به نقل از «ایرنا»

تحلیلگر مسایل بین الملل: کنفرانس امنیتی تهران ریل گذاری برای مجمع گفت و گوی های منطقه ای است/ عربستان نمی خواهد تهران به محلی برای تعامل با نخبگان عرب تبدیل شود

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۵۰۱۱۰۸

تهران- ایرنا- تحلیلگر مسایل بین الملل، دومین کنفرانس امنیتی تهران را ریل گذاری برای مجمع گفت و گوی های منطقه ای دانست و گفت:عربستان سعودی برخی کشورهای منطقه را تحت فشار قرار می دهد تا وارد گفت و گوها با محوریت ایران نشوند و در تلاش است تهران به محلی برای حضور سران و نخبگان عرب برای گفت و گو و تعامل تبدیل نشود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دومین کنفرانس امنیتی تهران روز دوشنبه با سخنرانی محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، سیدکمال خرازی رییس شورای راهبردی روابط خارجی و حضور بیش از 80 پژوهشگران ارشد خارجی و مشارکت نخبگان و کارشناسان از 25 موسسه ایرانی با محوریت امنیت منطقه ای در غرب آسیا، چالش ها و روندهای نوظهور در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار شد.
بهزاد احمدی پژوهشگر و تحلیلگر مسایل بین الملل در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا تاکید کرد: کنفرانس امنیتی تهران می تواند ریل گذاری برای مجمع گفت و گوی های منطقه ای که دکتر ظریف وزیر امورخارجه پیشنهاد کرده است، باشد.
وی افزود: حداقل مباحث علمی، محتوایی و ادبیات ایجادی در این کنفرانس، می تواند یکی از سنگ بناهای مهم مجمع گفت و گوهای منطقه ای مورد نظر وزارت امور خارجه قرار گیرد.
این تحلیلگر مسایل بین الملل خاطرنشان کرد: کشورهایی که در منطقه در بلوک آمریکا قرار دارند با نظام جمهوری اسلامی ایران سر ناسازگاری دارند؛ حال هر عنصری که بتواند جمهوری اسلامی ایران را قوی تر کند برای آنها و بلوک آمریکا در منطقه خوشایند نیست.
به اعتقاد وی آمریکا و متحدانش در منطقه از قدرت و ثبات ایران به شدت نگران هستند و از این موضوع به عنوان ابزاری برای ایران هراسی در منطقه استفاده می کنند.
این پژوهشگر همچنین گفت:اگر چه کنفرانس تهران ، یک کنفرانس ملی - منطقه ای است، اما تحولات منطقه و جهانی را دنبال می کند و چون به نام ایران است وزن خاصی به آن داده شده و مرکز توجه کشورهای همسایه و حتی کشورهای فرامنطقه ای هم قرار گرفته است.
احمدی تاکید کرد: باید زمان بگذرد تا اهمیت آن درک وشناخته شود و اگر این اتفاق بیافتد بسیاری از کشورهای منطقه و خارج از منطقه، خودشان وارد موضوع می شوند و مشارکت هم می کنند.
مشروح گفت و گوی احمدی پژوهشگر روابط بین الملل و تحلیلگر مسائل منطقه ای و بین الملل با خبرنگار سیاسی ایرنا درباره برگزاری دومین کنفرانس امنیتی تهران به شرح زیر است:
**ایرنا: با توجه به نخستین کنفرانس امنیتی و پیش سمینارهای که قبل از دور دوم برگزار شد، چه اهداف و انتظاراتی از این کنفرانس بین المللی تعیین و تا چه میزان این انتظارات برآورده شده است؟
- احمدی:پیش از دومین کنفرانس امنیتی تهران، 9 سمینار با موضوعات مختلف و در یک سطح پایین تر از کنفرانس اصلی و هر کدام با همکاری و مشارکت چندین دانشگاه و مراکز پژوهشی، راهبردی، امنیتی و دفاعی، ذیل مفهوم امنیت برگزار شد؛ در هر کدام از این همایش ها به 9 سوال مهم تر که ایران و کشورهای منطقه با آن درگیر هستند و نیازمند تبیین رویکرد و راهبرد منطقه ای و مشترک هستند، پرداخته شده است؛ از طرفی در این دوره مراکز به مراتب بیشتری به این کنفرانس پیوستند، علاوه بر آنها چندین دانشگاه مادر مانند: تهران، شهید بهشتی، دفاع ملی، علامه و امنیت ملی نیز وارد موضوع شدند و پای کار آمدند.
نسبت به دوره اول کنفرانس در سال گذشته، همکاری و مشارکت از 11 مرکز علمی و پژوهشی به بالای 30 مرکز رسیده است و انجمن های علمی و دانشگاهی هم مشارکتی خوبی با دبیرخانه کنفرانس داشتند؛ شاخص ترین و خاص ترین سمینارهایی که در حوزه روابط بین الملل در سال جاری و در هفته پژوهش برگزار شد، سمینارهای مربوط به کنفرانس امنیتی تهران بود.
یکی از اهداف این سمینارها ایجاد یک شور و شوق علمی در حوزه امنیت در کشور بوده و تلاش شده است که محورها و موضوع کنفرانس را فراگیرتر بیان وهمچنین مشارکت نخبگان نیز افزایش داده شود؛ معتقدم که درحال حاضر بنیان فکری و ایده پردازی برای رسیدن به تحلیل های دقیق در حوزه امنیت تقویت شده و شکل گرفته است.
موجه سازی و تببین سیاست های جمهوری اسلامی ایران از اهداف این کنفرانس است که به نظرم موفقیت آمیز بود؛ در سمیناری که در لبنان در همین چارچوب برگزار شد، شرکت کنندگان به ویژه نخبگان جهان عرب، که با پروژه ایران هراسی و ایران ستیزی مواجه بودند درک بهتر و دقیق تری از سیاست های سازنده ایران در منطقه و جهان پیدا کردند.
در سمینار لبنان نخبگان جهان عرب برای آغاز گفت و گوهای ایرانی-عربی بسیار علاقه نشان دادند؛ مقالات ارسالی و سطح مشارکت نخبگان از جهان عرب در این دور از کنفرانس افزایش پیدا کرده است؛ کنفرانس امنیتی تهران در سال دوم گام بلندتری برداشته شده و به مجمع گفت و گوهای امنیتی تبدیل شده است.

