذ سریع وارد محوطه جریمه شود و پاس در عرض او را علیرضا نقی‌زاده که او هم تعویضی به زمین رفته بود، تبدیل به گل کند.

گل نقی‌زاده ناباورانه بود و هیچ‌کدام از بینندگان نمی‌توانستند باور کنند که آلومینیوم گل چهارم را زده، اما مجتبی حسینی و تیمش اطمینان داشتند که تیمش می‌توانند برگردند و باورشان به این موضوع کاری کرد تا شب به یادماندنی رقم بزنند و بازی را به پنالتی بکشند.

تکرار معجزه نیو کمپ و مونتخوئیک در ایران!

شاگردان حسینی که خدا را بیشتر از همیشه در کنارشان می‌دیدند، پنالتی‌ها را هم پراسترس شروع کردند و یک بر صفر عقب افتادند، اما دوباره کامبک زدند؛ دوباره با مهار احمد گوهری مقابل ضربه‌ی دانیال اسماعیلی‌فر امیدوار شدند و در هفتمین پنالتی، کار پرسپولیس را تمام کردند.

معجزه نیو کمپ و مونتخوئیک با سرمربیگری لوئیز انریکه، دیشب در فوتبال ایران و اراک اتفاق افتاد؛ تیم شایسته آلومینیوم با هدایت حسینی توانست سه بار به بازی برگردد و یکی از بزرگترین شگفتی‌های تاریخ فوتبال را رقم بزند و به جمع هشت تیم برتر جام حذفی برسد.

دقیقا دو سال قبل، در 7 اردیبهشت 1401 تلخ‌ترین روز تاریخ آلومینیوم با شکست در فینال جام حذفی رقم خورد، اما درست در همین شب و این بار در 7 اردیبهشت 1403 پیروزی تاریخی برای شاگردان حسینی رقم خورد و آنها توانستند پرسپولیس را شکست بدهند و یک قدم دیگر به فینال نزدیک شوند.

آنها حالا امیدوارتر از همیشه هستند تا خاطره تلخِ دو سال قبل را با رسیدن به فینال و قهرمانی در جام حذفی جبران کرده و سال معجزه‌وارشان را تکمیل کنند.