به نقل از «بلاغ مازندران»

دلیل دوری حمید سوریان از کشتی

تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۴۶۵۲۴۰

کشتی‌گیر مدال‌آور ایران در المپیک لندن از علت فاصله گرفتنش از میادین گفت.به گزارش بلاغ، حمید سوریان دارندهٔ ۶ مدال طلای کشتی فرنگی در مسابقات جهانی و یک طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن این روزها از فضای کشتی فاصله گرفته است و بیشتر در تلاش برای ساماندهی کارهای عقب افتاده زندگی خود است.

 

وی درباره شرایط حال حاضر خود گفت: به فکر تحصیلاتم هستم و کارهای عقب افتاده زندگی شخصی و فردی ام باعث شده مقداری از ورزش دور شوم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما همیشه در تلاش بوده ام تا در حوزه های مختلف، دینی که به گردن دارم و وظیفه ای که برای خود تعریف کرده ام را ادا کنم.

دارنده 6 مدال طلای جهانی که چندی پیش به عنوان یکی از اعضای کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک رای اعتماد اعضاء را کسب کرد، در خصوص فعالیت این روزهایش اظهار داشت: جدا از انجام وظیفه در کمیته ملی المپیک، در شورای ورزش کیش همجوار بهرام افشارزاده خدمت می کنم.

 سوریان که به گفته خود ارتباطش را با ورزش حفظ کرده است، با مرور اتفاقات گذشته به خصوص در المپیک 2016 ریو، اظهار داشت: ورزش قهرمانی به خصوص در کشتی کاری سخت و یکی از اولویت ها برای فعالیت در این حیطه  نیروی جوانی است که من قطعاً  توانمندی هایی که در گذشته داشتم را از دست داده ام. شکستی که در المپیک گذشته تجربه کردم، باعث شد مقداری از این حوزه فاصله بگیرم.

وی ادامه داد: قطعاً همه زندگی خود را مدیون کشتی هستم و سال هایی که سپری شد نیز معطوف به آن بوده است. هیچ وقت نمی توانم جدا از کشتی زندگی کنم؛ حالا هم جدا از ورزش نیستم و اگر روزی احساس کنم که می توانم خدمت کنم، قطعاً به فضای کشتی بازخواهم گشت.

 کشتی‌گیر کشورمان درباره ادامه تحصیل خود و رابطه آن با حضور در میادین قهرمانی خاطرنشان کرد: تحصیلات خود را با جدیت در مقطع دکتری مدیریت بازاریابی پی گرفته ام؛ اما حضورم در کشتی مستلزم زمان است.

وی افزود: حس همه ورزشکارانی که در حیطه قهرمانی فعالیت می کردند و اکنون از این حوزه  فاصله دارند مشترک است؛ ما روزهای تلخ و شیرین بسیاری در ورزش لمس کرده ایم و جدا شدن از دنیای قهرمانی قطعاً سخت خواهد بود که کنار آمدن با این فضا مستلزم زمان است.

 دارنده مدال المپیک لندن ابراز امیدواری کرد که هرچه سریع تر خط مشی خوبی برای خود تعریف کند و بتواند به جمع بندی کلی برای جدا شدن و یا نشدنش از ورزش قهرمانی برسد.
سوریان که زاده و پرورش یافته شهر ری است، درباره عرق خود نیز به این نقطه از تهران تاکید و خاطرنشان کرد: با علاقه و دوستان زیادی که دارم تا آن جا که بتوانم به ری سر می زنم. به برکت حضرت عبدالعظیم(ع) لحظاتی که در آن جا سپری می کنم به نوعی  جزئی از عمرم محسوب نمی شود و نهایت لذت را تجربه می کنم. می توانم به صراحت بگویم که دوران تمرین و حضورم در کشتی را همیشه مدیون حضرت عبدالعظیم و به برکت حضور مبارکش می دانم.

این قهرمان ملی در خصوص اینکه کمتر در رسانه ها حاضر می شود، اظهار داشت: خیلی وقت بود راجع به روزهایی که سپری کردم، صحبت نکرده بودم و سعی دارم راجع به اتفاقاتی که به  من گذشته و می گذرد، صحبت نکنم اما از مردم می خواهم دعا کنند که چه قرار شد به دنیای ورزش و یا به فضاهای ورزشی باز گردم، فرزند خوب و خلفی برای کشور و مملکتم باشم.

منبع: بلاغ مازندران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۴۶۵۲۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.