**ایرنا: آیا کنفرانس تهران جایگاه خود را در بین رویدادهای بین المللی و منطقه ای در این حوزه پیدا کرده است؟
- احمدی: کنفرانس تهران جوان است و برای این که به تراز عالی خود مانند جایگاه کنفرانس امینتی مونیخ که چهار دهه است کار می کند برسد، باید کارهای بیشتری انجام شود؛ اگر چه این کنفرانس ملی - منطقه ای است، اما تحولات منطقه و جهانی را دنبال می کند و چون به نام ایران است وزن خاصی به آن داده شده و مرکز توجه کشورهای همسایه و حتی کشورهای فرامنطقه ای هم قرار گرفته است.
معتقدم جایگاه کنفرانس تهران با افزایش قدمت در ادوارسالانه آن قطعا مشخص می شود، نسبت به سال گذشته با توجه به میزان و سطح مشارکت نخبگان نسبت به سال گذشته، جهش چشم گیری داشته ایم.؛ همین که رسانه ها به این کنفرانس اقبال نشان دادند و تقریبا از 49 کشور جهان بیش از یکصد پژوهشگر و صاحب نظر، مقام ارشد کنونی و سابق خارجی در این کنفرانس حضور دارند و به تهران آمدند، نشان می دهد این کنفرانس آرام جایگاه خود را به دست آورده است؛ البته معتقدم باید کمی صبورتر باشیم، هر دو دوره را آسیب شناسی کنیم، ایده های جدیدی هم داشته باشیم و برای رسیدن به اجماع داخلی بیشتر بر روی موضوع امینت بیشتر تمرکز کنیم.
در بخش علمی کنفرانس به موضوع امنیت نگاه علمی و پژوهشی شده است؛ دبیرخانه این کنفرانس به دنبال تبیین سیاست هایی در تولید ادبیات، ایده و فکر است و تلاش شده است که پیشنهاداتی که برای ترتیبات امنیتی منطقه داده شود.

