مسوولیت کار
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۵۰۱۰۱۵
عصرایران - اگر کاری را به عهده می گیریم سعی کنیم آن را به بهترین شکل ممکن و با بهترین کیفیت انجام دهیم. اگر انتقادی به موضوع کار هست آن را مطرح کنیم اما تلاش نکنیم از کیفیت کاری که بر عهده ما گذاشته شده بکاهیم.
.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۵۰۱۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شغل نان و آبدار چراغروشنکنی را چه کسانی عهدهدار بودند؟
همشهری آنلاین- بهاره خسروی : در میان همه مشاغل مسنوخ شهر تهران زیر چتر مدرنیته شدن حرفه چراغ روشنکنی است. یک شغل جالب اما نان و آبدار برای پادویی و پسربچههای بود که وارد بازار کار میشدند. در واقع اگر کسی قصد وارد شدن به صنعت چراغسازی را داشت باید از مرحله پادویی و چراغروشنکنی شروع میکرد. یا به قولی دود چراغ می خورد تا به مرحله استادی می رسید.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اما قصه این چراغ روشن کردن و پادویی آن که اغلب پسربچههای کوچک انجامش میدادند چه بود؟ معمولاً کاسبان برای جلب مشتری و حفظ امنیت محل کسب و کارشان در زمان تاریک شدن هوا چراغهای گازی بلندی را که میان مردم به زنبوری معروف بود، روشن میکردند.
وظیفه روشن کردن این چراغها در قبال دریافت انعام بر عهده پادوی مغازه چراغسازی بود. این کار حتی باعث رقابت میان شاگردان قدیمی و جدید میشد، با این قاعده که هرکس چراغ بیشتر را روشن میکرد از کارفرما دستمزد چربتری دریافت میکرد.
از طرفی، این ماجرا باعث می شد تا صاحب مغازه یا استادکار هم سفارشهای بیشتری را از مردم بگیرد به نحوی امتیاز هم محسوب می شد. البته این روشن کردن چراغهای زنبوری فقط به چراغ زنبوریهای کاسبان محدود نمیشد، چرا که مردم عادی هم در مراسم مختلف شادی، عزا، ایام محرم و صفر، اعیاد و... همین چراغهای زنبوری را کرایه میکردند برای چراغانی داخل حیاط و مقابل ورودی و باز همین شاگردها بودند که چراغها را روشن میکردند. همین ماجرا باعث افزایش سفارشات و ایجاد فضای رقابتی بیشتری هم میان کسبه چراغسازی و شاگردان هم میشد.
البته تا پیش از اختراع چراغ گازی و مجهز شدن تیرهای چراغبرق به سیستم روشنایی، افرادی هم بودند که شبها فانوس یا چراغهای دستی را با کمک چوبی بر شانه آویزان میکردند و جلوتر از بقیه برای نشان دادن مسیر و روشن نگه داشتن خیابان و کوچه در شب حرکت میکردند.
کد خبر 844605 برچسبها مشاغل هویت شهری تهران