**ایرنا: برگزاری دو دوره کنفرانس و موضوعات، محورها و مولفه های مختلف بررسی شده در پیش سمینارها تا چه میزان توانسته است در رویکرد و نگرش سطوح تصمیم گیران کلان کشور تاثیرگذار باشد؟
- احمدی: این کنفرانس در وهله اول در حوزه تصمیم سازی نه تصمیم گیری در ایران موثر بوده است؛ اما اگر به فهرست مشارکت کنندگان در تاسیس کنفرانس امنیتی تهران نگاه کنیم، می بینیم این کنفرانس به یک سازمان فرابخشی تبدیل شده است؛ چون از همه مراکز تاثیرگذار تصمیم ساز و تصمیم گیر کشور، از شورای عالی امنیت ملی تا نهاد ریاست جمهوری، از مراکز نظامی تا مراکز دانشگاهی در این کنفرانس حضور دارند؛ به واسطه برگزاری جلسات متعدد و مداوم با سازمان ها و مراکز علاوه بر آگاهی بخشی یک همگرایی و مشارکت مسئولانه در این حوزه ایجاد شده است.
وقتی جمعی از مقامات رسمی جمهوری اسلامی ایران در چهارچوب یک کنفرانس بین المللی زیر یک سقف جمع می شوند و با مشارکت نخبگان ملی و بین المللی در خصوص امنیت گفت وگو می کنند برای بسیاری به ویژه در منطقه و فراتر از منطقه جذاب است وهر پیام امنیتی که از تهران به منطقه وجهان صادر می کند نشان می دهد این کنفرانس ایجاد یک فرصت برای همه و ایران برای دستیابی به امنیت دسته جمعی در غرب آسیا و حتی گسترده تر از آن است.

**ایرنا: این کنفرانس چه فرصت های جدیدی را برای گفتمان سازی و نگاه مشترک منطقه ای می تواند پدید آورد؟
- احمدی: می توانیم بگوییم کنفرانس امنیتی تهران ریل گذاری برای مجمع گفت و گوی های منطقه ای است که آقای ظریف وزیر امورخارجه پیشنهاد کرد. معتقدم حداقل مباحث علمی، محتوایی و ادبیات ایجادی در این کنفرانس، می تواند یکی از سنگ بناهای مهم مجمع گفت و گوهای منطقه ای مورد نظر وزارت امور خارجه هم باشد.

** ایرنا:نقش مراکز علمی، پژوهشی، دفاعی و امنیتی در چهارچوب این کنفرانس راچگونه ارزیابی می کنید ؟
- احمدی: این که مراکز دانشگاهی درکنار مراکز راهبردی و امنیتی و نظامی کشور حول یک محور و موضوع دور هم جمع شدند، یک دستاورد ارزشمند است؛ در کنفرانس امسال روسای این مراکز شخصا درگیر موضوع شدند و اهمیت آن را کاملا لمس کردند؛ جریان سازی علمی - راهبردی ایجاد شده، عملا باعث شد بحث های متعددی در درون این مراکز شکل بگیرد تا در رویکردهای مشاوره ای پژوهشگران و تحلیل گران آن ها و شناخت چالش ها وفرصت ها و ایجاد اجماع موثر شود .بحث های آینده پژوهشی هم در این حوزه چه در دبیرخانه و چه در این مراکز و سازمان ها آغاز شده است؛ البته معتقدم برای به بار نشستن اهداف این کنفرانس، باید حداقل پنج سال و پنج دوره آن برگزار شود.

**ایرنا: در پیش سمینارهای کنفرانس امنیتی به برخی از محورها مهم و موثر پرداخته شد، اما جای بررسی چالش های اجتماعی و قومی به عنوان یکی از مسائل امنیتی بسیار مهم در منطقه خالی بود؛ چرا این موضوع و مبحث به اندازه اهمیتی که دارد مورد توجه قرار نگرفت؟
- احمدی: سیاست هویتی در غرب آسیا در سال های اخیر تشدید شده است، چون دولت ها در حال فروماندگی هستند، بررسی شکاف های قومیتی و پدیده های اجتماعی در منطقه حائز اهمیت هستند؛ البته این مسائل در موضوعات و محورهای سمینارهایی که برگزار شد وجود داشت و اولویت هم بود؛ در سمینار حکمرانی اصولا دغدغه حکمرانی خوب و بهینه و ممیزه های الزامی الگوی ایرانی- اسلامی برای حکمرانی بحث و بررسی شد؛ مباحث بر این تاکید داشت که در این حوزه نواقص و ایرادها باید رفع شود تا مشارکت ها دیده شده و به مشارکت حداکثری برسیم.
در این سمینارها همچنین سعی شد با طرح موضوع با نخبگان جامعه، مسائل و محورهای امنیتی را جدی تر بگیرند و با تدوین مقاله ها و مباحث تلاش شد که سطح رویکرد و نگاه ویژه نخبگان کشور به موضع، تقویت شود؛ همچنین در سمینارهایی تحت عنوان تروریسم، افراط گری و امنیت منطقه ای، بحث بازیگران و کنشگران نیز بررسی شد.
نظام های آموزشی، حتی مسائل محیط زیستی که به شکاف های اجتماعی هم مرتبط می شود در این مجموعه سمینارها مطرح و بررسی شد و در همین چارچوب ملاحظات جمعیت شناختی، ضرورت توسعه جامعه مدنی و توجه به امنیت مردم پایه و سیاست های هویتی برای درک امنیت، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.

**ایرنا: به نظر می رسد موضوع امنیت دسته جمعی و منطقه ای آنچنان که باید و شاید مورد استقبال کشورهای همسایه و همجوار قرار نگرفته است، این ضعف ناشی از کدام چالش موجود در منطقه است؟ آیا موقعیت ژئوپولتیک کشورهای همسایه، وابستگی امنیتی و اقتصادی که به قدرت های بزرگ دارند و امنیت برون زای این کشورها این سطح مشارکت ضعیف را به آنها تحمیل می کند؟
- احمدی: عربستان سعودی همواره برخی از کشورهای منطقه را تحت فشار قرار می دهد تا وارد گفت و گوها با محوریت تهران نشوند؛ آنها تمام تلاش خود را می کنند تا این گفت و گوها با محوریت ایران شکل نگیرد و تهران به محلی برای حضور سران و نخبگان عرب برای گفت و گو و تعامل تبدیل نشود.
مقامات مصری هم علاقه نشان ندادند و هم مانع مشارکت نخگبان خود شدند؛ آنها فکر می کنند اگر این تبادلات صورت بگیرد سیاست شکست خورده ای که در قبال ایران دارند بیشتر معلوم می شود باوجود این که ما دوست داشتیم این ارتباطات شکل بگیرد.
نگاه دبیرخانه کنفرانس برای موضوع امنیت در منطقه اتفاقا نگاه حداکثری است؛ شعار این کنفرانس واقع بینانه است و بر همکاری و مشارکت و امنیت دسته جمعی و منطقه ای برای همه، تاکید می کند؛ البته باید مقداری زمان بگذرد تا اهمیت این کنفرانس درک وشناخته شود؛ اگر این اتفاق بیافتد بسیاری از کشورهای منطقه و خارج از منطقه، اتوماتیک خودشان وارد موضوع می شوند و مشارکت هم می کنند.

**ایرنا: آیا موقعیت ژئوپولتیک کشورهای همسایه، وابستگی امنیتی و اقتصادی که به قدرت های بزرگ دارند و امنیت برون زای این کشورها این سطح مشارکت ضعیف را به آنها تحمیل می کند؟
- احمدی: با توجه به این که از تمام کشورهای منطقه دعوت شد، پژوهشگران و نخبگان از سوریه، لبنان، عراق، یمن، عمان، کویت و قطر به تهران آمده اند البته فقط چند کشور باقی می ماند که مشخصا شرایط حاکم بر روابط و نداشتن تمایل آنها باعث شد که در این کنفرانس حضور نداشته باشند.
پژوهشگران هم از کشورهای منطقه و هم نخبگان فرامنطقه در کنفرانس تهران حضور داشتند؛ ازتمام کشورهای همسایه شمالی از آسیای مرکزی، قفقاز شمالی و جنوبی و آسیای جنوبی نیز دعوت شد تا در کنفرانس تهران حضور یابند البته خیلی مهم نیست که حتما از اروپا در این کنفرانس بیایند، بلکه حضور و مشارکت کشورهای منطقه حائز اهمیت است چون مخاطب این کنفرانس کشورهای منطقه و مسائل منطقه است؛ با این حال کشورهایی که در تحولات توانستند به بلوغ برسند و استقلال داشته باشند در کنفرانس تهران حضور دارند.

**ایرنا: برجام تراز جایگاه بین المللی ایران را در جهان ارتقاء داد، اما انتظار می رفت که به تناسب این ارتقاء جایگاه، حداقل فضای مشارکت برای توسعه مناسبات همکاری برای تامین امنیت منطقه ای در غرب آسیا افزایش و همچنین تنش در روابط بین ایران همسایگان نیز را بیشتر کاهش دهد؛ حال آنکه می بینیم در پسابرجام برخی کشورها نه تنها حاضر به همکاری و مشارکت در حوزه های مختلف امنیتی برای مبارزه با تروریسم و مدیریت تسلیحات نیز نشدند، بلکه روند دیگری در جهت تنش در روابط با تهران را در پیش گرفتند و دامن زدند ، این ضعف ناشی از چیست؟
- احمدی: معتقدم دشمنی برخی کشورهای منطقه با ایران موضوع جدیدی نیست؛ این موضوع از برجام و پسابرجام جدا است، به طور کلی کشورهایی که در منطقه هستند و در بلوک آمریکا قرار دارند با نظام جمهوری اسلامی ایران سر ناسازگاری دارند؛ حال هر عنصری که بتواند جمهوری اسلامی ایران را قوی تر کند برای بلوک آمریکا در منطقه خوشایند نیست، آنها از منظرهستی شناختی با ایران مشکل دارند هر چقدر هم بهانه ها را از دستشان بگیریم باز هم دنبال بهانه جویی و بهانه گیری های واهی می روند.
به هر حال باوجود تمام تحولاتی که درمنطقه رخ داده است، ایران در جای خوب تاریخ قرار گرفته و از امنیت خوبی هم برخوردار است؛ به خاطر هوشمندی نخبگان و رهبران کشور از یک طرف و البته اشتباهات آشکار دشمنان ایران در منطقه از طرف دیگر، قدرت جمهوری اسلامی ایران افزایش پیدا کرده و اکنون در جایگاهی و فرصتی قرار گرفته که در منطقه تاثیرگذار است.
بسیاری از کشورهای جهان و حتی منطقه به نقش سازنده ایران اذعان دارند و آشکار و نهان هم بیان می کنند که ایران تنها کشور منطقه است که از ساختارهای دولت – ملت حمایت کرده است ؛ خودشان هم بهتر می دادند که پیشنهاد ایران برای حل منازعه و بحران در یمن عاقلانه و اصولی است.
آمریکا و متحدانش در منطقه از قدرت و ثبات ایران نگران هستند و به عنوان ابزاری برای ایران هراسی در منطقه استفاده می کنند چیز جدیدی نیست؛ این که صدام سقوط کرده است و مردم عراق به قدرت رسیده اند و قدرت ایران نیز افزایش پیدا کرده است که تقصیر ما نیست؛ این که در سوریه پنج سال تلاش کردند دولت قانونی این کشور را سرنگون کنند و باوجود این که همه موفق نشدند و این که حزب الله لبنان خود یک بازیگر خردمند است و خوب هم بازی می کند منافع ملی کشور خود را در نظر می گیرد و مردم هم دوستش دارند که تقصیر جمهوری اسلامی ایران نیست.
آنها فکر می کنند فقط در شرایطی که ایران ضعیف شده ای وجود داشته باشد باید با جمهوری اسلامی ایران مذاکره و توافق کنند چون در غیر این صورت نمی توانند به مقصود برسند و نظرشان را تحمیل کنند، پس به آغاز گفت و گو و مذاکره و تعامل با ایران تن نمی دهند و نمی گذارند این گفت و گوها در هر قالبی شکل بگیرند
در سطح نظام بین الملل ساختار به سرعت تغییر می کند، پویایی منطقه غرب آسیا می تواند روی شکل این ساختار تاثیر بگذارد و بازیگری مانند جمهوری اسلامی ایران به سمت و سو دادن به این پویای در منطقه تاثیرگذار است.
فراموش نکنیم ایران به تنهایی این سمت وسو دادن به پویایی در منطقه را انجام می دهد، شریک و متحد آنچنانی هم ندارد؛ جمهوری اسلامی ایران روی پای خود و مستقل ایستاده و کار بزرگی هم انجام می دهد؛ عربستان سعودی این جایگاه و نقش ایران را نمی تواند تحمل کند و کارهای هیجانی که در یمن، قطر و لبنان انجام می دهد همه در همین چهارچوب است و با حمایت برخی قدرت های بزرگ و کمک متحدان خود می خواهد ایران را مهار کند و به هر واسطه ای بهانه جویی کرده و به مسائل جزئی هم گیر می دهند.
سیام**3070**1336
گفت و گو:داود نخ کوب نیاسر** انتشار دهنده:مهرنوش خانزائی

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۵۰۱۱۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غفلت ایران از سریلانکا بازار نفت آن را از ایران گرفت و به عربستان سپرد / لزوم توجه ایران به خلیج فارس در جاده نوین ابریشم

کارشناس مسائل بین الملل گفت: اگر بتوانیم ظرفیت‌های موجود در خلیج فارس را به عنوان بخشی از گردنبند مروارید در جاده ابریشم شکوفا کنیم؛ روابط تجاری ما و سریلانکا افزایش پیدا خواهد کرد.

 گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، نرگس عبدلی- آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور کشورمان پنجم اردیبهشت، پس از سفر رسمی ۲ روزه به سه شهر اسلام‌آباد، لاهور و کراچی پاکستان، به دعوت رسمی همتای خود و همچنین به منظور حضور در مراسم افتتاح ابرپروژه چند منظوره سد و نیروگاه اومااویا، صبح چهارشنبه وارد سریلانکا شد و مورد استقبال نخست وزیر این کشور قرار گرفت. سفر آیت‌الله رئیسی به سریلانکا، ۱۶ سال پس از آخرین سفر یک رئیس‌جمهور ایران به سریلانکا انجام شد.

 سید محمدعلی رئیس الساداتی، کارشناس مسائل بین الملل، در رابطه با این سفر در گفتگویی با خبرنگار دانشجو گفت:سابقا رابطه تجاری بین ایران و سریلانکا در حوزه فروش نفت برقرار بود. پالایشگاه‌هایی در سریلانکا وجود داشت که خوراک آن‌ها نفت ایران بود و همانطور که مستحضر هستید اساساً پالایشگاه‌ها، ماشین آلات، دستگاه‌ها و سازمان تقطیر در پالایشگاه‌ها بر اساس ماده اولیه (نفت) شکل می‌گیرد. ولی متاسفانه به دلیل اینکه طی سال‌های اخیر از فروش نفت خام به سریلانکا غفلت شد؛ کم کم عربستان در این حوزه جایگزین ایران شد. اما با توجه به مشکلاتی که اسلام‌گرایی افراطی و وهابیت در سریلانکا به وجود آورد رفته رفته چهره عربستان در سریلانکا مخدوش شد.

 اما موضع گیری‌های ایران در برابر اسلام افراطی همچنین حمایت از حکومت مرکزی سریلانکا در برابر گروه بودایی افراطی ببر‌های تامیل در داخل سریلانکا، باعث شد روابط خوبی در دوره‌های قبلی بین دولت جمهوری اسلامی و دولت سریلانکا شکل بگیرد.

 علاوه بر این اگر ما بتوانیم ظرفیت‌های موجود در خلیج فارس را به عنوان بخشی از پازل گردنبند مروارید و بخشی از پازل جاده ابریشم شکوفا کنیم، قطعاً روابط اقتصادی ما و سریلانکا افزایش پیدا خواهد کرد.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی